Pokój spotkań

- Choćby po Twoim spojrzeniu. Z kolei tak gwałtowna reakcja mówi mi, że jednak kłamiesz.

-Jezu, o co ci chodzi...

- Nie lubię kłamstw - zbliżyłam swoją twarz do jej twarzy, spojrzałam w jej oczy.

-Co ty ode mnie chcesz no...-powiedziałam odsuwajac się.

Przewróciłam oczami i wróciłam spojrzeniem do książki.

Przełknęłam ślinę i przeniosłam wzrok na książkę. Jakoś się stąd zmyje. .

- Czemu wszyscy są tacy wobec mnie... - odezwałam się cicho. - Naprawdę, wszyscy. To źle, że jestem inna? - nie pytałam w sumie jej, wbijałam wzrok w kartkę książki.

-O czym mówisz? -zapytałam patrząc na nią. -Co się dzieje?

- O tym, że w Norwegii potrafiłam się odnaleźć wśród znajomych. Tak samo zboczeni, tak samo bezpośredni, tu natomiast czuję że mam jedynie Samanthę, by móc z nią porozmawiać normalnie - zacisnęłam zęby.

-Co znaczy "normalnie"? My nie rozmawiamy normalnie? -zapytałam.

- Ale no... - opuściłam głowę na książkę - na mój sposób no... Chcesz iść, masz mnie dość, prawda?

-Nie.. po prostu.. Dobra. Nigdy nikogo nie miałam, nigdy się nie całowałam bo mi nie wolno. Nie wolno mi się z nikim spotykać. Do tego od początku roku dostałam od matki dwa wyjce od matki wiec staram się uważać..

- Co?... - zamrugałam oczami. Ja bym umarła przy takich rodzicach... - Przecież to chore, jeju, dziewczyno!

-No co ty nie powiesz...-mruknęłam. -No bywa...

- Wiesz co? - zerknęłam w jej oczy. - Znasz pewne powiedzenie dotyczące zasad? - zapytałam oblizując usta.

Zmarszczyłam brwi nie bardzo wiedząc o co jej chodzi.
-Trzeba ich przestrzegać?

- Nieee... Trzeba je łamać! - zbliżyłam swoją twarz do jej twarzy. - Chcesz się dowiedzieć, jak to jest?

-Łamać zasady? Może lepiej nie... Mimo iż moja rodzina jest okropna, pamiętam co było z Syriuszem. ..

- Zrobimy to po cichu, nikt się nie dowie, jesteśmy tu same.

-Co? Ale co zrobić? -zapytałam głupio.

Przewróciłam oczami. - Mogę Cię cicho tutaj pocałować bez niczyjej wiedzy, jeśli chcesz wiedzieć jak to jest - odpowiedziałam spokojnie.

-Co? Ale że tak z dziewczyną? -przycisnęłam dłonie do piersi.

- Jak widzę, jesteś niezdecydowana co swojej orientacji - wstałam z kanapy i powoli ruszyłam w stronę drzwi, dając jej czas na zmianę decyzji. - Kiedy się zdecydujesz, to się odezwij do mnie, czy tego chcesz czy nie - dodałam z uśmiechem.

-Chce.-powiedziałam zanim zdążyłam pomyśleć. Idiotka. Następnym razem jak będę chciała z kimś pogadać to skocze sobie z wieży.

Odwróciłam się zadowolona i usiadłam obok niej. - Aby na pewno? - spojrzałam w jej oczy.

Przytaknęłam głową. Czułam jakby coś ściskało mnie za żołądek. Miałam wrażenie ze za moment jej tu zemdleje.

Zbliżałam swoją twarz powoli do jej twarzy, przymykając oczy. Centymetr za centymetrem coraz bliżej.

Ze strachem patrzyłam jak się do mnie przysuwa. Zacisnęłam powieki stresujac się.

Objęłam ją delikatnie rękami i złączyłam nasze usta w namiętnym pocałunku, oddychając powoli i rozkoszując się tą chwilą.

Kiedy poczułam jej ciepłe usta na swoich, chciałam się odsunąć ale jej ręce mi to uniemożliwiły. Rozchyliłam usta, gorączkowo zastanawiając się co robić.

Odsunęłam swoją głową, spojrzałam w jej oczy. - Nie musisz się zmuszać, tylko raz, podkreślam że prawie, kogoś zgwałciłam. Nie chcesz to powiedz - dodałam cicho.

-Chce... Chce. Ale.. Zrozum ze to dla mnie dziwne. Poza tym.. Ja naprawdę nie wiem co mam robić...

- Nie myśl o niczym, niech Twoje ciało za Ciebie działa - odpowiedziałam spokojnie. - Gotowa? - zapytałam szykując się do powtórzenia pocałunku.

-Nie wiem? -jęknęłam żałośnie.

- Po prostu oddaj się chwili - odparłam spokojnie i znów ją pocałowałam, delikatnie, dając jej szansę się uspokoić i zareagować.

Gorąc panujący w pomieszczeniu dawał o sobie znać. A może to wcale nie chodziło o temperaturę pomieszczenia? To było dla mnie coś nowego i na swój sposób dziwnego. Rozchyliłam na chwile wargi po to by następnie oddać pocałunek.

Uśmiechnęłam się zadowolona i kontynuowałam, obejmując ją cieplej i koncentrując się na całowaniu dziewczyny.

Przekrzywiłam głowę kładąc rękę na udzie Letycji.

Odsunęłam swoje usta i styknęłam się z nią nosami, wbijając wzrok w jej oczy. - I jak się podobało?

-Bardzo... -powiedziałam nie otwierając oczu. -Bardzo. .-powtorzyłam.

- A nie mówiłam? - zapytałam z uśmiechem i posadziłam ją na swoich kolanach. - Nawet ciekawie odwzajemniłaś, zapowiadasz się ciekawie - zamruczałam.

Nie odezwałam się. Bałam się może nie tego że mi się podobało. . Ale tego że chciałam to powtórzyć. Siedziałam na jej kolanach zastanawiając się czy jej to powiedzieć.

- Co tak zamilkłaś? Wszystko okej? - zapytałam patrząc na nią.

-Tak. Dlaczego nie?

- Zazwyczaj gdy ktoś mi nie odpowiada, to coś jest nie tak - objęłam ją w pasie.