Błonia Hogwartu

Zaśmiałam się z tego co powiedział chłopak. - Metamorfagię najprawdopodobniej masz w genach. Nie zostaną Ci, bo możesz dowolnie kontrolować swój wygląd - zaczęłam bawić się nerwowo włosami.

- Nienawidzę cię - prychnęłam mocno uderzając Charliego w ramię - U mnie w rodzinie nie ma metamorfagów.

-Ej no ja chcę ci pomóc, a ty mnie bijesz-jęknąłem łapiąc się za ramię-Więc nie będziesz dostawać włóczek.

- Nie zmuszaj mnie do dania ci w twarz - mruknęłam.

-Ooj cśś-mruknąłem i pocałowałem ją w czoło

- No ale jednak jesteś metamorfomagiem - zaśmiałam się z ich minikłótni.

-za moment się porzygam od tych czułości. ..

- Ja też, Soo. Mam teraz jeszcze bardziej mam ochotę ci przywalić, Charlie, więc lepiej się odsuń.

-Możecie się już uspokoić? -zapytałam podciagajac kolana do klatki piersiowej.

-Okeeej-powiedziałem odsuwając się i zacząłem szukać w misce czekoladek.

- Nie, nie mogę! Jestem jakimś dziwnym gównem i się tego boję! A ten debil mnie wkurza, więc jestem bliska zniszczenia mu tej brzydkiej buźki tasakiem do mięsa.

Odsunęłam się i skuliłam nerwowo, zastanowiłam się co robić by jakoś uspokoić sytuację.

-Chris. Po pierwsze nie mów tak o sobie. Po drugie czego się boisz? To fajne. Nie robisz nikomu krzywdy przecież. A po trzecie nie wyzywaj się na nim

- Mogę wyżywać się na tobie, jak chcesz - prychnęłam.

- Dziewczyny... Spokojnie... - powiedziałam niepewnie, zrobiłam myślowy facepalm. Jeju, pewnie nawet tego nie zauważą bo za cicho.

-Poproszę. -powiedziałam przysuwajac się i siadając na przeciwko niej. -Wal

- Nie! - wskoczyłam pomiędzy nie w przypływie odwagi - dziewczyny, spokojnie!

Uniosłam otwartą dłoń i chciałam dać jej z liścia, ale w ostatniej chwili się powstrzymałam.
- Ja nie mogę. Nic mi nie zrobiłaś. Przeprasza.

-Jak to nie? Byłam wredna, złośliwa, czepiam się ludzi, uważam że jesteś głupia i brzydka no i przespałam się z twoim chłopakiem . -powiedziałam chcąc ja sprowokować. Jak się wyżyje będzie jej lepiej. Znam się na tym. Żadne z wypowiedzianych słów nie było prawdą,  no może oprócz tego że jestem złośliwa i się czepiam...

- Bardzo śmieszne - prychnęłam - A z którym chłopakiem się przespałaś? Bo jak z Azazelem to już twoja sprawa.

-Szczerze mówiąc to nie spałam z żadnym. .-powiedziałam cicho. -to.. może. . Ja pójdę pograć. . Albo coś. . -Zakaszlałam.

- Nie. Masz tu siedzieć. Jak sobie pójdziesz, to się potnę eeeee powietrzem.

-Tak.. Bardzo zabawne Chris. -położyłam się na plecach i popatrzyłam w niebo. Nie czułam się najlepiej. Ale już sama nie wiedziałam czy fizycznie czy psychicznie. I to i to. Chyba zamknę się w dormitorium na jakiś czas

- To nie miało być śmieszne - mruknęłam - Serio bym się pocięła.

-W takim razie to zrób. Na co czekasz? Zabij się. -warknęłam wzdychajac po chwili.-Przepraszam

- Okej. Jak chcesz - powiedziałam wstając. Szybko pocałowałam Charliego - W takim razie żegnam.
Szybkim krokiem odeszłam w stronę szkoły.

-Wracaj tu kretynko! -wstałam I pobiegłam za nią, przylegając do jej pleców i obejmując w pasie. -Przeprosiłam...

- Zostaw! Idę się pociąć! Sama tego chciałaś.

-Przepraszam! Przeprosiłam! -krzyknęłam rozpłakując się. -Przepraszam, Chris zostań. . Nie każ mi przeżywać tego po raz drugi..

- Nie płacz, Soo - powiedziałam przytulając ją - Nie powinnam cię tak wkurzać.

-Ja żartowałam. Juz po raz drugi mówię ci coś czego nie powinnam. Nie myślę tak. Przepraszam. -powiedziałam wtulajac się w nią. O... z tego powodu sobie płacze.

- No dobra, dobra - powiedziałam i uśmiechnęłam się do niej - Ja też żartowałam. Myślałaś, że bym się pocięła? Serio?

-Nie wiem. Ja juz nic nie wiem. -powiedziałam odsuwajac się od niej. -Chyba powinnam wrócić do domu. Albo posiedzieć trochę w dormitorium. Jakiś rok.. dwa..-mruknęłam przeczesując włosy palcami żeby odgarnac je z twarzy. -Metamorfagia to fajna umiejętność. Gdybym mogła natychmiast bym, się z tobą zamieniła.

- Nie. Co ja bez ciebie zrobię - zaśmiałam się - Wtedy serio bym się pocięła. Jak widzę, chyba tego nie chcesz.

-No nie chce. Wiesz co.. Nie będę już przeszkadzać, ty się nie kloc z Charliem a ja idę się przespać. Jakby coś się działo to.. nie wiem. Sowę wyślij czy coś. -powiedziałam.

- Tylko wyjdź później i nie zapłacz się tam.

-Co? Przecież ja nie płacze. -powiedziałam robiac krok w tył, w stronę szkoły. -Do później. -powiedziałam. Chyba. Odwróciłam sie na pięcie.
Next: Dormitorium Soo

- To cześć - mruknęłam. Nie wróciłam do Charliego i Soph. Po prostu stałam w miejscu gapiąc się na swoje buty.

Przygryzłam wargę i spuściłam wzrok w dół. Pocieszałam się tym, że chociaż nie doszło do rękoczynów.

Podniosłem się z miejsca i podszedłem do Chris-Wszystko w porządku?-spojrzałem na nią pytająco.

- Tak, tak - mruknęłam - Jak zawsze.

Westchnęłam cicho, podkuliłam kolana pod brodę, którą oparłam potem na nich i objęłam je rękami siedząc skulona i zostawiona. Patrzyłam przed siebie w zamyśleniu.

-Powiedz mi jeśli będzie coś nie tak, okej?-powiedziałem dalej na nią patrząc

- Nie. Wiesz co? Nie powiem ci. Oczywiście, że bym ci nie powiedziała - prychnęłam.

-Chris, o co ci chodzi. Zachowujesz się dziwnie-powiedziałem marszcząc brwi.