Dormitorium Chłopców 1

Wszedłem jako pierwszy. Trzeba się jak najszybciej rozgościć. Otwarłem te cudne drzwiczki do mego dormitorium i jebnąłem się na środek opierając o bagaż. Obite z deka nogi i buzia bolały. Pozostanę w tej jakże dumnej i Gryfońskiej pozycji jeszcze trochę. Czułem się tak bardzo zmarnowany. Delikatnie zamknąłem oczy leżąc na dość zimnej podłodze. Chyba w nos nie przywaliłem sobie i krew mi nie zacznie lecieć. Po takim czasie nie powinna, raczej. Obiekt na środku. Tia, robił za moją podpórkę. Wyglądałem jak ... Człowiek który umierał? Pogniecione ubrania, lekko brudne od jakże czystych schodów, pozycja na ziemi i siniak na buzi. Tak zgwałciły mnie schody, ale chyba nadal jestem prawiczkiem? Ze schodami się nie liczy. Powiedzcie że nie ...

Kurt wszedł i pierwsze co przykuło jego uwagę to prawie leżący chłopak na środku. Farbowany brunet spojrzał poważnie na niego zanim nie poszedł do swoich rzeczy i wyciągnął różdżkę. Podszedł do rudej osoby i dotknął delikatnie ale stanowczo by go zauważył."Hej, jesteś cały?"

Spojrzałem się na różdżkę i po chwili na chłopaka. Kiedy on tutaj wszedł! Musiałem zachować spokój ponieważ, walić to, czemu on do cholery mnie dźga. Gwałtownie wstałem i chciałem do niego podejść. Tak, w tym samym momencie, z gracją i innymi tego typu rzeczami poczułem ból w obitej nodze. Mięśnie trzeba rozruszać. Tak powiadała mamusia. Po chwili kręcenia się w mojej głowie, wpadłem na niego. Pierwsze wrażenie, przywitanie się, nowi przyjaciele, znajomości i takie tam. Wszystko runęło razem ze mną. Wprost w niego. Przynajmniej nie jestem z tym osamotniony.

Chłopak był wstanie przytrzymać chłopak gdy spadł mu na pierś. Spojrzał na niego z neutralną miną zanim zaczął próbować utrzymać śmiech, ale nie udało mu się."To pierwszy raz gdy chłopak rzuca mi się w ramiona." Powiedział Kurt po zaśmianiu się i pomógł drugiemu odzyskać równowagę."Co się stało że tak łatwo upadłeś? I co robiłeś na podłogę?"

Spojrzałem się na niego i szybko stanąłem, z drobną pomocą, na nogach. Te piękne chwilę tak szybkio mijają. Cudny lot wprost na jakiegoś chłopaka. Normalnie jak bym oglądał Disneya dla małych gey'ów. Tak ta wizja była prze piękna, ale po chwili padło pytanie na które wypadało by mi odpowiedzieć.
- Wiesz jakoś ... wszedłem do pokoju po kilku upadkach na schodach, a dokładnie jednym. - Dość szeroko się uśmiechnąłem w jego kierunku. - Nie mam dziś najlepszego dnia, a ta podłoga zaoferowała mi przygodę życia! Wiesz siedzenie i te sprawy. Cudna rzecz. Gdyby nie bolały mnie nogi i buzia, to pewnie nie kojarzył bym tego z pracą w kopalni.- Wpadłem w monolog, ale ile można? - Jestem Lyros. Obejdzie się bez uścisku dłoni, już i tak mieliśmy cudne zbliżenia. - Wziąłem swoje rzeczy i rozejrzałem się po pokoju. - Które łóżko bierzesz mój wybawco ?

