Wieża Astronomiczna

-Okej. Powiedz Chris jak tylko ją spotkasz aby przyszła do tej pustej sali na pierwszym piętrze-powiedziałem wstając-I dzięki-uśmiechnąłem się do niej, a potem zszedłem z wieży astronomicznej

NP Pusta Sala na parterze

-Eee okej...-powiedziałam po czym również wyszlam.

Weszłam na wieżę trzymając Noelle za rękę, usiadłam pod murkiem wygodnie. - Wow, roztrzaskane drzwi...

-Ktoś się chyba wkurwił. .-powiedziałam siadając obok niej.

- Dokładnie, ciekawe na kogo i za co - wtuliłam ją w siebie.

-Póki to nie ma nic wspólnego ze mną i moja księżniczką, mam to głęboko gdzieś. -powiedziałam chowając się w jej ramionach.-Kocham cię, wiesz?

- Ja też Cię kocham, nawet bardziej - uśmiechnęłam się szeroko i zamknęłam oczy, słuchając jej oddechu.

-Nie można kochać bardziej czy mniej.. -powiedziałam i zaśmiałam się głaszcząc ją po ręku. -To by było złe gdybyśmy zaczęły robić tu coś. . Nieodpowiedniego prawda?

- Racja. Znów by ktoś wbił i tym razem wyrzucono by nas - jęknęłam z bólu duszy. Westchnęłam ciężko i spojrzałam w gwiazdy.

-Nie jest Ci zimno? -zapytałam.

- Nie, rozpalasz mnie samą swoją obecnością - zamruczałam. - A co, Tobie jest?

-Trochę ale naprawdę troszkę. .powiedziałam szybko.-Jak będzie następny wyjazd to masz mnie obudzić. .

- Z przyjemnością to zrobię - uśmiechnęłam się i przygryzłam delikatnie jej uszko.

-Mm..mruknęłam uśmiechając się. -Robisz się. . Słodka. .

- To źle czy dobrze? - uniosłam pytająco brew.

-Szczerze mówiąc. . To się właśnie w tej chwili zastanawiam.. hmm.. To chyba źle. Albo dobrze. I tak i tak!

- Marudzisz - przygryzłam znów, trochę mocniej, płatek jej ucha.

Jęknęłam cicho.-Przestań no..

- Czemu? - zapytałam i spojrzałam w jej oczy.

-Zgadnij -wycedziłam przez zęby, patrząc na nią.

- Muszę kontynuować swoją tradycję diablicy, czyż nie?

-Nie diablicy... wstręciuchy....

- Marudzisz znów - westchnęła i oparłam głowę o ścianę, podałam jej snickersa.

-Skoro jestem taka marudna ro znajdź sobie kogoś lepszego..-mruknęłam odpakowywujac batonika i biorąc gryza.

- Nie ma lepszych od Ciebie, kochanie - westchnęłam i spojrzałam w niebo. - Chyba odkryłam gwiazdozbiór chomika.

-Co ty znowu z tym chomikiem.

- Nie wiem, ale to tak wygląda nooo!

-Myślę że powinnaś więcej spać. . I .. mniej pić. -powiedziałam układając się wygodnie w jej ramionach.

- Brakowałoby mi schlania, się. Poza tym, po co spać gdy ma się kawę!

-Letycja. Co ja mówiłam o kawie

- Jedna kawa dziennie wystarcza, gdy piję ją tuż przed północą, później nad ranem druga i byle do kilku minut po północy no - wzruszyłam ramionami.

-Ja ci coś mówiłam na ten temat, tak?

Wbiegłam na wieżę astronomiczną najszybciej jak się dało i usiadłam na jej skraju z nogami zwieszonymi w dół. Milusio znowu tu być. Dokładnie w tym samym miejscu co wcześniej.

Wbiegłem na wieże. Zauważyłem sylwetkę Chris, która siedziała na murku. Podszedłem do niej od tyłu i objąłem ją, po czym uniosłem, aby odsunąć puchonkę od tego miejsca. Cofnąłem się o kilkanaście kroków i postawiłem Chris do pionu-Co ty Stephens wyprawiasz?

- Ja? Dołączam do grona martwych byłych - mruknęłam.

-Jesteś pijana. Nigdzie nie dołączasz-mruknąłem dalej ją obejmując.

- Dołączam i nie jestem aż tak pijana. To wszystko moja wina ... Ja nie chciałam. A teraz mnie puść, bo mam coś do załatwienia.

-Jesteś-powiedziałem i zacząłem iść w stronę wyjścia dalej ją obejmując.

- Nie, zostaw mnie! Zasłużyłam sobie na to. Puść, nigdzie nie idę. Charlie Caufield, masz mnie natychmiast puścić!

Jedynie parsknąłem. Zatrzymałem się przed schodami. Po chwili uniosłem ją i zacząłem schodzić-Ty nie musisz iść-powiedziałem idąc po schodach, na tyle ostrożnie aby się nie wywalić.

- Charlie, postaw mnie! Puść! Sama też umiem chodzić! Dam. Sobie. Radę.

-Nie, bo znowu będziesz chciała tam iść.

- I tak tam znowu trafię, bo mi nie wybaczysz. Jestem okropnym człowiekiem i to właśnie tak powinno się skończyć.

-Samobójstwo to nie droga do rozwiązania problemów. Nie pomyślałaś o swojej rodzinie jak się dowiedzą? Nie pomyślałaś o tym, jak ja mógłbym się czuć gdy po raz drugi straciłbym bliską osobę?

- Bliską osobę? - zaśmiałam się - Błagam. Skrzywdziłam cię. DWA RAZY! Taka osoba już nie jest bliska.