Klasa eliksirów

Gdy 7 minut minęło, ściągnąłem kociołek z ognia i nie za bardzo wiedząc co robić dalej, podniosłem rękę do góry.

- Nie ma za co - zamieszałam, odczekałam siedem minut i nalałam do buteleczki chochlą zawartość, uważając by się nie poparzyć, robiłam to z największą ostrożnością.

- Czego? - spojrzałam na białowłosego i uniosłam brew.

-Jeśli pani chce mogę po lekcjach paść na kolana cała we łzach. -spojrzała na nauczycielkę kątem oka i cicho się zaśmiała.

- Musiałabym Ci coś zrobić, by mieć z tego satysfakcję - zmarszczyłam nos.

- No... Ja.. Skończyłem... - Wydukałem. Nienawidziłem, gdy ktoś zwracał na mnie swoją uwagę.

- Więc nalej do fiolki czy buteleczki i tu postaw, a ja potem ocenię czy masz już nie zdać czy możesz spać spokojnie - wzruszyłam ramionami.

Wrzuciłem coś do kociołka, po czym cała jego zawartość eksplodowała. Zdziwiony zacząłem śmiać się sam z siebie i przecierać okulary, który trochę się osmoliły.

Gdy skończyłam posprzątałam moje stanowisko. Przelałam eliksir do fiolki.

- D-dobrze... - Mruknąłem i wziąłem buteleczkę. Ostrożnie przelałem zawartość kociołka do naczynia i wolnym krokiem ruszyłem do biurka. Byłem strasznie spiętny, więc szybko postawiłem fiolkę na blacie.

- Czas minął, oddawać mi eliksiry raz dwa! - dla atencji zaklaskałam.

Szybko przelałem to, co zostało z eliksiru do fiolki. Uśmiechnięty jak debil i cały osmolony oddałem eliksir.

Przelałam eliksir do fiolki i oddałam go nauczycielce.

- A Ty się w uchodźcę bawiłeś? - spojrzałam na niego z rozbawieniem. Cały osmalony... Masakra.

CHYBA ZNOWY SIE NIE WYSLALO NIE OGARNIAM WIEC DAJENKA PO PROSTU ODDALA ELIKSIL...

Przelala wywar do fiolki i postawila przy nauczycielce. -Co tylko pani sobie zyczy. Moze mi psorka zrobic co chce. -usmiechnela sie zadziornie i wrocila na miejsce. Nie lubila siebie takiej, ale z racji, ze jest nimfomanka, czasami nad tym nie panowala. Zaczela sprzatac stolik

Oddałam eliksir nauczycielce i usiadłam z powrotem. - Widzisz? Udało Ci się - usmiechnęłam się do Marceline.

- Tylko dzięki tobie. - Przechyliłam głowę w jej stronę i wyszczerzyłam się.

- Ależ skąd! To Twoje zdolności - zaśmiałam się do niej.

- Hmm... Zostań więc po lekcji - zwróciłam się do niebieskowłosej. - Kto skończył ten może już iść!

-Zostane. -Usmiechnela sie zadziornie do nauczycieki. Gdy stolik byl czysty usiadla na miejscu

-Które robią z eliksirów dziwne, niebieskie papki. - Również się zaśmiałam i mrugnęłam do niej.

- Dokąd idziemy? O ile nie masz dość i nie chcesz odpocząć ode mnie - uśmiechnęłam się i przewiesiłam torbę przez ramię.

- Ja mam mieć ciebie dość? W życiu! Może błonia albo jezioro? - Zaproponowałam.

Podeszła do biurka nauczycielki. -Zostałam pani profesor. -Oparła się dłońmi o blat

- Hmm... Może chodźmy nad jezioro - uśmiechnęłam się i wzięłam ją za dłoń, wyszłam z sali.
NP: Jezioro.

- Zdajesz sobie sprawę z tego, na co się piszesz? Nie jestem delikatna - odpowiedziałam wbijając w nią swój wzrok.

-A ja nie jestem z porcelany. -Usmiechnela sie zadziornie

- W każdym bądź razie, tu są wciąż uczniowie - rzuciłam okiem na osmalonego okularnika, białowłosego oraz dwie krukonki.

-Zawsze mozna isc gdzies indziej. Mi to tam powiewa. -rozejrzala sie po klasie

Odłożyłam fiolkę i udałam się do wyjścia przez przypadek zderzając się z jakąś klatką piersiową. Szybko ominęłam tę osobę, mówiąc przepraszam i wyszłam z sali.

Dj wyszla z klasy

- Pytanie tylko gdzie. Mój pokój odpada - odpowiedziałam spokojnie, splotłam palce na brzuchu.

-Dormitorium tez. -zasmiala sie cicho. -Moze piwnice podziemi? Tam nikt nam nie przeszkodzi. -Delikatnie sie pochylila

- Ooo... A to jest dobry pomysł - przyznałam jej rację i wstałam. - Prowadź, nie wiem gdzie to jest.

