Biblioteka Hogwartu

-Nie. Nawet nie pamiętam kiedy ostatnio jakakolwiek była-uśmiechnęłam się lekko-Skąd jesteś?- spytałam patrząc na niego.

- Ze stolicy Kanady. Brakuje mi takiego luksusowego życia, jakie panowało tam. Umm... Brakuje mi bardzo jakiejkolwiek wolności i używek, i tym podobne. - ostatnie słowa po prostu wymamrotałem - A Ty? Skąd się urwałaś? - uniosłem lekko kąciki ust.

-Londyn. Piękne, ale dość deszczowe miejsce- mruknęłam i podeszłam do stolika gdzie położyłam książkę i usiadłam na krześle.

Zrobiłem to samo co ona, siadając na przeciwko.
- Kanada to dość zimne państwo. - uśmiechnąłem się do niej - Będę Ci przeszkadzać jeżeli zostanę? Czy mam się ewakuować i dać Ci pogłębiać wiedzę w spokoju? - swoje spojrzenie utkwiłem w jej oczach.

-Zwykle czytam w nocy, więc nie przeszkadzasz- powiedziałam uśmiechając się. Chwilę patrzyłam mu się w oczy, a potem zerknęłam na swoje dłonie.

- Długo tu już jesteś? Ile masz lat? - spojrzałem na nią swoim przenikliwym wzrokiem, czułem jakby moje oczy stawały się jeszcze kolorystycznie zimniejsze.

-Jestem praktycznie od początku roku- powiedziałam i zerknęłam na niego. Miał chłodny wzrok. Spokojnie, przecież cię nie zje. -Ja, umm mam 15 lat. A ty?- spytałam poprawiając niesforne kosmyki włosów.

- Kompletnie nie wyglądasz na 15, minimalnie 16. - zaśmiałem się krótko - Ja mam 19. Wyglądam chociaż na tyle? - wyszeptałem do niej ostatnie zdanie, tak by przypadkiem nikt nie usłyszał.

-W tym roku kończę 16- wzruszyłam ramionami i zerknęłam na niego- Nie wiem ile ci dać lat- również szepnęłam

- Często ludzie mają mnie za dwudziestoparolatka, rozumiesz? Przecież nawet nie mam zarostu ani czegokolwiek co mogłoby mnie do takiego wieku upodabniać. - roześmiałem się.

Zaczęłam przyglądać się jego twarzy-Hmm, nie wiem, co mogłoby cię tak postarzać-powiedziałam śmiejąc się.

- Może wzrost? - zamyśliłem się - Albo te szerokie barki? Nie wiem, ale jednak te 196cm robi swoje. - posłałem jej łobuzerski uśmiech.

-Nie mam pojęcia-mruknęłam patrząc gdzieś indziej niż na jego twarz. Czemu czułam się tak zestresowana?

- Nie wyglądasz na bardzo rozmowną, może powinienem już pójść, co? Zły dzień czy tak już masz? - uniosłem tylko lekko kącik ust.

-Nie, nie idź-powiedziałam szybko i zerknęłam na niego-To jest po prostu, uhmm-podrapałam się po policzku-Niedawno mój przyjaciel wyjechał i...Po jego wyjeździe strasznie się zagubiłam. Nie mam już z kim porozmawiać i zagubiłam się kompletnie-powiedziałam cicho bawiąc się palcami.

- Rozumiem Cie dobrze. - zerknąłem na jej dłonie - Miałem kiedyś bardzo bliską przyjaciółkę, byliśmy jak rodzeństwo, którego notabene nigdy nie miałem. I stało się jak się stało. Pięknego, gwiezdnego wieczoru wracała ze swoim chłopakiem na motorze i skutek tego wydaje się być przewidywalny. Zbyt duża prędkość ją zabiła, a on uszedł z życiem. Nie mam pojęcia jakim cudem to ona musiała umrzeć. - nie spuszczałem wzroku z niej, dorosłem już do tego aby nie płakać za każdym razem o tym wspominając.

Słuchałam historii zaciskając usta. Gdy mówił o wypadku przypomniał mi się tamten zimowy wieczór, kiedy czekałyśmy na ojca. Próbowałam opanować drżenie rąk i powstrzymywałam się od płaczu. Spokojnie. Wzięłam głęboki wdech. Niewiele to dało.

Złapałem jej ręce bez najmniejszego zawahania. Dostanę w twarz to dostanę.
- Wszystko w porządku? - mówiłem pół tonu ciszej niż zawsze.

-Nie-powiedziałam cicho próbując się uspokoić-Ja..Straciłam ojca w wypadku samochodowym. Pijany kierowca...Czekałyśmy aż wróci-powiedziałam patrząc w stół-Ale do tego nigdy nie doszło.

- Jesteśmy do siebie podobni. Dawno to się stało? - pocierałem palcem wierzch jej dłoni, mówiąc do niej melodyjnym i uspokajającym głosem.

-To działo się osiem lat temu- powiedziałam cicho-A ja dalej za nim tęsknię-dodałam ciszej czując jak po policzku spływa mi łza.

