Jezioro Hogwartu

— Nie ma mowy. — warknelam i zaczelam odbijać jego zaklęcie.
— Czy ty nie rozumiesz ze ja nie chce żebyś był chory?! Ze tez sie o ciebie martwię bo mi zalezy i cien kocham debilu?! Musisz siedzieć w tej wodzie?! Bie mogłeś sie obrazić i isc do dormitorium gdzie mogłabym cie męczyć swoja osoba?!

Podszedłem do niej i wyciągnąłem dłoń, na której się podparła, wstając.
- W przeciwieństwie do Ciebie moczę tylko nogi i jestem ubrany, a ty?! Jesteś półnaga i do tego zamoczyłaś się cała w tej cholernej wodzie - powiedziałem i wyszedłem na brzeg, ciagnąc Ślizgonkę za rękę.
- Znów będziesz chora, a wtedy wyjadę sam, bez osoby na której mi zależy, bo postanowiła pokazać jaka to ona twarda jest - dodałem
- Jestem pewny, że widziała Cię teraz, połowa Hogwartu - mruknąłem ukąśliwie.
- Ubierzesz się czy tak bedziemy szli przez korytarz? -spytałem

Chwyciłam go za dlon gdy podszedł.
— Nie krzycz na mnie...— mruknelam.
— Chora czy nie, i tak pojadę. — powiedziałam drżąc na całym ciele.
— No to co ze widzieli? — zapytałam i zaczelam sie ubierać trzęsąc sie jak pojebana.

- Taa ciekawe, kto Ci tam zapewni opiekę - odparłem, zakładając pasek i biorąc w dłoń różdżkę, którą przywołałem bluzę.
- Nic, zapomniałem, ze jesteś ullzangiem - odparłem i założyłem buty.

— Rozbieranych se-se-sesji nie miałam. — powiedziałam na wszelki wypadek, probujac zapiac spodnie. Po chwili sie poddałam i zostawiłam je, wciągając sweter i wyciągając rękę do Tylera.
— K-kocham cie.

- Mhm - odparłem na jej słowa i widząc, że nie radzi sobie ze spodniami, podszedłem do niej, by je zapiąć
- Możemy już iść? - spytałem, patrząc na wejście do środka.

Przytaknelam głowa i zacisnelam kilka razy dlon by za nia złapał.
— Gdzie idziemy?— zapytałam pociągając nosem.

- Chyba do Ciebie, bo musisz się wygrzać - odparłem cicho.
- I raczej, to ty idziesz do swojego, ja do swojego dormitorium - mruknąłem szybko idąc do obranego celu.

Nie wziął mnie za rękę. Podbiegłam do chłopaka.
— Kochanie... Jestes na mnie zły?— zapytałam gdy mowil o dormitoriach.
— Przepraszam...— powiedziałam idąc przed nim, tyłem do kierunku. Zlozylam przed sobą dłonie w geście modlitwy i zaczelam je pocierać o siebie w typowy dla nas sposób.
— Nie badz na mnie zły...

- Nie jestem - odparłem i zapałem ją za ręce przyciągając do siebie, przez co nasze klatki się zderzyły.
- Nie jestem zły - mruknąłem i objąłem ją ramieniem w talii.

— Obrażony?— zapytałam patrzac na niego.
— Juz wiecej nie bede żartować.. Juz bede poważna. — powiedziałam mrugając kilkakrotnie.

- Nie Rain - odparłem
- O ile już chcesz wiedzieć to zazdrosny i zamartwiający się - mruknąłem cicho.

— Zazdrosny? O co?— zapytałam zdziwiona.
— Zrobiłam to po to żebyś wyszedł z wody... Przeciez nikt zdrowy umysłowo ot tak nie wlazlby w całości do takiej wody...

- O Ciebie Rian - mruknąłem, calujac ją we włosy
- Martwią mnie nasze kłótnie - westchnąłem - A im mniej czasu spędzamy, ze sobą, tym lepiej dla nas - odparłem.

— Myślisz?— zapytałam przygryzajac wargę.
— Jesli... Jesli tak chcesz to w porządku...— odparlam. — Spoko. Luzik. Nie ma sprawy...— dodałam patrzac w bok.

- Cieszę się, że się zgadzasz - odparłem, idąc przed siebie.
Zastanawiało mnie jedno, skoro była sławna, to mogła mieć każdego, więc dlaczego akurat ja, wiedziała na czym mi zależy i się zgodziła.

