Wielka Sala

- Aaa a a ale nikt ze mną nie gada, ok. Na razie rozmawiałam tylko z Isobel, bo reszta mnie olała.

-Jak to cie olała? -spojrzałam na Aza karcącym wzrokiem.-A gdzie Charlie? -zapytałam znów patrząc na dziewczynę

- A Charlie gdzieś tam sobie tańczy. Obraził się i to mocno. Zaśpiewałam mu piosenkę, którą on śpiewał mi, ale to nic nie dało. Bywa.

-Za co się obraził? Za ten numer który mu wywinęłaś?

- Ta. Ale to nie było nic złego, nooooo.

-Ja Ci mówiłam Chris... To było świństwo należące do tej samej kategorii co numer który wywinal mi Az. Też bym się na ciebie wkurzyla. Tylko ze ja, to bym się odegrała na tobie, a skoro on tego nie robi, tylko woli się obrazić, znaczy ze cie kocha i nie mógłby zrobić ci krzywdy. Wiec ty.. albo go nie kochasz albo nie doceniasz

- Ja tego nie doceniam. To jest za trudne, no ale takie życie. Jak ma mnie gdzieś, to ja też będę miała go gdzieś.

-Jesteś niesprawiedliwa. Chłopak się w tobie zakochał, robi co może żebyś była szczęśliwa, ty odwalasz mu numery i jeszcze się dziwisz że jest na ciebie zły. Jeśli go nie kochasz to mu to powiedz a nie robisz go w chuja.

- Ale ja go kocham i właśnie dlatego robię takie dziwne rzeczy. Z jednej strony wariuję, a z drugiej się boję, że też mnie zostawi i znajdzie sobie kogoś lepszego. W sumie, dobrze by było, bo na niego nie zasługuję.

-Masz rację. Nie zasługujesz na niego. Jeśli mówisz prawdę i go kochasz to po pierwsze, zaufaj mu i nie doszukuj się w każdej dziewczynie z którą rozmawia potencjalnej rywalki. I nie myśl wiecznie o tym ze cie zostawi. Jeśli go kochasz to powinnaś być gotowa do poświęceń.

- Poświęcenia i poświęcenia. Starałam się go przeprosić. Zrobiłam coś, czego w życiu bym nie zrobiła. On ma to w dupie. To wszystko moja winaaaa.

-Staraj się bardziej. Dobrymi chęciami piekło wybrukowane... Nie poddawaj się bo go stracisz. Oboje będziecie kochać i oboje będziecie cierpieć

- Mam dosyć - mruknęłam siadając przy najbliższym stoliku - Niby bal, ale czuję się okropnie.

-To weź się za siebie! Baw się!

- I co ja mam robić? Tańczyć nie potrafię, śpiewać już nie będę, a wypiłam za dużo. Eh.

-Jak to nie potrafisz tańczyć? Każdy potrafi tańczyć. Wsłuchaj się w muuuuzyke!

- No to chodź - zaśmiałam się  i wyciągnęłam Soo na środek sali. Starałam się tańczyć, nie wychodziło mi to za dobrze. Przynajmniej wreszcie się uśmiechałam.

-Ty miałaś tańczyć a nie ja.. Ja dzisiaj jako przyzwoitka. .-powiedziałam I zaczęłam się śmiać widząc jak Chris tańczy, -Przepraszam! Przepraszam! Hahhaha przepraszam! -odwiązałam tasiemke maski po czym rzuciłam ja na ziemię. Juz mi i tak nie potrzebna. -Chris.. zrób tak..-powiedziałam unosząc rękę do góry i uginajac lekko kolana, jednocześnie poruszając biodrami. -Patrz. -podeszłam do niej i odwrocilam do siebie tyłem. -i jedziesz..-dodałam, wykonując te same ruchy co przed chwilą. -Pamiętaj. . Nawet jak nie umiesz tańczyć. .. Wykorzystaj biodra i tyłek..One już sobie poradzą hahah

- No eee dobra? - mruknęłam i starałam się powtórzyć ruchy Soo - Nie jest najgorzej.

