Klasa eliksirów

Złapałam robaka i zgniotłam go w dłoni.
- Isobel, kto pozwolił ci używać zaklęć na mojej lekcji i dodatkowo rzucać we mnie robakami?

- Nie obchodzi mnie, co było w ustach twojego brata, chociaż pewnie było tego całkiem sporo... Zresztą, ja nic takiego nie widziałam. Jestem pewna, że to było celowe działanie. Minus 10 punktów dla twojego domu. Mam nadzieję, że raz na zawsze zapamiętasz, że mnie nie robi się głupich kawałów. Jasne? Natomiast ty Soo, uspokój się. Jeszcze jeden taki tekst, a będę musiała znaleźć ci jakieś zadanie specjalne...

- Soo, możesz jedynie sprzątać w męskich kiblach. Po Azazelu. A tego ci naprawdę nie życzę. Natomiast Sakura chyba bardzo chce ci pomóc. Rwie się, żeby spędzić z tobą cały dzień, w jednym pokoju, po odebraniu wam różdżek, żebyście nie mogły zrobić sobie krzywdy. Jeśli jeszcze raz usłyszę, jak się obrażacie, to może jeszcze dopracuję ten scenariusz, zrozumiano? Osoby, które zrobiły i wypiły eliksir, mogą już iść. Jeśli będziecie mieli po nim dziwne objawy, proszę się udać do skrzydła medycznego.

- Zamknąć się - rzuciłam. - Jeśli nie macie nic ciekawego do powiedzenia, to proszę rozejść się do swoich pokoi. Zrozumiano? Ciebie Isobel, też nie chce widzieć. Już się na ciebie napatrzyłam. Wróć do swojej sypialni.

Usiadłam na jednym ze stolików i zaczęłam cicho nucić pod nosem. Miałam dziś niezwykle dobry humor i miałam nadzieję, że moi uczniowie też będą go mieli - w końcu może coś im zostało po eliksirze, który ostatnio kazałam im robić...

- Soo - rzuciłam, od razu wypatrując Ślizgonkę. - Chcesz mi powiedzieć, dlaczego nie masz szaty na sobie, czy od razu wolisz dostać karę?