Błonia Hogwartu

-Chciałbym, ale jeśli ty tego nie chcesz to nie będę cię do tego zmuszał-powiedziałem przeczesując włosy palcami

-Nikt nie powiedział że tego nie chce.... Wracam do dormitorium. .. -powiedziałam odrzucając włosy na plecy. -Śpij dobrze..-powiedziałam I nie czekając na odpowiedź wróciłam do dormitorium.

Chwila...Co? Uniosłem brwi w zaskoczeniu. Podążyłem wzrokiem za nią jak odchodzi. Gdy odeszła podniosłem się z trawy i poczłapałem w stronę Hogwartu.

Przez chwile spacerowałam po terenie rozglądając się. O chwili jednak usiadłam, patrząc z daleka na jezioro i otaczające go tereny.

Nad jeziorem zobaczyłam Carla. Coś za często na siebie wpadamy....Ehh. ... Położyłam się na trawie wpatrując w czysciutkie niebo. Mogłabym tu zostać. .. na zawsze..

Przyszłam na błonia. SooAh oraz Carl... Wzruszyłam ramionami i położyłam się na trawie na brzuchu, oparłam głowę na łokciach, otworzyłam książkę i zaczęłam czytać.

Kątem oka dostrzegłem Is-Cześć-powiedziałem w jej stronę.

Podniosłam głowę. - Hej - odpowiedziałam, zerknęłam co robi. - Jak tam?

Chłopak przyszedł nad jezioro, masując skronie. Za dużo nauki też nie służy, gdy tak szedł, przez przypadek wpadł na chłopaka którego nie zauważył, aż książki bruneta wypadły."Rany, sorki za to!" Pochylił się i zaczął zbierać je.

-W sumie to...-zacząłem, ale przerwał mi chłopak.-Nie ma problemu.-wzruszyłem ramionami, po czym postanowiłem pomóc uczniowi, w tym zawrzeć jakąś nową znajomość.-Jestem Carl Claws, Gryfon-powiedziałem podając jedną z książek.

"Serio? Nie widziałem cię w dormitorium. Jest Kurt, też Gryfon." Odpowiedział biorąc literaturę, wtedy zauważa Is."Och, hej Isobel." Przywitał rudowłosą z uśmiechem.

- Hej Kurt - odpowiedziałam z typowym dla siebie bezemocjonalnym wyrazem twarzy. Wróciłam do czytania, by się lepiej poznali. W końcu to gryfoni, lepiej niech oni lepiej się poznają, później ja.

-Ostatnio częściej przebywałem poza nim przez pewną osobę..-podrapałem się po karku i poprawiłem włosy.

-Ostatnio częściej przebywałem poza nim przez pewną osobę..-podrapałem się po karku i poprawiłem włosy.

Chłopak gwizdnął tym co usłyszał."Wiesz że możesz mieć kłopoty prze to? Oby ta osoba była tego warta." Kurt włożył literaturę do plecaka i usiadł z dwójką."I jak ci się podoba szkoła?"

-Czy ja wiem, czy była...-mruknąłem-W każdym razie nie jest źle. Są osoby, nieprzyjemne-pomyślałem o Ślizgonce poznanej na zaklęciach-jak i bardzo miłe i ciekawe-uśmiechnąłem się.

Lekko się przysłuchiwałam, ale książka w większej części pochłaniała moją uwagę. Było coraz ciekawiej, akcja się rozkręcała wciągając mnie jeszcze bardziej.

Usłyszałam rozmowy. Podnioslam się do siadu I zobaczyłam że do Carla dolaczyla Isobel i... Kurt! Tak, tak miał na imię. . To ten który zaproponował mi rozmowę. Heh... Dziwni ludzie... Zbilizaja się do mnie mimo iż jestem jędzą. .. Aż tak widać po moim ryju jak bardzo nie chce być sama? Chyba musze nad tym popracować. ..

"Wiem to, tylko trudno znaleźć te miłe w tych czasach." Kurt przesunął się by sprawdzić co Isobel czyta." O czym książka?"

- Questo libro? - zapytałam, gdy zobaczyłam że nie rozumie, zaskoczyłam że nie ten język. - Ta książka? Taki tam romans we Florencji - odpowiedziałam.

Kurt'a zdziwił nieznany język, wtedy gdy dziewczyna powiedziała w znajomym mu języku, uśmiechnął się."Podobają mi się niektóre romanse też, ale jestem bardziej za fantastyką."

