Jezioro Hogwartu

Oparłam się o nią, wtuliłam tak jakby i westchnęłam cicho. - Pięknie tu.

Objęłam ją ramieniem. Rzadko kiedy byłam tak szczęśliwa - Bardzo. - Szepnęłam, opierając swoją głowę o jej.

- Cieszę się, że Cię mam - uśmiechnęłam się szeroko do niej, wciąż czułam, że jestem pod wpływem rumu.

- Ja też się cieszę. Jesteś najwspanialszą osobą, jaką kiedykolwiek poznałam. - Wyszeptałam, przymykając oczy. Delikatny uśmiech nie schodził mi z twarzy.

- Miło mi to słyszeć - odszepnęłam wtulając się w nią mocno.

Mój uśmiech poszerzył się jeszcze bardziej. Spojrzałam w jej oczy i zatopiłam się w ich barwie - Jesteś piękna. - Wypaliłam.

Odwzajemniłam spojrzenie. Ta chwila mogła teraz trwać wiecznie... - Dziękuję - odszepnęłam. - Ale Ty jesteś zdecydowanie piękniejsza.

- Oj, nie kłuć się ze mną. - Mruknęłam. Przeniosłam wzrok na jej usta. Wpadł mi do głowy głupi pomysł, że mogłabym ją pocałować.

- Nie jest to kłótnia, bo dobrze wiesz, że mam rację - zachichotałam.

- Nie, nie masz racji. - Wolną ręką pogłaskałam ją po policzku.

- Jak to nie? - zrobiłam smutną minę, przeszły mnie przyjemne dreszcze od jej dotyku.

- Bo to ty jesteś najpiękniejszą istotką na świecie... - Objęłam ją obiema rękami i praktycznie posadziłam na swoich kolanach, tuląc ją do siebie.

- Nie tak piękną jak Ty - odparłam uparcie i wtuliłam się w nią, zamknęłam oczy i napawałam się jej bliskością.

Wdychałam jej wspaniały zapach - I tak wiem swoje... - Powiedziałam bardziej do siebie niż do niej i zaczęłam gładzić jej plecy.

- Phi - oparłam głowę o jej pierś i nasłuchiwałam bicia jej serca.

Zaśmiałam się cicho. Wiatr rozwiewał nasze włosy, a ja nie potrafiłam przestać się uśmiechać. Nie było to u mnie normalne, bo zazwyczaj byłam chłodna i poważna.

Otworzyłam oczy i spojrzałam na nią, również miałam teraz banana na twarzy. - Masz prześliczny uśmiech - wyznałam cicho.

- Dziękuję... - Uśmiechnęłam się szerzej i cieplej. Dotknęłam nosem jej nosa. Chciałam ją pocałować, ale wydawało mi się, że to zbyt szybko.

Spojrzałam jej w oczy tak się stykając, pod wpływem alkoholu naszła mnie myśl. Impulsywnie ją pocałowałam namiętnie, zamknęłam na ten czas oczy.

Gdy mnie pocałowała, zamurowało mnie. Poczułam smak rumu i czegoś jeszcze, ale nie umiałam określić czego. Pozwoliłam jej się całować. Sama delikatnie odwzajemniałam pieszczotę.

Odsunęłam usta, widząc że nie odwzajemnia zbytnio pocałunku i spuściłam wzrok w dół. - Wybacz - powiedziałam cicho.

Nie odpowiedziałam. Złapałam jej twarz obiema rękami i pocałowałam ją. Może nie byłam w tym najlepsza, ale pierwszy szok minął i nie bałam się tego zrobić.

Tym razem ja zamarłam, ale po chwili się ogarnęłam. Objęłam ją i położyłam swoje dłonie na jej łopatkach, odwzajemniłam gorąco pocałunek.

Pogrążona w pocałunku, zapomniałam o całym świecie. Oddałam się jej całkowicie pozwalając, żeby kontynuowała pieszczotę.