Po raz pierwszy od przyjechania do Hogwart'u Kurt się roześmiał, przynajmniej ktoś z humorem."Rozumiem, jestem tu po raz pierwszy więc ruszające się schody to coś nowego dla mnie też." Podszedł do swoich rzeczy, gdzie w klatce siedział brązowy królik-Tomco, który z jakiegoś powodu był bliżej ściany."Hej kolego, co jest?" Kurt spytał zwierzątko zanim Lyros spytał się go o jego łóżko, brunet rozejrzał się i zauważył jedno z miejscem na książki. Kiwnął głową w kierunku tamtego miejsca i odpowiedział, klatka w rękach."Tam. A, mam na imię Kurt."

Odszedłem na przeciwne łóżko niż jego. Nie żeby uciec od chłopaka, a żeby nie stresować królika. Biedne stworzonko. Może i czasem mam z metr więcej, ale nie jadam królików. Chyba, rzadko zdarzam i się pamiętać co wpierdzielę i przez co nie jadam kilka następnych dni.
- To ja wezmę to łóżeczko. - Podszedłem do niego szybkim krokiem i zacząłem, już powoli, rozpakowywać rzeczy. wyjąłem ich dość sporo na półki. Były tam jakieś książki, troszkę kart i inncyh rzeczy do wróżenia jak i eliksir. Królik chłopaka od razu się uspokoił. - Powiedz, czy twoje imię da się zdrobnić, albo czy chrapiesz w nocy?

Kurt zaczął rozpakowywać też, miał więcej książek od Lyros'a, ale to dlatego że lubił czytać w wolnym czasie."Z tego co wiem nie i nie, bo inaczej Tomco by ogłuchł." Chłopak zażartował podczas odkładania swoich pozostałych rzeczy, w tym tabletki, których opakowanie, zakrywając od strony napisu mówiącego czym one są schował do szafki, którą mógł zamknąć."A ty? pisz nago czy lunatykujesz?" Kurt spytał, wyciągając ubrania do spania.

O tak. Graliśmy już najprawdopodobniej w 100 pytań. Jakie mógł bym mu pytania zadać? W sumie to ciężka rzecz do ogarnięcia jest. First - łazienka. Muszę się umyć i ogarnąć. Nie byłem najczystszym chłopakiem. W sumie mógł bym mu odpowiedzieć. - Śpię nago, ale nie linatykuje, więc nie masz się oco martwić. Budząc się w nocy nie zastaniesz nagiego tyłka przed twarzą. - Odparłem wesoło do chłopaka. - A jak twoje zwyczaje spania i pozwolisz że skorzystam z łazienki?.

"Proszę bardzo, ja to jutro zrobię. A co do pierwszego pytania to zazwyczaj od razu idę spać po łazience, a czasami jeszcze czytam zanim ktoś nie zgaśnie światła."Farbowany chłopak odrzekł i poczekał aż chłopak poszedł do łazienki zanim nie rozebrał się do gatek. Ubrał ubranie do snu składające się z koszulki i spodni od pijamy. Wstał z łóżka na którym leżał i podszedł do okna, obserwując okolicę.-Niezwykłe.-Chłopak pomyślał. Stał tam przez chwile rozmyślając zanim odszedł i wszedł pod kołdrę. Gdy rudy chłopak wrócił powiedział do niego."Idę spać jakby co, nie przeszkadza ci to?"

Poszedłem w stronę łazienki i przy okazji słuchałem chłopaka. Mówił do mnie, ale zamyśliłem się o tym czy w tym roku też będzie ciepła woda. Uśmiechnąłem się do niego i wszedłem do łazienki. Rozbrałem się i spojrzałem na swoje ciało. Dziwnie jest być genetycznym wilkołakiem. Moje ciało zawsze wracało do idealnej formy po przemianie. Gładka skóra, długie paznokcie i inne takie. Przyzwyczaiłem się już do tego. Ocknąłem się i poszedłem pod prysznic. Puściłem naprawdę ciepłą wodę. Było tak przyjemnie, a strumień wody żywo spływał po całym moim ciele. Wspomniałem że budowa ciała jakoś sama o siebie dba? To pewnie ten nieświadomy trening. Umyłem się dokładnie. Wyciągnąłem kilka dziwnych rzeczy z włosów i wytarłem się. Założyłem ręcznik do okoła pasa i opuściłem łazienkę. Spojrzałem na chłopaka i znowu odpwiedziałem samym uśmiechem. Dziwnie się czułem gdy wlepiał paczałki w moje nagie ciało. No może był ręcznik,ale jednak. Podszedłem do łóżka i usiadłem bokiem. Zdiąłem ręcznik i wskoczyłem pod kołdrę. Oczywiście absolutnie nie zauważony. Przygotowałem się na rano - gatki pod poduszką.
- Protego Horibillis. - Dziwne słowa, ale zawsze działały. Dotknąłem różdżką, którą podniosłem z szafki, łóżka. Lekko się zaświeciło, po czym stało zupełnie normalne. Prócz tego, że nikt mi psikusa nie zrobi ani nie tyknie.
- Dobranoc. - Siedziałem i spoglądałem w przestrzeń pokoju.

