Wspólny pokój

Wkroczyłem do wspólnego pokoju dla Puchonów. Niezmiernie przypominał Mi mieszkanie Bilbo Baggins'a. Jako, iż byłem... szlamą, to znałem się na całej popkulturze angielskiej i nie tylko.
W pomieszczeniu nie było nikogo oprócz mnie. Do czasu...
Z dormitorium wydostał się Gus. Wesoło piszczał.
Uśmiechnąłem się na widok swojego pupila, widocznie za mną tęsknił.
Zasiadłem w jednym z foteli, uprzednio wyciągając aktualnie czytaną książkę. Zabrałem się do lektury, a szczur powoli wdrapywał się na oparcie.

Po krótkim czasie znudziło mi się rysowanie na świeżym powietrzu. Wróciłam do pokoju wspólnego, gdzie rzuciłam się na fotel pod oknem. Dopiero po chwili zauważyłam, że ktoś tam siedzi.
- Hej - rzuciłam i zaczęłam rysować jeden z wazonów.

Uniosłem wzrok do góry, gdy pewna dziewczyna weszła do pokoju.
Zaczęła ona rysować jeden wazon.
- Cześć - mruknąłem nie odrywając od niej swojego znużonego spojrzenia. Czy to nie ona wyrzuciła mieszankę na zajęciach? Ale później jej porażka zamieniła się w coś o wiele lepszego.
- Czy ty... czy ty też będziesz chodzić na dodatkowe zajęcia z zielarstwa? - jąkałem się, to była jedna z moich wad. Trudności wymowy.

- Myślę, że tak - odpowiedziałam rysując kwiat w wazonie - Uwielbiam zielarstwo i mam nadzieję, że następnym razem niczego nie zepsuję.

- Nie poszło Ci tak źle - mruknąłem wymuszając na swojej twarzy sztuczny uśmiech. Pierwsza osoba, z którą nawiązałem jakikolwiek kontakt. Trzeba przyznać, robię postępy.
Gus ześlizgnął się z oparcia fotela i szybko sunął do dziewczyny. Obserwowałem go uważnie. Był tylko zwierzakiem, ale za to o wiele odważniejszym ode mnie.

- Ale słodziak - rzuciłam szybko i odłożyłam pergamin na bok - To twój?
Głaskałam szczura po głowie, a jego śliczne oczy były we mnie wpatrzone. Uśmiechnęłam się szeroko. Nareszcie ktoś raczył do mnie podejść. Co z tego, że to szczur. Ważne, że podszedł.

Weszłam do pokoju, weszłam jeszcze tylko na chwilę do dormitorium by wyjąć odtwarzacz muzyki i wziąć księgę. Usiadłam w fotelu, puściłam muzykę. Metal na zawsze. Zaczęłam znów czytać. Zdobędę kiedyś respekt i uznanie, nie będę nawet się oglądała na tego wampira. Udowodnię swoją siłę.

Po dłuższym czasie musiałam się przejść, nie lubiłam zostawać w miejscu długi czas. Wyłączyłam muzykę, książkę wrzuciłam pod fotel i wyszłam.
NP: Jezioro

Usiadłam znów w pokoju, złapałam się za głowę nie wiedząc co o tym myśleć. Potarłam naszyjnik, myśli skupiłam na Itachim. Udało mi się, minutę później przyszedł do mnie jego kot. Napisałam szybko na kartce: "Zakończ wojnę z SooAh. Przeprosiła mnie, ukłoniła się aż do ziemi. - podkreśliłam to. Był wyjątkowo honorowy, wiedziałam, że tego jako drobiazg nie potraktuje. - Pędź, wiesz do kogo - szepnęłam do kota.

Wstałam po drzemce na fotelu i wyszłam.
NP: Wielka Sala

- To tutaj - powiedziałam wchodząc do pokoju wspólnego - Jak widać, łatwo się tu dostać. Twój pokój jest tam - wskazałam palcem na jedne z drzwi - Chcesz gdzieś później iść? Jak tak, to poczekam i potem cię zaprowadzę.

-Wooow, ale tu świetnie!-powiedziałem z uśmiechem, po czym rozejrzałem się-W sumie nie wiem gdzie iść-wzruszyłem ramionami- Nie mam pojęcia gdzie iść-dodałem poprawiając włosy. Skierowałem się do drzwi i otworzyłem je-Okej to zaraz będę-powiedziałem i wszedłem do dormitorium.

NP Dormitorium Chłopaków (Huff)

Po chwili wróciłem i poluzowałem lekko krawat. Popatrzyłem na dziewczynę i zacząłem kołysać się na piętach-Więc...Gdzie idziemy?-spytałem z uśmiechem

- Na dwór nie możemy wyjść ... sal pewnie nie chcesz oglądać ... może do Wielkiej Sali? Jestem trochę głodna.

-Okej, w sumie też bym coś przekąsił, prowadź.

- No to chodź

NP Wielka Sala

Pokiwałem głową i ruszyłem za dziewczyną.

NP Wielka Sala

W drodze do pokoju wspólnego rozmawialiśmy o jakiś nieistotnych rzeczach. Byłem dziś na tyle rozkojarzony, że miałem problem z wystukaniem tamtej melodii. O dziwo po czwartym razie się udało.

Usiadłam na jednej z kanap przed kominkiem. Po całej tej akcji nie byłam ani trochę śpiąca.

-Dobranoc Chris- powiedziałem po czym otworzyłem drzwi i poszedłem do swojego dormitorium.

- Branoc - powiedziałam. Znalazłam jakąś książkę na półce i zaczęłam ją czytać. Ciekawe, gdzie teraz jest książka o Quidditchu, którą wcześniej wypożyczyłam z biblioteki.

