Wielka Sala

- Spodziewam się ujemnych punktów na lekcji - zaśmiałam się - Albo próby morderstwa. Pewnie Diancia będzie chciała nas udupić.

-Nas? Nie.. myślę że nie... Przynajmniej jeśli chodzi o Ślizgonów... nie udupi swojego domu. .. Myślę że wam też odpuści. ..Aż taka nie jest... -powiedziałam odkładając widelec którym dziubałam w naleśniku. -Nie martw się. .. Wstawię się za tobą. . Wiesz..-Odrzuciłam wlosy do tyłu. -Ona mnie po prostu uwielllllbia. ..

- Tak, wczoraj widziałam, jak cię uwielbia - zaśmiałam się - A co tam u Carla?

-No blagam.. wszyscy m ie uwielbiają. ..-zasmialam sie.- U Carla..? Nie wiem... byłam u niego w nocy... w pokoju wspólnym. ..i..-chrząknęłam. -Może być zły. ..

Weszłam do Wielkiej Sali. Po kilku dniach chorowania. Rozejrzałam się i zauważyłam Chris i jakąś dziewczynę, której nie znam. Usiadłam obok Chris- Cześć Chris- powiedziałam ochrypniętym głisem. Nalałam do kubka picie i wypiłam.

- Hej Sam - powiedziałam z uśmiechem - Co słychać? Dawno cię nie widziałam

-Zachorowałam- powiedziałam biorąc łyka herbaty.- Dużo mnie ominęło?

- Sporo - powiedziałam - Byliśmy w Londynie, a Soo i Carl chyba są razem.
Dźgnęłam Soo w bok i zaczęłam się śmiać

Zaśmiałam się kiedy Chris mnie dzgnela. -Teraz to nie wiem czy nadal jesteśmy. ..

-A coś się stało?- zapytałam patrząc na Ślizgonkę.

-Zostawiłam go w pokoju wspólnym po... po tym jak tak jakby go roz...rozpaliłam. ...-powiedziałam nalewając sobie soku *

Zaczęłam się śmiać jeszcze bardziej, niż wcześniej.
- To źle - powiedziałam wycierając łzy rękawem - Bardzo źle. Nie powinnaś tego robić.

-No... tylko że. . Ja go potem tak zostawiłam. ...-powiedziałam pijąc sok.

- Biedny chłopak - powiedziałam nadal się śmiejąc.
Skończyłam jeść naleśniki i wzięłam się za tosty.

Historia dziewczyny sprawiła, że prawie wyplułam herbatę. Śmiałam się wraz z Chris. -Szkoda go- powiedziałam śmiejąc się dalej.

-Biedna ja... Jak będzie zły. ..--mruknęłam

Weszłam do Wielkiej Sali z gracją, zauważyłam od razu trzy dziewczyny i podeszłam do nich. - Hej! - powiedziałam z uśmiechem i usiadłam. Standardowo mój nałóg - tosty. Nałożyłam je sobie i zaczęłam jeść.

-Hej...-powiedziałam rozbierajac naleśnik na małe kawałki. -Jak się spało?

- Wyspałaś się? - zapytałam z uśmiechem, a potem zwróciłam się do Soo - Carl nie będzie zły. Przecież wiesz, jak bardzo cię kocha.

- W miarę dobrze. A Tobie? - odpowiedziałam i nalałam sobie kawy. - Jeszcze nie załatwiłaś sprawy z nim? No... Co mi wtedy opowiedziałaś? - zapytałam Soo. Albo tak jak mówię, albo coś mnie ominęło.

-No wiem... ale miłość od nienawiści dzieli cienka granica... Ehh.. Wynagrodze mu to jakoś. . Dam mu koszulkę z moim zdjęciem hahaha-spojrzałam na Isobel.-Spałam kilka godzin.. Zalatwilam sprawę. . Jesteśmy razem.. Chyba... To znaczy..-przewróciłam oczami i cmoknelam -Byłam z nim wczoraj w ich pokoju wspólnym. .. Trochę. .. No... Doszło do pewnych rzeczy... Nie do ... em.. sedna ale było blisko. .. zapytałam czy tego chce...A potem powiedziałam nie nie teraz bo juz dawno powinnam być w dormitorium. ..-powiedziałam wkładając do ust kawałek naleśnika.

- Aaaa... - odpowiedziałam już rozumiejąc o co chodzi. Wzięłam łyk kawy.

Wszedłem do Wielkiej Sali przeczesując włosy palcami. Zauważyłem dziewczyny, podszedłem. - Siema - powiedziałem i nachyliłem się do Chris, pocałowałem ją w policzek i usiadłem obok. - Jak tam na rejonie? - nalałem sobie kawy.