-Serio jesteś beznadziejna..-zaśmiałam się i stanęłam przed nią, po czym położyłam jej dłonie na biodrach. -Śmiało! -powiedziałam poruszając jej biodrami.
(musiałam hehe)

- I tak nie mam nic lepszego do roboty - zaśmiałam się i dalej beznadziejnie tańczyłam. Bez promili we krwi szło mi to zdecydowanie lepiej.

Po jakims czasie zabrałam Chris z parkietu. -Matko dziewczyno.. właśnie. . DZIEWCZYNO! Dziewczyna z cyckami i dupa i sobie nie radzi...

- Zdecydowanie lepiej radzę sobie na boisku - zaśmiałam się - Jedynym słusznym partnerem jest miotła.

-No widzisz! A ja wręcz przeciwnie! -powiedziałam siadając przy barze i popijając swój sok.

- Ile ja bym dała, żeby znowu zagrać w Quidditcha - powiedziałam rozmarzonym głosem - Chciałam nauczyć Charliego grać, ale bał się wsiąść na miotłę.

-No nie dziwie się. . Też się boje.. I nigdy w życiu nie wsiąde. .

- Na pewno? W takim razie zostaniesz zmuszona - zaśmiałam się - Chociaż raz. To nic trudnego.

-Chris. Ja mam lęk wysokości. Miliony innych fobii ale to lek wysokości przeszkadza mi w lataniu..

- To polecisz ze mną. Zamkniesz oczy i wszystko będzie okej.

-Nie ma mowy. Juz powiedziałam

- Tak tak, na bal podobno też miałaś nie przychodzić. Jeszcze zmienisz zdanie.

Po jakimś czasie zmęczyłem się. Za dużo tańca. Nogi pulsowały, a krawat nieprzyjemnie uciskał. Poluzowałem krawat palcami i ruszyłem do baru. Zamówiłem coś do picia i usiadłem przy jakimś stole i zacząłem pić, obserwując jak inni tańczą. Odpocznę i potem sam pójdę na parkiet. Poprawiłem włosy.

Podeszłam do baru i stojąc tuż obok Charliego zamówiłam drinka. Gdy już wzięłam szklankę odeszłam nawet nie patrząc w jego stronę i usiadłam przy stoliku.

Gdy skończyłem pić sok, zerknąłem na bufet, zatrzymując przez chwilę wzrok na Chris. Ładnie wyglądała. Zauważyłem na talerzach ulubione ciastka i w ich stronę poszedłem. Wziąłem trzy i zacząłem je jeść opierając się o ścianę. C u d o w n e.

Nie wiedziałam co mam dalej ze sobą zrobić. Oparłam głowę na dłoni i wgapiłam się w jeden punkt przed sobą.

Gdy skończyłem już jeść podniosłem się z miejsca i rozejrzałem po sali. Zauważyłem Chris przy stole, więc podniosłem się i poszedłem w jej kierunku-No hej-powiedziałem siadając obok.

- Witam witam - powiedziałam podnosząc głowę - Jak tam?

-Jakoś leci i jak widać, jeszcze nie piłem-powiedziałem poprawiając włosy-A u ciebie? Chyba zgubiłaś swojego chłopaczka, może zaginął kiedy było ciemno-dodałem śmiejąc się.

- Nic o nim nie mów - prychnęłam - A jak nie piłeś, to wreszcie musisz zacząć.

-Mhhm-pokiwałem głową-Drętwo tu trochę. Pierwsza moja stypa! Ktoś umarł?-spytałem zerkając na dziewczynę

- Wydaje mi się, że Raven zaliczyła zgona - zaśmiałam się - Ale można się było tego spodziewać.

-Jest za wcześnie aby zgony zaliczać-westchnąłem robiąc facepalma- Ogółem to dziwne, że gdy zgasło tamto światło i ktoś zaczął śpiewać, to nikt niczego nie odwalił, eeeeh-powiedziałem

- Tiaaaaa jedyną osobą, która coś odwaliła to był ten piosenkarz - mruknęłam.

-Raczej piosenkarka. Wątpię aby był to facet-zaśmiałem się krótk-Ja bym wziął inną piosenkę i byłoby w sumie ok-powiedziałem wzruszając ramionami.

- A co ty byś zaśpiewał? - zapytałam z uniesionymi brawiami - Poza tym, ta piosenka mogła mieć jakieś przesłanie.