Pokój spotkań

Jak on to usłyszał... Dałam dłonie na policzki by rumieńce znowu nie zagościły na mojej twarzy. Lecz, był on tak pociągający...
- Zdaje Ci się. - zaprzeczyłam sama sobie.

- Ale nie zdaje mi się, że widziałem Twoje rumieńce kątem oka - odpowiedziałem wciąż patrząc w sufit. - Nie próbuj przy mnie szeptów do siebie. Głuchy będę dopiero za mniej więcej czterdzieści lub pięćdziesiąt lat - zaśmiałem się.




KLOCEEEEK

Pochyliłam się nad nim, uwydatniając swoje kobiece walory.
- Nigdy więcej mnie nie zawstydzaj. - powiedziałam cicho z lekką chrypką.

- Czemu nie? To robi się moim nałogiem - zamruczałem zerkając na nią i na jej atuty. Poczułem jak mój przyjaciel właśnie uszykował naboje. Gdybyś tylko wiedziała, jak bardzo jesteś teraz podniecająca...

- Nałogiem? Znęcanie się nad biedną dziewczynką, która wygląda jak metalówka? - zmieniłam ton głosuna bardziej uwodzicielski.

- Pewnie - wymruczałem mrużąc oczy wpatrując się w nią. W sumie to co bawić się w podchody? Zielone światło widać jak z latarni. Przybliżyłem się i ją pocałowałem namiętnie.

Moje ciało całe zesztywniało, kiedy złączył nasze usta. Dreszcze przeszły od góry do dołu, po całym moim ciele. Czułam się jakbym połknęła najsztywniejszy kij na świecie...

Nie przerywałem pocałunku, objąłem ją w plecach na wysokości pasa zatracając się namietnym kontakcie naszych ust. Pragnąłem jej, czułem, że była to miłość od pierwszego wejrzenia.

Rozluźniłam się nieco, lecz to Azazel miał kontrolę nad pocałunkiem. Z każdą chwilą pragnęłam go coraz bardziej. Przed pocałunkiem poczułam narastającą tęsknotę za jego ustami. Ale jak to... tęsknotę?

Pocałunek był jak dla mnie dziwnie znajomy, co mnie zaskoczyło. Mimo to kontynuowałem, rękę wplotłem w jej włosy oddając się całkowicie tej chwili. Ucieszył mnie fakt, że jej ciało się rozluźniło.

Na jego dotyk moja skóra ewidentnie drżała, a kiedy jego ręka spoczęła w moich włosach, na moim ciele pojawiła się tak zwana gęsia skórka. Uzależniałam się powoli od jego dotyku, ust, ciała... jego całego. I przede wszystkim tych perfum... Moja dłoń była bardziej zraniona niż myślałam, zorientowałam się kiedy na sekundę otworzyłam oczy podczas pocałunku. Położyłam rękę na jego mocno wyznaczonym policzku i pogłębiłam pocałunek.

Uśmiechnąłem się pod nosem, widząc, jak na mnie reaguje. Nie byłem jej dłużny z mocą i uczuciem, jakim ją całowałem. Przede wszystkim delikatnie, ale gorąco i namiętnie, czując jak moje ciało ogarnia przyjemność i zachwyt nowo poznaną dziewczyną. Przeszły mnie jednorazowo lekkie dreszcze. Był to mój... Który pocałunek w życiu? Przy 130-tu gubię rachubę. Która jest to już dziewczyna w moim życiu którą całuję? Hmmm... Pogubiłem się w liczeniu przy siedemdziesięciu. Ale nie był to zwykły pocałunek, tak dobrego nie miałem od bardzo dawna. Tak samo długo się nie wczuwałem w pocałunek do takiego stopnia, jak teraz.

Niekontrolowanie złapałam go za wolną rękę, delikatnie ją ściskając, co jakiś czas pocierając ją kciukiem. Moja mała dłoń z jego ogromną, komponowały się idealnie. Uspokoiłam nieco pocałunek, tym razem kontrolując go. Dłoń z policzka przeniosłam na włosy, które delikatnie pociągnęłam, przegryzając przy tym jego zwilżoną wargę.

Ująłem jej dłoń, czułem, jak przejmuje kontrolę, co nie grało z moją naturą, więc w lekkim stopniu pocałunek wzmocniłem odzyskując kontrolę, a ręką, którą miałem w jej włosach, zjechałem do jej szyi, gładząc ją palcami. Zamknąłem oczy, zatracając się w kontakcie z jej tak kuszącymi ustami.

