Jezioro Hogwartu

- Mam ochotę popływać. - powiedziałam to śmiertelnie poważnym tonem, dopatrując się zachodzącego już dawno słońca - Myślisz, że jeżeli... - przeniosłam swoją dłoń na jego obojczyk - Troszkę tu popływamy... - zerknęłam mu w oczy, szczerząc się - To coś się stanie?

Pływać? Wiedziałem...
— W jeziorze? Ehhh... Wiesz.. Ogólnie jezioro jest zamieszkałe przez rożne stworzenia... Które mogłyby zrobic ci krzywdę, nawet jesli nie jest to ich zamiar... żale w większości jest, bo to ich terytorium, wiec mysle ze pływanie odpada.

- Jest jeszcze jedno miejsce w Hogwarcie, w którym można by popływać. Zawodów sportowych tam nie odprawimy, ale może być naprawdę przyjemnie. - spojrzałam na niego, siadając na piętach.

— Gdzie?— zapytałem ciekawy.
— Mówisz o łazience prefektów?— uniosłem brew, patrzac na nia rozbawiony. Jak na moj gust zbyt chętna była do rozbierania...

- Bingo. - wyszczerzyłam się - A ktoś tutaj jest prefektem swojego domu. Więc wszystko l e g a l n i e.

— Wiesz co... Czuje ze cos się za tym kryje...— powiedziałem głaszcząc ja po udzie.
— Za bardzo się nakręciłas cos...

- Lepiej się na coś nakręcić niż siedzieć ze skulonymi nogami w rogu pokoju. - stonowałam swój uśmiech.

— Jestem innego zdania... — powiedziałem cmokajac i kręcąc głowa.
— Poza tym kto mowi o siedzeniu w pokoju...

Wyczułam, że pomysł z kąpielą w łazience prefektów nie był mu na rękę. Poczułam się niezręcznie, nerwowo poprawiając kosmyk włosów za ucho.
- To co chcesz robić?

Annabelle... Dorosła a dzieckiem podszyta.
— Czasami nie potrafie cie zrozumiec. Kiedy juz zaczynam... Robisz cos co psuje mi pogląd..— uśmiechnąłem się delikatnie.

- Co zrobiłam tym razem? - uniosłam jedną brew, patrząc mu w oczy.

James właśnie powracał z urlopu do Hogwartu. Po drodze zahaczył sobie o parę miejsc, między innymi o właśnie jezioro. Uśmiechnął się szeroko, widząc młodą parkę i podszedł do nich.
- Jaki to piękny widok! Dwóch młodych, zakochanych w sobie - popatrzył to dziewczynę, to na chłopaka.

— Hej księżniczko, spokojnie. Nic złego. Tylko ciagle mnie zaskakujesz. — pogłaskałam ja po policzku i musiałem jej usta swoimi.
Podniosłem wzrok na mężczyznę i popatrzyłem pytająco.
— W czyms pomoc panie profesorze?

Uspokoiłam się gdy tylko musnął moje usta swoimi. Słysząc inny męski głos, odwróciłam się gwałtownie, łapiąc za rękę Jasona.
- Dzień dobry. - przywitałam się szybko, uśmiechając się dla niepoznaki.

- Nie, po prostu... Tak patrzę sobie różne miejsca. Dopiero co wróciłem i... Szczęścia - poslał szeroki uśmiech młodym, po czym udał się w stronę budynku szkoły.
/zt

Uśmiechnąłem się do profesora nie ukrywając zdziwienia.
Gdy odszedł spojrzałem na Gryfonke.
— A ty co? Przeciez nie wlepiłby nam szlabanu...— zaśmiałem się.

- Przecież wiem. - skierowałam swój wzrok w jego stronę, wpatrując mu się w oczy - Taka osobista zraza do nauczycieli, którzy nagle są tam gdzie ja. - uśmiechnęłam się sarkastycznie.

— Wiesz ale kiedy się pojawił, najchętniej wcisnelabys mi się do kieszeni. — zaśmiałem się.
— Co ci zrobili?— zapytałem wciągając ja na swoje kolana bokiem i opierając policzek na jej ramieniu.

- Gdziekolwiek byłam i cokolwiek nie zbyt legalnego robiłam pojawiała się pewna nauczycielka. - odgarnęłam włosy ze swojej twarzy - A później kiedy już nie wytrzymywałam psychicznie, boleśnie usunęła pamięć mi i Azazelowi. - westchnęłam głośno - Też nie byłam bez winy, bo wtrąciłam się im w związek, ale to nie zmienia faktu, że nauczycielka nie powinna wyładowywać swoich emocji na mojej osobie.

Słuchałem dziewczyny z uwaga i lekkim zdziwieniem.
— Nauczycielka z uczniem? To niesmaczne... Wtecz obrzydliwe. — skrzywiłem się lekko.
— Ale to w sumie dobrze ze tak się stało...

