Pokój Wspólny

-Przykro mi. -naciagnelam kaptur na oczy i zasznurowałam usta. Poczułam jak po policzkach płyną mi łzy. Chyba wstawię się na jakiś czas do skrzydła szpitalnego.

-Ej kłóliku-spojrzałem na nią-Chyba nie wzięłaś tego na poważnie?-przysunąłem się do niej i zacząłem ją szturchać-Żartowałem przecież, ey.

-Wiem.-powiedziałam szlochajac.  Zakrylam twarz dłońmi. Brawo Soo.

-Soo nie płacz-powiedziałem ściągając jej kaptur- No weź...Nie umiem pocieszać-westchnąłem

-Nie chce. Nie musisz. Przepraszam. -powiedziałam naciągając kaptur na głowę. -Zaraz mi przejdzie.

-Głupia-mruknąłem i ją przytuliłem-To jest pierwszy i ostatni raz gdy cię przytulam. I nie rycz już-dodałem

-Jeszcze nie raz mnie przytulisz. -powiedziałam przylegając do niego.-Zobaczysz.

-Pff, jasne-prychnąłem -Nie jestem misiem przytulanką. Nie tulę ludzi

-Ja nie jestem człowiekiem. -powiedziałam kiedy się uspokoiłam. -Jak komuś powiesz ze się do ciebie tulilam to cie wykastruje. Buzi.-dodałam obejmując go w pasie. Teraz było mi naprawdę ciepło i przede wszystkim wygodnie.

-Nie zamierzam. Fuj-powiedziałem wykrzywiając się-

-Fuj ze cie wykastruje czy fuj ze się do ciebie przytulam?

-Fuj, że mnie przytulasz i powiedziałaś buzi. Ugghh-wzdrygnąłem się-Ale bardziej te drugie. Bo to pierwsze to coś innego niż bicie, czy pukanie-zaśmiałem się-

-A.. Aha. -powiedziałam szybko się od niego odsuwając. Skuliłam się w rogu kanapy, bawiąc się suwakiem kigurumi.

Ziewnąłem-Dobra idę spać. Pchły na noc-powiedziałem podnosząc się. W drodze, gdy byłem obok poczochrałem ją po włosach-W razie czego krzycz kłóliku, bądź wbijaj-dodałem i wyszedłem z pokoju wspólnego.

NP Dormitorium Chłopaków (Slyth)

Kiwnelam tylko głową po czym również podniosłam się z kanapy i wyszlam z pokoju wspólnego.
Next:Gdzieś w Hogwarcie

Po wejściu do pokoju wspólnego, położyłam się na kanapie podkładając sobie pod głowę poduszki. Miskę postawiłam obok swojego biodra i zaczęłam jeść żelki,  gapiac się w ogień buchający z kominka. No co. No przecież nie będę płakać bo się na mnie wydarł.  Później sobie popłacze. Z innego powodu.

Wszedłem do pokoju wspólnego, jako tako uspokojony. Zauważyłem miskę z żelkami. W drodze do dormitorium wyciągnąłem się w stronę miski i wziąłem garść, po czym udałem się do dormitorium.

[Śpię sobie ]

Dobra to idę na te błonia.

Weszłam do pokoju wspólnego, zaciskajac pasek od szlafroka żeby mi się nie rozsunął I zaczęłam przeszukiwać kanapy I podłogę. Jak wyszlam z WS to jeszcze ją miałam na nagdarstku. Zagwizdałam głośno na palcach jednej ręki, żeby wezwać Sowę. Tak.... Dupa... Przecież wysłałam ją. Raczej nikogo tym nie obudziłam bo wszyscy z powodu balu, są gdzieś w zamku. Podejrzewam że tylko ja i Nath jesteśmy w swoim domu.. Prawie jak grzeczne dzieci.. hahah..
Zamiast skupić się na szukaniu, moje myśli non stop wracały do blizn Natha. Tak bardzo chciałam wiedzieć skąd się wzięły. I.. o dziwo.. to nie chodziło o zwykłą ciekawość. Chciałam wiedzieć Bo się martwiłam... O niego... Ja... Gdzie ta kurewska bransoletka..

Skoro nie ma jej tu.. Ani u mnie.. to jest jedno miejsce gdzie może się znaleźć. Bruùuu

Wszedłem do pokoju wspólnego i wygodnie położyłem na kanapie i zacząłem jeść żelki.

