Jezioro Hogwartu

— Nie. Inaczej nie uderzyłabym cie. — powiedziałam wstając.
— Nie masz nic do gadania?— zapytałam. — I niby traktujesz mnie jakbyśmy byli razem?— prychnelam. — Tyler...Ty sam nie wiesz... Zdecyduj się czym dla ciebie jestem..

- Po prostu, mówię, że jeżeli chciałabyś przeżyć przygodę z innym...To nie zamierzam Cię ograniczać - wytłumaczyłem.
- Niczym dla mnie nie jesteś - mruknąłem na początku - ponieważ nie jesteś rzeczą tylko osobą - odparłem
- Skarbie, jesteś dla mnie kimś...kimś ważnym. Osobą na której mi zależy - mruknąłem.

— Jasne. Po prostu masz w dupie to kto bedzie mnie posuwal. — powiedziałam obejmując się ramionami.
— Właśnie widze... Boli mnie twoje zachowanie. Bolą mnie twoje słowa. Boli mnie to co robisz... I... Mówisz ze jestem dla ciebie ważna... Ale to nieprawda. Bo... Traktujesz mnie raz jakbym była twoja księżniczka a raz jakbym była twoja dmuchana lalka...

- Rian, obchodzi mnie z kim się umawiasz i z kim sypiasz, ale skoro byś chciała zrobić to z innym to nie mogę Ci zabronić - westchnąłem i usiadłem przy niej.
Postanowiłem, że nie będę się denerwować, jej ostatnim zdaniem.
- Skarbie - zacząłem powoli - jesteś dla mnie bardzo ważna i nie chcę byś czuła się jak osoba, której potrzebuję tylko, by zaspokoić swoje popędy seksualne - wyjaśniłem.
- Nie musisz, być moja, jeśli nie chcesz, ale pamiętaj, że ja jestem twój i tylko twój - dodałem cicho.

— Tyler. Baranie. — powiedziałam kucając przed nim i opierając dłonie na jego kolanach.
— Ja CHCE byc TYLKO twoja. — odparlam. — Chce żebyś to wiedział. Chce żebyś traktował mnie jął swoja... Ja wiem ze jestes moj i nie mam oporów do mówienia ci jak cos mi się nie podoba... I nie wspominam nawet o tym żebyś szedł do innej... Zdecyduj się. Czy jestem twoja i tak mnie traktujesz czy nie jestem i będziemy się widywać tylko w nocy. Zdecyduj teraz.

- Więc - zacząłem i pochyliłem się nad nią, łapiąc ją za uda. Usadowiłem ją na swoich kolanach i popatrzyłem w jej oczy - Bądź moją.
- Chcę wiedzieć, że tylko ja Cię interesuję, że tylko ze mną chcesz przeżywać rozkosze, tylko mnie chcesz mieć. Nie chcę się martwić tym, że inni faceci pożerają Cię wzrokiem, a ja nie jestem pewien czy będziesz przy mnie tej nocy i czy to właśnie my bedziemy spali u ciebie lub u mnie - wyjaśniłem.
- Więc proszę, bądź moją - powiedziałem, cały czas patrząc jej w oczy.

— Nie mogles powiedziec tak odrazu?—zapytałam patrzac na niego.
— Tylko musiałeś robic i taka przykrość? Ze az dałam ci w twarz przy wszystkich?— dodałam kładąc mu dlon na policzku. — Pogodziliśmy sie. Było dobrze. Przez chwile... Nie chce ciagle tego wałkować. Ja postanowiłam ci zaufać. Chce żebyś zrobił to samo. Zaryzykował. Ja naprawde nie jestem byle jaka szmata co to sypia z każdym. Fakt faktem ze wielu miało okazje mnie zobaczyc, dotknąć i Bóg wie co jeszcze.. ale koniec końców to TY byłeś moim pierwszym. I to z toba chce spędzić kazdy dzien swojego zycia. — odparlam.
— Chce byc twoja i tylko twoja. I bede.

- Należało mi się, więc dostałem - uśmiechnąłem się do niej szczerze.
- Ufam Ci Rian - odparłem szybko
- Nie jesteś żadną szmatą - westchnąłem - i wiem, że jestem twoim pierwszym i już na zawsze nim zostanę.
- Za to ty jesteś MOJĄ pierwszą - mruknąłem, mając nadzieję, że zrozumie.
- I nie tylko Bóg wie, co z innymi wyprawiałaś - zaśmiałem się cicho.