- Byłam tego samego zdania, choć nie chciałam mu tego mówić. - na mojej twarzy pojawił się grymas - Dobrze, że jak się stało? - pogłaskałam go lekko po włosach.

— A trzeba było. — parsknąłem śmiechem.
– Ano tak. Inaczej nie byłabyś pewnie tutaj. Ze mna. — wyjaśniłem przymykając oczy.

Zamknęłam oczy, wsłuchując się w szum jeziora i drzew, które kołysał przyjemnie ciepły wiatr. Słońce już zaszło za horyzontem, zostawiajac za sobą ledwo widoczne promienie.
- To prawda. - odpowiedziałam po chwili, rękę przesuwając z włosów na jego gładki policzek.

— Nie jest ci zimno?— zapytałem gładząc jej szczupłe ramiona.
— Powiesz mi jesli bedziesz chciała wrócić do zamku?— zapytałem. — Hm?

- Jestem raczej z tych zimnolubnych. - posłałam mu uśmiech, którego i tak nie mógł zobaczyć - A może Ty chcesz gdzieś iść?

— Jestes dziwna...— pocałowałem ja w szyjke.
— Ja? Nie wiem.... Jesli ty chcesz to i ja chce. Jesli nie to możemy zostac

Gdy poczułam jego usta na szyi przeszedł po mnie przyjemny deszcz.
- Dziwna? Słyszałam już to określenie. Zaskocz mnie czymś czego o sobie nie wiem. - zaśmiałam się cicho.

— Hmm... Jestes... ładna... Urocza... Kochana... — mruczalam całując jej szyje raz za razem.
— Mmm...

- Taka jestem? - zaśmiałam się rozbawiona, odchylając się nieco i przytulając jego głowę do swoich piersi - Jesteś uroczy.

— Jestem uroczy, piekny, wysoki, dobrze zbudowany, mam fajny głos... Ładne oczy...— zacząłem wymieniać rozbawiony. Oparłem glowe o jej piersi, przytulając mocno w pasie.

- A do tego niesamowicie skromny! - powiedziałam teatralnie, wewnętrznie nie mogąc opanować śmiechu.
Bawiłam się jego włosami, w pewnych momentach ciągnąc za nie delikatnie.

— No oczywiscie... to było przeciez w umowie⚰️. — pokazałem jej jezyk po chwili znow się wtulajac.

— Powyrywasz mi włosy i bede łysy... a wtedy bedziesz musiała byc ze mna do konca zycia

- Będę musiała być? To już jestem? - zapytałam się ze śmiechem, wtulając go do siebie.

— Jesli nie to co tu jeszcze robisz?— zapytałem wzdychając. — No? Panno Gryfonko?

- Oh ja tylko przytulam Pana Gryfona, o co Panu chodzi? - podniosłam jego głowę, trzymając go za policzki.

— Jestes niczym motylek wiesz...— zażartowałem patrzac na nia.
— Głupiutka niczym motylek...— zaśmiałem się radośnie.

- Spieprzaj gadzie! - zaśmiałam się, potrząsając jego policzkami niczym jakaś ciocia.

— O moj Boże Annabelle Przestan!— krzyknąłem gdy zaczela tarmosić moje policzki.
— Skarbie...— złapałem ja za nadgarstki i ucałowałem krótko w usta.

- Nie wzywaj pana Boga swego nadaremno Jasonie! - zaśmiałam się ze swoich bredni jakie powiedziałam przed chwilą.
Stworzyłam dziubek ze swoich ust, czekając na więcej całusów.

— Nie dostaniesz wiecej diablico. — postanowiłem ja "ukarac".
— Co powiesz.. na wycieczkę do Londynu? Jutro?

- Ja jestem chętna nawet teraz złotko. - zaśmiałam się.
Złapałam jego policzki w dłoń i pocałowam jego usta kilka razy, nie zważając na jakikolwiek upór z jego strony.

— Ty to na wszystko jestes chętna...— zaśmiałem się wesoło.
Gdy zaczela mnie cmokać w usta złapałem ja za nadgarstki i przedłużyłem pocałunek, zjeżdżając dłońmi po jej talii.

Nie miałam nawet czasu na odpowiedź, gdy namiętnie przedłużył pocałunek. Zaplotłam swoje dłonie za jego karkiem, przybliżając nieco swojego ciało do niego. Poczułam niesamowite ciepło, bijące od niego.

Uśmiechnąłem się w jej usta nie przerywając pocałunku.
Smakowalem jej usta powoli i delikatnie, czule gładząc jej plecy.

W jednym momencie uśmiechnęliśmy się, kontynuując pocałunek. Gladzilam jego kark moimi palcami, wyczuwając nieznaczne dreszcze na jego ciele.