Błonia Hogwartu

- Zgadywałam. Tak, Ravenclaw - westchnęłam i przekręciłam się na plecy. - Bo nie mam siły na nic, trochę się zawiodłam i w sumie tyle...

-Chcesz o tym pogadać? Albo może chcesz zostać sama to ja sobie pójdę, bo w sumie ci chyba przeszkodziłam.

- Nie nie nie - pokręciłam szybko głową. Nie chciałam żeby odchodziła, usiadłam. - Nie przeszkodziłaś, dobrze jest mieć do kogo się odezwać i takie tam. Niestety... Jest to temat - zaczęłam wolno - o którym nie mogę rozmawiać z innymi. Ale... Jeśli nie będziesz miała nic przeciwko to... - wtuliłam się nią. - Dzięki temu zrobi mi się lepiej - wyglądała dla mnie tak niewinnie i wręcz ufałam jej od razu.

-Eee... Dobra...-powiedziałam tuląc ja i głaszcząc po włosach. -Jeśli to ci pomoże to nie ma sprawy..

- Dziękuję - uśmiechnęłam się. - Dawno tu przybyłaś?

-Dzisiaj nad ranem... Musiałam opuścić rok szkoły ale już teraz wszystko pójdzie jak po maśle. Chyba. Nie jest ci zimno?-zapytałam dotykajac jej zimnych dłoni. -Może chcesz iść do zamku co?

- Nie wiem gdzie by pójść - przygryzłam wargę w zamyśleniu. - Chociaż... Może wielka sala? - zaproponowałam.

-No to chodź. -powiedziałam wstając I chwytając jej rękę. -Lepiej się nie przeziębiać.-powiedziałam ciagnac ją do zamku.

- Racja - wstałam i poszłam za prześliczną blondynką.

Przyszedłem na błonia i się odwróciłem w stronę, z której przybędą uczniowie. Dłonie położyłem na biodrach czekając na nich, specjalnie stanąłem daleko od drzew.

Podeszłam do nauczyciela i stanęłam w bezpieczniej odległości. -Dlaczego pan tak krzyczy ciągle? -zapytałam ostrożnie.

Spojrzałem na nią z rozbawieniem. - Krzyczę? To mój normalny ton .

-A..Aha.. aha. -powiedziałam patrząc na niego i próbując sobie wyobrazić jak głośno się drze. Chyba nie chce tego doświadczać.

Westchnęłam i spojrzałam na nauczyciela. Byłam ciekawa lekcji, aczkolwiek część mnie była gdzieś indziej.

Przyszła na błonie i osiadła na trawie. Po drodze gdzieś zgubiła Rinę. Westchnęła.
- Ile razy się jeszcze będzie gubić. - Mruknęła do siebie.

-Kurwa przeraża mnie ten ziomek. -powiedziałam cicho do Carla kiedy przyszliśmy na błonia.

Przyszedłem na błonia i stanąłem obok strażaka. - Chyba jako fachowiec w swojej dziedzinie, zauważyłaś, że  jesteśmy sto metrów od drzew? Zapowiada się coś... Gorącego - zacząłem do niej.

Przyszła na błonie z miotła w drugiej ręce. Usiadła obok Sakury.
-Jestem, zabłociłam, znowu. - Zachichotała.

Podałem jej kubek i objąłem w pasie-Nie przebije nauczycielki od chemii z mojej mugolskiej szkoły-mruknąłem i zerknąłem na nauczyciela.

Stanąłem gdzieś z tyłu pocierając zmarznięte ramiona. Mimo przeszywającego chłodu cieszyłem się, że nie siedzimy w szkole. Może ten nowy nauczyciel będzie w stanie nauczyć mnie czegoś, czego jeszcze nie potrafię i, mam nadzieję, w ciekawy sposób.

Moje przemyślenia przerwał głos. Należący do Azazela. Zadarłam głowę i spojrzałam na niego-Mówiłeś coś ważnego? Umh, nie słuchałam cię-powiedziałam po chwili z uśmiechem i przeniosłam wzrok na nauczyciela.

Przewróciłem oczami i powtórzyłem. - Chyba jako fachowiec w swojej dziedzinie, zauważyłaś, że  jesteśmy sto metrów od drzew? Zapowiada się coś... Gorącego, nie? 

