Wielka Sala

- Co? Serio? - spytałem i uniosłem głowę patrząc jej w oczy. Zdziwiło mnie to co powiedziała, ale nie byłem wściekły, bardziej na mojej twarzy było wypisane zdziwienie.

— Tak. Jestes miłością mojego zycia i jestem w stanie zrobic dla ciebie wszystko. — powiedziałam patrzac mu głęboko w oczy.

- Kłamiesz - stwierdziłem. Nic innego nie przychodziło mi do głowy, no bo to nie może być prawda. Ona mnie nawet dobrze nie zna.

— Aha. — skwitowałam i wróciłam do jedzenia, biorac budyniowa bułeczkę i wydłubujac z niej rodzynki.

Chwyciłem za jej podbródek i przekręciłem w swoją stronę.
- Żartujesz, prawda? - popatrzyłem jej w oczy

Spojrzałam na niego gdy mnie zmusił. Patrzyłam chwile dopoki moje oczy nie zrobiły się szkliste.
Uśmiechnelam się szeroko i wybuchnelam śmiechem.
– Tak. — powiedziałam zadowolona.
No to juz wiem jakby zareagował gdybym na poważnie chciała mu to powiedziec. Chociaz teoretycznie juz to zrobiłam...

- To dlaczego płaczesz? - spytałem.
- Ty nie żartujesz - stwierdziłem, cały czas na nią patrząc

— Żartuje. — odpowiedziałam nadal się śmiejąc.
— Nie płacze. Nie bez powodu gapiłam się na ciebie tak długo. Nawet sie na tobie nie skupiałam. Tylko tak potrafie jakos wywołać łzy. Nigdy nie nauczyłam się płakać na zawołanie... Muszę nad tym popracować. A wracając do tematu. Ja? W tobie? Nie obraz się... ale Ee.. nie

- To dobrze - mruknąłem - dobrze, że żartujesz - dodałem
- To dobrze, że ty we mnie nie - odparłem - bardzo dobrze - stwierdziłem - znajdziesz innego. Ponownie położyłem na jej ramieniu głowę, głęboko oddychając. Z mojej głowy nadal nie wyleciały jej słowa.

— Wiesz ze to zabrzmiało teraz jakbys to ty zakoachal się we mnie? — zapytałam.
— "Dobrze ze ty we mnie nie" — zasmialam się i pogłaskałam go po głowie.

- A może tak jest - usmiechnąłem się, gdy głaskała mnie po włosach

— Naprawde?— zapytałam lekko zwalniając ruchy.
— To dobrze...

- Mhm - mruknąłem
- Cieszę się, że to jest dla ciebie dobre - stwierdziłem

— Nasze żarty sa beznadziejne. — parsknelam śmiechem.
— Lepiej to porzućmy. — zaproponowałam.

- Ja już to porzuciłem, skupiłem się bardziej na twojej dłoni - mruknąłem
- Jedz maluszku, bo głodna będziesz - stwierdziłem i pokazałem, na jej talerz

- Ja już to porzuciłem, skupiłem się bardziej na twojej dłoni - mruknąłem
- Jedz maluszku, bo głodna będziesz - stwierdziłem i pokazałem, na jej talerz

– Sam jestes maluszek...— burknelam i wróciłam do jedzenia bułeczki.
— Jestem głodna ale nie jestem...

- Jesteś niższa ode mnie skarbie - wyjaśniłem z uśmiechem
- Ale nie jesteś? - spytałem

— A ty krótszy od innych...— powiedziałam z uśmieszkiem.
— Nie wiem...

- Dobrze wiem, że kłamiesz - stwierdziłem i zacząłem poruszać dłonią na jej udzie
- Powiedziałaś, że jesteś głodna, ale nie jesteś... I nie dokończyłaś - wyjaśniłem - a chce wiedzieć

— Nieprawda. — polozylam dlon na tej jego i zatrzymałam ja.
— Jestem ale i jednoczenie nie jestem głodna...— wyjaśniłam.
— Napiłabym się czegoś zimnego ale nie moge

- Prawda - zaśmiałem się, dalej próbując jeździć po jej udzie
- Dlaczego się nie napijesz? - spytałem

W koncu poddałam się i zabrałam swoja rękę.
— Bo jak się napije zimnego to... staną mi sutki.. a nie mam stanika...— mruknelam ściszając głos.

- Przynieść ci stanik? Czy trzymać na nich dłonie? - spytałem, śmiejąc się lekko, cały czas jeżdżąc po jen udzie.

