Pokój spotkań

- To mam pomysł, skoro aż tak chamsko cię obudziłem i dalej chcesz spać - powiedziałem, cały czas głaszcząc jej plecy - Pójdziemy do ciebie i położymy się, gdy już zaśniesz... ja pójdę poćwiczyć - stwierdziłem

— Nie!— powiedziałam zaciskajac dłonie z tylu na jego koszulce.
— Nie śpie przeciez! Rozmawiam z Toba

- Dlaczego nie? - spytałem Zdzwiony
- Zasnęła byś przy mnie i obudziła też przy mnie - dodałem

— A skad wiesz kiedy się obudzę? A jak obudzę się wcześniej a ciebie jeszcze nie bedzie? Nie ma mowy. Juz nie śpie. — odparlam nie zamierzając puścić jego koszulki.

- Założyłbym na ciebie czar - mruknąłem, patrząc na jej dłonie zaciśnięte na mojej koszuli
- Wiesz gdy człowiek się przebudza to szybciej oddycha, a magia może to wykryć - wyjaśniłem

— Nie bedziesz rzucał na mnie zaklęć. — odparlam. — Żadnych...— mruknelam stwierdzając ze muszę schować gdzies veritaserum z kufra. Tak na wszelki...

- Rian, skarbie - zacząłem - to zaklęcie bardziej będzie założone na łóżko niż na ciebie - odparłem - a oboje będziemy zadowoleni z tego - dodałem.

— Jesli chcesz ćwiczyć to pojde z toba. — odparlam.
— Gdzie idziemy?

- Do twojego albo mojego pokoju położyć cię spać - mruknąłem - Nigdzie nie wyjdę, a ty sobie pośpisz w wygodniej pozycji

— Nie... znow chce spac... Wyspie się w nocy...— odparlam.
— I tak ten tydzień nie bedzie zbyt zajmujący

- Zobaczymy - mruknąłem
- Jak jesteś śpiącą to będziesz mi cały czas zasypiała - zaśmiałem się i wstałem z nią. Podszedłem do drzwi pokoju i dopiero wtedy odłożyłem ją na podłogę
- Idziesz spać - wyjaśniłem

— Nie bede. Obiecuje. — powiedziałam nadal trzymajac jego koszulke gdy mnie postawił.
— Nooo... bede grzeczna.

- Jesteś - zaśmiałem się
- Przykro mi, ale maluszki muszą więcej spać, wiec idziemy. Pytanie tylko : moje czy twoje dormitorium? - zapytałem
- Długo będziesz trzymała moją koszulkę? Nie ucieknę, spokojnie - dodałem

— Nie jestem maluszkiem.... Nie chce spac. Chce ćwiczyć z toba...— powiedziałam.
— Do konca zycia. Zeby mieć pewność ze nie zwiejesz..— mruknelam.

- W sukience? Chyba zwariowałaś - stwierdziłem
- Oj, ale ja będę musiał koszulki zmieniać, więc nie do końca życia - zaśmiałem się

- W sukience? Chyba zwariowałaś - stwierdziłem
- Oj, ale ja będę musiał koszulki zmieniać, więc nie do końca życia - zaśmiałem się

— A dlaczego nie? Co masz do mojej sukienki?— zapytałam.
— Nie musisz... a tak w ogole to jak cos to moge się przebrać...

- Wsiadziesz na miotłę bez majtek? - spytałem
- Wystarczyłoby, że ktoś by wszedł na boisko i spojrzał w górę, a wtedy zobaczył by twoje miejsce intymne - mruknąłem
- No dobra, koszulka, koszulką, ale mycie to inna rzecz - dodałem
- Nadal upieram się przy spaniu w twoim, albo moim łóżku, dodatkowo oferuje swe ramiona - odparłem

— Z takiej odległości?— zapytałam.
— Myć się możemy razem. Zawsze moge się do ciebie przykuć jakimś fajnym zaklęciem. Wtedy bede miała..— urwałam odwracając wzrok.
— Hę?co? Pozwolisz mi ze sobą spac?— zapytałam gwałtownie podnoszac głowę.

- Tak - usmiechnąłem się promiennie - O ile dobrze pamiętam, bardzo tego chciałaś - zaśmiałem się

Zmrużyłam oczy. Czuje jakis podstęp...
— Dlaczego to robisz?— zapytałam przygryzajac wargę.
— O ile JA pamietam omal nie zacząłeś błagać na kolanach bym cie do tego nie zmuszała... jakby to było w ogole możliwe...

Pochyliłem się i pocałowałem ją w czoło
- Robię to bo chciałaś, bym to zrobił - zaśmiałem się
- Nie będę spał - stwierdziłem - ale ty będziesz leżała w moich ramionach

Zamrugałam zaskoczona jego gestem. Okej...
Syknelam cicho.
— Tyler... Czy ty aby nie masz gorączki? Chodz. Pojdziemy do skrzydła szpitalnego. — powiedziałam łapiąc go za rękę i ciagnąc do drzwi.

- Nie mam - zaśmiałem się - skoro siedzisz mi na kolanach, to chyba wytrzymam - mruknąłem.
- Ale skoro spać nie chcesz to okej, przejdziemy się - usmiechnąłem się

— Jestes pewien?— zapytałam na wszelki wypadek. Puściłam jego rękę i stanęłam przed nim, pochylając się do przodu i opierając o niego podbrodkiem.
— Hm?— zrobiłam do niego urocze, maślane oczka.

