Jezioro Hogwartu

- Myślę, że ja już znajdziesz to będziesz i w stanie z nim żyć - odparłem, wtulając się w nią.
Zacząłem zaciągać się jej zapachem, wiedząc, że nie będę go już czuł przy sobie.

— Nie. Jak znajde to tylko dlatego ze bede chciała zapomniec o tobie. Co nie bedzie zbyt dobrym rozwiązaniem. — odparlam.
— Nie chce innego. Nie rozumiesz?— zapytałam przytulając go.

- Ale to wcale nie jest głupie. Zapomnieć o mnie - mruknąłem.
- Choć byłoby trudno skoro twoim pierwszym byłem - stwierdziłem.
- Rozumiem, że nie chcesz innego - odparłem.
- To co powiem, będzie chujowe, ale trudno - powiedziałem, łapiąc ją za policzki.
- Gdzie spędzamy noc? U mnie czy u ciebie? - spytałem.

Spojrzałam mu głęboko w oczy, odsuwając się lekko.
— Bede wolała zostac sama do konca zycia, zamknąć sie w jakiejs cholernej piwnicy i zdechnąć tam jak szczur niz mam byc z kims innym niz ty i zapominać o tobie. — powiedziałam szczerze.
— To nie jest chujowe. Tylko normalne. Tak samo jak odpowiedź. U ciebie. — odpowiedziałam wtulajac sie w jedna z jego dłoni na policzku.

- Dlaczego u mnie? - spytałem.
- Rian, proszę Cię, załóż stanik - odparłem, sięgając po biustonosz dziewczyny.
- Mniej będę myślał o tym co bym z Tobą zrobił - dodałem.

— Bo... U mnie... bo chce u ciebie. — powiedziałam.
Wzięłam od niego biustonosz, pocierając go kciukiem.
— Jakby to miało cie powstrzymac...

- Nie powstrzyma, ale przetrzyma - odparłem.
- Raczej nic nas nie powstrzyma przed tym - dodałem.

— Niech bedzie..— powiedziałam i niechetnie zaczelam zakładać biustonosz pod bluza.
— Wolalam kiedy twoje dłonie je grzały...

- W takim razie mnie przekonałaś - odparłem i zabrałem jej stanik nim zdążyła go ubrać,kładąc do obok siebie.
- A ja wolę je trzymać - powiedziałem i wsunąłem dłonie pod bluzę.
Od razu zacząłem powoli ugniatać jej piersi dając tym jej i sobie przyjemność.

Spojrzałam na niego zaskoczona ale i zadowolona kiedy zabrał mi biustonosz.
Sapnelam cicho i zamruczalam tuz przy jego uchu gdy ujął moje piersi w dłonie. Zaczelam na zmianę całować i dmuchać mu lekko w szyje.

- Twoje jęki to najpiękniejsze dźwięki, jakie można usłyszeć - mruknąłem, słysząc jej sapnięcia.
Gdy poczułem jak zaczyna całować mnie w szyję, odczekałem chwilę, dając tym sobie przyjemość, jednak szybko odwróciłem głowę i wpiłem się zachłannie w jej wargi, nie zaprzestając ruchów dłońmi.

Pieściłam go delikatnie, bez pośpiechu. Ale wyglądało na to ze moj napaleniec sie spieszył. Co wcale mi nie przeszkadzało bo po chwili zaczął całować mnie namiętnie. Oddawałam pocałunki chętnie, stękając w jego usta.

Teraz mnie nic nie interesowało oprócz nas. Miałem jedynie nadzieję, że zapanuje nad sobą i nie zacznę jej tu rozbierać.
Swoimi jękami nakręcała mnie coraz bardziej.
Nie wiadomo kiedy zmieniliśmy pozycję i teraz ja siedziałem na Ślizgonce.

Dopiero po chwili zorientowałam sie ze leżę na deskach pomostu. Nawet na sekundę nie przerwał pocałunku. Uśmiechnelam sie w jego usta, obejmując go za szyje i wsuwając dlon w jego włosy za które zaczelam lekko ciagnąc.

Z jej piersi przeniosłem dłonie na jej biodra, by zostawić na nich ślad. Dopiero po czasie zorientowałem się co robię i oderwałem się od ust dziewczyny.

Steknelam czujac jego mocny uścisk na biodrach. Jednak bardziej zdziwiło mnie to ze przerwał pocałunek.
— co? Cos zle zrobiłam?

- Nic źle nie zrobiłaś - powiedziałem z lekkim uśmiechem, głaszcząc ją po policzku.
- To ja źle postępuje - odparłem.

— Czekaj... co?!— zapytałam w szoku.
– O czym ty mówisz...?— dodałam rozchylając lekko usta.
– Tyler... O co chodzi?

