Klasa transmutacji

Lekko sie usmiechnalem gdy Marcel usiadl obok mnie. Słuchałem uważnie

- Nie o to mi chodziło, aczkolwiek tak, masz rację - Uśmiechnąłem się - Podstawowe prawa transmutacji brzmią następująco: I prawo: Transmutacja jest tymbardziej złożona, im bardziej złożony jest subprodukt i produkt transmutacji, II prawo: Wszystko na świecie jest czymś- a zatem można to transmutować, jedyną rzeczą jaką nie możemy transmutować jest próżnia kosmiczna. - Zapisałem na tablicy, po czym ponownie się odwróciłem.

Zapisałem sobie owe prawa na jakieś kartce. Nie znosiłem czegoś nie wiedzieć.

-Psorze, mozna do toalety?

Zapisałem wszystko w zeszycie mimo, że znałem temat. Oparłem głowę na rękach i poprosiłem w myślach, żebyśmy przeszli już do praktyki.

Zmarszczyłam brwi słysząc profesora. Valentine niezbyt inteligentny? Zaskoczyło mnie to. Był on inteligentny, ale zimny i zamknięty w sobie przecież. Zapisałam te prawa, powtarzając sobie, że transmutacja to jeden z najtrudniejszych przedmiotów.

- Tak, idź. Tylko nie zabij się po drodze. - Odpowiedziałem chłopakowi, który nazywał się chyba Alesandro - Zanim przejdziemy do praktyki, poznamy jeszcze wzór na transmutację, który myślę, że większość powinna znać. To jest: Transmutant, czyli rzecz, którą chcemy przetransmitować, plus transmulacja, równa się produkt transmutacji. - Znowu odwróciłem się do tablicy i szybko zapisałem wzór.

To raczej logiczne, ale nic nie skomentowałem więcej. Wbiłem swój wzrok w Samanthę.

Gdy tylko nauczyciel się obrócił i zaczął zapisywać wzór otworzyłam notatnik i strannie go przepisałam. Nie lubiłam mieć niechlujnych i nieczytelnych notatek, a to mi się przyda. Prawa znam, dlatego ich nie zapisałam wcześniej. Gdy skończyłam oparłam dłoń o policzek i przyjechałam wzrokiem po całej klasie. Gdy zatrzymał on się na Valu, coś mnie ukłuło w środku. Najwidoczniej to przez ten chłodny wzrok. Zaraz potem przeniosłam wzrok na swój notatnik, gdzie z tyłu zaczęłam coś kreślić. Po chwili przestałam i spojrzałam na tablicę.

- Skoro znacie podstawy, możemy zaczynać z praktyką - Jednym machnięciem różdżki sprawiłem, że z kuferka stojącego na moim biurku wyleciały łyżki - Dzisiaj transmutujecie łyżkę w widelec. - Powiedziałem, spacerując po klasie. Kiedy każdy już miał swój sztuciec na ławce, kontynuowałem - Zaklęcie to Priependo, bez akcentu. Ruch różdżką zaczynamy od trójkąta równobocznego, zaczynając od prawego boku, potem linia pozioma w lewo, zdecydowany ruch w górę, półkole zgodnie z ruchem wskazówek zegara i ruch w przód. - Gdy mówiłem, wykonywałem też ruchy, co zakończyło się tym, że moja łyżka zmieniła się widelec.

Wrócił do sali i usiadł na miejsce.

Po zapisaniu wszystkich notatek drobnym, kaligraficznym pismem spojrzałem na łyżkę, która wylądowała na mojej ławce. Wyciągnąłem różdżkę i słuchałem nauczyciela.

Dopiero po chwili ocknęłam się z zamyślenia i w trybie przyśpieszonym zaczęłam zapisywać wszystko co pojawiło się na tablicy. Spiesząc się zrobiłam kleksa w połowie zdania.
-Ja jebe...-mruknęłam pisząc dalej. Ugh..
Spojrzałam na łyżeczkę i wyjelam różdżkę. Zrobiłam to co kazał i po chwili na mojej ławce leżał juz widelec. Zadowolona z siebie wzięłam go do ręki i przyjrzałam mu się.

Gdy usłyszał co ma robić wykonał zadanie. Z tego przedmiotu zawsze całkiem dobrze mu szło, więc udało się za pierwszym razem

Dokładnie odwzorowałem ruchy nauczyciela. Z mojej łyżki powstał całkiem ładny, srebrzysty widelec. Przyjrzałem się mu, po czym zerknąłem na to, co udało się transmutować Alesandro. Też mu się udało, więc uśmiechnąłem się.

Gdy skończyłem pisać, a nauczyciel przestał mówić, wyjąłem różdżkę. Szybko wykonałem ruchy i wymówiłem zaklęcie... Zamiast widelca na mojej ławce pojawiło się coś, co wyglądało jak zdeformowany widelec. Zachichotałem cicho, biorąc do ręki to coś.

Serio? Wziąłem łyżkę i zgodnie z instrukcjami zrobiłem to co kazał nauczyciel. - Priependo - mruknąłem i wykonałem owe ruchu, łyżka zmieniła się w widelec, który odłożyłem.

- Bardzo dobrze, Ci, którym udało się już transmutować swoje łyżki, mogą wyjść. Zostawcie wyniki transmutacji na moim biurku, ocenię je. - Z powrotem usiadłem za biurkiem.

Hmmm... Dokładnie słuchałem nauczyciela i robiłem co kazał. Na szczęście mi się udało, transmutacja nie była specjalnie moim ulubionym przedmiotem. Wstałem i wyszedłem.

- No to żegnam - wstałem i wyszedłem z twarzą wyzutą z emocji.
NP: Pokój Wspólny (Ravenclaw)

Machnęłam różdżką powtarzając każdy ruch nauczyciela, jednak moja łyżeczka zmieniła się w nóż. Co się stało? Spróbowałam ponownie i tym razem nóż zmienił się w widelec. Schowałam różdżkę i zaczęłam bazgrać ponownie po tyle zeszytu. Nie zdarzały mi się takie pomyłki.

Okej, dobra, Is, dasz radę... Zaczęłam wykonywać instrukcje, jednak łyżka się wygięła, po czym jej górna połowa zaczęła się obracać wokół własnej osi i się oderwała od drugiej połowy, wbiła się w sufit.
- Cóż... Trzeba w końcu widzieć plusy na tym cmentarzu... Będę pionierem transmutacji bitewnej - skomentowałam sytuację, patrząc jak debil na część łyżki w suficie.

Położył widelec na biurku nauczyciela i wyszedł razem z Marcelem.
NP. WIEŻA ASTRONOMICZNA

Nie zapisałem ani jednego słowa z tej lekcji. Nawet nauczyciel mnie nie zauważył. To dobrze. Bardzo. Zmieniłem łyżkę w widelec, bo to raczej trudne nie jest, a słysząc to, że ci co skończyli mogą wyjść, wstałem, dałem przedmiot na biurko i wyszedłem z klasy.
NP: a kij wie

-Zanieś. -podałam psu widelec. Chwycił go zębami i wyplul na biurko nauczyciela, kładąc na nim przednie łapy. Wrócił do mnie w momencie kiedy się spakowałam.
-Do widzenia.
Wyszłam z klasy.
Next: Jezioro Hogwartu

Spojrzałam na nauczyciela, potajemnie wyjęłam ze swojej torby widelec i położyłam go na stole. - Udało mi się! - zawołałam ucieszona i wyszłam pospiesznie.
NP: Wielka Sala.