Kurt mruknął, przewracając się co jakiś czas, otworzył oczy i jego oczy spadły na jego nowego kolegę. Nie wiedział czy to dlatego że się dopiero obudził, ale wyglądał uroczo dla niego. Podniósł się, wziął rzeczy do toalety, swój mundurek i poszedł w kierunku łazienki. Po kilku minutach wyszedł odświeżony, podszedł do swojego bagażu i wsypał swojemu zwierzakowi jedzenie, mówiąc do niego jak do dziecka."Jak tam noc była mały? Nie za chłodno?" Po chwili spojrzał na Lyros'a i spytał głośno, pamiętając że rzucał jakieś zaklęcie w nocy."Lyros, wstawaj, już jest ranek."

Pamiętam jak siedziałem w nocy i spoglądałem kto jeszcze wjedzie do naszego dormitorium. Wyszedłem dość szybko i pewnie odpłynąłem przed 22:22. Tak te godziny były takie piękne. Absolutnie nic dodać i nic ująć. Czy ja śniłem? Nigdy nie pamiętałem snów przez jakiś tydzień po pełni. Głównie moje sny sprowadzały się do zboczonych rzeczy. Choć sexu raczej nie było, raczej szał nagich ciał. Cudny rym. Spało mi się chyba dobrze, choć stanowczo za krótko. Usłyszałem jakiś magiczny głos, moje zaspane uszy wysłały sygnał - To na pewno głos magicznego jednorożca. - Szybko otworzyłem oczy i się podniosłem. Nie był to jednorożec a chłopak z mojego dormitorium. Spojrzałem się na niego.
- Zostajesz moim osobistym budzikiem. Dobra fucha nie sądzisz ? - Uśmiechnąłem się pociesznie do niego. Powinien być zadowolony z niepłatnej pracy. Jeszcze pozostało jedno pytanie. Czemu on wstaje tak rano i która godzina?
-Wyspany jesteś i powiedz mi godzinę. - Wpierw zapytałem pytająco, aby szybko przejść do twierdzenia.

Chłopak zaśmiał się cicho."Jak będziesz mi dawał monetę za każdy ranek? Jeszcze jest ranek, ale lepiej się przygotować, nie?" Kurt odrzekł idąc do swojej szafki, sięgając po kilka rzeczy."W końcu to szkoła i jest obowiązek uczęszczania na wszystkie lekcje." Wygląd mężczyzny z wczoraj był świeży w jego pamięci, ciekawiło go czy to jeden z jego nauczycieli. Jeżeli tak, może zapomnieć o jakiejkolwiek szansie z nim.

Nie widziałem opcji dawania mu pieniędzy co rano. Nie miałem ich nawet dużo przy sobie. Zamyśliłem się na chwilę o rzucaniu mu pieniędzy rano i mówieniu tańcz. Napewno było by śmiesznie, choć pewnie nie zbyt wesoło by się poczuł z tego powodu. Wlepiłem w niego spojrzenie, a przy okazji wyciągałem z za poduszki swoje boxerki. Jak mógł bym ich nie opisać? Były to czarne i obcisłe boxerki w pixelowe serduszka, które znajdowały się pod różową gumką i strzelały do pixelowych statków w kosmosie. Wysuwając je zapytałem.
- O czym myślisz? - Nie trudno było zobaczyć się zamyślił. Poprzednią wypowiedź chłopaka taktyczne przemilczałem.

