Wielka Sala

- I dobrze myślałaś, nie znasz mnie jeszcze do końca - uśmiechnęłam się rozbawiona.

-To opowiadaj. Chce cię poznać

- Zazwyczaj przy dziewczynach dominujących, bądź wymagających ode mnie posłuszeństwa jestem taka wiesz... Niebuntownicza, ułożona. Gdybym trafiła na jakąś nieśmiałą typu Samantha, Sophie, zniszczyłabym im psychikę, rozwaliłabym ich skalę zawstydzenia - zamruczałam.

-Aaa. Tak jak probowalas to zrobić ze mną?

- Dokładnie - puknęłam ją lekko opuszkiem palca w nos, znów nalałam sobie kawy.

Usiadłam przy stole Ślizgonów i lekko roztrzęsiona i nalałam sobie wody. Na jedzenie nawet nie chciałam patrzeć. Od momentu wskrzeszenia Carla, zupełnie nie miałam apetytu. Nie obchodziło mnie juz nic.

-Nie pij tyle kawy

- I tak mało piję, a ta kawa zbyt mocna nie jest - wzruszyłam ramionami.

-Dobra, rób co chcesz

- Dziękuję za tą łaskę - zaśmiałam się.

-Dobrze że nie laske bo to byłoby dziwne hahha

- Aż muszę zrobić to - nalałam wody do dużej wysokiej szklanki i wypiłam za jednym razem. - O, jak dobrze. Kontynuuj dalej - wyszczerzyłam zęby w uśmiechu.

-Nie gadam z tobą pff

- No ej no... Nie bądź sztywna - pogłaskałam ją po głowie.

-E... przepraszam? Sama jesteś sztywna.

- Nie jestem - zmarszczyłam brwi zaskoczona.

-Przecież nic nie mowie. .

- Jak to nie? - złapałam jej policzki i zaczęłam lekko tarmosić. - Adididididii.

Nie chciałam siedzieć w WS wiec wstałam I poszłam nad jezioro. Mimo wszysto, jakoś nie mogłam zrezygnować z tamtego miejsca.

Parsknęłam śmiechem. -Co ty wyrabiasz? -powiedziałam trochę niewyraźnie.

- Ja? Słodzę się Twoją urodą i chyba zaraz odlecę - zaśmiałam się. - Puci puci!

Przestałam reagować. -Dobra.. Baw sie

- Skoro chcesz... - zaczęłam ją łaskotać z szerokim uśmiechem.

-Letycja, kurwa mać! -krzyknęłam łapiąc ja za ręce. -Ile razy mam Ci powtarzać ze tego nie lubię?

- Dałaś mi zgodę! - zawołałam w odpowiedzi.

-Wiesz ze tego nie lubię!

- No już już, Janusz nie dygaj - pocałowałam ją.

Odsunęłam ja od siebie. -Ile razy mam Ci powtarzać? -powiedziałam zdenerwowana. -Mam wrażenie że w ogóle nie szanujesz moich próśb.

- Dobrze, już nie będę, przepraszam - uniosłam ręce w do góry w geście "poddaję się" i wypiłam kawę do końca.

-Świetnie. -warknęłam odsuwajac się od niej.

W milczeniu nalałam sobie kolejną i pociągnęłam łyk.

-Idę do siebie. Jak będziesz coś chciała, coś innego niż całowanie mnie to wyślij sowe. -powiedziałam wstając z miejsca.

- Dobrze - powiedziałam krótko i piłam dalej, mając gdzieś swoje zdrowie.

-Super. Pij kawę, pij. Bo od jutra pijesz jeden kubek dziennie. I masz coś zjeść. -powiedziałam odwracając sie na pięcie I wychodząc.
Next: Dormitorium Gryfonek

W sumie to... Już mnie chyba nie usłyszy. - I tak będę więcej piła gdy nie będziesz widziała! - zawołałam i piłam dalej zadowolona.

Kiedy tylko zniknelam za drzwiami usłyszałam jej głos. Zawróciłam p. -Coś ty powiedziała?

- Dziiii! - podskoczyłam zaskoczona. - Nic nie mówiłam! Totalnie! - uśmiechnęłam się niewinnie.

-Powtórz. -powiedziałam łapiąc ja za włosy. -Ja wyglądam słodko i niewinnie, jak sama zauważyłaś. Ale taka nie jestem

- Aaaa! Że będę pić posłusznie jedną kawę dziennie - "powtórzyłam" patrząc na nią.

-Jeśli złapie cie na kłamstwie to już nie będzie tak fajnie. -puściłam ją i wyszlam
Next: Dormitorium Gryfonek

Zaraz po przebudzeniu się i ogarnięciu, na wpół przytomny poszłam do WS. Usiadłam przy stole i zabrałam się z a jedzenie tostów.

Wszedłem do Wielkiej Sali kończąc już jeden list. Gdy usiadłem przy stole Gryfonów wziąłem jeszcze dwa i nalałem sobie kawy. Ugryzłem ciastko, które wyglądało bardzo apetycznie i zagłębiłem się w lekturę.

-Hej. -powiedziałam kiedy zabrałam swoje tosty i usiadłam obok jedynej osoby w WS.-Mogę tu sobie z tobą posiedzieć?

Uniosłem wzrok znad kartki. Zamrugałem kilkakrotnie. Woah. Po chwili się otrząsnąłem-Jasne, siadaj-powiedziałem uśmiechając się lekko i schowałem listy do kieszeni. Upiłem łyk kawy.

-Jestem Lexy. A ty? -uśmiechnęłam się do niego.