Dormitorium Dziewcząt

- Tak, tak. To oczywiste! - zaśmiałam się, ujmując jej policzki w moje dłonie.
Rozszerzyłam wargi, delikatnie zahaczając o jej. Nagle odsunęłam się, zostawiając po prostu delikatnego buziaka na jej ustach.
Zaśmiałam się krótko.

- Lubisz się drażnić, co? - uniosłam brew. - Wiesz, że ta poduszka bardzo Cię lubi? - uśmiechnęłam się rozbawiona.

- Uwielbiam się drażnić. - uniosłam prawą brew - Nie lubię tej poduszki, ok?

- Ale ta poduszka Cię koooocha, uwielbia, traktuje jak idola! - podniosłam ją i trzymałam chwilę metr od jej twarzą. - Patrz jaka jest smutnaaaaa!

- Won mi z tą poduszką! - sprzedałam jej sierpowego, a ona poleciała linią prostą na inne łózko - Nie przeciwko poduszkom!!!!!

- Złamałaś jej serce! Ona miała nadzieje, marzenia, cele w życiu! - zrobiłam smutną minę jakbym miała zaraz płakać. Byłam dobrą aktorką.

- No, Nelly, chodźmy do Londynu! - wstałam, szybko przebrałam się w czarną długą suknię i wyszłam.
NP: Zwykły Klub.

Westchnęłam głośno wchodząc do pokoju. O boże nie możliwe, znalazłam. Uśmiechnęłam się kątem ust widząc swoją walizkę przy pościelonym łóżku. Walnęłam swoją torbę na łóżko i sama na nie opadłam.

Weszłam do dormitorium i od razu skoczyłam na łóżko. - o, hej! - przywitałam nową ślizgonkę i założyłam ręce za głowę, wbiłam wzrok w sufit.

Bawiąc się z moja kotką...Która raczej nie była zbyt szczęśliwa że trzymam ją za łapki i udaję że tańczę. Po chwili usłyszałam kobiecy głos. Zerwałam się szybko, a kotka usiadła obok.-H-Hej.-Mruknęłam trochę jakaś wystraszona..

- Czego się boisz? - spojrzałam na nią marszcząc brwi. - Nie gryzę, no chyba że podczas seksu. Chociaż... - zamyśliłam się chwilę - swojej byłej aż tak też nie gryzłam.

Walnęłam pokerface wpatrując się w dziewczynę... OK.
-Jestem, uhm Willow.-Mruknęłam uśmiechając się delikatnie.

- Isobel, miło poznać - uśmiechnęłam się i podałam jej dłoń. - Hm, nowa? Od dawna tu jesteś?

Ucisnęłam dłoń dziewczyny.-Nie, właściwie dopiero znalazłam pokój iiii leże.-Wzruszyłam ramionami.-Za bardzo nie wiem co mam z sobą zrobić..-

- Aaaa... - pokiwałam głową i się zamyśliłam. - Zazwyczaj w Wielkiej Sali zawsze ktoś jest.

Spojrzałam na zegarek.-Będę leciała na lekcję, mam nadzieję że tam nie zginę.. A ty nie wyskakuj przez okno.-Mruknęłam klepiąc po głowię moją kotkę.

NP:Klasa zaklęć i uroków

Weszłam do dormitorium z Evie i skoczyłam na łóżko od razu. - Opowiedz mi coś o sobie!

Weszła za nią ale nie usiadła na łózku tylko stała patrząc na dziewczynę- A co chcesz wiedzieć? - spytała ją z uśmiechem

- Zainteresowania, historię, pasje... Takie tam różne - usiadłam na łóżku i spojrzałam na nią z zaciekawieniem. - Naturalna ruda?

-Cóż pochodzenie moje nie jest zbyt dobre. Jestem poczekaj jak wy to mówicie? Szlamą dobrze to powiedziałam? Mój ojciec jest botanikiem a matka bibliotekarką czyli w sumie nic ciekawego- powiedziała do niej z uśmiechem na twarz- Ależ oczywiście, całe moje rodzeństwo jest rude jak moja matka- powiedziała z uśmiechem

- Cóż, nie jestem typową ślizgonką, krew nie ma dla mnie znaczenia - machnęłam ręką. - Jeju! Też jestem naturalnie ruda! - zawołałam. - Mogę? - zapytałam chcąc wziąć kosmyk jej włosów w dłoń.

- Dobrze wiedzieć bo już bałam się że zaczniesz we mnie rzucać tymi poduszkami co tam masz- powiedziała do niej z uśmiechem i przytaknęła- jasne baw się nimi ile chcesz- powiedziała z uśmiechem do dziewczyny dając jej się bawić rudymi kłakami

Wzięłam kosmyk i zachwycona zaczęłam się nim bawić. - Jeju... One są genialne!

