Wielka Sala

Wszedłem do Wielkiej Sali, usiadłem przy stole puchonów przy Chris i siostrze. - No hej mordeczki, co tam?

- No... Charlie zagrał Chris piosenkę w pustej sali. Rozkminiamy teraz, czemu to zrobił. Może chce zamoczyć? - zerknęłam na brata.

- Jeden już chciał - zaśmiałam się nerwowo.

- Chciał, ale był idiotą i stracił szanse na związek z Tobą - mruknąłem przypominając sobie widoki w pokoju wspólnym. Dla takiego widoki, jednak warto być w Hufflepuff. - Co do Charliego, on coś do Ciebie czuje, mianowicie gdy wyszłaś z pokoju wspólnego, powiedziałem mu by otwarcie wyznał Ci co do Ciebie czuje. Nie oszukujmy się, widać, też coś do niego czujesz, Chris.

Uniosłam brew zaskoczona, gdy nazwał się idiotą. Annabelle była moim zdaniem lepsza od Chris, ale o gustach się nie dyskutuje. Słuchając Azazela, przytaknęłam ruchem głowy.

- Ja? Do niego? Pff. Nie. Na pewno nie. Jesteśmy przyjaciółmi. Sam tak powiedział i ja się zgadzam.

- Czyli któreś z was jest w friendzone. Albo Ty się do tego nie przyznajesz, albo tamten się stara mimo odrzucenia - wzruszyłem ramionami. - Zastanawiam się, kiedy Annabelle się obudzi - westchnąłem.

- Nie wiem czy nie powinnam do niego iść i wszystko wyjaśnić ...Jak myślicie?

- Widzisz co straciłeś - mruknęłam do brata obejmując po przyjacielsku puchonkę. - Na przykład Chris jest żywsza od Annabelle, równie powabna, tylko że mniejszy biust ma, ale i Ty i ja lubimy każdy rozmiar poza deskami, nie? I taka przyjacielska, lvl ninja w nawalaniu patelnią! - westchnęłam - lepiej, żebyście jak najszybciej sobie to wyjaśnili.

- Masz rację, Isobel - westchnąłem. - Idź, powinniście wiedzieć, na czym stoicie. To był mój błąd kiedyś, cała nasza trójka to pamięta.

- No to idę ... - mruknęłam dalej siedząc - To idę - siedziałam dalej. Nogi nie chciały się ruszyć. Nie wiem czego się tak bałam.

- Zignorowałaś moją wychwalającą Cię przemowę - mruknęłam z wyrzutem i wyzerowałam kubek z sokiem dyniowym. - I coś chyba nie idziesz.

- Zanieść Cię? - mruknąłem patrząc jak nie umie chwilowo w chodzenie.

- Nie ... poradzę sobie. Gdyby zobaczył, że mnie niesiesz to pewnie by cię zabił. I mnie przy okazji też.

- Myślę, że nawet Charlie miałby z tym problem - rzuciłam przypominając sobie ile razy widziałam Azazela w akcji.

- Chyba nie jest na tyle głupi, by popełniać samobójstwo - przeczesałem włosy palcami.

- No dobra. Trzeba się wreszcie ruszyć - mruknęłam i powoli wstałam. W tym samym tempie poszłam w stronę drzwi - Życzcie mi powodzenia.

- Powodzenia kochanie! Wierzę w Ciebie! - zawołałam do swojej bff i nalałam znowu soku dyniowego.

Wyciągnąłem ręce w stronę niebios. - Niech wielki naczelny chomik Janusz spuści (się) na Ciebie błogosławieństwo i powodzenie misji! Idź w pokoju Christine, niech moc będzie z Tobą.

- No czeeeeeeeeść - powiedziałam siadając obok Is - Potrzebuję wody, bo się palę.

Usiadłem obok i nalałem sobie ciepłego kakaa, a Chris wodę-Proszę-powiedziałem podając kubek wody i upiłem łyk swojego napoju.