Stałam przez chwile w miejscu jak głupia po czym w koncu ruszyłam sie z miejsca i ruszyłam w stronę zamku, ociagajac się lekko.
Objęłam sie ramionami, wbijając wzrok w ziemie i włócząc nogami.

- Rian - westchnąłem, widząc jak dziewczyna staje w mowjscu - wiem, że się z tym nie zgadzasz - odparłem - ale zobacz ile ze sobą spędziliśmy i ile się już razy pokłóciliśmy.

— Nie. Dlaczego? Przeciez sie zgodziłam. — odparla podchodząc do niego i równając sie z nim krokiem.
— Masz racje oczywiscie. — dodałam. — Tak bedzie najlepiej..

- Na pewno lepsze niż przez drugą połowę dania się nieustannie kłócić
- Chyba, że masz lepszy pomysł to z chęcią wysłuchałam - odparłem

— Nie. Nie mam. Jak zwykle. — odparlam i przyspieszyłam kroku.
— Do zobaczenia. — rzuciłam przez ramie.
— Zjedz cos bo nie wygladasz dobrze. Jak bedziesz cos chciał to mnie znajdziesz. — dodałam juz nie oglądając sie za siebie.

Next: Dormitorium Slizgonek

O ile można powiedzieć, że dobrze to przyjęła, to tak właśnie było.
Ruszyłem do swojego dormitorium, gdyż nie chciało mi się za bardzo jeść.
Przewiązałem bluzę przez ramiona i ruszyłem do swojego pokoju.

Next > Dormitorium Puchonów

Po dotarciu do dormitorium wzięłam kąpiel i ubrałam sie długie legginsy oraz stanik sportowy ktory pełnił jednocześnie formę topu. Wszystko w kolorze pastelowo różowym. Oprócz sportowych butów które były fioletowe. Włosy związałam w kucyk po czym wyszłam nad jezioro. Po krótkiej rozgrzewce wzięłam od psiny matę do ćwiczeń ktora rozłożyłam na trawie.
Zaczelam robic ćwiczenia rozciągające przy okazji dodając nowe dziwne elementy jogi. . Księżna w tym czasie tarzała się w trawie.

Wraz z Alariciem udaliśmy się nad jezioro. Słysząc szczekanie psa, od razu udaliśmy się w tamtą stronę.
Jednak nie sądziłem, że właśnie tam będzie Dasom.
- Widzę, że zmieniłaś swój outfit - zaśmiałem się i usiadłem wraz z kociakiem przy Księżnej.

Warknelam pod nosem i odwróciłam się do chłopaka, robiąc szpagat, tak ze jedna noge miałam z przodu a druga z tylu.
— Wydaje mi sie czy za mna chodzisz?

- Wydaje mi się czy miałaś być na wieży zegarowej? - odpowiedziałem pytaniem na pytanie.
Alaric zszedł z moich nóg i wdrapał się na Księżną.
Nadal niw rozumiałem jak można dać tak psu na imię.

— Miałam. I byłam w nocy. — odparlam pochylając sie by dotknąć dłońmi buta.
— A jest ranek. Wczesny ranek. Wiec co ty tu robisz?

- Twój pies ma wczepionego GPS'a, więc wiem gdzie jesteś i co robisz - uśmiechnąłem się i poklepałem psinę po łbie.
- Więc owszem śledzę Cię - odparłem.

— W jakim celu?— zapytałam prostując sie lekko. Podniosłam sie i dmuchnelam w kosmyk włosów.
— Jak juz tu jestes to Chodz. Pomożesz mi.

- Powinnaś zacząć w tym momencie krzyczeć, a nie być tak spokojna - odparłem.
Z braku zajęć, wstałem z ziemi i podszedłem do dziewczyny.
- W czym? Przecież sobie świetnie radzisz - mruknąłem.

— Dlaczego?— zapytałam ciekawa.
— No pewnie ze tak. — prychnelam.
— Musisz stanąć tyłem... I zahaczyć swoimi łokciami o moje... Tak żebyś mnie naciągnął na swoje plecy... Wiesz o co chodzi?

- Bo wychodzi na to że Cię śledzę - odparłem
Podszedłem do niej od tyłu i przytknąłem swoje plecu do jej.
- Nie próbuj w drugą stronę, bo źle się to skończy - powiedziałem i zrobiłem tak jak chciała.
Pochyliłem się w dół, a widząc, że jej nogi wiszą w powietrzu, stanąłem na jednej nodze, sprawdzając swoją równowagę.
- Powiedz jak bedziesz chciała na ziemię - zaśmiałem się cicho.

