Pokój Wspólny

Jako pierwszy wróciłem do Pokoju Wspólnego, więc ten był jeszcze pusty. Usiadłem po turecka na kanapie. Lubiłem samotność.
Ogień wesoło, ale też na swój sposób usypiająco trzaskał w kominku. Wbiłem zamyślony wzrok w nieokreślony punkt na suficie.

Weszłam do pokoju wspólnego, byłam wyraźnie niezadowolona z siebie. Uniosłam głowę, zerkając na chłopaka, który tam siedział.
- Dzień dobry. - przywitałam się, siadając na drugim krańcu kanapy. - Dyrektorka chyba mnie nie lubi - mruknęłam, marszcząc brwi i zerknęłam na chłopaka. - Chyba nie mieliśmy okazji się poznać. - Wyciągnęłam dłoń w jego stronę. - Katiusza Iermoaleva.

Po dość nudnym zielarstwie zdecydowałem, że trochę poczytam. Na kanapie siedzieli już Felix i Kat, więc usiadłem przy stole, bokiem do kominka. Dzięki temu było mi przyjemnie ciepło. Otworzyłem biografię Herpona Podłego, którą zacząłem jakiś czas temu i zagłębiłem się w lekturze.

Zerknęłam na Mortimera, który akurat zawitał do pomieszczenia. Zmarszczyłam lekko brwi i przechyliłam głowę na bok na tyle, że dosyć krótkie włosy zdołały opaść na moje ramię.
- Eeej, kolego, nie przywitasz się? - nie spuściłam z niego wzroku, uśmiechając się lekko.

Uniosłem wzrok znad książki.
- Cześć, cześć. - Uśmiechnąłem się krzywo. - Całkiem szybko cię wypuściła z zielarstwa - zauważyłem.

Podniosłam się z kanapy i podeszłam bliżej, również siadając przy stole.
- Ano, to też przez to, że szybko się uwinęłam. Nie jestem orłem z zielarstwa niestety, ale nawet to nie przeszkodziło w tym zadaniu - mruknęłam. - Było totalnie banalne. - zauważyłam i machnęłam dłonią. - A ci jak poszło? - zapytałam, opierając policzek o swoją rękę, opartą łokciem o stół.

- Raczej dobrze. Jak już zauważyłaś, żadnej filozofii w tym nie było. - Zacząłem bawić się stroną książki przewracając ją to w jedną, to w drugą stronę. - Jaki przedmiot jest twoim ulubionym? Albo w czym jesteś najlepsza? - zapytałem.

- Nie rozumiem jak można było mieć z tym jakiś problem. - Wzruszyłam ramionami. - Jeszcze nie wiem co lubię, dopiero się dowiem. Ogólnie, staram się być dobra we wszystkim. Można nazwać mnie kujonem. - Westchnęłam na to stwieerdzenie i zdmuchnęłam niesforny kosmyk z twarzy. - A ty masz już coś ulubionego?

Weszłam do pokoju Wspólnego. Rozejrzałam się i zauważyłam kilku uczniów. Chcąc nie chcąc gdy szłam w kierunku stołu usłyszałam rozmowę o zielarstwie. Lekcji, na której mnie nie było. Usiadłam i zagryzłam wewnętrzną stronę policzka. Jak mogłam zapomnieć o zajęciach?! To jest tak nieodpowiedzialne z mojej strony...Będę musiała wziąć od kogoś notatki. Czy nie czeka mnie kara za opuszczenie tych zajęć?

- Tak, zaklęcia i historię magii - powiedziałem. - Na tym drugim większość przysypia - dodałem i rzuciłem okiem na zegar wiszący na ścianie. - Niedługo obiad. Zbieramy się powoli? - Trochę niezadowolony spojrzałem na niewielką ilość przeczytanego tekstu i zamknąłem książkę.