- Dzięki - powiedziałam całując go w policzek - Coś się działo, jak mnie nie było?

- Widzę, że się udało? - zapytałam Chris z uśmiechem. - Nic się nie działo, pustki, pustki, spokój, zero akcji - westchnęłam i napiłam się łyk soku dyniowego.

Wlazłam do WS i poszłam w stronę swojego stołu, rozglądając się. Przy stole puchonów siedziała Isobel, Chris, Charlie i ten kurw Az. Usiadłam sobie przy swoim stole i wzięłam się za jedzenie. Dopiero po tym wcześniejszym rogaliku dotarło do mnie jak bardzo jestem głodna. W trakcie jedzenia kurczaka, chwyciłam jednego z tostow i rzuciłam w tył głowy Aza. Nie chce mi się na niego drzeć bo teoretycznie nie mam za co. Wróciłam do jedzenia, świetnie udając ze nie wiem co się stało. Do tego tamten wstrętny wieśniak mnie wkurwia. Jest zbyt pewny siebie. Myśli że ja to panienka na jedną noc.. Prędzej avada go jebne..

- Szkoda - mruknęłam przytulając się do Charliego - I tak, udało się.

- To się cieszę - uśmiechnęłam się do nich - szczęścia.

-Dzięki-powiedziałem uśmiechając się. Również przytuliłem Chris i odłożyłem kubek z kakao.

- Błagam, tylko be takich - mruknęłam - Nienawidzę takiego słodzenia tekstami typu "szczęścia" i "omujborze sto latkuf razem".

- O mój boże sto latków! - uśmiechnęłam się wyszczerzając zęby.

Uniosłem głowę, ktoś rzucił we mnie tostem, aha. Rozejrzałem się i zobaczyłem Soo. Wstałem i poszedłem do niej, usiadłem obok. - Nie masz niczego lepszego do rzucania? - z rozbawieniem zmarszczyłem brwi.

- Nienawidzę cię - zaśmiałam się posyłając Is spojrzenie pełne nienawiści.

- Też Cię kocham! To była zemsta za Murzynis - uśmiechałam się słodko dalej.

Bez słowa rzuciłam w niego bułką i odsunęłam się kawałek. Napilam się swojej wody. -Spadaj Puchonie

- Ah... Więc to o to chodzi - przewróciłem oczami. - To chcesz opuścić przez to rodzinę Tokisaki? - zmarszczyłem brwi.

-Nie gadam z tobą. Jest mi przykro że mi nie powiedziałeś. -mruknęłam skubiąc tosta.-Kota mogłeś chociaż zostawić

- Bo to się wydarzyło szybko no... - westchnąłem ciężko. - Co u Ciebie słychać?

-Zajebalam się wczoraj w Londynie tak, że nie mogłam wrócić do Hogwartu. -powiedziałam skupiając się na jedzeniu.

- Potwierdzam - zaśmiałam się - Ale nie było aż taaak źle.

- Trzeba było mnie zabrać ze sobą - mruknąłem. - Sam bym się schlał, ale dałbym radę spokojnie Cię zabrać do Hogwartu. Właśnie! Więc jak wróciłaś?

Westchnęłam odkładając tosta na talerz.-Nathan.  Który tak samo jak kilka innych osób widział jak tańczę ze striptizerem na rurze. ..

- Z czym nie było aż tak źle? - napiłam się znów.

- No wypiła sporo, ale nie aż taak dużo. Jeżeli wszystko pamięta, to nie przesadziła.

- Tańczyłaś? Jeju, nieźle się bawiliście. Było chyba co podziwiać? Czy miałaś może konkurencję?

-Chris i Gabi tańczyły... Ja nawet nie wiem dlaczego ja tańczyłam. A potem pozwoliłam się zanieść do szkoły. . Czy to znaczy ze ja mam wobec niego dług wdzięczności?

- Kurwaaaaaaaaaaaaaa! - walnąłem głową o stół i nie podniosłem jej. - Czemu mnie tam nie było?!