-Dzięki staram się o nie dbać żeby ten kolor jak najlepiej wyglądał- powiedziała z uśmiechem dając jej do zabawy włosy- Ten chłopak którego wykopali to twój brat?

- Tak, mój brat, choć często się do niego nie przyznaję - kiwnęłam głową. - Zakochałam się w nich no!

-Czemu wydaje się być całkiem spoko gościem może trochę zbyt narwany- powiedziała ze spokojem i się roześmiała cicho- To mam zgolić się teraz i dać ci te włosy na pamiątkę?- spytała ją z uśmiechem

- Nieeeee! Nie rób tego! - zawołałam od razu. - Cóż, nie jest najgorszy, da sie go lubić.

-Dlaczego? Miałabyś je wtedy na każde wyciągnięcie ręki- powiedziała z rozbawieniem- Może kiedyś będę miała okazję poznać go lepiej żeby ci przytaknąć

- Ale w połączeniu z Tobą wyglądają bosko! O to chodzi noooo! - jęknęłam i poprawiłam włosy.

-No dobrze powiedzmy że ci wierzę. Jak będę je podcinać to zbiorę kilka kosmyków dla ciebie powiedziała ze śmiechem

- Yay! - zawołałam szczęśliwa.

Uśmiechnęła się delikatnie do niej- To teraz ja zadaje pytanie. Co lubisz robić?

- Hmmm... - pomyślałam chwilę. - Kocham grać na gitarze elektrycznej, nekromancję, podróże, czytanie książek... - podrapałam się po podbródku w zamyśleniu. - I chyba tyle. A Ty?

-Ja uwielbiam zielarstwo, zwierzęta, fotografię oraz taniec. To chyba tyle z tych największych miłości- powiedziała z uśmiechem na twarzy- o a zagrasz kiedyś?- spytała ją z uśmiechem

- Musiałabym od Azazela pożyczyć, swojej nie brałam - odparłam z przekąsem. - Zwierzętami się interesujesz? Ciekawie... Fotografia, taniec... - dziewczyna mnie ciekawiła coraz bardziej.

-Napewno ci pożyczy jeśli ładnie poprosisz-powiedziała z uśmiechem zakładając nogę na nogę a po jej ręce wspinał się biały szczurek- No tak tego jest trochę. Zwierzęta uwielbiam ponieważ jak byłam dzieckiem chciałam być zoologiem albo weterynarzem a poza tym zwierzęta zawsze były obecne w domu. Zielarstwem zaraziłam się od ojca a taniec i fotografia przyszły z czasem- powiedziała z uśmiechem

- Kiedyś rozważałam behawioryzm oraz zootechnikę, coś wiem o tej fascynacji - kiwnęłam głową z uśmiechem i zawołałam swoją kocicę. - Weź ściągnij tu gitarę Azazela - powiedziałam do niej i obserwowałam jak wybiega. - Kot Azazela nie powinien robić jej przeszkód.

-O to widzę że coś nas łączy w takim razie - powiedziała z uśmiechem głaszcząc szczura na swoim ramieniu. Spojrzała z uniesioną brwią na kotkę - No nie wiem czy taka kotka przyniesie taką gitarę, chociaż w sumie ja się nie znam- powiedziała ze śmiechem

- Przyniesie na spokojnie, jest silniejsza niż wygląda - machnęłam ręką ze śmiechem. - Jak ja uwielbiam koty... Chociaż pająki też mnie fascynują.

-Wierzę ci na słowo - powiedziała z uśmiechem na twarzy - Wolę chyba jednak węże i psy chociaż koty i pająki też są fajne. Nie przepadam za to za rybami

- Rybki nie są takie złe w sumie. Piranie, rekiny... O, zwłaszcza te ostatnie! A zwłaszcza prehistoryczne. Szalenie mnie intryguje Megalodon - odparłam ożywiona.

-Może i tak ale mnie jakoś obrzydzają, są takie śliskie kiedy je się trzyma i tak się rzucają. Nie zdecydowanie nie dla mnie- powiedziała z lekkim uśmiechem na twarzy

- Cóż... Właściwie to nie myślę o tym, że są śliskie. Bardziej o ich szczękach, ale zgadzam się z Tobą co do tamtego - zaśmiałam się lekko i zarzuciłam włosami.

Zaśmiała się cicho na jej słowa- Będę to miała na uwadze w takim razie. A jakie zajęcia lubisz najbardziej?- spytała ją z uśmiechem na twarzy

- W sumie to kiedyś lubiłam bardzo eliksiry, szalałam za nauczycielką, która je prowadziła - westchnęłam, na koniec mój wzrok pociemniał przez nieprzyjemne wspomnienia. - O mało nie doprowadziło to do tragedii, ale cóż. A Twój?