Jakby wybudziłem się z transu, gdy do pomieszczenia zaczęło nabywać ludzi. Rozejrzał się po różnych twarzach.
- Em. No, tak. Felix Crilley jestem. - udało mi się poskładać zdanie. - Wielka Sala. Obiad. Tak.

- Strasznie lubię teorię, historia magii musi być totalnie ciekawa, to taka barwniejsza wersja zwykłej historii. - Podsumowałam i zerknęłam na nową Krukonkę.
- Cześć. - Mruknęłam cicho i podniosłam się z miejsca. - Chodźmy, bo Puchoni i Azjaci wszystko zjedzą. Od groma ich turaj. - Zaśmiałam się cicho.

Chwilę słuchałam rozmowy Krukonów siedzących obok i bawiłam się końcem moich włosów. Musiało wyglądać to głupio. Gdy usłyszałam jak jedna dziewczyna się ze mną wita, bo to chyba było do mnie, odwróciłam głowę w jej stronę-Cześć-odpowiedziałam unosząc dłoń w geście przywitania. Zerknęłam w stronę osoby siedzącej obok. Był to jakiś chłopak. Chwilę patrzyłam na niego, a gdy on zamknął książkę i odwróciłam wzrok. Gdy powoli wstali także to zrobiłam-Byliście może na zielarstwie?-zapytałam patrząc na nich-Bo mnie nie było, a chciałabym dowiedzieć się co działo się na lekcji-powiedziałam dosyć cicho.

- Było o mięcie. Mogę ci dać notatki, jeśli chcesz - zwróciłem się do dziewczyny i szybkim ruchem przeczesałem palcami włosy. - Tylko musiałbym skoczyć do dormitorium. - Spojrzałam na Felixa. - Twój plaskacz jest na wolności? - zapytałam chłopaka, mając na myśli jego mopsa.

Popatrzyłem na chłopaka, który chyba nazywał się Mortimer.
- Jaki pla... Ach. - załapałem. - Chyba śpi. Raczej cię nie zagryzie. - uśmiechnąłem się pod nosem.

-Chciałabym-spojrzałam w stronę chłopaka i uśmiechnęłam się-Jestem Samantha Drought-podeszłam w stronę chłopaka i dziewczyny. Posłałam pytające spojrzenie chłopakowi. Chwilę potem usłyszałam, że gdzieś śpi. Czyli to pewnie jakieś zwierzę należące do innego Krukona.

Zamrugałem, patrząc na grupkę. Cóż, nie byłem w centrum zainteresowania i póki co mi to nad wyraz pasowało. Wpatrzyłem się w grupkę i westchnąłem cicho.

- Zawsze możesz pójść na zajęcia dodatkowe. - Mruknęłam i przeczesałam dłonią lekko roztrzepaną grzywkę. - Chyba Maszka mi gdzieś zginęła. - Skrzywiłam się nieznacznie na myśl o kocie. - No cóż, to jak, idziemy? - zapytałam nagle, opierając dłoń na biodrze. - Co powiecie na mały spacer wieczorem?

Odniosłam wrażenie, że dziewczyna nie pała do mnie sympatią. Poczułam jak spod szaty wychodzi mój szczurek. Zaśmiałam się i położyłam go na ramieniu. Chciałam ją spytać, czy mogłabym do nich dołączyć, ale pomyślałam, że nie chcę się narzucać. Wzięłam Nelsa na ręce i zaczęłam go głaskać.

- Okej. - Wstałem od stołu zabierając książkę. - Zaraz wracam.
Szybkim krokiem poszedłem do dormitorium. Rzuciłem biografię na łóżko i zacząłem grzebać w torbie w poszukiwaniu zeszytu. Wyjąłem notatki z zielarstwa i zbiegłem z powrotem na dol.
- Proszę. - Podałem zeszyt Samancie. - To jak, idziemy?

Następny w wielkiej sali albo gdzieś. Nie ma mnie do 20.00 jakoś.

