Wielka Sala

-Carl. Miło mi poznać-powiedziałem i wytarłem usta, bo znając życie miałem brudną twarz-Co u ciebie Lexy?-spytałem i zerknąłem na naszywkę na jej szacie, a więc Hufflepuff.

Wszedłem do Wielkiej Sali, zaciskałem usta w wąską linię. Dłoń od razu zmieniła się w pięść, gdy zobaczyłem tego nieszczęsnego Gryfona. Rozmawiał z jakąś laską. Co, przez nią też się utopisz? Pomyślałem wściekły. Wziąłem jabłko z naszego stołu. - Ty, bachorze z Gryffindoru - zawołałem do niego. - Nie za młody jesteś na kawę? - warknąłem i rzuciłem owocem w jego kubek, tak jak zamierzałem, spadł na jego ubranie. Zapewne gorąca kawa przemoczyła go aż do skóry... Ahhh... Tak dobrze gdy o tym pomyślę. Usiadłem przy stole ślizogonów i nalałem sobie kawy.

-W sumie to trochę nudno.... Hogwart trochę się. . Popsuł? -zaśmiałam się. Podnioslam wzrok kiedy usłyszałam krzyk rozglegajacy się po WS. -Ojej! -krzyknęłam kiedy owoc trafił w kubek Carla, zalewając go gorącym napojem. Niewiele myśląc zlapalam dzbanek z sokiem dyniowym i polałam chłopaka.

Syknąłem cicho kiedy poczułem jak kawa się rozlewa. Zaraz potem dziewczyna wylała na mnie sok-Dzięki...Chwila listy!-szybko zacząłem wyciągać z kieszeni papier. Niektóre z nich były przemoczone-Zajebiście-mruknąłem

Weszłam do Wielkiej Sali. Od razu gdy przybyłam zauważyłam ponownie tego chłoptasia, a może dziewczynę...nieważne w każdym razie z Gryffindoru oblaną sokiem. Uroczo. Uśmiechnęłam się i skierowałam się do stołu ślizgonów i nalałam sobie herbaty do kubka.

- Siema Raven - zawołałem do laski i napiłem się kawy. Bawiło mnie to trochę, Claws napił się ubraniami, ale nie ustami. - Smakowała kawa? - zawołałem do niego.

-Dlaczego to zrobiłeś? ! To nie było uprzejmie obrzydliwy Ślizgonie!

- Zapytaj tego chłoptasia jakie brudy ma na swoim sumieniu, zanim zaczęłaś mnie uznawać za tego złego! - odpowiedziałem do puchonki.

Podniosłam się z miejsca i podeszłam do chłopaka-No właśnie jesteś taki okropny!-imitowałam głos tamtej dziewczyny, a potem zaśmiałam się. Usiadłam obok i spojrzałam na Aza-To co mnie ominęło i gdzie masz popcorn?

- Widziałaś kiedyś takie cuda? Nieporadnego chłopaka, który zamiast pić kawę ustami pije ją ubraniem? - zaśmiałem się lekko, podałem jej paczkę z podpisem "Stosować w sytuacjach, gdy Annabelle ma chcicę" - Smacznego.

Weszłam do Wielkiej Sali i usiadłam przy stole Ravenclaw. Gdybym się dobrze czuła, weszłabym krzycząc "Witam wszystkich" albo "I'm back bitches", ale czułam się źle. Pierwszy raz miałam ochotę wracać do poprawczaka. Uderzyłam głową o stół i zamknęłam oczy.

-To jest chłopak? Wiesz miałam wątpliwości-zaśmiałam się i wzięłam od niego popcorn. Zaraz potem roześmiałam się patrząc na plakietkę i wzięłam garść.

Wszedł do Wielkiej Sali.

Roześmiałem się słysząc jej pytanie. - Powiedziałbym, że coś pomiędzy. Zbyt słabe, miękkie i nieporadne, by było to płci męskiej. Gdzie takie coś się wykluło? - wziąłem kolejny łyk kawy, zauważyłem Gabrielle. - Ej, Gabs, chodź - machnąłem ręką w swoją stronę.

Usłyszałam, że ktoś woła moje imię, a potem zobaczyłam Azazela. Wstałam i powoli podeszłam do niego i jakiejś dziewczyny.
- No eeee cześć - mruknęłam - Gabi jestem.

Rozejrzał się w około. Nie sądził, że znajdzie kogoś ze swojego domu. W sumie to i dobrze, bo będzie mógł spokojnie porozmyślać. Usiadł przy stole gryfonów i zaczął rozmyślać.

