Wielka Sala

Usiadłem na swoim stałym miejscu i nalałem sobie herbaty. Było dość wcześnie i sala była praktycznie pusta.

Weszłam do Wielkiej Sali, z gracją. Usiadłam przy stole, niedaleko jakiegoś chłopaka i nalałam sobie kawy. Od razu nałożyłam sobie swoich ukochanych tostów. Sala była pusta, widziałam jedynie tego chłopaka.

- Dzień dobry - powiedziałem, również nakładając sobie tostów. - Byłaś może wczoraj na zaklęciach? - zapytałem z nadzieją, że dowiem się co powinienem powtórzyć

Przyszłam na salę okropnie zmęczona i niewyspana. Nie, to nie jest mój dobry dzień. Przetarłam ręką oczy i usiadłam przy stole Krukonów i nalałam sobie herbaty do kubka. Wzięłam kilka tostów i zajadałam się nimi.

Spojrzałam na chłopaka, który zaczął temat. - A... Tak, byłam. Czemu... A, już wiem! Nie było Cię! No to... Było lecznicze zaklęcie Vulnera Sanentum i patronusy do tego. Hej Sam - zwróciłam się do nowo przybyłej krukonki.

-Czeeeść-powiedziałam po czym ziewnęłam. Boże, ale jestem śpiąca...

- Nie spałaś? Z kim byłaś? Przyznawaj się! - zapytałam żartobliwie, spojrzałam na nią i ugryzłam tosta.

-Nie wyspałam się tak jakoś...-wymamrotałam-A z kim byłam? Z książkami od Eliksirów z zeszłych roczników.-odparłam uśmiechając się.

- Na poważnie traktujesz ten przedmiot - zauważyłam, poprawiłam włosy. - A ja też byłam, ale z innymi książkami i z książką zasnęłam. Czyli mogę ja uznać za swoją kochankę - westchnęłam. - Nie polecam spania na fotelu.

-Raczej nie spróbuję-powiedziałam po czym poprawiłam włosy.

- Spanie na fotelu nie jest takie złe - zaprotestowałem. - Chyba że w bibliotecznym, to wtedy to rzeczywiście kiepski pomysł. Praktykowałem to rok temu.

Przyszedłem do Wielkiej Sali. Usiadłem przy stole Gryfonów. Wziąłem sobie jakieś mięso i zacząłem jeść.

Wchodząc do Wielkiej Sali zauważyłam kilka osób. W tym Isobel i Carla. Uśmiechnęłam się lekko do chłopaka i usiadłam na swoim jeszcze miejscu, przy stole Ślizgonów. Wzięłam jedna kanapkę i zaczęłam ja jeść tempem ślimaka.

Skończyłem jeść mięso. Rozejrzałem się po sali. Zauważyłem Isobel, bo tak się chyba nazywała, którą, w mniejszym stopniu poznałem na wieży astronomicznej. Dostrzegłem wchodzącą do pomieszczenia Soo. Dalej była w moich ubraniach, nawet dobrze na niej leżały...Chwila, co? Wytarłem buzię po sosie od mięsa i odwzajemniłem jej uśmiech. Nalałem sobie wody i upiłem łyka.

Nie chciało mi się jeść. Odłożyłam nadgryzioną kanapkę na swój talerz i napilam się kawy ze swojego kubka. Powinnam ją ograniczyć. ... Pewnie przez to dodatkowo jestem osłabiona i stad ta krew z nosa. Ehh... Pomijając sytuacje z dormitorium oczywiście.... Oparłam rękę o stół i oparlam o nią czoło, tym samym chowając twarz i gapiąc się w podłogę.

w sumie ten kurczak nie był taki zły...Mógł być ostrzejszy...Zerknąłem w stronę Soo, nie wiedziałem bardzo, zmartwiłem się trochę widząc ją w takim stanie. Chciałem podejść do niej i pogadać, ale zaraz potem skarciłem się w myślach. Po co być aż tak natrętnym?

Weszłam do sali, usiadłam przy stole puchonów i jak zwykle nalałam sobie soku dyniowego.

Przyjrzałam się osobom, które weszły. Oparłam głowę o rękę i oskarżająco spojrzałam na Chris, wyraz twarzy mówił: "Co obok mnie nie siadasz?". Nałożyłam sobie kilka udek kurczaka i zaczęłam konsumpcję. W ogóle ledwo zauważałam SooAh, co budziło we mnie dumę z samej siebie. Nie to nie, skoro tak chcesz, to możesz dla mnie nawet nie istnieć, pomyślałam z wyrobioną już na nowo obojętnością.

Gdy skończyło mi się picie ponownie zerknąłem w jej stronę. Dalej nic. Nie potrafię tak bezczynnie siedzieć, psiakrew. Wstałem i skierowałem się od stołu Gryfonów do Ślizgonów, co jest komiczne, że przy stole Ślizgonów bywam częściej niż przy swoim...

Troche mi się zdrętwiało... Podnioslam głowę i wyprostowalam się. Carl w tym momencie podszedł do mojego stołu i usiadł. -Hm? Coś się stało? -zapytałam patrząc się na niego.