I znowu te przyjemne dreszcze, gdybym cokolwiek mówiła podczas jego dotyku to albo nie umiałabym wykrztusić z siebie słowa, albo jąkałabym się. Brakowało tylko jeszcze jego ust na szyi...
Przegrywałam walkę między naszymi językami, odzyskiwał władczość i kontrolę.

Jej szyja w pewnym momencie wydawała mi się niemożliwie kusząca, taka blada, kontrastująca z jej włosami. Przerwałem pocałunek ustami schodząc do jej szyi, na której zrobiłem malinkę, po czym zacząłem nimi podróż po jej skórze, poznając ją w najbliższym stopniu.

Czułam się nie możliwie, kiedy zassał miejsce na mojej szyi. Cichy jęk mimowolnie uwolnił się z moich ust, a pod wpływem emocji mocniej pociągnęłam włosy Azazela.
Potrzebowałam tego. Tego wszystkiego... rozluźnienia, miłości, lecz... nawet nie wiem czy mogłabym to nazwać miłością, skoro chłopaka widzę pierwszy raz na oczy, a wylądowałam z nim w jednoznacznej sytuacji.

Jej jęk pobudził moje żądze, ale hamowałem się z nimi. Jeszcze przyjdzie na to właściwy czas, pomyślałem i się przysunąłem do dziewczyny, lekko przygryzłem jej skórę na obojczyku, po czym lekko przejechałem po niej językiem, potem wróciłem do jej szyi, zatrzymując się w połowie i lekko ustami łapiąc jej skórę na niej. Zdawałem sobie sprawę z tego co czuje teraz, chciałem to kontynuować, dać jej przyjemność, a sobie satysfakcję i, w mniejszej części, rozbawienie z jej zawstydzenia, gdy będę jej przypominał o malince i reszcie.

Choć zawsze dominowałam w kontakcie z chłopakiem, tak przy Azazelu po prostu nie mogłam. Doznawałam na raz za dużo przyjemności by przejąć inicjatywę. Obiecałam sobie, że kiedyś dam radę przestawić się ponownie na ten dominujący tryb... z Azazelem. Powiedziałam to w myślałach, jakby to było czymś niemożliwym.
Oplotłam jego szyję, dłońmi zahaczając o kark. Nagle przestałam całować, zostawiając na jego ustach kilka krótkich buziaków. Otworzyłam oczy by spojrzeć w jego perfekcyjne oczy, które sprawiały u mnie emocjonalny orgazm...

W oczach miałem błysk rozbawienia, zetknąłem się z nią nosem wpatrując się w jej oczy. - Więc jak, jesteś już obłąkana przeze mnie czy jeszcze nie? - zapytałem ledwo powstrzymując się od śmiechu. Odgarnąłem kosmyk jej włosów za ucho, ku któremu się skierowałem by je lekko przygryźć, po czym wróciłem do stykania się nosami.

- Chyba juź jestem. - zetknęłam nasze usta w krótkim pocałunku - Dziwi Cię to? - przegryzłam wargę.

Zamknąłem oczy na czas pocałunku. - Skądże. Jedynie bawi, swoją drogą, widząc jak przygryzasz wargę, aż mam ochotę zrobić to za Ciebie - zamruczałem.

- Bawi? A to dlaczego? - najpierw zwilżyłam językiem wargę, następnie przegryzając ją jeszcze bardziej kusząco niż wcześniejsze.

- Bo lubię patrzyć na Twoje reakcje i zawstydzenie, to pewien rodzaj sadyzmu... Tylko że nie powiązany z bólem - odpowiedziałem mrużąc oczy, zaśmiałem się widząc co zrobiła. - A widzę, że Ty lubisz już mnie kusić - dodałem.

- Ja dopiero zaczynam Cię kusić. - próbowałam objąć jego dłoń, ale zrezygnowaĺam z tego pomysłu, gdy przypomniałam sobie, że moja ręką jest dwa razy mniejsza. - A może to jest ból? - udawałam oburzoną.

- Nie wychodzi Ci udawanie - spojrzałem z rozbawieniem na jej próbę. - Jest tak drobna, że boję się, że jak ją lekko ścisnę to że ją pokruszę.

- Przecież nie jestem wcale taka drobna i krucha! - skrzyżowałam ręce na klatce piersiowej - 172cm wzrostu, to nie jest mało!