— Jakos mnie to nie rusza. Przywykłam do zboczeńców. — odparlam i mocno sie go chwyciłam.
Gdy mnie uniósł, zlaczylam nogi i wyprostowalam je trzymajac pod katem 90 stopni.
— Mhm..— mruknelam tylko bo ciezko mi się mówiło. Odliczyłam w myślach do 40 sekund i powiedziałam zeby mnie postawił.

Gdy powiedziała bym ją odstawił, najpierw stanąłem na obu nogach, a potem delikatnie ją odłożyłem i puściłem jej łokcie.
- Skoro przywykłaś to sporo pojebów musiało tak robić - mruknąłem.

— Kilku. — odparlam podciągając spodnie.
— A tak na poważnie. —zaczelam, stając za nim i przytrzymując sie jego ramienia by zarzucić mu kostkę na bark, tym samym przylegajac do niego.
— O kurwa... Wysoki jestes...— jeknelam.

- No co ty nie powiesz? - spytałem retorycznie
Przekręciłem głowę i na nią popatrzyłem.
- Pomóc Ci? - spytałem, odwracając się przodem do niej.
- Ciesz się, że masz długie nogi - odparłem, patrząc jej w oczy.

— A..a...a...— jeknelam podskakując na jednej nodze gdy ten zaczął sie odwracać. Skakanie było błędem. Złapałam sie sie chłopaka, zaciskajac dłonie na jego przedramionach.
— Długie?— powtorzylam patrzac w dół. Moja stopa nawet palcami nie dotykała ziemii. Wisiałam sobie na chłopaku.
— Musisz mnie zdjac...

- Właśnie widzę - zaśmiałem się.
Zamiast ściągnąć ją z siebie, kucnąłem by stanęła samodzielnie na ziemii.
- Dlugie, ale nie na tyle byś zarzucała nimi na moje ramię - odparłem.

— Wal sie... rozciagnelam sie jak...— mruknelam gdy zeszłam z niego, łapiąc sie za krocze.
— Jak dobrze ze nie jestem facetem...— dodałam. — Jakies dziesięć centymetrów temu mogłeś przestać rosnąć wiesz..

Zaśmiałem się na jej lomentarz o tym, że nie mogła by zostać facetem.
- Mi tam mój wzrost odpowiada, poza tym 5 cm bym nie pogardził - mruknąłem.
- Niektóre dziewczyny nie są tak niziutkie jak ty - odparłem i wstałem z kucek.
- Dasom ile ty masz cm? - spytałem, mierząc dziewczynę wzrokiem.

— Taaak.. przydało by sie 5 cm...— powiedziałam patrzac na niego znacząco.
— Nie jestem niska. — odparlam przeciagajac się.
— 165...— skłamałam rozglądając sie.

- Chodziło mi o wzrost maluchu - mruknąłem.
Popatrzyłem na nią i uśmiechnąłem się szeroko.
- Pytanie brzmiało ile masz, a nie ile chcesz mieć - odparłem i usiadłem na trawie.

— Nie mow tak do mnie nie jestem mała!— oburzyłam sie.
— No chyba mowie ze 165!— warknelam. Oddechcialo mi sie ćwiczyć. Usiadłam na jednym koncu maty i klepnelam drugi — Tu usiądź bo sie ubrudzisz

- Nie dał bym Ci 160 cm - odparłem - a uwierz mi nie jesteś ode mnie niższa o 15 cm - stwierdziłem.
Popstrzyłem na dziewczynę i uśmiechnąłem się do niej.
- Ćwicz, ćwicz, mi się nic nie stanie, jak posiedzę ns trwie - mruknąłem.
- Dasom, dlaczego nazwałaś swojego psa Księżna? - spytałem ciekawy.

Westchnęłam ciezko po czym podniosłam się, kontynuując gimnastykę.
— Jak ja dostałam to była małym szczeniakiem. I kiedys pościągala mi za wstęgi wszystko z komody i jak spadła jedna z koron konkursowych to nosiła ja w pysku ciagle i nie pozwalała jej za rac. Nie zepsuła jej ani nic... Tylko zanosiła ja na taka jakby kanape pod oknem w moim pokoju i pilnowała. No i została Księżną...