Błonia Hogwartu

Usłyszałam czyjś śmiech. Carl spadał w dół ale już po chwili z powrotem szybowal a w górę. Popatrzyłam na niego. Nie odwazylabym się być tak długo w powietrzu... Tyle metrów nad ziemią. ..

Porobiłem kilkanaście okrążeń. Sprawiało mi to świetną frajdę i oderwanie od tej szarej rzeczywistości. Wylądowałem na ziemi i usiadłem. Robiło się zbyt zimno aby latać.

Rzuciłam okiem w stronę chłopaka siedzącego na trawie. Również usiadłam ,kawalek od niego. Złapałam pomiędzy dwa palce końcówki włosów . Nadal były różowe chociaż trochę mniej. Góra pewnie nadal jest czarna. .. Nie.. chyba nie będę tak kombinować. .. Jak zejdzie i wróci mój to będę zadowolona..

Zauważyłem, że z moją miotłą było coś nie tak. Skręcała mocniej. Położyłem miotłę na kolanach i zacząłem ją sprawdzać.

Z daleka obserwowałam poczynania chłopaka. Coś grzebał przy miotle. Nie znam się na tych sprawach wiec nawet nie wiedziałam czy coś robi czy... czyści. .. ogląda. .

-Cholera-mruknąłem patrząc na miotłę. Miejsce, gdzie opiera się stopy, poluzowały się, a ja nie mam jak ich przykręcić-nie mam narzędzi. Złapałem się za głowę i odłożyłem miotłę obok. Podniosłem głowę i popatrzyłem w niebo.

Kiedy podniósł głowę zrobiłam to samo. Bezsensu. Nawet nie wiem po co tam spojrzałam. .. haha... Robiło się coraz zimniej. Objelam kolana ramionami i zaczęłam cicho śpiewać wolną piosenkę z dramy, która oglądałam pod koniec wakacji.

Albo mam jakieś omamy, albo słyszę czyiś śpiew. Odwróciłem się i zobaczyłem Soo. Fakt, jak była ubrana.-Co...Czemu, jesteś tak ubrana?-zapytałem widząc ją.

Przestałam śpiewać i spojrzałam w kierunku chłopaka. -Co? Jak ubrana?

-Zimno jest-stwierdziłem i wstałem łapiąc za miotłę. Podszedłem do niej bliżej i wziąłem swoją szatę.-Nie masz się przeziębiać-pokręciłem głową i narzuciłem na nią szatę po czym usiadłem po turecku na trawie.

-Nie przeziębie się przecież. .-powiedziałam uśmiechając się i na przekór słowom kichając. -Dlaczego to robisz ?

-Co...Co ja robię?-zapytałem i podrapałem się po policzku.-Na zdrowie-powiedziałem gdy ona kichnęła.

-Jak to co? No to. -powiedziała wskazując na szatę. -I do tego mówisz ze mam się nie przeziębiac. To prawie tak, jakbyś się troszczył.

-Powiedziałem ci już kiedyś, że w końcu sama się tego domyślisz, jak ruszysz swoją głową-odparłem opierając splecione dłonie o kark. Wciągnąłem chłodne powietrze i wypuściłem je i uśmiechnąłem się.

-Ale że czego się domyśle? -zapytałam skubiąc trawę. -Mógłbyś mi powiedzieć w końcu o co chodzi.-powiedziałam czując ze powoli się irytuje.

-Mógłbym, ale sama przecież dasz sobie radę-stwierdziłem, po czym poluzowałem krawat. Był okropnie niewygodny.

-Jeśli mi pomożesz to może i tak... Po prostu to powiedz... Co zrobiłam?

-Jeśli chcesz wiedzieć-spojrzałem na nią ponownie-Zamknij oczy-poleciłem

-Mam zamknąć oczy? Ale.. Nic mi nie zrobisz prawda? -popatrzyłam na niego.-To znaczy. . Amm... dobrze....-powiedziałam widząc jego minę. Zamknęłam oczy. -I co teraz?

Wpatrywałem się w jej usta. Pochyliłem się, ale zaraz potem opamiętałem się...Przypomniałem sobie jej reakcję na dotyk. Odsunąłem się. Chwilę milczałem, po czym westchnąłem i ukryłem twarz w dłoniach czując jak bardzo policzki mnie palą.-Mówiłem ci, że chcę się zaprzyjaźnić...A tak robią przyjaciele...Dbają, troszczą się o drugą osobę...-zacząłem, a zaraz reszta słów brzmiała jak bełkot.-Cholera-mruknąłem

Otworzyłam oczy. -Że. .. ze co? -zapytałam nie rozumiejąc co mówi. -Co?

Nie odpowiedziałem. Boże, jaki ja jestem głupi... Dalej miałem twarz schowaną w dłoniach i przymknąłem oczy.

-Carl..-Wyciągnęłam rękę i zawahalam się na moment. Mo chwili dotknelam jego dłoni, odsłaniając jego twarz.

Gdy poczułem, że odsunęła moje dłonie, otworzyłem oczy. Ona mnie dotknęła? Z własnej woli?-Hm?-dalej wpatrywałem się w jej dłonie.