- Tylko proszę mi się tu nie rozklejać. - wytarłem delikatnie jej łzę kciukiem - Bądź silna, postaraj się przynajmniej. Ja ledwo powstrzymałem się teraz od płaczu, wiesz? - wpatrywałem się w jej zapłakane oczy - Ale wyrobiłem sobie taką mocną wolę, że staram się powstrzymywać przed jakimiś negatywnymi uczuciami. Musisz spróbować.

Słuchałam go w milczeniu. Nie wiedziałam, co odpowiedzieć, bo co mogłabym? Niepewnie skinęłam głową i spojrzałam na niego- Postaram się, ale nie wiem czy dam radę- westchnęłam. Po dłuższej chwili milczenia zdecydowałam ponownie się odezwać-Nie wiem jak ty, ale chętnie poszłabym na Wielką Salę, aby napić się gorącej czekolady-powiedziałam i wzięłam książkę od zielarstwa podnosząc się z miejsca- Idziesz czy zostajesz aby pogłębiać wiedzę?-dodałam patrząc na niego uważnie.

- Idę z Tobą, nie zostawię Cię teraz w takim stanie.
Kiedy wstałem, pocieszająco objąłem ją ramieniem, dopóki nie przeszliśmy przez drzwi biblioteki. Wydaje mi się, że czuła się dość niezręcznie w moim towarzystwie.
To się zmieni.

NP: WS

Weszłam po raz kolejny do biblioteki. Zanim przyszłam wróciłam do dormitorium i przebrałam się w luźny sweter i proste czarne spodnie. W rękach trzymałam książkę od zielarstwa i zaczęłam ją czytać siedząc na parapecie. Tak jest najwygodniej.

Gdy skończyłam czytać naszła mnie ogromna ochota na napicie się czegoś. Czegokolwiek.

Kolejny dzień w bibliotece. Wzięłam jakąś książkę i usiadłam między regałami, po czym zaczęłam czytać.

Weszłam z gitarą, ale nie zamierzałam jednak grać. Zauważyłam Sam, zakradłam się cicho do niej i nachyliłam do jej ucha. - Bu.

Weszłam do biblioteki i nie zwracając uwagi na nic udałam się do półki z zielarstwem. Małe powtórzenie mi się na pewno przyda. Znalazłam idealną lekturę i usiadłam z nią pod ścianą.

Podniosłam wzrok z nad książki i omal nie dostałam zawału. Pisnęłam i podniosłam książkę w celu uderzenia tej osoby, ale zatrzymałam się patrząc na dziewczynę-Isobel?-uniosłam brew patrząc na dziewczynę badawczo. Odstawiłam książkę na podłogę dalej jej się przyglądając.

- Tak, ja - uśmiechnęłam się szeroko i usiadłam obok Sam. - Co tam?

-Ciężko cię poznać-westchnęłam odsuwając się aby mogła usiąść wygodniej-Nic w sumie ciekawego-wzruszyłam ramionami patrząc na nią-Po co ci gitara w bibliotece?

- Bo wracałam od Chris i jej chłopaka, olali mnie - wzruszyłam ramionami. - Jak teraz wyglądam?

-Trochę inaczej-odpowiedziałam przyglądając się-Przywykłam do twoich rudych włosów, ale w tych też jest okej.

Zaraz przepraszam bardzo, co?! Isobel ma do mnie pretensje o olanie jej. No błagam! Charlie spadł z miotły i mógł zrobić sobie krzywdę! Cudowna przyjaciółka, no nie powiem. 
Zatrzasnęłam książkę i wychodząc rzuciłam nią w plecy Isobel.
NP whatever

Odwróciłam się i spojrzałam na Chris, tuż po tym jak poczułam książkę na plecach. - Zaraz wracam, zamienię z nią parę słów - wyszłam za puchonką.
NP: whatever

-Mm, okej-powiedziałam, ale czekanie mnie znużyło. Odłożyłam książkę i wyszłam z biblioteki.

Weszłam do bibilioteki i zaczęłam się rozglądać za jakąś dobrą, ciekawą książką. Byle nie romansidła. Moją uwagę przykuła jedna książka fantasy. Przyjrzałam się jej opisowi. Hmmm... Może być ciekawa. Usiadłam przy stoliku i zaczęłam czytać.

Weszłam do biblioteki. Zauważyłam Sophie i podeszłam do niej, obejmując ją, tak jak wcześniej-od tyłu.

Wzdrygnęłam się i upuściłam książkę, spojrzałam do tyłu i odetchnęłam z ulgą. - Hej Raven - uśmiechnęłam się i położyłam sobie rękę na sercu.

Podniosłam książkę, która spadła i spojrzałam na tytuł. Zaraz potem zerknęłam na dziewczynę-Wystraszyłaś się?-spytałam uśmiechając się.

- N-n-nie skądże - wydusiłam z siebie z zakłopotaniem i się uśmiechnęłam. - Jak się czujesz?

-W miarę dobrze-powiedziałam i położyłam książkę na stoliku i usiadłam obok.

- To dobrze - odetchnęłam. - Wyspałaś się?

-W sumie, tak-odparłam uśmiechając się.