"Nic ważnego." Farbowany brunet odpowiedział, nie było powodu mówić że podobał mu się facet, jak będzie chciał wiedzieć to się go spyta. Wsunął tabletkę do kieszeni spodni i nasunął opaski na nadgarstki w czarno-biało-czerwone paski." A co do wczoraj, co to było za zaklęcie co wypowiedziałeś? Jeżeli to było zaklęcie." Kurt spytał się, biorąc plecak z różdżką i książkami.

- Mi możesz mówić wszystko. A jak chcesz to możesz też deponować we mnie tajemnice. - Uśmiechnąłem się pociesznie do niego i wsunąłem do końca bieliznę. Musiałem teraz się podnieść. Jak brzmiało to drugie zaklęcie. Pamiętam jedynie że było na F.
- Finite! - Poprzednie zaklęcie zniknęło, dzięki czemu mogłem spokojnie opuścić łóżko. - Zaklęcie ochronne. Nie lubię nocnych psikusów. Choć to którego użyłem jest bardzo trudne, ale też i w rodzinie od sporego czasu uczą dzieci. - Cholernie przydawało się zaklęcie obronny terenu podczas przemian w wilkołaka. Mniej się niszczyło.
Wstałem praktycznie nagi i spojrzałem się na niego wesoło. - Nauczyć cię wieczorem zwykłego zaklęcia ochronnego? - Jego królik znów się odsunął. Dość bardzo mnie nie lubił.

"Pewnie, choć mam problemy z...Kontrolowaniem czarów." Zawstydzony uśmiech pokazał się na jego twarzy."Krótko mówiąc, tak skupiłem się na wodzie by się szybciej zagrzała w czajniku, że cała zmieniła się w gorącą parę, która popsuła ów czajnik." Jak to się wtedy wystraszył gdy poczuł że przycisk jest gorący, a dopiero jak cała para poleciała."I to dopiera kilka miesięcy temu było i wtedy jeszcze nie znałem moich możliwości."

Podszedłem do niego z poważnym wyrazem twarzy i łapałem go za ramię. Wziąłem głęboki wdech po czym wybuchłem śmiechem. Absolutnie nie umiem być poważny. Nie ważne oco chodzi, ale całkowita powaga to nie mój żywioł.
- Sorry za tą powagę. Zaklęciem ochronnym nikogo nie zabijesz. Najwyżej będzie w złym miejscu. - Pocieszyłem go, a przynajmniej starałem się.
- I powiedz mi o kim albo o czym wtedy myślałeś. Jestem ciekawski jak cholera, a z wyrazu twarzy umiem czytać. - Usiadłem na przeciwko niego i spojrzałem się w jego buzię. Podłoga nie była taka zimna. Choć trochę na gołe nogi było ją czuć.

Kurt zignorował co przed chwilą się stało i oparł się o ścianę."Zauważyłem kogoś kto mi się spodobał, ale to starsza osoba, więc nawet nie ma sensu o tym gadać." Spojrzał na rudego i zauważył, że w jego oczach zaczęło świecić zainteresowanie."Nie, więcej nic nie powiem o tym. Koniec dyskusji." Siedemnastolatek powiedział, mając wrażenie że próbuje powiedzieć szczeniakowi czemu nie gryść butów.