-Ale to nie zmienia faktu że to było chamskie. -powiedziałam pomagając Carlowi wytrzeć ubrania i listy. -Co zrobiłeś? O czym on mówi?

-Raven-powiedziałam i wystawiłam paczkę popcornu w jej stronę-Częstujesz się?

Zauważył Lexi i Carla. Mimo to nie przerywał rozmyślań.

- Pewnie - powiedziałam uśmiechając się - Dzięki.

Usiadłem wygodniej na krześle, przysłuchiwałem się rozmowie.

Weszłam do Wielkiej Sali, idąc lekko niezdarnie, z obawami, że będę obserwowana podczas tej drogi. Cholerna nieśmiałość... Usiadłam przy stole gryfonów cicho. Zauważyłam Carla, westchnęłam jedynie i nalałam sobie soku dyniowego. Chciałam z kimś pogadać, czułam się trochę samotna.

-Spoko-powiedziałam i położyłam popcorn na stole. Rav, od kiedy ty taka miła jesteś? Rozumiem, że z Ślizgonami, bo są z tego samego domu...Ale ona? Kim ona jest? No właśnie... Potrząsnęłam głową. Po chwili spojrzałam na Aza, a potem na tamtą dziewczynę-Sorcia, odpłynęłam-zaśmiałam się sztucznie a potem wzięłam kolejną garść popcornu. Jebać dietę.

Weszłam pewnym siebie krokiem z gracją do sali, poszłam do Azazela i usiadłam z nimi. - Hej! Jak tam? Dawno nie mieliśmy okazji pogadać, braciszku.

Spojrzałem na dziewczynę-Dzięki...Eh, ja nie wiem jak ci się odwdzięczyć-powiedziałem uśmiechając się lekko i zdjąłem przemoczoną szatę. Podwinąłem rękawy-Wolałbym porozmawiać o tym gdzie indziej-powiedziałem drapiąc się po karku-Znasz jakieś ustronne miejsce?

-No... Nie wiem... Może Błonia? -zaproponowałam.

-Jasne. To dobry pomysł-powiedziałem i wziąłem moje listy. Nie chcę aby ktoś inny je czytał.

Spojrzał na Sophie. Może i chciał porozmyślać, lecz robiło się nudno. Zaczepił ją. - Cześć.

Spojrzałam na chłopaka. Ktoś nowy, czy może go nie znam? - Hej. Widzę, że swój - spojrzałam na naszywkę z lekkim uśmiechem. - Sophie Neveu - wystawiłam do niego rękę. Wątpiłam, że nie było słychać mojego francuskiego akcentu. Tylko tym zwracałam na siebie większą uwagę...

-To chodź. -wstałam I ruszyłam w stronę wyjścia.
Next: Błonia

Podał jej dłoń. - Ray Firewood. Miło poznać. - Dodał z uśmiechem.

- Wzajemnie. Nowy, czy nie widziałam Cię wcześniej? - zapytałam bawiąc się swoimi palcami.

- Nie...nie sądzę. - Pokręcił głową.

- Czyli nowy? Kiedy tu przyjechałeś? - zapytałam i się ogarnęłam, za dużo pytam, może czuć się niekomfortowo... - Wybacz, moja ciekawość - westchnęłam.

- Nie szkodzi. W zasadzie...to się trochę spóźniłem i niedawno się zjawiłem.

- Czym się interesujesz? - zapytałam dolewając sobie soku dyniowego.

- Bardzo się interesuję zaklęciami. A ty?

- Muzyką, książkami... Trochę też podróżami - poprawiłam włosy, napiłam się soku.

- Miło słyszeć. - Uśmiechnął się ciepło.

- Skąd jesteś? Japonia, Korea, Chiny? - zapytałam i odstawiłam kubek, za dużo pytam znów...

- Cóż...z Japonii.

- Znam na obecną chwilę jedną osobą, która jest chyba w jakiejś częśći Japonką... - wskazałam na siedzącą brunetkę przy stole ślizgonów. - Isobel Tokisaki, ma chyba jeszcze brata, tego bruneta.

Spojrzał na Isobel. - Ciekawe...

- Szczerze mówiąc, boję się jej trochę - zadrżałam i napiłam się kolejnego łyka. O Morgano, co ja palnęłam? - Ummm... Z jakiego przedmiotu jesteś dobry?

- Z zaklęć. A ty?