— No dobra... Ale to co oni ze mna wyprawiali go juz inna sprawa...— powiedziałam.
— Przepraszam ze cie uderzyłam. — dodałam głaszcząc go po policzku w ktory dostał. — Nie wiem co mi odbiło... Nigdy tak nie reagowałam...— wyjaśniłam.
— Nigdy o tobie nie zapomne. Nie z własnej woli

- Kompletnie inna - mruknąłem
- Zasłużyłem na to - odparłem - ale gdyby po każdym takim uderzeniu, miałabyś mnie tak dotykać jak teraz, to sam bym się podkładał - westchnąłem
- Ja o Tobie, też nigdy nie zapomnę - odpowiedziałem.

— To nawet nie jest zabawne. — warknelam na niego.
— Nie mow hop nim nie skoczysz...— dodałam cicho i ucałowałam go krótko w usta.
— Zjadłeś cos?— zapytałam. — Tylko nie kłam. Jak nie to marsz do Wielkiej Sali

- Raczej wiem czy zapomnę czy nie - zaśmiałem się - No przynajmniej z własnej woli nie zapomnę - dodałem,
- Ty też nic nie zjadłaś - odarłem i tym razem to ja ją pocałowałem, jednak wcale się nie odsunąłem, tylko zachłannie napierałem na jej wargi.

Nooo tak... Jak uciszyć Rian przed pyskowaniem i marudzeniem? O właśnie tak.
Objęłam go za szyje i gwałtownie oddawałam pocałunek jakby był ostatnim w zyciu.

Wiedziałem, że jej potrzebuje, jak nikt inny. Skoro nie wytrzymałem bez niej 2 tygodni, to oznacza tylko tyle, że nie wytrzymam miesiąca, a nawet jakbym miał tam inną, to nawet bym na nią nie spojrzał, bo to Rian jest moja.
Zagryzłem jej dolną wargę, a następnie odsunąłem się lekko.
- Skarbie, pojedziesz ze mną do Brazylii? - spytałem

Jeknelam w jego usta gdy moja warga znalazła sie miedzy jego zębami.
Na jego pytanie uniosłam uspokoić brwi.
— C-co?— zapytałam. — Ale..Naprawde?

- Tak serio - odparłem,
- Doskonale wiem, że miesiąca bez ciebie nie przetrwam i wrócę wycieńczony - mruknąłem - Chcę byś pojechała tam ze mną, choćbyśmy mieli się kłócić, dzień w dzień, wolę Cię mieć przy sobie niż daleko od siebie - westchnąłem
- A jak nie będziesz chciała się ze mną kochać, rozmawiać albo chodzić po mieście, to zgwałcę Cię w nocy, zacznę do ciebie gadać jak najęty albo będę ciągnąć Cię przez miasto - powiedziałem poważnie choć prawie wybuchłem śmiechem

Słuchałam go z otwarta buzia. Nie wierzyłam w to ze naprawde mnie tam chce.
— Po pierwsze... Nie zrobiłbyś mi tego... A po drugie...Zastanowiłeś sie dobrze?— zapytałam. – Tak na sto procent?

- Na 100%, jestem tego pewien - odparłem
- Przetrzymaj mnie 2 tygodnie, bez tego a sam sobie wezmę - westchnąłem, patrząc jej w oczy z uśmiechem, którego nie umiałem schować.

— Tak tak... Na pewno...— mruknelam i cmoknelam go kilka razy w usta.
— Chętnie tam z toba pojadę. Naprawde. — dodałam.

- Cieszę się - powiedziałem z uśmiechem.
- Jestem tak ciekawy reakcji kuzyna, że to ja mam Ciebie, a nie on...nie wyobrażasz sobie - westchnąłem, całując ją po szyi, aż do dekoltu.

Uniosłam lekko brew i postanowiłam sie z nim podroczyć.
— Aha... Czyli zabierasz ze sobą trofeum zeby sie pochwalić...

- Hmm - zastanowiłem się chwilę.
- Nie trofeum, tylko Ciebie - odparłem - trofeum nie jęczy mi w dłoniach, nie wije się pode mną, nie odpowie, no i nie jest tak piękne - dodałem
- Poza tym mycie trofeum jest do bani, a mycie Ciebie to pasja - mruknąłem, nie odrywając ust od jej szyi.

— Nie jęczę... nie wije sie..— powiedziałam odchylając głowę do tylu i wplatając palce w jego włosy.
— Chcesz mu pokazać ze masz cos na co on moze jedynie popatrzeć prawda?

- Nie.? - sam nie wiedziałem, czy było to pytanie czy stwierdzenie. Nie chciałem mówić, że tak, no bałem się, że znowu mnie zostawi. Więc po prostu patrzyłem jej w oczy, bez słowa.

