Klasa zaklęć i uroków

Weszłam do sali. Chyba w końcu byłam zdrowa. Powiedziałam dzień dobry i usiadłam przy jakimś miejscu.

-Dzień dobry. -powiedziałam lekko nieśmiało wchodząc do klasy. Zmuruzylam oczy i zaczęłam iść w kierunku jakiejś ławki. Nie mogłam dzisiaj znaleźć ani soczewek ani okularów bo gdzieś je wrzucilam. Wymacałam krzesło i usiadłam.

Weszłam do sali tuż za niską Krukonką. Ignorując spór między nauczycielem, a Ślizgonką skierowałam się do miejsca, gdzie można było nalać sobie coś do picia. Wzięłam kawę i usiadłam na jakimś miejscu.

- Dzień dobry - odpowiedziałem i wróciłem wzrokiem do ślizgonki. - Wszędzie. Ale. Nie. Na. Lekcjach. - rzuciłem do niej i wyjąłem różdżkę. Rzuciłem zaklęcie niewerbalne na psa i pobiegł do dormitorium.

-Co to miało być? !-krzyknęłam. Bez psa nie czułam się zbyt pewnie.
-On ma tu wrócić inaczej ja też wyjdę.

Przyszedłem do sali. W sumie, co ja robię na tej lekcji? Usiadłem w ostatniej ławce, jak najbliżej drzwi. Oparłem dłoń o policzek i patrzyłem przed siebie. Mogłem nie przychodzić, eeeh.

- Zatem szerokiej drogi życzę. Nie wiem co inni nauczyciele na ten temat, ale u mnie na lekcji tak nie będzie. Porozmawiam jeszcze z Twoją opiekunką - odpowiedziałem niewzruszony.

-Ale ten pies musi ze mną być! -zaskomlałam. -On nic nie robi! Zawsze grzecznie siedzi i nawet nie hałasuje.

- Zasady zasadami. To już wszyscy? - przebiegłem wzrokiem po klasie.

-No ale.. Proszę. .. ja nie lubię kiedy jego nie ma obok.. Mam prosić na kolanach? On musi tu wrócić. Nie chce opuszczać zajęć ale on MUSI być obok

- Zatem, skoro wszyscy już są - zacząłem, nie odpowiadając Soo. - Nauczymy się dziś zaklęcia, które po ukończeniu szkoły może wam uratować zdrowie, albo i nawet życie - wstałem i podszedłem do szafy z szyfrem. Wprowadziłem bardzo długi szyfr i wyjąłem pewną dużą, długą szkatułkę. Podszedłem do biurka i postawiłem ją na nim. Gdy otworzyłem, im oczom ukazało się trzynaście sztuk biżuterii. Pierścienie, naszyjniki, amulety, talizmany... - Teraz powtórzcie za mną, Specialis Revelio

No nie.. -Ale.. Ale.. -stanęłam za nauczycielem. -Nie może pan go tu zawrócić? On naprawdę jest grzeczny. I przyjazny.

- Co miałem Ci do powiedzenia, już powiedziałem. Psy nie na mojej lekcji - odpowiedziałem na odczepne.

-No ale dlaczego? -pociągnęłam go za rękaw. -To... pies przewodnik jest!

- I mam Ci uwierzyć, że jesteś ślepa? Nie - pokręciłem głową.

-Nie jestem ślepa. Jestem głupia. No proszę! !!

- Nie i koniec - odpowiedziałem i spojrzałem na uczniów. - No, powtarzamy, Specialis Revelio!

-Oj no nie bądź taki... to tylko pies! To jak moje dziecko.-znów pociagnełam go za rękaw. -Jaaaaaaaaames!

- Nie jestem Twoim kolegą, tylko nauczycielem i dyrektorem, więc nie zwracaj się do mnie po imieniu.

-Czyli nie zawrócisz tu Conga?  -zapytałam puszczając go.

- Nie zawróci Pan - poprawiłem ją. - Owszem, nie zrobię tego.