Przechodząc przez Po oj wspólny do dormitorium zauważyłam znajome blond włosy. Usiadłam w fotelu i popatrzyłam na leżącego chłopaka. -Nie jedz tego tyle bo cię zemdli.

Spojrzałem na dziewczynę z uniesioną brwią, a następnie wrzuciłem do ust garść żelków i jedno z nich upadło na kanapę.

-I do tego naświniłeś. . Dlaczego sobie poszedłeś?

Wziąłem żelka, który spadł i chuchnąłem, po czym wrzuciłem go do ust-No co? Skończyłem jeść to wyszedłem-odparłem i spojrzałem w miskę. Reszta nie wygląda smacznie.

-Aha. No okej. -sięgnęłam po gazetę leżąca na stoliku po czym skuliłam się w fotelu i zaczęłam ją przeglądać.

Odłożyłem miskę na podłogę. Nie znalazłem niczego interesującego. Wpatrywałem się znudzony w sufit.

Spojrzałam na niego znad gazety po czym prychnęłam cicho. Odłożyłam gazetę i wstałam obciągając sukienkę. Podeszłam do kanapy i uklęknełam obok niej, kładąc się chłopakowi na klatce piersiowej i przytulajac bez słowa.

Objąłem ją lekko zdziwiony. O co chodzi?

-Kocham Cię. -powiedziałam stłumionym przez jego koszulkę, głosem. -Co o mnie pomyślałeś kiedy pierwszy raz mnie zobaczyłeś? Albo w klubie? Kiedy rozmawiałeś?

-Że jesteś...Nie powiem nic o wzroście-zaśmiałem się-Ale widać było, że nie jesteś typową szarą myszką.

-Mhm..A... Coś więcej? Chodzi mi o to czy miałeś wyrobione o mnie zdanie juz od pierwszego spotkania.

-Po jednym spotkaniu niewiele mogłem powiedzieć. Nie rozmawialiśmy przecież za dużo-powiedziałem kładąc dłonie na jej plecach.

-Mhm. .-mruknęłam zamykając oczy. -Zaraz sobie pójdę do siebie. Daj mi jeszcze chwilkę. -powiedziałam cicho. Nie chciałam wcale się od niego odsuwać ale przecież nie mogłam tak zostać wieczność. Czułam się przy nim bezpiecznie jakby nic i nikt nie mogło mnie dotknąć i skrzywdzić.

-Aż tak ci ze mną źle?-parsknąłem cicho jeżdżąc palcami po plecach Soo.

-Nie. Dobrze wiesz że nie. Z nikim nie było mi tak dobrze jak z tobą. Jakkolwiek by to nie brzmiało. -podniosłam się i zdjęłam buty, następnie przechodząc przez chłopaka i wciskając się między niego a oparcie kanapy. Objęłam go mocno w pasie. -Idealnie...

-Tylko mnie nie zepchnij. Pamiętaj o żelkach- powiedziałem z powagą na twarzy

-Jestem na tyle mała ze nie zepchne. -powiedziałam podnosząc głowę i patrząc na niego.-A nawet jeśli. . To najwyżej wylądujesz w żelkach

Wziąłem miskę ponownie i położyłem ją na brzuchu ponownie biorąc żelka do buzi- Nie wyląduję

-Też chcę żelusia. ..-powiedziałam mrugajac szybko powiekami. -Daj

-W takim razie sama mi go zabierz- powiedziałem uśmiechając się. Wziąłem dwa żelki i miskę odłożyłem na stolik. Wcześniej wspomniane słodycze przytrzymałem zębami i spojrzałem na Soo.

Uniosłam brew patrząc na niego. -Dzieciak...-powiedziałam przewracajac oczami i podciagajac się wyżej żeby sięgnąć żelków. Odgryzłam połówki obu żelków po czym pocałowałam chłopaka krótko. -Mniam..-powiedziałam gryząc żelki i patrząc na niego. -Nic trudnego bae

-To nie miało być trudne-mruknąłem uśmiechając się

-Ty po prostu jesteś wstrętny co? -zaśmiałam się patrząc na niego i kręcąc głową. -Wiesz że jesteś wyjątkowy?