- Nie zauważyłaś? - spytałem.
- Nie umiem się przy tobie zachować - dodałem.
- Nic a nic - mruknąłem - Ani trochę

— A czy ja sie skarżę? Czy chociaz jedynym słowem sie poskarżyłam?— zapytałam unoszac jego twarz ku sobie gdy usiadłam prosto.
— Podoba mi sie to. Nie chce żebyś sie zachowywał... Poza tym zachowujesz sie dobrze. Gdyby to sie nagle zmieniło, pomyślałabym ze cos ze mna nie tak skoro juz cie nie pociagam. A jesli tak nadal jest to znacze ze i ze mna i tym bardziej z toba, wszystko jest idealnie.

- To nie jest normalne - odparłem, patrząc na nią.
- Tak nie powinno być Rian, a zawsze tak jest, nieważne czy nie widzieliśmy się tydzień czy kilka godzin - mruknąłem.
- Trochę mnie to przeraża - dodałem z uśmiechem.

— A mnie nie. — powiedziałam szczerze.
— Posłuchasz mnie chociaz raz? Ja CHCE zeby tak było. Dzięki temu tez czuje ze mnie chcesz. Nie chce tego zmieniać...— przyznałam.
— Pokazalabym ci cycki ale juz ich nie mam ponoć wiec...

Złapałem ją za udo i lekko ścisnąłem.
- A co niedawno w rękach trzymałem? - zapytałem.
- Jeżeli chodzi Ci o mnie to nie mówiłem, że ich nie masz, tylko, że wraz ze spadkiem masy ciała, one też zmalały, choć mniej niż mi się wydawało - mruknąłem.

— Nie wierze ci...— burknelam.
— Dlaczego sadzisz ze to zle zachowanie?— zapytałam podnoszac głowę.
– Czy któremuś z nas to nie pasuje? Czy któregoś z nas to krzywdzi? Wręcz przeciwnie. Chcesz dotknąć moich majtek i sprawdzić jak bardzo mi twoje zachowanie przeszkadza?— uniosłam brew.

- Takim zachowaniem jeszcze bardziej mnie nakręcasz - mruknąłem.
- Chciałbym i to bardzo zobaczyć jak ci to przeszkadza, ale wtedy zapewne nie było by już odwrotu od mojego pokoju - dodałem.

— Jesli ci to przeszkadza to przepraszam...— powiedziałam w koncu.
— Jesli chcesz to bede sie tak przy tobie zachowywać zeby cie nie kusić...— odparlam.

- Nie możesz tego zrobić - mruknąłem.
- I nie przeszkadza mi to jak na mnie działasz, po prostu trudno się przyzwyczaić - odparłem - ze mam tylko ciebie i nikogo innego na boku, a mimo to gdy zaczyna się coś dziać zachowuję się jak wtedy, gdy pierwszy raz się spotkaliśmy - dodałem.
- Pamiętasz jak najpierw nie chciałaś mi się oddać? - spytałem, kładąc się na jej nogach.

— Ale Tyler... Mozesz mieć kogos innego. — powiedziałam i pogłaskałam go po dłoni. – Jestes wolny. Do wzięcia... — dodałam z ciężkim sercem.
— Hmm... No powiedzmy ze pamietam...— powiedziałam niepewnie, probujac wrócić pamięcią do tego dnia.

- Nie jestem do wzięcia, bo jestem twój. Chyba, że się tego wypierasz - odparłem, patrząc jej w oczy.
- Skoro nie wiesz czy pamiętasz to...i tak cię spytam - mruknąłem.
- Naprawdę chciałaś wyjść, a później wrócić czy to była po prostu taka gadka? - spytałem, podnosząc się lekko.

— Oczywiscie ze sie nie wypieram. — oburzyłam sie.
— Miedzy nami i miedzy mna a... Moimi uczuciami zawsze powiem ze jestes moj i tylko moj. Ale jesli któraś z dziewczyn zacznie cie przy mnie podrywać... To usune się na bok...— odparlam.
— Hmm... Nie wiem. — powiedziałam. — Teraz juz sama nie wiem.— dodałam.
— Pamietam jak zdziwiony i chyba troche wlurziny byłeś jak sie zorientowałes ze byłam dziewica. I to jak mnie pieprzyłeś wtedy. Pamietam to tak żywo jakby stało sie to chwile temu... I jak sie po tym zachowywałeś. Z ta nuta opiekuńczości... I jak potem przyszedłeś do mojego dormitorium...— wspomniałam. — O tym mówisz? Ze chciałam wrócić po naszym razie?