Wlepiałem w niego swoje wielkie oczyska. Przynajmniej mogły tak wyglądać z tej perspektywy. Obstawiam, że się błyszczały i pragnęły tej wiedzy tak bardzo jak ja.
- Oj nie bądź taki niedostępny! Starsze osoby są fajne. - Uśmiechnąłem się do niego i ciągnąłem temat z parteru dalej. - Pewnie jakiś ostatni rocznik! Tak zwani doświadczeni. - Zaśmiałem się i spojrzałem na niego podejrzliwe. - Chyba że czujesz miętę do Nauczyciela! Wiesz nie są w jakimś super podeszłym wieku. No chyba że dyrka. Jeśli o nią chodzi to tylko przytaknij i bez szczegółów. - Nie ruszyłem dupy z posadzki. Była już troszkę zimniejsza niż na początku mi się zdawało. Ahhh wkładanie noska w nie swoje sprawy. To było coś co kochałem. Na szczęście umiałem dochować sekretu.

"Nie ona, ale może jesteś blisko?" Kurt przekręcił oczami zaczął iść w kierunku drzwi." Choć, już pewnie jest śniadanie." Chłopak wyszedł i korzystając z pamięci powędrował do wielkiej sali. Ciekawe czy coś go czeka dziś.

Następny post w Wielkiej Sali.

Chłopak totalnie mnie olał! No prawie totalnie bo mi odpowiedział. Wstałem i założyłem koszulkę i spodnie. Szata opadła na moje ramiona gdzieś w połowie drogi. Na dodatek były to schody, więc prawie się nie zabiłem. No cóż nadal żyję i wciąż mam ładną buzię. Równowaga świata została zachowana.

 
                                                   Następny post w Wielkiej Sali.

Nie pozwolił Lyrosowi przejść samemu do dormitorium. Chłopak nieźle się poobijał i na sto procent jego ciało promieniowało od bólu. Dexter ułożył go na łóżku, zdejmując mu również przy tym buty.
- Odpoczywaj... - uśmiechnął się i wyszedł.

~~następny post gdzieś tam chyba, że Dexter zostanie zatrzymany ~~

Z miną pół żywego i nie zbyt wesołego człowieka, dałem się odprowadzić do łóżka. Dałem spokojnie się położyć po czym spojrzałem na niego. Zastanawiałem się co mogę mu teraz powiedzieć. Gdy już miałem zacząć jakiś temat, urwał wszystko jednym słowem i wyszedł. - Tak też można, może głodny był? - Zaczynam rozmawiać sam ze sobą. Super. Spoglądałem jeszcze tylko na wyjście w którym zniknął półnagi facet. Wiecie. Rozciągnięte i troszkę podarte po przemianie. Powinien się przebrać zanim mnie odprowadził. Ja bym chwilkę posiedział na schodkach.

Leżałem w bezruchu trochę czasu, ale co ja mam ze sobą zrobić ? Nudzi mi się jak cholera. Umyć się? Wstałem i podreptałem do łazienki. Nadal boli chodzenia. Ile to już punktów mają schody? Bo ja 0? Ta wanna nie dała mi dość dużej ilości satysfakcji. Na pewno jest tutaj basen. EJ ! Przecież nie raz mówili mi rok temu o przyjaznej i ogromnej kałamarnicy w jeziorze. Tak postanowione.

                                                   Następny post nad jeziorem.

Wszedłem do swojego, w sumie nie tylko mojego pokoju. Spojrzałem i usiadłem na łóżku. Wyciągnąłem Wszystko z kieszeni. Gdzie on jest? Spoglądałem w każdą stronę. Zgubiłem mój Eliksir z Tojadu. No to kurwa wracamy na szybkości do sali lekcyjnej. Wybiegłem z Dormitorium i pobiegłem wprost do sali panny Diany.

                                         Next --- >  Sala od eliksirów

Bezpiecznie dobiegłem do dormitoriów i wywaliłem się całym ciałem na Wyrko. Tak teraz ono było mi do szczęścia potrzebne. Ono tak naprawdę mnie rozumiało. Zawsze mnie wysłuchiwało i wspierało swoją miękkością. Odetchnąłem i rozwaliłem się na łóżku.

Brunet zamknął drzwi i podobnie do rudego chłopca, wyłożył się na łóżku."Hej, co tam?" Spytał się, patrząc w kierunku Lyros'a."Trzymała się długo nauczycielka od eliksirów?"