-Dobra. -powiedziałam I zrobiłam mine. Przypomniałam sobie o czymś. Czemu nie? Wróciłam do łazienki i usiadłam grzecznie. W dniu w którym przyjechałam do szkoły,  słyszałam rozmowę dwóch chłopaków z Gryffindoru o pewnym zakleciu,  którego formułę na szczescie zapamietalam.Zaklęcia niewerbalne były moja mocna strona wiec bez problemu sobie poradziłam.  Rzuciłam na nauczyciela zaklecie które pozbawilo go ubrań,  zostawiając sama bieliznę.  Urokiem tego zaklęcia było to, że ofiara nie miała pojęcia ze nie ma ubrań.  Kiedy na siebie patrzyła widziała odzież.  Powiodlam wzrokiem po nagim torsie nauczyciela.  Skądś się musi brać ten wrzask.

W porę skontrowałem zaklęcie i przewróciłem oczami, niemożliwa uczennica. Od razu będę dziś rozmawiał z opiekunką ślizgonów... - Zatem? - zapytałem uczniów, mając na sobie ubrania wbrew zamiarowi Koreanki.

Co za.. dobra. Wal sie. Skrzyżowałam ręce na piersi i zaczęłam tupać noga.

- Można już wychodzić, mam nadzieję, że następnym razem będziecie bardziej aktywni - mruknąłem, odłożyłem szkatułkę do "sejfu" i wyszedłem.
NP: Gabinet Dyrektora

-No na pewno. -powiedziałam I wyszlam.
Next: WS

Lyss przyszła zawczasu ale tak to jest kiedy wszystkie zegarki są poustawiane 10 minut na przód. No cóż przynajmniej zajmie dobre miejsce z przodu. Usiadła sobie i zaczęła bazgrolić coś po zeszycie nieświadoma tego że jej włosy zmieniają kolory. Tak to oznaczało jedno. Jakieś emocje szargały młodą Koreanką tylko nie wiedzieć jakie one były

Wszedłem do klasy, nie widziałem jeszcze nauczyciela, ale cóż. Podszedłem do czajnika, standardowo wyczarowałem wodę i ją zagotowałem, postawiłem kubek i zacząłem robić sobie herbatę jak gdyby nigdy nic.

Eist wszedł po cichu do sali zajmując miejsce gdzieś z tyłu zaczynany w kolejną pasjonującą ksiązkę, omal nie potknął się o własne nogi ale szybko złapał równowagę i usiadł w spokoju. Kiedy był pewny że nic mu nie grozi zaczął ponownie czytać

Weszłam najpierw niepewnie do sali, rozejrzałam się, ale przełknęłam ślinę i wzięłam oddech. Zapomniałaś, Sophie? Zmieniasz się, tu i teraz. Postanowiłam sobie stanie się silniejszą. Wyprostowałam się, klatkę piersiową wystawiłam do przodu i znów wzięłam oddech. Tak, nadchodzi nowa, lepsza Sophie Neveu. - Hej - przywitałam się ze wszystkimi i podobnie jak inny Gryfon wzięłam się za robienie sobie napoju. Tym razem zdecydowałam się na herbatę, tak jak brunet.

- Dzień dobry - przywitałem się z uczniami, swoim gromkim głosem, który Soo uznawała za krzyk. - Hmm... Ale aż takiej przewagi gryfonów to jeszcze nie było - pokiwałem głową i usiadłem na biurku. - Chcecie to sobie róbcie herbatę lub kawę, po to to jest - wskazałem za siebie na miejsce, gdzie dwójka gryfonów robiła sobie picie.

Szwedka w sumie miała nie przychodzić na te zajęcia, ale ostatnie wydarzenia sprawiły że tutaj zawitała. Nikogo nie zaszczyciła nawet spojrzeniem tylko przeszła przez salę do swojego miejsca gdzieś po środku i znudzona usiadła. Bawiła się łańcuszkami i już myślała czy może nie wyjść zanim pan  dyrek nie przyjdzie jednak było już za późno. Był i oddychał tuż przed jej nosem. No cholera

Wpadłam do klasy z uśmiechem. - Dzień dobry - przywitałam się z nauczycielem i stanęłam obok brata, zrobiłam sobie kawę. Kątem oka patrzyłam na obecne tu osoby, których też nie rozpoznawała, bo były nowe. Starała się zapamiętać twarze.

