Błonia Hogwartu

Zagwizdałem zaskoczony. - No to ma branie.

- Teraz ma inną dziewczynę i szczerze jej nienawidzę. Jest w luj chamska.

- Wow. Więc ta dwójka z wzajemnością Cię nienawidzi? - uniosłem pytająco brew.

- Dwójka? Nie, chyba tylko ta loszka.

- Czyli jesteście w zgodzie? Chociaż tyle.

- Staram się być miła, bo tego się wymaga od puchonów. Ale z tą laską się nie godzę.

- Hmmm... Rozumiem - wzruszyłem ramionami.

- Fascynująca rozmowa, prawda?

- O i to jak - spojrzałem na nią. - Szyja wydaje się bardziej interesująca - wyjąłem różdżkę i zacząłem się nią bawić.

- Zaraz, co? - parsknęłam śmiechem.

- Twoja szyja wydaje się interesująca - z dupy zacząłem robić fajerwerki po prostu, patrzyłem na niebo i iskry wylatujące z mojej różdżki.

- Moja szyja? Niby czemu.

- Jest kusząca, aż chce się ją przygryzać - wzruszyłem ramionami.

- Czy w Ravenclaw są sami niedorozwinięci podrywacze? - zaśmiałam się.

- Kto mówi, że Cię podrywam? Wolałbym Sam, albo też była jedna taka białowłosa ślizgonka gdzieś, są ładniejsze moim zdaniem - zaśmiałem się znów.

- Z jednej strony bym się obraziła, ale z drugiej to chyba dobrze.

- Czemu dobrze? - uniosłem pytająco brew.

- Bo przynajmniej nie masz zamiaru zaprosić mnie na szybki numerek albo nagle pocałować.

- Mam swoją klasę, nie zamierzam zachowywać się jak prymityw - machnąłem ręką.

- Prawilny Krukon - zaśmiałam się - Jakbyś kiedyś spotkał Prestona to mu przywal w moim imieniu.

- Nie wiem nawet który to. I są to wasze sprawy, a nie moje - machnąłem znów ręką. - Gdybym miał się jednak jak prymityw zachowywać, to musiałabyś być wybitnie piękna, tak jak pielęgniarka. Nie jesteś w sumie i tak zła, jest nawet na co popatrzyć, ale można powiedzieć, że prawie wcale Cię nie znam, Chris.

- Chyba jednak się obrażę za "nie jesteś i tak zła".

- To był komplement, że nie wyglądasz brzydko. Zrozumieć kobiety... - pokręciłem głową.

- Dziewczynie się mówi, że jest ładna albo nie mówi się nic.

- Wtedy dziewczyna zaprzeczy. Poza tym, wolą chamów - odpowiedziałem niewzruszony. - Jednej kiedyś powiedziałem, że jest megazordem po prostu.

- Jeżeli wolą chamów, to nie jestem dziewczyną. Ewentualnie nie znam się na kobietach.

- Stawiam, na to drugie. Tak piękna szyja musi być kobieca - patrzyłem ze spokojem w niebo.

- A daj ty spokój mojej szyi - zaśmiałam się.

- Za późno, nie ma już odwrotu - zaśmiałem się z nią i przekręciłem na plecy.

- Takie życie - mruknęłam.

- To już Twoje przeznaczenie, Christine - westchnąłem.

- Tak to jest, gdy jest się fajnym człowiekiem.

- Z piękną szyją - dodałem przewracając się na brzuch.

- Dałbyś jej już spokój nooo. To okropnie wkurzające.

- Oj nie marudź. Nie komplementować - źle, komplementować - źle. Czemu ja nie jestem gejem?... - przewróciłem oczami.

- Może dlatego, że mało fajnych gości n tym świecie.

- Może - wzruszyłem ramionami.

- Nudzi mi się - mruknęłam - Poszłabym popływać.

- To pływaj, kto Ci broni - spojrzałem znów na nią.

- No to papa - powiedziałam i pobiegłam nad jezioro.

- Paaaa - mruknąłem. Wstałem i poszedłem do dormitorium spać.

Wróciłam do Hogwartu, nie bardzo wiedząc co ze sobą zrobić. Czułam się jak małe zagubione dziecko które mam zostawiła na chwile w sklepie i boi się że nie znajdzie drogi do domu. Szłam przez błonia w stronę zamku, że wzrokiem wbitym w ziemię.

Dostrzegłem dziewczynę wychodząc z zamku. Nie wyglądała za dobrze. Zacisnąłem szczękę i podbiegłem do niej, a gdy zbliżałem się widziałem coraz więcej siniaków i ranek-Zajebię tego, kto ci to zrobił-wycedziłem przez zaciśnięte zęby.

Podskoczyłam i zatrzymałam się słysząc nagle głos Natha. Zapomniałam. Usta zaczęły mi drżeć ale starałam się trzymać nerwy na wodzy. -Nic mi nie jest -powiedziałam nie patrząc na niego.

Zauważyłem drżenie ust dziewczyny-Soo, nie kłam, powiedz kto to zrobił, a obiecuje ci, że będzie wąchał jebane kwiatki od spodu-powiedziałem lustrując ją wzrokiem.