- Nie jestem pewien - stwierdziłem zgodnie z prawdą - ale mogę spróbować, jeżeli ci bardzo zależy - odparłem, uśmiechając się

— Nie.. Nie trzeba. — odparlam odsuwając się.
— Jak bedziesz pewien to wtedy to zrobimy. — powiedziałam i zasmialam się po chwili.
— To brzmi tak jakbyśmy chcieli się przespać ze sobą po raz pierwszy...

- No bo w sumie chcemy się przespać po raz pierwszy - usmiechnąłem się, chwytając ją w talli i przyciągając do siebie
- Wiesz jeśli nie będziesz chciała spróbować, to nigdy nie będę gotowy - mruknąłem - a skoro tak bardzo się troszczysz o moją dziewczynę to ona będzie ci na pewno wdzięczna

— Chce spróbować.... Ale nie chce cie zmuszać...— powiedziałam odchylając się do tylu pewnie, bo wiedziałam ze mnie trzyma.
— O... O Twoja dziewczynę?— zapytałam przełykając ślinę.

- Skoro zaproponowałem to mnie nie zmuszasz, ale nie zależy ci, więc wyjdziemy na dwór - zaśmiałem się ciągnąc do drzwi
- Tak, cały czas pieprzysz, że będę miał niedługo dziewczynę, więc no...

— Zalezy mi! Bardzo mi zalezy!— powiedziałam szybko, ociagajac się.
— No bo... Po zakończeniu szkoły... My tez się skończymy... Sam tak powiedziałeś...

- No to idziesz spać - zaśmiałem się - u mnie czy u ciebie? - spytałem
Na jej kolejne słowa usmiechnąłem się i chwyciłem za jej podbródek i podniosłem.
- Nic takiego nie mówiłem - stwierdziłem - Nie mówiłem, że przestaje się z tobą widywać. Poza tym po co chcesz to ciągnąć skoro jestem brzydkim, grubym idiotą ,który nawet cię nie pociąga - wyjaśniłem, oblizując suche usta

— U ciebie....— powiedziałam. — Albo nie. U mnie. Albo u ciebie. Albo nie jednak u mnie. — zaczelam plątać.
— Mówiłeś ze swoje dziewczyny nie zapytasz o dom a raczej o prace i tak dalej... wiec mnie zostawisz po szkole..— odparlam. — Bo lubie brzydkich, grubych idiotów.

- To ja zdecyduje. Idziemy do mnie - zaśmiałem się na jej plątanine
- Powiedziałaś aby moja dziewczyna nie była z Gryffindoru, a ja stwierdziłem, że raczej jeżeli będę miał już dziewczynę nie zapytam jej o dom, a nie że skończę z nami

— Ale twoje słowa mówiły same za siebie...— powiedziałam cicho.
— Jesli zamierzales lecieć na kilka frontów to mnie to nie bawi... Albo jestes...— urwałam znow. Nieważne. — Chodz juz..

- A czy ja lecę na kilka frontów?! - uniosłem głos, odsuwając się od niej
- No kim jestem? Dokończ ! - już nie umiałem być spokojny, emocje mną górowały

Spojrzałam na niego zaskoczona. O ile za pierwszym razem się powstrzymałam... gdy znow krzyknął, zakryłam lekko uszy dłońmi.
Pokręciłam szybko głowa, wędrując wzrokiem po ziemii.

- Mam dosyć tego wszystkiego. DOSYĆ - mruknąłem ciszej
- Zawsze doszukujesz drugiego dna

Podniosłam na niego wzrok lekko przestraszona.
— Dlaczego... Nie doszukuje... Ja po prostu noe chce cie stracić...

- Jasne - warknąłem - nie wydaje mi się - posłałem jej fałszywy uśmiech.
- Wydaje mi się, że najgorszym dla ciebie wydarzeniem było spotkanie mnie. Cały czas widzę, na każdym kroku, jak bardzo ci to przeszkadza - westchnąłem

Zabolał mnie ten usmiech.
Szybko pokręciłam głowa na jego słowa.
— S-spokojnie... Nie denerwuj się... Wiesz jaka jestem... Mam niewiele wiecej rozumu niz motyl... Nie żałuje... dobrze mi z toba... naprawde!

Popatrzyłem na nią i uniosłem kącik ust do góry
- Jestem spokojny, ale ... - westchnąłem - mam dosyć nas - skłamałem, zaczynając patrzeć w podłogę - kończę to - odparłem

– Co?— zapytałam odsuwając sie lekko od niego.
— Dlaczego? D-dlaczego?— zapytałam będąc w naprawde niemałym szoku. To ze został wtedy w dormitorium... To było chwilowe wahanie... On naprawde tego chciał. Moj puls gwałtownie przyspieszył. Cofalam sie dopoki nie uderzyłam plecami o drzwi. Zaledwie dwa kroki.
– Ja... Ja juz nie bede... Obiecałam! Juz bede grzeczna... Przysięgam. Słowem sie nie odezwę... Tyler...— powiedziałam gdy łzy zaczely wypływać mi falami z oczu a w gardle pojawiała się gula ktorej nie mogłam sie pozbyć
– Prosze...

- Nie - powiedziałem przyglądając się swoim butom - już zdecydowałem - mruknąłem
- Nie będę cię na siłę trzymał - odparłem - będę nadal idiotom, ale już nie twoim - odparłem
- Masz niezłe zdolności do zdobywania facetów, więc szybko znajdziesz lepszego adoratora

— Ale... Powiedz mi... Dlaczego to robisz?— zapytałam.
— Co zrobiłam ze chcesz to skończyć? Naprawie to... Dlaczego to kończysz? Nawet... Przeciez... Ale.. Ja nie chce innych... Prosze Tyler... Ja nie chce...