- Mówisz to do żywych umięśnionych 191 centymetrów wzrostu, zdajesz sobie z tego sprawę? - zapytałem unosząc brew. - No i 19 cm gdzie indziej - dodałem zawadiacko, głowę oparłem na ręce, którą postawiłem na oparciu kanapy, by móc ją wręcz przeszywać wzrokiem.

- Dobrze, że nie martwych. - zaśmiałam się krótko - Czemu się tak na mnie patrzysz? - naśladowałam jego wzrok, starałam się mówić uwodzicielskim głosem.

- Skąd myśl, że martwych? Nie jestem ożywiony przez siostrę nekromantkę - zaśmiałem się. - Coś Ci nie wychodzi to spojrzenie. Czemu tak patrzę? Ciężko nie patrzyć na takie uosobienie seksapilu.

- Nie krytykuj moich starań, bo już na Ciebie nie spojrzę. - odwróciłam wzrok, patrząc w zakamarki pomieszczenia, bawiąc się swoimi dłońmi - Uosobienie seksapilu powiadasz? - powiedziałam, kierując wzrok na dłonie.

- Oczywiście. Dobra, dobra, nie będę już, przepraszaaaaam no - powiedziałem zmieniając pozycję i obejmując ją znów jedną ręką w pasie. Spojrzałem na nią próbując odgadnąć jej emocje.

- Dziwny widok jak taką osobę jak ja przeprasza taki metalowiec i w ogóle taki dobrze całujący. - zaśmiałam się, dalej omijając jego wzrok.

- Masz na myśli taką boską osobę jak Ty? - uniosłem brew, bawiło mnie jej unikanie kontaktu wzrokowego. - Poza tym, idąc Twoim tokiem myślenia, gdybym Cię na przykład zgwałcił, to nie wypadałoby mi przepraszać, bo jestem metalowcem a Ty "taką osobą"? - zapytałem. - Wszystko w granicach rozsądku, Annabelle - aż miałem przyjemność z wypowiadania jej imienia, było melodyjne i ogólnie piękne.

- Nie miałam tego na myśli... chwila. Co? - nareszcie spojrzałam na niego, marszcząc czoło ze zdziwienia - Chyba nie zamierzasz tego zrobić? - odsunęłam się nieco o niego, zachowując "bezpieczną" odległość.
Znam chłopaka z... godzinę? Nie wiadomo co może siedzieć mu w głowie.

- Czysto przykład, nie obawiaj się. Facet, który gwałci, przestaje być facetem. To pokazuje, jaką jest niedojdą i niemotą, że nie potrafi znaleźć miłości i odpowiedniej dziewczyny - westchnąłem patrząc na nią.

- Mądry jesteś. - zaśmiałam się z zaistniałego monologu chłopaka, wracając do wcześniejszej pozycji, bliżej niego - Tak w ogóle... masz kogoś? - zapytałam nagle, przypominając sobie o tak istotnej sprawie.

- Nie, a skąd takie pytanie? - zapytałem uważnie obserwując jej reakcję. Ciekawe co odpowie na to.

- Wolałam zapytać. Co z tego, że po fakcie dokonanym. - moja twarz rozpromieniła się, razem z narastającym uśmiechem.

- Obstawiam, że i Ty jesteś wolna - powiedziałem przysuwając swoją twarz do jej twarzy. - Nie mylę się? - uniosłem brew i zacząłem się bawić kosmykiem jej włosów.

- A co jak się mylisz? - przybliżyłam nasze twarze na tyle, że czułam jego ciepły oddech na policzku - Co jeżeli mam chłopaka? - zadarłam nosa, mówiąc najbardziej przekonywującym głosem.

- Nie masz, a jeśli masz, to oznaczałoby to, że nici ze mnie i Ciebie, bo jesteś niewierna - odpowiedziałem ze spokojem podchodząc ją i jej słabość do mnie. Ukrywałem rozbawienie.

- Ze mnie i z Ciebie, planujesz już ślub i wesele? - powiedziałam z lekkim udawanym grymasem - Jestem prawdopodobnie niewierniejszą osobą jaką mogłeś tu poznać. - uniosła kąciki ust.

- Hmmmm... To może pójdę już do WS i poszukam Isobel? Zaskoczę ją, nie spodziewa się pewnie, że jestem w Hogwarcie - ziewnąłem i mówiłem, jakbym totalnie nie chciał z nią tutaj siedzieć, ale musiałem jej zagrać na tym, jak mnie pożądała.

- Raczej jeszcze nie będzie to konieczne. - złapałam go za koszulkę i przyciągając do siebie, złączyłam nasze usta w namiętny pocałunek.