— Nie?— zapytałam.
— A juz chciałam ci pokazać pewne trofeum w cudnej bieliźnie....— odparlam wzruszając ramieniem.

- Wolałbym Ciebie w cudownej bieliźnie - odparłem, uśmiechając się do niej
- Chociaż ty i bielizna to już jest idealne połączenie - mruknąłem

— Mhm...— mruknelam uśmiechając sie.
— Słyszałam ze czerwona bielizna działa na facetów.. Taka wiesz... ze widzisz i od razu myślisz o tym zeby ja zerwać z dziewczyny

- Skarbie, każda twoja bielizna tak na mnie działa - odparłem spokojnie
- Nie ważne czy czerwona czy czarna, nadal mam ochotę ją z Ciebie zerwać - mruknąłem.

— Bo jestes niewyżyty seksualnie. — odparlam.
— I w ogole jakis niewyżyty. Ale ogólnie to taki ciepły miś z ciebie.

- No widzisz, może kiedyś już nie będę się tak na potęgę z Tobą kochać, ale teraz to niemożliwe - odparłem z uśmiechem
- Ale wiesz, chcę cię w niej zobaczyć - stwierdziłem
- Nie jestem misiem - odparłem, spoglądając na nią.

— Uwazaj bo uwierzę...— parsknelam śmiechem.
— Moze zobaczysz...— dodałam.
— I jestes. Taki miękki misio. Niedźwiadek. Pluszaczek

- Mam wielką nadzieję, że mi się pokażesz w niej w najbliższym czasie - odparłem zadowolony, z siebie.
- Czy ty sugerujesz, że jestem gruby? - spytałem, mając diabelski plan.

— Czy ja wiem czy gruby...— powiedziałam przeciągając sylaby.
— Po prostu jestes miękka faja

- Jeju to ty biedna jesteś - odparłem
- Innego znaleźć nie mogłaś i natrafiłaś na mnie? - spytałem retorycznie
- Nie zazdroszczę...

— Nooo...Zycie mnie nie popiescilo...— westchnęłam teatralnie.
— Dlatego ty musisz mnie popieścić. — dodałam z uśmiechem.
— Grubasie

- Nie mogę skarbie, nawet ręki nie mogę podnieść - mruknąłem rozleniwiony
- Chyba jednak nic, ani nikt Cię nie popieści - westchnąłem

Zmrużyłam oczy i uśmiechnelam sie wrednie. Kaszlnelam zasłaniając usta dłonią i jednocześnie mowiac "Jackson" po czym przeciągnęłam się.
— Zimno mi

- To niech ci będzie, może poprzednie słowa Cię rozgrzeją - odparłem, słysząc imię, mojego kuzyna. Nie wiedziałem co chciała tym osiągnąć, ale raczej nie to.

— Wolałabym żebyś ty mnie rozgrzał... Bo mysle ze ogień rozgrzewa lepiej niz lód...— powiedziałam robiąc urocza mine do chłopaka.
— Oppa...(określenie którym młodsza dziewczyna nazywa starszego chłopaka -brata, przyjaciela, meza itd)

- Niestety jak już mówiłem, nie mogę się ruszyć, moja nadwaga mi na to nie pozwala - zaśmiałem się.
- Widzisz, ciężki los grubego - odparłem, odchylając głowę do tyłu.

Skrzywiłam sie lekko.
— Pfff... Poturlac cie do zamku czy sam trafisz?— zapytałam zakładając rece na piersi.
– Okropny jestes wiesz?

- Chyba dam radę sam trafić - odparłem cicho
- No patrz, czyli jest nas dwoje, kochanie - mruknąłem i zamknąłem oczy.

— Ty...— warknelam i uderzyłam go w piers.
— Ziimno mi! Myślałam ze pozwolisz mi sie do siebie przytulić czy cos...— mruknelam i zeskoczyła z jego kolan. Ukucnelam przed nim, przytulając do siebie swoje kolana i patrzac na chłopaka spod grzywki.

- Przytulić to Ty się zawsze możesz i nie potrzebujesz na to pozwolenia - mruknąłem, patrząc jak schodzi mi z kolan.
- Ale skoro jest Ci zimno...- powiedziałem, zaczynając rozpinać bluzę. Gdy już bluza była rozpięta, zdjąłem ją z siebie i podałem Ślizgonce - to trzymaj - dokończyłem.

— Nie chce...— powiedziałam "obrażona".
— Zamarznę tutaj sobie... Sama... Samiutka... Bo nikt nie chce podzielić sie swoim ciepłem...