Zamknęłam oczy, skupiona tylko na jej ustach, nie byłam zainteresowana niczym innym jak Marceline.

Po przyjściu nad jezioro, pierwsza rzeczą jaką zrobiłam było ukrycie się w cieniu drzewa i zapalenie papierosa. Dawno tego nie robiłam. A to w pewnien sposób mi pomagało. W uspokojeniu się. Przemyśleniu..

Przyszedłem nad jezioro. Właściwie bez jakiegokolwiek celu. Było to jedyne miejsce, które tak często odwiedziałem. Raz w miesiącu? Chodziłem chwilę, ale potem dostrzegłem drzewo, o które się oparłem. Wyciągnąłem scyzoryk, który znalazłem w kufrze i sprawdziłem czy nożyk jest ostry. No nie jest. Westchnąłem i spojrzałem na wodę.

Wychyliłam sie zza drzewa kiedy usłyszałam westchniecie. Nathan.
-Mało tu drzew chyba Cong Cong..-mruknelam do psa.

-Soo? Oh, nie zauważyłem cię- mruknąłem nie patrząc na nią. Przeczesałem włosy palcami.

- Nie dziwie się. -zaśmiałam się cicho po czym wydmuchałam dym w pysk psaktóry otrzepał się i odsunął kawałek.

- Drogi kolego - zacząłem do chłopaka wychodząc spomiędzy drzew, podszedłem do niego i oparłem rękę o jego ramię. - Uwierz mi, nie tylko Tobie to się zdarza. Panna Kwon też momentami ma zapłon..

-O co Ci chodzi parówko? -zapytałam znów wychylajac się zza drzewa.-Masz jakiś problem?

- Ja? Ależ skąd - prychnąłem rozbawiony.

-To po co jeszcze tu jesteś?  Zatruwasz powietrze.-rzuciłam w niego niedopałkiem,  tworząc mała dziurę w jego koszulce.-Ups...

Zasłoniłem się Nathanem gdy rzuciła niedopałkiem. - Ups, sory, odruch - odsunąłem się od chłopaka. - Raczej Ty zatruwasz. Dosłownie jak i w przenośni - wzruszyłem ramionami.

-Żałuję że nie zgasilam tego na tobie. Nathan juz to poczuł.  Podobało mu się. -powiedziałam. -Ale nic straconego.-wyjelam nowego papierosa i odpaliłam go, wstając z trawy. Podeszłam do Krukona i wydmuchałam mu dym w twarz.-Gdzie?

- Jak to gdzie? Chyba szkoda czasu tłumaczyć - prychnąłem i poszedłem w stronę Hogwartu.
NP: Wielka Sala

Zaśmiałam się głośno. 
-Nie wierzę że zwiał! Hahhahah.  -oparłam się o drzewo patrząc jak odchodzi. Co za dzieciak.

- Słucham? - wróciłem na miejsce i spojrzałem na nią bez wyrazu. - Szanuję swój czas zwyczajnie.

-Szkoda ze siebie nie. Co? Uszczypnelam w twoje małe ego?-zapytałam zaciągając się.
-Teraz to marnujesz mój czas. Papa.-pomachalam na niego ręką.

- Phi. Nie uszczypnęłaś nic, dziwne, że w ogóle Ci się wydaje, że mogłabyś je uszczypnąć - odpowiedziałem z twarzą bez wyrazu.

-W takim razie po co zawrociles?  Żeby podyskutować?

- Bo właściwie i tak nie mam co robić, czemu by nie zająć się pseudodyskusją z Tobą?

-Tylko ja nie wiem czy chce dyskutować z tobą.  Zbyt nisko jesteś chłoptasiu.

- To Ty jesteś niżej, myślę, że dlatego nie ogarnęłaś tego "pseudo" dodanego do "dyskusja" - prychnąłem. - Jednak co do jednego masz rację, strata czasu. Biedni Twoi rodzice, mają za dziecko kogoś takiego - wzruszyłem ramionami i poszedłem do szkoły.
NP: Wielka Sala