- A co jeśli nie będę chciał by mnie podrywała? Wtedy też usuniesz się na bok? - spytałem.
- Po tej sytuacji wiedziałem, że chcesz wrócić. Wiedziałem, że nie tylko ja pragnąłem zrobić to samo jeszcze raz - mruknąłem.
- Chodzi mi o sytuację, gdy byłaś już prawie naga, cholernie mnie podnieciłaś, a potem zeszłaś ze mnie i zamierzałaś wyjść, proponując kolejne spotkanie.

— Jesli stwierdzę ze dziewczyna moze ci przypaść do gustu...— powiedziałam nie patrzac na niego. Odwrocilam wzrok patrzac na tafle wody.
— Ah! O to...— pokiwalam głowa. — Nie wyszłabym. Chciałam sie z toba podrażnić. A jesli bym wyszła. Wróciłabym. I to w ciagu dwoch minut. — odparlam. — Przepraszam ze nie dotrzymałam słowa. — dodałam po chwili.

- Nie możesz sama stwierdzić czy mi przypadła do gustu czy nie, nie pytając się o to - powiedziałem, wisząc jak odwraca twarz.
- Z czym nie dotrzymałaś słowa? - spytałem.

– Jak zapewnialam ze nic do ciebie nie poczuje...— odparlam.
— Przepraszam..

- Nad tym nie możesz panować - mruknąłem.
- Poza tym nie masz za co - dodałem.

— Mam. Bo tobie taki układ pasował. I mi tez. I wcześniej jakos żaden z wcześniejszych nie wywołał u mnie niczego takiego...— powiedziałam nadal na niego nie patrzac.
— Jestem głupia bo zamiast od razu cos z tym zrobic to czekałam nie wiem na co.

- Popatrz na to też tak, że żaden nie doświadczył tego co ja. To ja byłem tym pierwszym - odparłem, usprawiedliwiając ją.
- A co byś zrobiła? - spytałem - Gdybyś mogła cofnąć się w czasie.

— Mysle ze to nie ma znaczenia...— powiedziałam wzdychając.
— Co bym zrobiła? Z jednej strony... Zrobiłabym dokładnie to samo. Nie broniłabym sie. — przyznałam.
— Z drugiej strony... Nie dopuscilabym do naszego pierwszego spotkania. Nie razu. A spotkania. Tego dnia nie poszłabym na boisko... zostalabym w dormitorium. A potem unikała cie jak ognia albo chodziła z papierowa torba na głowie. — odparlam.
— Ale gdyby juz doszło do tego spotkania i zaczęłabym do ciebie znowu cos czuć co raczej jest pewne to powiedziałabym ci o tym od razu i wtedy ty byś mnie rzucił. Albo zaczęłabym sie zachowywać jak tamte wariatki które myślały ze po jednym seksie zaraz sie z nimi ozenisz... wtedy byś zwiał.

- Wiesz, że możemy cofnąć się w czasie, w końcu to świat magii - odparłem spokojnie.
- Moglibyśmy cofnąć się w czasie i mogłabyś zostać w pokoju - powiedziałem i wyciągnąłem dłoń w jej stronę by nastepnie przejechać nią po policzku dziewczyny.
- Tylko wolałbym byś mi o ty powiedziała, niż zrobiona to od tak - mruknąłem i przesunąłem dłoń z jej policzka na usta, by przejechać kciukiem po jej dolnej wardze.

Spojrzałam na niego gdy dotknal mojego policzka.
— Chcesz to zrobic?— zapytałam patrzac na niego z lekka obawa.
— Zrobimy to jesli chcesz. — dodałam ciszej.
Juz zaczelam w myślach analizować jak to wszystko przebiegnie.
Nie bede mogła tu zostac. Bo wiem ze i tak sie do niego zbliżę i znow wrócimy do punktu wyjścia.

- Nie chcę tego robić, ale sama mówisz, że tak by było lepiej i akurat zgadzam się z tym - mruknąłem.
Położyłem ręce pod głowę i wgapiałem się jej profil.

— Ale... Ty wiesz ze mowiac ze bedzie lepiej mam na mysli ciebie?— zapytałam starając sie opanować lekko przyspieszający, paniczny oddech.
— Bo mi jest z toba dobrze i nie zamieniłabym tych chwil, nawet kłótni na nic innego..

- A ty wiesz, że nie zamierzam nic zmieniać - mruknąłem - Nic, a nic - dodałem.
- Zrozum to w końcu - odparłem, łapiąc ją za udo.

— Nie chciałbys mieć co noc innej?— zapytałam. — Do tego przywykłes... Teraz nie chcesz tego robic bo nie chcesz mnie zranić...

- A co jeśli by nie nadążały? - spytałem.
- Zrozum że tak jest dobrze - odparłem.
- Skończymy już - mruknąłem - Proszę.