-Az tak źle? -zapytałam opierając się o ie go plecami.-Chcesz? -zapytałam unosząc kubek do góry. -Popatrzyłam sobie język i mnie boli a to wszystko przez Aza! -powiedziałam głośno tak, żeby tamten usłyszał po czym uśmiechnęłam się.

Przyszłam na błonia i stanęłam niepewnie za jakąś krukonką oraz ślizgonem. Starałam się znów wtopić w otoczenie.

Przyszłam na błonia. Stanęłam gdzieś między uczniami i upiłam łyk kawy. Spojrzałam na nauczyciela i czekałam na... cokolwiek. Odgarnęłam włosy, które wpadły mi w oczy i zagryzłam wargę.

-Czy ja wiem-wzruszyłam ramionami i podciągnęłam rękawy szaty.

Dobra, to już prawie wszyscy. Nie będę kazał im czekać tylko dlatego, że dwie czy trzy osoby nie wyszły z sali. Wyszedłem bardziej, kilka kroków, na środek terenu i wyjąłem różdżkę. - Jak już mówiłem - nawet po pytaniu uczennicy, nie zmieniałem tonu. - Lekcja jest dziś luźna. Zaklęcie jakiego was nauczę, to Periculum. Ma działanie takie - wyciagnąłem różdżkę do góry, ku niebu. - Periculum! - spojrzałem, jak fajerwerki wylatują z niej i lecą w przestworza, gdzie wybuchały i robiły najwymyślniejsze kombinacje. - To jak będą wyglądać i jaki mają kolor, zależy od tego, nad jakim pomyślicie. Teraz jeszcze raz, patrzcie uważnie. Periculum! - kolejne poleciały w niebo i zrobiły na górze logo AC/DC.

Austin biegł przez szkolne korytarze, by tylko zdążyć na lekcje z zaklęć. Oczywiście, nie pomyślał i musiał się zdrzemnąć przed lekcją. No musiał.
Westchnął, a jego wzrok powędrował do okna. Gdy zobaczył, że ludzie z klasy stoją sobie z nauczycielem przy Błoni, trafił go, delikatnie mówiąc, szlag. To on biegł po całej szkole, tylko po to, by się napocić?!
Zadrgała mu w złości powieka oka i ruszył w stronę Błoni. Miał ochotę nakrzyczeć na nauczyciela, ale jako że chciał udawać ,,słodkiego oraz poukładanego chłopca'', to wystarczyło jedynie pięknie przeprosić za spóźnienie.
Pobiegł znowu, przeklinając pod nosem siarczyście.
Gdy dobiegł na miejsce, od razu podbiegł w stronę swojego nauczyciela.
- Przepraszam za spóźnienie!- wykrztusił z siebie w końcu, jako że cały czas brał głębokie wdechy.
Oczywiście, udawane. Przecież nikt nie wiedział, że Austin jest zwolennikiem biegania i każdego rodzaju sportu.

Stanęłam z tyłu i obserwowałam przebieg lekcji. Periculum to super łatwe zaklęcie, które opanowałam już w pierwszej klasie.

-O mój Boże Carl! Tak! Czaruj no mi tu moje imię! -krzyknęłam śmiejąc się.

- Ta, tak sobie tłumacz! - zawołałem do Soo i patrzyłem na fajerwerki. Zagwizdałem z uznaniem widząc logo na niebie. Dobry gust.

- Teraz wasza kolej. Stójcie w miarę daleko od siebie, żeby nikogo nic nie zahaczyło, zrozumiano? - wróciłem do uczniów i spojrzałem na nich. Różdżkę schowałem do kieszeni.

Obserwowałam co się działo. Jak zwykle obawiałam się pierwsza zacząć. Stanęłam obok Chris, typowo dla siebie chwytając się w takich sytuacjach osób, które znam. Chwytając oczywiście nie dosłownie. Czekałam, aż ktoś inny wyczaruje fajerwerki.

Patrząc przed siebie i ziewając uniosłam różdżkę do góry.
- Periculum - mruknęłam i z różdżki wystrzelił ogrom czarnych iskierek odbijających tęczę pod promieniami słońca. Uśmiechnęłam się gdy przypomniałam sobie, jak w sylwestra wyczarowywałam małe fajerwerki.