- Hejka - powiedziałam z uśmiechem - Jak się czujesz? Już lepiej?

- O wiele lepiej po tym eliksirze - odpowiedziałem i słowem i uśmiechem. Ale nie po rozmowie z Dianą... - dokończyłem w myślach. Jak z tego wybrnąć? W co ja się wpakowałem do cholery...

- Coś się stało? - zapytałam - Nagle mina ci zrzedła - pocałowałam Aza w czoło - Chodzi i o tę akcję w waszym dormitorium?

- A... Nie, wszystko w porządku - znów się uśmiechnąłem. Nie mam wyjścia, jak udawać, że mam dobre karty. Wziąłem kolejny łyk kawy. Normalnie poradziłbym się siostry co z tym zrobić, ale widziałem jak patrzyła na nauczycielkę eliksirów. Wiedziałem, że ma skłonności do bycia yandere, a na samą myśl Isobel yandere dostawałem dreszczy. Nie wyszedłbym żywy z rozmowy z nią o tym. - Jaką lekcję dziś mamy? - zmieniłem temat.

Coś męczyło Azazela, widziałam to. Zbyt długo z nim żyłam by nie móc czegoś takiego zauważyć, przyjrzałam mu się uważniej. O co chodzi? Pewnie niedługo się zapyta mnie o moje zdanie. Może chce zaproponować Chris związek?

- Dzisiaj mamy eliksiry - mruknęłam z niechęcią w głosie i napiłam się soku.
Coś męczyło Aza. Widziałam to.

- Eliksiry? - zrobiłem facepalm. Z tematu na ten sam temat, co? Zaraz mnie chyba głowa rozboli... Dopiłem kawę i nalałem wody do szklanki.

-Siema Az.-powiedziałam opierając łokcie o stół. -Jak ci się spalo? Gotowy na lekcje? Słyszałam że jesteś dobry.. W eliksirach.-dodałam kładąc nacisk na ostatnie slowo.

-Widzę, że wszyscy są wniebowzięci z powodu tego jakie mamy zajęcia- mruknęłam nalewając sobie sok.

- Hej Soo - odpowiedziałem zaskoczony. Przeszło jej, że zaczęła ze mną gadać? Nie no, im mniej wrogów tym spokojniej. - W miarę dobrze. No... Dobry, ale chyba za kilka godzin będę źle się czuł - powiedziałem. - Więc chyba nie pójdę...

-Idź idź Az... Diana będzie zadowolona...-powiedziałam patrząc w sufit.

- Diana cię zabije, jak nie pójdziesz - powiedziałam - Przecież wiesz jaka ona jest. I nie udawaj, że nic ci nie jest. Widzę, że nie chcesz mieć eliksirów. Diana coś ci powiedziała, jak wyszłam?

- Mówię, że wszystko jest okej, Chris, naprawdę - przewróciłem oczami. Tak naprawdę to ona i tak mnie zabije i tak... A ja muszę przemyśleć kilka spraw, pomyślałem odchylając głowę do tyłu.

Oj Az... Widzę że była rozmowa...-No... Ktoś wie co będziemy dzisiaj robić? -zapytałam na głos resztę osób.

- Nie mam pojęcia, ale znając życie, to będzie jakaś trucizna - zaśmiałam się - Pewnie mi nie wyjdzie i będę musiała to wypić.

-Mogę wypić za ciebie. Zrobimy przysługę ludzkości -puściłam do niej oko.-Może. . Eliksir miłosny? Doleje go Carlowi w razie czego...

Przysłuchiwałam się im. Nie... Tu nie chodzi o Chris... Tu chodzi o Dianę... Widziałam to po sposobie reakcji Azazela. Albo go znałam na tyle dobrze, albo był to u mnie dojrzewający instynkt yandere. Piłam kawę dalej. Wyplułam ją kilka metrów przed siebie słysząc Soo o eliksirze miłosnym.

-Isobel...-powiedziałam kiedy pojedyncze kropelki wyplutego napoju znalazły się na moim policzku. -Ulało ci się skarbie...

Zaczęłam się śmiać przez reakcję Isobel.
- Co to było - powiedziałam ponownie wycierając łzy.

Zaczerwieniłam się. - Pfff! - zaśmiałam się zakłopotana i podałam jej chusteczkę. - Wybacz.

-No spoko...-wyszczerzyłam sie przyjmując chusteczkę i wycierajac policzek -Letnia bryza...

Wstałem. - Muszę wyjść się przewietrzyć, do później - powiedziałem z uśmiechem i wyszedłem. Isobel czuła o co chodzi, jej przewiercające spojrzenie mówiło samo za siebie.
NP: Dziedziniec pod Wieżą Zegarową.