- To było też do ciebie, Sam. Chcesz się też zabrać? - zapytałam i zdobyłam się na lekki uśmiech. - Krukoni powinni trzymać się razem. - Dodałam, wzrokiem odnajdując kotkę na kanapie. Nie zamierzałam jej budzić. - Tym bardziej, że dzielisz pokój jak na razie tylko ze mną, przydałoby się trochę poznać. - Dopowiedziałam i zgrabnie kręcąc biodrem wyszlam z pokoju.


Też mogę zniknąć na chwilę. Kolejny post w Wielkiej Sali

Westchnąłem i wstałem dopiero, gdy inni wyszli. Powolnym krokiem skierowałem się na Wielką Salę.

Następny post oczywiście w Sali

-Tak, tak-powiedziałam po czym położyłam Nelsa na ramię i podążyłam za grupką.

Dzisiaj nie czułam się najlepiej. Z wielkiej sali ruszyłam prosto do pokoju wspólnego. Było pusto, a ja po prostu położyłam się na kanapie, zasłaniając dłonią oczy. Coraz bardziej tęskniłam za babcią, własnym łóżkiem i rodzinnym miastem. Ale wiedziałam, że Hogwart to pewnego rodzaju ratunek. Westchnęłam głęboko i zgryzłam różową wargę, a po policzku spłynęła mi pojedyncza łezka. Po chwili poczułam coś ciepłego. To Maszka łasiła się do mojej ręki, zwisającej z kanapy.

Nim udało mi się odpowiedzieć na zadaną zagadkę głowiłem się dobre pół godziny. Cholerna kołatka. Niby czemu w takiej sytuacji nikt nigdy nie chce akurat wejść lub wyjść z pokoju? Trochę podminowany wszedłem w końcu do środka i wymamrotałem jakieś przywitanie. Walnąłem się na jeden z miękkich foteli, w którym od razu się zapadłem. Przymknąłem oczy, na razie nie miałem ochoty się nigdzie stąd ruszać.

- Cześć - wymamrotałam nieco dziwnym głosem, tym który zawsze wydobywa się z ust, gdy nie chce dać się po sobie poznać, że płaczemy. Odetchnęłam głęboko, jak na razie nie odsłaniając oczu. Po chwili nawet nie zauważyłam, że odruchowo zaczynam nucić cichuteńko pod nosem. Była to stara, dobra melodia z Dziadka do orzechów.

- Czajkowski - mruknąłem do siebie, rozpoznając melodię. - Klasyk romantyzmu.
Gdy byłem dzieciakiem ojciec zabrał mnie na Dziadka do orzechów. Jak przez mgłę pamiętałem jak opowiadał mi ogólnie o balecie i o kompozytorze. To wspomnienie wystarczyło by uszło ze mnie rozdrażnienie. Uśmiechnąłem się pod nosem.

Usłyszałam ciche mruknięcie i uniosłam lekko kącik ust w uśmiechu, nie przestając nucić. To mnie nieco uspokoiło, wypuściłam z siebie wszystkie emocje. Uśmiechałam się po prostu przez łzy. Po chwili ucichłam, podniosłam się do siadu i przetarłam oczy rękawem mundurka. Teraz chciałam pomilczeć, nacieszyć się spokojem, póki mam na niego ochotę. Wzięłam Maszkę na ręce i wtuliłam się w nią, delikatnie dmuchając po chwili w jej uszko.

Nawet nie wiem kiedy przysnąłem, ale obudziłem się dopiero wczesnym rankiem. Wziąłem szybki prysznic, zjadłem lekkie śniadanie i byłem gotowy na lekcje. Niestety, dzień zaczynała moja znienawidzona ONMS. Niezbyt optymistycznie nastawiony powlekłem się do sali.

*następny w sali do ONMS*

Humor mi się nieco poprawił, niedługo poleciałam do domatorium a tam zasnęłam jak małe dziecko.

