Błonia Hogwartu

-Rozumiem, że nie zamierzasz nam powiedzieć o co chodzi?-spytałem unosząc brew. Wziąłem z miski garść żelków i zjadłem je.

-Chodzi o to że ktoś sprawił mi przykrość ale w sumie to normalka i od dzisiaj będę idealna i prawilna panią prefekt. Yehet

- Kto to był? Zaraz dostanie ode mnie w ryj - powiedziałam zaciskając pięści.

-Już to widzę. Sięgam temu komuś do klatki piersiowej. Ty.. może do ramion. Poza tym ty nie możesz wdawać się w bójki ha ha

- Twierdzisz, że nie dałabym sobie rady? W podstawówce zmiażdżyłam jakiemuś ziomkowi stopy rowerem. Złamałam Azazelowi nos. Przywaliłam Letycji w twarz talerzem. Krzywdzenie ludzi to dla mnie sama przyjemność.

-Mój boże-powiedziałem z ustami wypchanymi słodyczami.

- Ty się nie musisz niczego bać. Chyba, że nagle postanowisz mnie zdradzić. Albo zrobić cokolwiek złego. Wtedy skończysz gorzej niż ze złamanym nosem.

-Mhm..-mruknęłam na odpowiedź Chris.-Ale to nie zmienia faktu że nie wolno ci wdawać się w bójki tym bardziej w Hogwarcie

Pokiwałem głową i podrapałem się po karku. Poczułem we włosach coś lepkiego-Chris?-spojrzałem na dziewczynę.

- A co? Zabierzesz mi punkty? Chyba nie zależy ci na gościu, który cię krzywdzi? - zapytałam a potem zwróciłam się do Charliego - Co?

-Mam coś we włosach?-spytałem patrząc na nią.

-Nie. Nie chce żeby cię zdegradowali. I tak, jeśli trzeba będzie to odbiorę ci punkty.-spojrzałam na miskę. -Nie. Nie zależy...

- We włosach? Nieeeeeee? A ty, Soo, odebrałabyś mi punkty? Poważnie?

-Jeśli to uchroniłoby cie od szlabanu, zawieszenia czy czegokolwiek innego to tak.

- Eh, no dobra. Tym razem mu odpuszczę. Ale jak usłyszę, że znowu coś ci zrobił, to nawet mój szlaban go nie uratuje.

-Już mi nic nie zrobi. Po tym jak na mnie wrzasnął i kazał mi się wynosić z jego dormitorium, powiedziałam zw ,a się do mnie nigdy więcej nie odzywać. Myślę że posłucha. A ty masz być grzeczna

- No dobzie mamo, bede gzecna - powiedziałam udając głos małej dziewczynki.

Przejechałem po raz drugi po karku. Wyrwałem tego lepkiego czegoś i spojrzałem na swoje palce. Guma?-Serio Chris? Guma do żucia?-zaśmiałem się próbując jej się pozbyć.

- Ale ja nic nie zrobiiłaaaaam.

Przewróciłam oczami. -Jak mi coś takiego zrobisz Chris to przysięgam ci ze O budzisz się łysa

Wyciągnąłem księgę zaklęć i zacząłem szukać zaklęcia. Wyjąłem różdżkę i przy pomocy zaklęcia zamroziłem gumę i zacząłem ją kruszyć.

- Zawsze chciałam mieć krótkie włosy, ale bez nich ... To nie to samo.
Nagle stało się coś dziwnego. Baaaardzo dziwnego. Moje włosy same z siebie się skróciły. Bitch whaaaaa?!

-Eee.. Chris skarbie... Włosy ci się tak jakby zniknęły. ..

- Masz zapłon - prychnęłam - Co się właśnie odpizgło.

-Odwal się od mojego zapłonu bo za chwilę stracisz resztę włosów bez pomocy magii...

-Taak też jest dobrze-powiedziałem i wziąłem kilka kwaśnych żelków, które od razu wrzuciłem do buzi.

- A co, chcesz mnie oskalpować? Chyba nie doskoczysz mi do głowy.

-Dlaczego wy wszyscy śmiejecie się z mojego wzrostu? -zapytałam patrząc na dziewczynę. -Nie macie innych tematów?

Przyszłam na błonia, żeby się przespacerować, akurat schodziłam z jakiegoś wzniesienia i się potknęłam. Brawo ja. Przewróciłam się i stoczyłam na sam dół, w drodze krzycząc "aaaaaaaaaaa!".

Gdzieś obok usłyszałam czyjś krzyk. W ostatniej chwili zauważyłam jak ktoś turla się po wzniesieniu i ląduje kilka kroków od nas. -Cześć Sophie! -krzyknęłam do dziewczyny szczerząc się. -Pomoc ci?

Podniosłam głowę, zamrugałam oczami i jęknęłam z bólu, poobijałam się trochę. - Tak... - westchnęłam i opuściłam głowę z powrotem na ziemię.

-Czeeść-powiedziałem uśmiechając się do dziewczyny.

Wstałam I podeszła do dziewczyny łapiąc ja pod ramiona i próbując podnieść.-Pomocy? -powiedziałam do Charliego.

- Hej Soph - krzyknęłam machając do niej - Dzisiaj trawa pięknie pachnie, prawda?

- Dzięki - jęknęłam i przy pomocy dziewczyny się podniosłam i usiadłam, rozmasowałam obolałe miejsca. - Hej, tak, bardzo ciekawie pachnie - mruknęłam.

-Wszystko okej? Nie zlamalas sobie niczego? -zapytałam nadal trzymając ja za ramię i marszczac brwi.

- Raczej nie - zaczęłam poruszać obiema rękami sprawdzając ich stan a potem nogami. - Nic nie jest połamane, ale będą siniaki - westchnęłąm ciężko i przewróciłam oczami - jestem niezdarą.

-No tak trochę jesteś. -powiedziałam ciagnac ja do Chris i Charliego. Usiadłam na swoim miejscu i spojrzałam na oddalone od nas jezioro.

- Nie przejmuj się, Soph. Nawet nie wiesz ile razy się potknęłam o powietrze, wylałam sok, albo coś mi wybuchło w twarz.

- O powietrze? Da się tak? - zmarszczyłam brwi i zauważyłam jej włosy - o, zmieniłaś fryzurę, szczerze mówiąc bardziej mi się podobały dłuższe.

-Pewnie ze się da... O ile jesteś z Hufflepuff i masz na imię Christine

- Wolałabym swoją dawną fryzurę, ale żeby to zmienić muszę wiedzieć co się stało - mruknęłam. I znowu to samo. Znikąd pojawiły się długie włosy.

- Hmmm... - przyjrzałam się jej - może jesteś metamorfomagiem? Spróbuj mieć na przykład... Kocie uszy albo coś.

- Zaraz, CO?! Jakim metamorfagiem? Dlaczego akurat ja? Ja tak nie potrafie, co jak te uszy mi zostaną.

-Jeśli będziesz kotem. To będę ci przynosić włóczki-powiedziałem śmiejąc się.