-A coś się miało stać?-odpowiedziałem jej pytanie. Oparłem dłonie o brodę i spojrzałem na nią.

-No... Ciebie się pytam....Skoro tu przyszedłeś... -Ah... idiotka...-Mam ci się odwdzięczyć za wczoraj..? -powiedziałam bawiąc się serwetka.-Co chcesz w zamian...?

Chwilę się zastanowiłem. Zacząłem bawić się palcami.-Wydaje mi się, że w zamian chcę...-zawiesiłem głos-...twojej przyjaźni-powiedziałem po czym wyszczerzyłem się głupio

-Przyjaźni?  Ze mną?  -przyłożyłam dłoń do jego chłodnego czoła.  -Jesteś chory czy szalony?

-Obydwa? Prawdopodobnie-wzruszyłem ramionami i nalałem sobie coś do picia.

-Aha... Myślę jednak ze to niemożliwe. .-powiedziałam składając serwetke. -Nie będziemy ryzykować,

-Dlaczego nie?-przechyliłem głowę na bok i popatrzyłem, co robi z serwetką.

-No bo... Coś ci się może przez przypadek stać... -powiedziałam rozkładając i znów składając serwetke.-A tego byśmy nie chcieli prawda.

-Co mogłoby mi się stać?-zapytałem unosząc brew. Poprawiłem włosy i wziąłem jakieś ciastko leżące na talerzu.

-Wiesz.. czasami posiadanie pewnych mocy.. Może być darem lub przekleństwem. .. Moja jest przekleństwem. .. -powiedziałam. -To dlatego staram się od siebie wszystkich odsunąć, rozumiesz?

-Rozumiem, ale co teraz twoim zdaniem mam robić? Mam omijać cię łukiem i udawać, że cię nie znam?-ugryzłem ciastko i popiłem to piciem.

-Tak. A najlepiej pałać do mnie szczerą nienawiścią, żeby było mi łatwiej.

-Żartujesz, chyba-stwierdziłem patrząc na nią. Zwariowała!

-A czy ja wyglądam jakbym zartowala? Spójrz na Isobel. Potraktowałam ja jak śmiecia. Ale się udało. Zostawiła mnie. Teraz jestem bardziej zadowolona niż byłabym gdybyśmy się przyjaznimy, bo teraz mam 100% pewność że nic jej nie zrobię. Co mam zrobić tonie żebyś dał sobie ze mną spokój?

Zacisnąłem szczękę. Wstałem i wytarłem usta końcem szaty. Odwróciłem się i wyszedłem z Wielkiej Sali. Skoro tak chciała to...Westchnąłem i skierowałem się pod salę gdzie mieliśmy mieć zajęcia.

Westchnęłam tylko po czym wstałam I również wyszlam z sali. Mam nadzieje ze się udało. ..

Next: -Lochy(po drodze jeszcze Sowiarnia)

Najedzona wyszłam i ruszyłam na lekcje, po drodze zabierając książki z dormitorium.

NP Sala Eliksirów

Dopiłem drugi kubek herbaty i stwierdziłem, że to było głupie, że od razu nie ubrałem mundurka. Teraz znów musiałem iść na górę by się przebrać, a tak to poszedłbym bezpośrednio do lochów. Chcąc nie chcąc poszedłem do dormitorium.

Następny w dormitorium chłopców

Weszłam do Sali i jak zwykle usiadłam przy stole puchonów. Poprawiłam swoje płomienne włosy i napiłam się soku dyniowego.

Wszedłem i usiadłem przy stole Ślizgonów, znów sam... Cóż, tak to jest, gdy się dba o własną siostrę... Nalałem sobie soku dyniowego i wziąłem coś do jedzenia, trochę mięsa. Cóż, cenne białko. Przez ten kolor włosów zacząłem mylić Chris z Isobel.

Nagle moje włosy zmieniły kolor na ciemny fiolet. Tak same z siebie? Mam nadzieję, że to nie było nic złego. Rozejrzałam się po Sali. Przy stole ślizgonów siedział Azazel. Podejść czy nie podejść? Zostałam na swoim miejscu.

Zaczynało mi brakować Chris, ale zapewne i tak nie miałaby ochoty chociażby na mnie patrzyć. Westchnąłem ciężko i wbiłem wzrok w sufit. Wyglądał jak niebo, podobał mi się jego wygląd. Aż na zewnątrz nie muszę wychodzić...

Wstałam ze swojego miejsca trzymając kielich z sokiem i chciałam podejść do Aza. Trochę mi go brakowało. Stałam tak przez chwilę i się nie ruszałam. Chris, co ty wyrabiasz? No dobra, raz się żyje. Usiadłam obok ślizgona i poprawiłam włosy.
- Cześć - powiedziałam biorąc łyk soku.

Spojrzałem na nią zaskoczony. - Hej. Przeszło Ci już? - zapytałem, aż mnie zaswędział policzek kiedy podeszła.

- A tobie przeszło? - zapytałam śmiejąc się - Widzę, że ślad po mojej dłoni już zszedł.