Pokój spotkań

- Łooooo - z trudem się nie przewróciłem i ją objąłem ze śmiechem. - Chyba przytyłaś - zażartowałem z rozbawieniem.

Kopnęłam go nogami i uderzyłam pięścią w jego obojczyk.
- Bo się obrażę! - przybrałam minę zawstydzonego pancernika - Jak dobrze, że jesteś. - przytuliłam się mimo wszystko, delikatnie się jeszcze wspinając.

- Widać, jak chcesz się obrazić - prychnąłem rozbawiony i usiadłem na kanapie. - Bardzo się za mną stęskniłaś z tego co widzę - poczochrałem ją lekko.

Usadowiłam się wygodnie na jego udach, bawiąc się kosmykami włosów chłopaka.
- Nawet nie wiesz jak mi Cię brakowało... - uśmiechnęłam się lekko, patrząc prosto w jego oczy.
Jak zawsze tak samo przenikliwe i lekko zielone.

- Mi Ciebie zawsze brakuje, nawet wtedy kiedy nie brakuje - zaśmiałem się lekko i musnąłem swoimi ustami jej usta.

W moim brzuchu zawirowało stado małych motylków. Nie wiedziałam, że aż tak mi tego brakowało. Przedłużyłam szybko pocałunek, zakładając ręce za jego szyję. Mruknęłam przez pocałunek w geście zadowolenia.

Zamknąłem oczy i pozwoliłem swoim ustom działać, dłonie położyłem w połowie pasa swojej żony i wciągnąłem nosem zapach jej perfum. Przyjemnie się rozpłynął po moich nozdrzach.

Kołysałam swoimi biodrami na boki, zahaczając czasem o miejsce wypukłe kochanka. Przegryzłam lekko jego dolną wargę, uśmiechając się podczas tego.

Zamruczałem i również się uśmiechnąłem, oparłem się wygodniej. - Ann, kochanie - przerwałem na chwilę i spojrzałem jej w oczy.

- Hm? - zdziwiona odsunęłam się lekko, by odwzajemnić spojrzenie.

- Co Ty na to, by lekko wrócić do początków naszego związku? Tak sentymentalnie trochę?

- Co masz na myśli skarbie? - zakręciłam na palec swój kosmyk włosów, ciągle przyglądając się jego twarzy.

- Cóż... - sięgnąłem za poduszkę i wyciągnąłem popcorn, otworzyłem paczkę i zacząłem jeść. Nawet na opakowaniu, co było właściwie widać, dałem etykietę "stosować przy Annabelle".

- Nienawidzę Cię. - wyrwałam mu popcorn z ręki i wyrzuciłam za siebie.
Osunęłam się na ziemię, wstając na równe nogi. Otrzepałam swoją bluzkę i odrzuciłam subtelnie swoje włosy do tyłu. Zaczęłam kierować się w milczeniu do drzwi.
- Lekko wracam do początku naszego związku... Hmm... Kiedy go w sumie jeszcze nie było. - wyszłam za drzwi, opierając się o ścianę obok nich, cicho chichocząc.

- Żonoooo wracaj no, serio masz aż tak wrażliwy charakter? - zaśmiałem się.

- Tak, mam. - powiedziałam stanowczo, dodatkowo podkreślając to tupnięciem nogi o podłogę.

Zaśmiałem się na tupnięcie i podszedłem do niej. Objąłem ją w pasie. - Wątpię.

- Jestem bardzo wrażliwa. - odwróciłam wzrok, krzyżując ręce na klatce piersiowej.

- Ta, widzę to - prychnąłem i wziąłem ją na ręce, wróciłem na kanapę. - I Cię nie wypuszczę.

- Jak to mnie nie wypuścisz? - wydęłam wargi, w końcu kierując wzrok w jego stronę.

- Tak to nie wypuszczę - zaśmiałem się i poczchorałem ją po włosach.

- Możesz zostawić moje włosy! - fuknęłam - Jeszcze je zetnę i w ogóle!

- Nie pozwalam! W krótkich włosach źle byś wyglądała - mruknąłem z przekąsem.

- O i tak właśnie będzie! Będę źle wyglądała i weźmiesz rozwód, wrócisz do Diany i w ogóle jeszcze może będziesz miał dzieci, wylecisz ze szkoły i w ogóle. - ledwo powstrzymałam się od śmiechu.

- Do Diany nigdy nie wrócę, przenigdy - zmarszczyłem nos.

- Na taką odpowiedź liczyłam. - wybuchłam śmiechem - Wyobrażam sobie Ciebie jako idealnego ojca. - powiedziałam rozmarzonym głosem.

- Ale wiesz, że ja totalnie nie lubię dzieci? - zaśmiałem się i przejechałem palcem po jej dolnej wardze. - Zbyt hałaśliwe, irytujące, niespokojne.

- To takie jak ja. - przejechałam językiem po jego palcu.

- Nie jesteś ani hałaśliwa, ani irytująca - pogłaskałem ją po włosach.

- Hałaśliwa mogę być. - przegryzłam swoją wargę.

- Ale nie musisz - spojrzałem w jej oczy z rozbawieniem.

- Jak zwykle jesteś w dobrym humorze. - przegryzłam mocno tym razem jego wargę do krwi - Tak się składa, że ja też.

- Cóż, ja zawsze, a tym bardziej przy Tobie - zamruczałem i się nachyliłem do dziewczyny, by złożyć na jej ustach krótki pocałunek.

Przełknęłam ślinę.
- Nie masz najsmaczniejszej krwi. - zaśmiałam się.

- Co to ma do rzeczy? - zmarszczyłem brwi.

- Całkiem przypadkiem przegryzłam Ci wargę. - zmarszczyłam czoło - Czuję się teraz jak wampir. - powiedziałam z lekką dumą.

- A co, chciałabyś być wampirem? - zaśmiałem się lekko.

Bez odpowiedzi dobrałam się do jego szyi. Delikatnie przegryzałam i ssałam skórę. Przejechałam językiem przez całą jej długość, dosięgając do płatka ucha.

- Widzę, że już się starasz nim być - zaśmiałem się i zamknąłem oczy.

Ucałowałam delikatnie jego szczękę i wystające kości policzkowe. Szybko zdjęłam z niego koszulkę, przejeżdżając językiem po nagich obojczykach.

Zamruczałem i to samo zrobiłem z jej ubraniem, ale całością i zacząłem całować jej piersi.

Cała zapłakana usiadłam w kącie i zaczełam zastanawiać się nad życiem

Udałam sie na błonia hogwartu ! Z/T (błonia)

Weszłam do pokoju spotkań w średnim humorze. Tym razem dostałam wyjca za to że zanikam w Hogwarcie. Kurwa zdecyduj się babo jedna.. Krzyknęłam zatrzymując się w progu i widząc parę która raczej nie spotkała się tu żeby grać w bierki.

- Kurwa już druga nam osoba przeszkadza! - odpowiedziałem równie głośno, odsuwając usta od ciała Ann i spojrzałem na białowłosą.