Obudziłam się dosyć gwałtownie i spojrzałam na jedno z niewielkich okien.
- Już rano? - mruknęłam sama do siebie. Po szybkim śniadaniu w Wielkiej Sali wybiegłam na błonia z miotłą.

NP Błonia

Weszła do pokoju wspólnego I usiadłam na kanapie. Wzięłam do ręki jakąś książkę leżąca na stoliku i zaczęłam ja czytać.

Przysnęło mi się na kanapie w pokoju wspólnym. Podnioslam się i poszłam do dormitorium żeby się ogarnąć.

Chwiejnym krokiem weszłam do pokoju wspólnego. Trochę kręciło mi się w głowie, więc opadłam bezwładnie na kanapę. Tal bardzo nie chciało mi się iść do dormitorium.

Wszedłem do pokoju wspólnego, w końcu w swojej postaci. Cholerny eliksir Diany... Spojrzałem na kanapę i zagwizdałem z uznaniem. Oparłem się o oparcie i przyjrzałem Chris. - Diana miała rację, myślę fiutem... - westchnąłem ciężko, podziwiając widoki.

Wszedłem do pokoju wspólnego-Co ty tu robisz?-warknąłem widząc, że jest obok Chris, która jest bez koszulki.

- Ekhem, co ty odwalasz? - mruknęłam posyłając Azowi mordercze spojrzenie - Wydaje mi się, czy masz dziewczynę?

- Podziwiam widoki oraz zdaję sobie sprawę, że popełniłem błąd rozstając się z Chris. No cóż, trudno, straciłem ją na zawsze jako dziewczynę - wzruszyłem ramionami. - A co, myślisz, że ja jej zdjąłem koszulkę czy coś, rycerzyku? - spojrzałem na Chris, która właśnie się obudziła. - Nic, tylko patrzę, to chyba nie zbrodnia - mruknąłem i się odsunąłem pod ścianą, pod którą się oparłem splatając ręce na piersi.

- Wielka zbrodnia patrzeć na swoją ex w ten sposób - mruknęłam - A teraz przepraszam, chyba powinnam się ubrać.
NP dorm

Zaraz potem szybko wyszedłem z pokoju wspólnego i wróciłem z swoją koszulką, którą od razu podałem dziewczynie. Zmierzyłem go wzrokiem. Wciąż pamiętałem sytuację z biblioteki, a on był ostatnim, który mógłby tak na nią patrzeć.

- Dla Twoich wiadomości, kolego, pogodziłem się z Chris - podszedłem do niego i nachyliłem się do ucha. - Jeśli coś do niej czujesz, bo widać że ona do Ciebie tak, to nie baw się w podchody, a w otwarte karty. To był mój błąd, a ja wam nie życzę źle - mruknąłem i wyszedłem z powrotem do dormitorium.
NP Dormitorium Chłopaków (Hufflepuff)

Zaraz potem usiadłem na kanapie. Co? bo widać, że ona do ciebie tak Co? Podobam się Chris? To...Chwilę wpatrywałem się we własne dłonie. Czy ja czuję to samo? Podniosłem się z miejsca i wyszedłem z pokoju wspólnego. Muszę się przewietrzyć i pomyśleć...Poradzić też.

NP Wieża astronomiczna.

Zwiedziłam już chyba cały zamek i w końcu mniej więcej się orientuję, co gdzie jest. Uff. Wystukałam rytm w beczkę, chociaż zajęło mi to kilka prób, zanim w końcu zrobiłam to poprawnie. Wyglądało na to, że pokój jest pusty, co nie jest niczym dziwnym o tej porze. Odetchnęłam, ale na wszelki wypadek i tak siadłam w kącie, żeby nikomu nie przeszkadzać. Wyjęłam książkę o historii magii i zaczęłam ją czytać z uwagą i z pełnym skupieniem. To naprawdę ciekawa lektura!

Obudziłam się w pokoju wspólnym i zerwałam na równe nogi. Co ja tu robiłam?! Dopiero po chwili przypomniało mi się, że musiałam tak wciągnąć się w lekturę, iż nie zauważyła, kiedy usnęłam. Uspokoiłam się odrobinę, widząc, że pokój był pusty i nikomu nie przeszkadzałam. Skierowałam się do wielkiej sali na śniadanie.
NP: Wielka sala

Weszłam do pokoju od razu siadając na kanapie. Uśmiechałam się do siebie, ale zaraz potem położyłam się na boku i zasnęłam.

Weszłam z trudem do pokoju, obładowana bagażami i się przewróciłam. Jęknęłam boleśnie. Oh, świetnie, Raven sobie po prostu śpi...

Słysząc jakiś huk obudziłam się. Przetarłam oczy i zerknęłam na dziewczynę. Wstałam z łóżka i pomogłam jej wstać.

- Nie wierzę, że zasnęłaś - westchnęłam i podniosłam się z jej pomocą. Pozbierałam bagaże. - Zaraz wrócę - uśmiechnęłam się do Raven i zniknęłam w drzwiach - przez pomyłkę - do dormitorium chłopaków.

-Sophie! To nie to dormitorium!-krzyknęłam zanosząc się śmiechem.

Wróciłam szybko speszona i zaniosłam bagaże do dormitorium dziewczyn. Wróciłam i usiadłam obok niej. - Dobrze wiedzieć - odetchnęłam z ulgą.

-Nawet nie wiesz jak się cieszę, że jesteś w Huffie-powiedziałam i objęłam ją

- Uroczo - uśmiechnęłam się i wtuliłam w nią.

-Też tak myślę-powiedziałam uśmiechając się.