Dormitorium Chłopców 1

Wmaszerowałam do środka i ten widok odrobinę mnie zamurował.
- Po pierwsze, to męskie dormitorium, więc żadna z was u nie powinna być, tym bardziej ktoś, kto nawet nie jest Ślizgonem. Proszę o natychmiastowe wyjście. Po drugie, Az mam dla ciebie eliksir na kaca, twoja siostra prosiła, abyś go dostał. Wypij do dna - powiedziałam, po czym podeszłam do chłopaka i wcisnęłam mu w rękę małą buteleczkę. Groźnym wzrokiem spojrzałam na dziewczyny. - Soo, jeśli nie chcesz mieszkać z resztą Ślizgonek, to mogę załatwić ci osobny pokój. Nie musisz łamać żadnych regulaminów, gwarantuję. Oznajmiam też, że hasło do wejścia będzie zmienione i ma pozostać tylko między Ślizgonami. Czy to jasne?

Roześmiałam się.
- Mogłaś wysłać mu wiadomość, żebyście się spotkali przed pokojami Ślizgonów. Teraz jednak musisz opuścić swojego chłopaka. Chyba, że chcesz być wydalona ze szkoły. Rozumiemy się?

- Będziecie mogli się spotykać poza swoimi sypialniami. Macie chyba wystarczająco dużo miejsc i wystarczająco dużo czasu po lekcjach, aby iść sobie na jakiś spacerek i trochę sobie pogawędzić, prawda?

- Soo, taka jest moja rola. Najpierw edukacja, później związki - rzuciłam i uśmiechnęłam się do niej, całkowicie ignorując piorunujące spojrzenie dziewczyny, która właśnie wyszła. - Masz godzinę do ciszy nocnej. Leć się spotkaj z tym swoim chłoptasiem, byle nie w jego pokoju. Rozumiemy się?

- Trójkąt z wami jakoś mnie nie interesuje - rzuciłam do dziewczyny i puściłam do niej oczko. - Jesteś Ślizgonką, jestem pewna, że znajdziesz sobie inne, bardziej odpowiednie miejsce.

- Wiesz co, Soo? Idź już stąd i nie komentuj. Jak ktoś cię złapie w jego dormitorium, to masz przewalone. Rób, co uważasz za stosowne. Ja w twoim wieku byłam w stanie znaleźć inne rozwiązania...