- Banał - prychnąłem cicho pod nosem i uniosłem różdżkę w niebo.
- Periculum! - krzyknąłem, a na niebie pojawił się wielki, migoczący smok. Na pierwszy rzut oka zaklęcie wydawało się być bezbłędnie rzucone, ale od razu zanotowałem w myślach kilka niedociągnięć. Na przykład to, że kilka zagubionych iskier podpaliło mi skórzaną kurtkę.

Uniosłam różdżkę do góry i wypowiedziałam zaklecie. Wyleciały z niej spore iskry które natychmiast zniknęły. Cóż. Zawsze coś.

-Periculum! -powiedziałam wyciągając różdżkę w górę. To jedno z moich ulubionych zaklęć. Można było bawić się w nieskończoność. Na niebie utworzyła się róża w różnych kolorach. Łatwizna. Zadowolona opuściłam różdżkę.

Uwielbiałam to zaklęcie, więc co chwila wysyłałam w niebo iskierki, które tuż nad głową tworzyły moje ulubione zwierzęta : kiwi, leniwce, pandy i puszki pigmejskie.

Zignorowany przez nauczyciela, podniósł tylko brew i poszedł w jakieś odosobnione miejsce od innych. Wyjął różdżkę i wypowiedział zaklęcie, jak wszyscy inni wokół niego. Z różdżki wydobyły się iskry, a każda układała się w kształt zielonego węża, podobnego do tego z herbu Slytherinu.
Westchnął, patrząc na swoje dzieło.
Stać było go na więcej. Ojciec nie byłby dumny.

Poszedłem kilka kroków dalej, wyciągnąłem różdżkę i skierowałem w górę. - Periculum - światło błysnęło z różdżki i poleciało ku niebu. Skoro nauczyciel zrobił logo, to czemu nie ja? W wybuchu powstało logo Motorhead. - Dla Lemmy'ego - wróciłem tam, gdzie wstałem wcześniej.

-Periculum!-Powiedziała i wystrzeliła fajerwerki z różdżki. Utworzyła swoje imię z fajerwerków, po czym się zaśmiała.
-Łatwizna.-Zawołała.

Dobra... Inni to zrobili, mogę i ja. Wysunęłam różdżkę ku górze. - Periculum - kończąc inkantację, spanikowałam przypominając sobie, że trzeba pomyśleć nad kształtem i kolorem. Pomyślałam o czymś losowym i spojrzałam w niebo. Logo zespołu Metallica. Jestem już trzecia... Jeszcze trochę i ludzie pomyślę, że to Wacken albo Hellfest...

- Widzę, że niektórzy już znają to zaklęcie. Dobrze wam poszło, koniec lekcji na dzisiaj - uśmiechnąłem się do uczniów i podszedłem na chwilę do blondwłosego ucznia, który oddalił się trochę. Położyłem mu rękę na ramieniu. - Nie ma sprawy, ważne, że byłeś na lekcji. Do widzenia wszystkim - poszedłem do zamku.
NP: Wielka Sala.

-Nawet jak się uśmiecha to i tak brzmi jakby miał wkurwa. -powiedziałam kiedy poszedł. Spojrzałam na zielonego węża który nadal utrzymywał się na niebie, obok mojej róży. Hmm.. Wyciągnęłam różdżkę w górę i wypowiedziałam w myślach zaklęcie. Zamiast mojej kolorowej róży, na niebie pojawiła się taka sama czarna, wokół której wił się srebrny wąż którego również wyczarowałam. O tak. Moje ulubione kolory. Pięknie.

Skinął nauczycielowi głową, trochę wdzięczny za jego wyrozumiałość, ale jednocześnie trochę zawiedziony. Spodziewał się jakiejś gorszej reakcji...
Przyjrzał się nowemu obrazowi, który pojawił się na niebie. Podobał mu się. Miał w sobie to coś. Zerknął na dziewczynę, która to wyczarowała i się delikatnie uśmiechnął.
Podniósł rękę z różdżką i po raz kolejny wypowiedział zaklęcie. Tym razem pojawiły się złote iskry wokół tego obrazu, tak jakby podkreślały piękno tamtego.
Zrobiwszy to, poszedł sobie, trzymając dłonie w kieszeniach.