-Jesteś cały czerwony... O co chodzi? -zapytałam patrząc na niego ale unikając jego oczu. -Hm? No powiedz... Nie lubię kłamstwa. .. a ty kłamiesz. .

-Ja kłamać? N-nie no po co miałbym kłamać-wzruszyłem ramionami skubiąc trawę.

-Jąkasz się. . Nie patrzysz mi w oczy..masz jedyna szanse... potem nie wiadomo co ze mną. .-mruknelam.

Uniosłem wzrok i spojrzałem na nią. Czy...ja naprawdę chcę to zrobić? Przed chwilą powiedziała, że mam tylko jedną szansę... Zauważyłem, że cały czas patrzę się na jej usta. Będę żałować. Będę cholernie tego żałować. Pochyliłem się nad nią po czym pocałowałem ją. O ile nie można nazwać tego muśnięciem. Czuję już, jak będę się smażyć w piekle...

Kiedy chłopak zaczął się do mnie przusuwac zmarszczylam brwi. W momencie kiedy poczułam jego usta na swoich, omal nie dostałam zawału. To...Czy.. Ja.. Chwila... Siedziałam bez najmniejszego ruchu, z szeroko otwartymi oczami. Czy on mnie wlasnie. Pocałował?

Odsunąłem się czując jak bardzo zawstydzony jestem. Cholera, nie potrafiłem wytłumaczyć, dlaczego do jasnej anielki to zrobiłem, ale najchętniej to poleciałbym do dormitorium i schowałbym się pod poduszkę. Niestety rzeczywistość jest inna. Moja miotła ma problemy i nie mogę odlecieć. Mogę co najwyżej wstać i uciec, ale nie potrafiłem się poruszyć.

Spojrzałam na niego zszokowana. -Dla..Dlaczego ? To.. To... Po co to?

Nie odpowiedziałem. Wpatrywałem się w trawę i milczałem. Słysząc ton jej głosu oraz widząc minę, zrozumiałem, że popełniłem błąd. Ogromny błąd. To... Co z tym piekłem?

-C-Carl....Dlaczego to zrobiłeś. ..-zapytałam urywajac. Czułam że głos mi się trzęsie. Głupia.

Dalej nic nie odpowiedziałem. Czując jak atmosfera robi się coraz bardziej napięta miałem ochotę uciec. Wyrwałem źdźbło trawy i rozrywałem je. Nie wiem co mam teraz zrobić, psiakrew...

-Carl... jeśli mi nie odpowiesz.. to wstanę i sobie pójdę. . -zagroziłam zdejmując szatę i rzucając mi na kolana.

-Chciałaś wiedzieć, dlaczego...- zacząłem -Ale widzę, że to jest jednostronne- mruknąłem podnosząc wzrok na nią.-Jak już mówiłem jestem debilem, więc...śmiało- nadstawiłem policzek-Przywal mi to zapamiętam.

-Co? Ty..Ty się dobrze czujesz? Co jest jednostronne? -zapytałam podejrzewając coś ale... to raczej nie możliwe. .. Wiedzma Slytherinu i Gryfon. Nie, ja chyba jestem zmęczona. -Masz pięć minut. Żeby mi wszystko wyjaśnić. Inaczej wstanę i stad pójdę. Po czym I gdy więcej nawet na ciebie nie spojrzę.

-Ale...-zacząłem. Nie to nie ma sensu. Wziąłem głęboki wdech. -Tu, chyba nie ma co wyjaśniać...-powiedziałem podnosząc głowę i patrząc na nią-Podobasz mi się, SooAh Kwon...-powiedziałem po czym dalej patrzyłem się prosto w oczy. Nie wiem po co.

-Co? Ja? Tobie?! -zaczęłam przetwarzać w głowie jego słowa. -To... Od kiedy? Jak długo? -zapytałam próbując spojrzeć mu w oczy... Nie., nadal nie. .

Zmieszałem się- Ja naprawdę muszę na to odpowiadać? P-przecież i tak nie czujesz tego samego, widzę to.-wstałem z trawy, bo ile można rwać trawy. Do tego zdrętwiała mi noga. Ugh, powinienem spisywać testament...

-No nie... Bo.. chodzi o to.. ze... ja nie potrafię. -powiedziałam patrząc się w ziemię. -Jeśli chcesz... Amm.. To skomplikowane. ..

Westchnąłem ciężko. Pochyliłem się aby z ziemi wziąć szatę i podnieść miotlę.-Jeśli mogę wiedzieć... Co przez ten cały czas o mnie myślałaś odkąd mnie poznałaś?-zapytałem nakładając szatę.

-Szczerze? -spojrzałam na niego , do góry. -Że jesteś jedną z niewielu osób z którymi mogłabym szczerze porozmawiać. .. chyba. ..-również wstałam z ziemi otrzepując spodenki z trawy.

-Miło to słyszeć.-powiedziałem patrząc na nią-To co teraz?- zapytałem poprawiając krawat

-No.... A co ma być. ..? To.. juz chyba twoja działka. .. Moją. . To zależy właśnie. ..-westchnęłam patrząc w niebo. -Twój wybór.