Gdy oni zaczęli rozmawiać o książce, rozejrzałem się po okolicy i zauważyłem siedzącą na błoniach Soo. Albo to cholerny przypadek, że cały czas ją widuje, albo zacznę podejrzewać, że mnie śledzi. Huh, chciałbym. Bez słowa odłączyłem się od grupy i skierowałem w stronę dziewczyny.

- Niedługo też i fantastyka mi dojdzie. Następna sowa i już mam książki, a to co do tej pory robiłam już skończyłam, więc książki idealnie się przydają. Mam chociaż co robić - wzruszyłam ramionami. Westchnęłam.

Kiedy zobaczyłam że chłopak zbliża się w moją stronę odwróciłam wzrok i zaczęłam gapic się w niebo, rwąc kawałek trawy.

Nie, Soo wcale nie było widać, że się patrzyłaś..Nie no gdzie tam-pomyślałem. Usiadłem naprzeciw niej-Hej-powiedziałem patrząc na nią.

-No hej. -powiedziałam patrząc w niebo. -Carl.-spojrzałam w końcu na niego.-Co robiłeś i gdzie byles wczoraj w nocy?

-A gdzie miałem być? Wróciłem do dormitorium i zasnąłem-odparłem i popatrzyłem na nią.-Dlaczego pytasz?

-Nie... Zanim wróciłeś do dormitorium I poszedłeś spać. -wyjaśniłam. Nie .. to chyba nie tak...-A zresztą. .. zapomnij... nie było pytania -powiedziałam uśmiechając się do niego szeroko

-Ah i przed tym to spotkałem się z tobą i...-urwałem-No, no dobra niczego nie było-powiedziałem przeczesując włosy.

"Coś cię gnębi?" Kurt spytał po chwili ciszy."Jeżeli nie chcesz o tym mówić, to zrozumiem."

- Nie, wszystko jest okej, nie martw się - odpowiedziałam i się położyłam. - Ale mi się nic nie chceeee

-Czyli to nieprawda. ..-powiedziałam cicho przenosząc wzrok na trawę. -Ładny ma kolor prawda. ..

-Czekaj...Co jest nieprawdą? Nie rozumiem.-stwierdziłem patrząc na nią.

-A nic... Wydawało mi się ze coś mi wczoraj powiedziałeś. .. -powiedziałam I zaśmiałam się. -Przepraszam. Ale ostatnio nie jestem... sobą.

Czyli, chodzi jej o tamto...Także się zaśmiałem, ale nieszczerze. Ale może tak lepiej?-Nie masz za co, przecież-powiedziałem i miałem ochotę poklepać ją po ramieniu. Tyle, że sam wiedziałem, że nie mogłem. Ahh...

-Mhm...-powiedziałam tylko. Po chwili przechyliłam się do przodu i oparłam czoło o jego pierś. Na szczęście siedział dosyć blisko. -Dwie minuty. -powiedziałam krótko.

-C-Co robisz?-popatrzyłem na nią zdziwiony. -Nie wiem jak ja mam wykorzystać te dwie minuty-wymamrotałem opierając swoją brodę o głowę dziewczyny delikatnie ją obejmując.

-Rób co chcesz. Po prostu pozwól mi tak zostać na chwile.-mruknelam zamykając oczy.

-Okej-powiedziałem i przyciągnąłem ją do siebie. delikatnie gładziłem jej plecy palcami. Nie wiem czemu to robiłem, ale powiedziała, że mogę robić, co chcę nie? Uśmiechnąłem się.

-Carl..-zaczęłam. -Co ty odpierdalasz? -zapytałam pół przytomnie. Takie gładzenie mnie działało lepiej niż kołysanki. -Carl....

-Hm?-spojrzałem na nią-Hej, co zrobiłem nie tak?-zapytałem opuszczając ręce na trawę.

Zaśmiał się i ułożył się obok."Mogę się przyłączyć?" Przyłożył ręce pod głowę i patrzył na to samo niebo.

Koło nich przeleciała Rina na miotle. Z zawrotną prędkością wzbiła się potem w górę.

Odsunęłam się powoli od niego patrząc w dół. Moje oczy nadal były wilgotne, a nie chciałam żeby to zobaczył. -Ty nic nie zrobiłeś źle... Ja właśnie robie.. Przepraszam.

Kurt mnie zostawił, więc wróciłam do czytania książki. W końcu się dowiem! Zaraz będzie punkt kulminacyjny! Już mnie książka wciągnęła całkowicie.