Następny w sali od ONMS*

Weszłam do pokoju wspólnego Krukonów. Nikogo nie było. Cicho westchnęłam. Usiadłam na kanapie, a Nels obok. Wyciągnęłam z szaty okruchy i dałam mu na dłoni-Smacznego-powiedziałam cicho i uśmiechnęłam się. Po jakimś czasie przysnęłam na kanapie, a wybudził mnie mój szczurek.-No tak, bo po co spać we swoim łóżku, huh?-pomyślałam powoli wstając. Rozmasowałam kark. Wyjrzałam przez duże okno. Dzisiaj poćwiczę latanie! Postanowiłam tak wczoraj, w końcu muszę się tego nauczyć. Przywołałam swoją miotłę i ruszyłam na Błonie Hogwartu.


*np nie trzeba chyba pisać gdzie*

Weszłam do pokoju wspólnego i zaczęłam powtarzać materiał na zielarstwo z notatek.

Wszedłem do pokoju i dosiadłem się do Sam.
- Myślisz, że będzie się czepiać o tę miętę? - zapytałem, spoglądając jej przez ramię.

Wszedłem do pokoju wspólnego lekko zirytowany, wolałbym spędzić dzień inaczej niż błąkać się po błoniach szkoły szukając czegoś do zajęcia. Usiadłem w najdalszym kącie pokoju wspólnego i wyjąłem z kieszeni spodni naszyjnik, pamiątkę po rodzicach, otworzyłem serce wiszące na łańcuszku i patrzyłem na dobrze wryte twarze rodziców z zdjęć. Brakowało mi ich.

Odwróciłam głowę i ujrzałam Morta-Cześć-powiedziałam w jego stronę i uśmiechnęłam się-Myślę, że może mnie się uczepić, w końcu nie było mnie na poprzedniej lekcji

- Ehh - westchnąłem i zamknąłem medalik po czym z powrotem schowałem go do spodni. Zamknąłem oczy i zacząłem cicho nucić, różdżką zaś machałem bez żadnego celu. Nudziło mi się, nie wiedziałem zbytnio co zrobić więc siedziałem i zajmowałem się machaniem różdżką, liczyłem że uda mi się spalić ten pokój.

Gdy zobaczyłam dyrektorkę zdziwiłam się. Powędrowałam za nią wzrokiem i wtedy dostrzegłam siedzącego w kącie chłopaka.-Co za ciepłe przywitanie-pomyślałam. Czyli ona uczy zielarstwa...Okej.

- P-Pani Dyrektor? - zaskoczony spojrzałem na osobę która pełniła władzę w tej szkole. Słyszałem o Pani Gabrieli Harrison ale nie spodziewałem się jej zobaczyć.
- Tak oczywiście, przepraszam już idę się rozpakować - powiedziałem i speszony wstałem z fotela, nie sądziłem że spotkam dyrektorkę osobiście.

Następny Post: Dormitorium Chłopców.

Następny post: cieplarnia

-Dobrze pani dyrektor-powiedziałam i popatrzałam na Morta-Czyli mamy nowego Krukona-oznajmiłam i uśmiechnęłam się w jego stronę. Byłam dobrej myśli.

Wróciłem do pokoju wspolnego i rozejrzałem się lekko zdezorientowany, dostrzegłem jakąś dziewczynę która szła w moją stronę. Prychnąłem ale nic nie zrobiłem wyszedłem jej naprzeciw.
- Hej jestem Ryan - powiedziałem cicho.

- Do zobaczenia - odparłem. Tylko czemu poszła do naszego dormitorium? Tego nie wiedziałem. Przciągnąłem się i spojrzałem na zegar. Rzeczywiście niedługo powinienem się zbierać na zielarstwo. Ciekawe jak dyrka oceniła nasze ostatnie prace. Postanowiłem poczekać na resztę w pokoju. Razem pójdziemy na lekcję. Plus dobrze by było poznać tego nowego chłopaka. Jak go nazwała dyrektorka? Gray?

-Sam-odparłam-Miło cię widzieć w Krukonach-powiedziałam uśmiechając się