Wszedł do klasy, poprawiając swój płaszcz.
- D-Dzień dobry! Przepraszam za spóźnienie.. - wymamrotał w stronę mężczyzny, zginając się delikatnie w pół. To miał być wyraz skruchy. Zazwyczaj przychodził punktualnie, no ale dziś coś go zatrzymało. Gdy już się wyprostował, pewnym krokiem ruszył w stronę swojego miejsca. Rozsiadł się na jednym z krzeseł, obserwując chodzących po sali uczniów. Po jakimś czasie skierował wzrok na James'a.

Evie spojrzała na grupkę która sobie parzyła herbatę i pokręciła głową. Serio przychodzą na lekcje żeby tylko się czegoś napić. Pfff dobre sobie, równie dobrze mogła by zostać w dormitorium i miała by podobny efekt

Poprawiłam torbę i potykając się wciąż o moją szatę. Uhm zwariuje z tym.
-Dzień dobry.-Mruknęłam nie chętnie i usiadłam przy jednej z ławek..

- Nie ma sprawy - kiwnąłem głową. - Cieszę się, że jest was więcej niż było poprzednim razem. Jeśli chcecie jakoś się pobudzić czy coś, droga wolna - wskazał znów za siebie. - Za pięć minut zaczynamy, teraz czekam na wypadek gdyby ktoś jeszcze miał się spóźnić - dodałem i podszedłem do sejfu, by znów wyjąć tą szkatułkę.

Lyss się ożywiła a jej włosy były w kolorze niebiesko-fioletowym.-A ma pan może jakąś czekoladę?- spytała i podeszła do tamtej grupki która parzyła sobie herbatkę. No może w sumie to dobre pomysł żeby się napić czegoś ciepłego, zawsze to dobrze zrobi na brzuch i humor. Szukała wzrokiem czekolady ale chyba jej tutaj nie było

- Czekolada... - podszedłem do innej szafki, wyjąłem tabliczkę i jej podałem. - Przydaje się po ćwiczeniu patronusa na dementorach. Trzy minuty jeszcze.

Skończyłam robienie swojej kawy i się odwróciłam, rozejrzałam się za miejscem i momentalnie wiedziałam już, które wybiorę. Usiadłam obok rudowłosej ślizgonki, jako że zafascynował mnie między innymi kolor jej włosów. - Hej - przywitałam się i upiłam łyk kawy.

Zrobiłam swój napój i zauważyłam Willow, usiadłam od razu obok niej z uśmiechem. - Hej Willow! Jak tam? - zdecydowałam się zagadać pierwsza. Przełamywanie barier, nogę wciąż mam całą, nie jest źle.

Od niechcenia spojrzałem to na siostrę, to na nauczyciela, to na kilka innych osób. Rozumiałem zachowanie Isobel, zwłaszcza że znałem jej słabości. Wziąłem kubek z herbatą i usiadłem sobie w ławce sam.

Spojrzała na nauczyciela i prawie w podskokach do niego przybyła, niczym mała błekitnowłosa sarenka. Uśmiechnęła się słodko-Dziekuję bardzo - powiedziała z uśmiechem i wróciła na swoje miejsce i przyglądała się czekoladzie, zastanawiała się czy zacząć ją już jeść czy może poczekać. W sumie teraz nic jej nie zaszkodzi. Urwała sobie kawałek i zjadła go powoli

Weszłam do klasy i stanęłam przy drzwiach,
-Wpuscisz psa czy od razu wpiszesz nieobecność? -zapytałam nauczyciela odrzucając blond włosy do tyłu.

Westchnąłem ciężko i przewróciłem oczami. Ostatnio całą lekcję spędziłem na dyskusji z tą dziewczyną. - Niech tylko szczeknie, a wyfruniesz razem z nim - rzuciłem w odpowiedzi.