Wyszla z sali i ruszyla w strone podziemi
NP.Piwnice Podziemi

Wyszłam za nią.
Z/t

Wpadłam do klasy pewnym siebie i szybkim krokiem, skierowałam się od razu ku biurku. To machnęłam różdżką tam, to tam, to jeszcze gdzie indziej przywracając klasę do względnego porządku. Nie byłam dziś w humorze, mimo że byłam za zasadą: nie przekładać życia osobistego na lekcje, to dziś nie mogłam. Lykon przybył do Hogwartu, a to oznaczało kłopoty i poważnie mnie irytowało, byłam jak na szpilkach, tykająca bomba zegarowa. Skończyłam w końcu ogarniać klasę i schowałam swoją różdżkę, poprawiłam włosy i nawet jeszcze się przejrzałam w lusterku. Wszystko tak jak powinno być. Ostatnie na razie machnięcie różdżką i pojawiły się wszystkie potrzebne do tych lekcji przedmioty na stolikach. To teraz tylko poczekać aż przybędą uczniowie, żeby mieć na kim się wyżyć i kogo pognębić za niewinność z którymi bym przeprowadziła lekcję, ukarała za możliwe czyny w przyszłości, tak na zapas i żeby coś wynieśli z tej lekcji. Oblizałam suche usta i westchnęłam cicho.

- Dzieeeeeeeeeeeee - krzyknęłam wchodząc żwawym krokiem do sali. Usiadłam na pierwszym wolnym miejscu jakie się rzuciło w moje oczy i dokończyłam zdanie - Ń dobry.
Wyjęłam różdżkę z buta, gdyż mnie uwierała w czasie siedzenia i rzuciłam ją na stół.

Lekcja eliksirów, w sumie nawet ją lubiłam, zawsze twierdzę, że jest podobna do gotowania. Rozejrzałam się po sali w celu wybrania miejsca, zdecydowałam się usiąść na samym początku, blisko biurka nauczycielki. Tak wszystko dokładnie usłyszę i nigdy już nic nie wysadzę w powietrze. Tak, to dobry pomysł.

- Dzień dobry, pani profesor - szarmancko, uprzejmie, kulturalnie przywitał się Azazel, wchodząc do klasy eliksirów. Wobec nauczycielki przyjął postawę lizusa, ale o tyle specyficznego, że balansującego na granicy dwóch pól - tego z nazwą uprzejmość i tego z nazwą - lizus. Dzięki temu, nie miał sobie nic do zarzucenia, a opinia innych go nie obchodziła. Pomachał Chris, kiwnął głową na powitanie nieznajomej puchonce i usiadł obok tej drugiej.
- I hej wam - dodał w stronę białowłosej i szatynki. Wyjął książki i splótł ze sobą dłonie, oparte na łokciach, zaś na nich oparł głowę. I tak siedział i czekał.

Szłam szybko za Azazelem z zamiarem zrobienia mu krzywdy. Debil jeden wrzucił mi do torby szczura! Już miałam brać zamach, tuż po wejściu do klasy, ale się pohamowałam widząc, że na lekcji jest już nauczycielka.
- Dzień dobry - przywitałam się z delikatnym uśmiechem i usiadłam obok Chris. - Hej psiapsi!
Wyjęłam książki, postawiłam kałamarz z piórem i przyjęłam pozę podobną do Azazela.

Szybkim krokiem przyszłam do sali, ba, ja prawie że biegłam na tą lekcję, w obawie że się spóźnię. Na szczęście jednak tak się nie stało. Weszłam powoli, starając się zaraz nie znieruchomieć, nie zostać sparaliżowaną. Tak dobrze mi szło, stawałam się lepsza, bardziej otwarta, nabierałam pewności siebie, tylko po to bym przez złamane przez Marceline serce miała stać tą Sophie, którą byłam na samym początku.
- Dzień... Dobry... - wydusiłam z siebie słabo, przypominając sobie nagle, z kim mamy lekcje. Przeszłam jak nieżywa obok Chris i Isobel, nawet nie powiedziałam cześć, ale to nie dlatego, że miałam do nich jakiś problem. Zwyczajnie patrzyłam cały czas w podłogę i nie miałam nawet jak ich zobaczyć, a wzrok bałam się podnieść na kogokolwiek.

Odmachałam Azowi, gdy tylko wszedł do klasy, a potem rzuciłam się na Isobel i powaliłam nas obie na ziemię.
- OMYGY PSIAPSIIIIIIII - pisnęłam - Tęskniłam mocno mocno mocno mocnooooooooo!

Podskoczyłam lekko przestraszona, już myślałam, że nauczycielka coś ode mnie chce. Odwróciłam powoli głowę w stronę głosu i zobaczyłam ciemnowłosego chłopaka
-Um..Hej-wymusiłam uśmiech i oparłam się o stolik