— Nie zakładam do niej stanika... A w nagrodę moze cały tydzień bede chodzic bez bielizny...— odparlam.
— Swoje sobie potrzymaj. Masz większe..

- Oj chyba nie - mruknąłem - Sam ci będę tę bieliznę zakładał - stwierdziłem.
- Twoje są zdecydowanie większe i lepsze - dodałem

— Wiem. Tak się droczę. — powiedziałam i sięgnęłam bo dzbanek z zimna woda, nalewając ją do puchary.
— Nie. Nie bedziesz. Robimy to co ja chce. A ja chce chodzic bez bielizny...— odparlam.

- Skoro chcesz - mruknąłem i chwyciłem za jej puchar, wybijając jego zawartość
- No zimna była - stwierdziłem i odłożyłem puchar na miejsce

Uniosłam brwi szczerze zdziwiona jego zachowaniem.
— Dobra..— powiedziałam i znow nalałam sobie wody.
— Czy brak u mnie bielizny, wywoła u ciebie jakakolwiek reakcje?

- Owszem, wywoła - stwierdziłem - może jeszcze teraz zdejmij - mruknąłem z uśmiechem
- Nie musisz mi aż tak dużo nalewać - westchnąłem i ponownie napisem się z jej naczynia.

— BO NIE NALEWAM TEGO DLA CIEBIE. — powiedziałam i trzepnelam go we włosy.
— Mam zdjac majteczki?— zapytałam nachylając się do jego ucha.

- A myślałem że dla mnie - usmiechnąłem się
- Wiesz, sam mogę ci je zdjąć - stwierdziłem i podjechałem wyżej dłonią

– Wiec to zrob. — odparlam i nalałam sobie wody, szybko chwytając puchar i pociągając łyk.
Rozchylilam lekko uda.

- Jesteś pewna? - spytałem i zachaczyłem o gumkę jej bielizny
- Później zakładam, że na dwór wychodziły,czyż nie? - dodałem

— Tak.— odpowiedziałam znow upijając łyk. Na mojej sukience w odpowiednim miejscu pojawiły się dwa lekko wystające punkciki..
— Wyjdziemy na zewnatrz.

- Będą robaki, itd. - mruknąłem, zaczynając lekko zsuwać jej majtki - i co zrobisz jak będą chciały wejść ci pod sukienkę - mruknąłem, zahaczając o jej kobiecość.

— Nic. — odparlam. Wstrzymałam oddech i Przymknelam oczy gdy mnie dotknal.
— Zdajesz sobie sprawe ze w tej chwili gapi się na nas dwoch Puchonow, jeden slizgon, Gryfonka i bliźniaki z Ravu? O. I Puchonka

- Przecież na razie nic złego nie zrobiłem - zaśmiałem się
- To dla nich wygląda jakbym trzymał rękę na twoim udzie - stwierdziłem

— Przypominam ci ze stoły pod spodem sa przelotowe. — odparlam puszczając oczko Krukonowi.
— Masz zamiar zdjac mi te majtki czy mam to zrobic sama?

- Mhm, no nie wiem - zaśmiałem się i ułożyłem dłoń na jej udzie
- A będziesz podrywać innych - spytałem, patrząc w stronę stołu Ravenclaw.

— Ja nie podrywam. — powiedziałam nachylając się i opierając jeden łokieć o stol a następnie lekko przygryzajac palec wskazujący i patrzac na Krukona.

- A co robisz? - spytałem, ściskając jej udo
- Hmm? - spytałem, spoglądając na nią

Zmieniłam palec wskazujący na kciuka i przygryzlam jego koniuszek, delikatnie przejeżdżając nim po dolnych zębach. Spojrzałam na Tylera.
— Ja nic. — znow spokrzalam na Krukona ktory od dłuższej chwili nawet nie mrugal.
Lekko zmrużyłam oczy i uniosłam puchar z zimna woda do ust, wypijając zawartość.

- Mhm - mruknąłem, zabierając dłoń z jej uda i wciskając ją do kieszeni spodni. Tego już naprawdę nie zrozumiałem. Odsunąłem się od niej, dając sobie i jej przestrzeń. Nalałem sobie tym razem kawy i wypiłem trochę zawartości kubka.

Spojrzałam na Tylera w pierwszym odruchu chcac go pocałować. Ale nie mogłam. Nie tu. Polozylam dlon na jego udzie.
— Żartowałam. — dodałam cicho, patrzac e swoj talerz.