- Troszkę tak, a jak życie u ciebie ? - Wstałem i skierowałem się z rzeczami w stronę prysznica. Poczekałem jak mi odpowie i wszedłem pod prysznic. Ubrania położyłem na ubikacji. Umyłem się dość szybko i sprawnie. Ciepła woda spływała po moim nagim ciele strumieniami. Było mi tak dobrze. Troszkę mi to zajęło ale wyszedłem ogarnięty do perfekcji w samym ręczniku. - Ty się myjesz rano tak ?

"Nie, teraz to zrobię." Wstał i wziął rzeczy potrzebne do mycia i snu."A co do dzisiaj, trochę się działo. Powiem ci jak przyjdę." Kurtowi zajęło 15 minut przed wyjściem. Usiadł na łóżku i powiedział to co mógł. Kiedy już skończył, ziewnął zmęczony."Nauczysz może mnie tego zaklęcia ochronnego jutro?" Upewnił się że jego Tomco ma co trzeba, pogłaskał go i wszedł pod kołdrę."Dobranoc." Powiedział po wypiciu dzisiejszego eliksiru, kto wie, może będzie miał mile sny dzięki temu?

Uważnie go wysłuchałem gdy już wyszedł z pod prysznica. Ja byłem już wtedy nagi i bezpieczny w łóżku po rzuceniu zaklęcia. - Na spokojnie mogę cię jutro go nauczyć. - Odparłem wesoło i się przytuliłem do poduszeczki.- Dobrej nocy Kurt. Niech ci się przyśni coś wesołego i fajnego. Jak ciastka ! - Zaśmiałem się i postarałem zasnąć. Chwilę później zasnąłem. Sen... tak to już się zaczynało. Sny to były wizje przeszłości gdy byłem wilkołakiem. Zawsze się tak działo gdy zbliżała się pełnia? Była ona w tą sobotę ? Z przejścia soboty na niedzielę. Znowu się zaczną bule głowy, mdłości i inne uroki pełnej przemiany. Ona tak bardzo bolała. Najgorsze, że ból zaczynał się powoli nasilać od początku tego dnia w którym miała nastąpić przemiana. Co mi się śniło? Pierwszy człowiek którego nie umyślnie zabiłem. Była to służba domowa. Nie miałem za bardzo jak go przeprosić.

Chłopak mruknął, budząc się że snu który miał. Śnił mu się ten bursztynowo-oki mężczyzna, jak to rozmawiali i prawie się pocałowali gdy się obudził. Ziewnął rozciągając się, przecierając sen z oczu.-Rany, jaki sen...-Pomyślał i już chciał podejść obudzić drugiego, ale przypomniał sobie w ostatnim momencie że rzucił zaklęcie ochronne."Lyros, obudź się, już ranek."

Wyrwałem się mocno przed siebie. Rozejrzałem się panicznie do okoła jakby ludzie stali wokoło mnie. Nie było ich tam. Stał tylko Kurt blisko mojego łóżka. Obrazy pochodzę z moich snów gdzieś się przewijały po pokoju. Kołdra opadła na moje biodra i ledwo zakrywała to co powinna. Musiałem się przy okazji mocno spocić w łóżku. Machnął ręką z różdżką, którą najwyraźniej złapałem w nocy. - Finite! - Bariera znikła a ja opadłem na łóżko. - Dzięki za oburzenie... - Wymamrotałem do niego. Musiałem chwilę odetchnąć i iść się opłukać.

Chłopak podskoczył trochę do tylu gdy drugi nagle wstał. Przerażenie Lyros'a wystraszyło Kurt'a."Wszystko w porządku? Miałeś koszmar?" Spytał się kolegi, przybliżając się trochę."Może potrzebujesz wody?"

Spojrzałem się na niego totalnie zmarnowany. Woda? Czy ja chce wody? - Tak poproszę i tak koszmary
- Westchnąłem głośno i złapałem za boxerki na półce. Zgrabnie je założyłem pod kołdrą i usiadłem na brzegu łóżka. - Nie cierpię koszmarów, strasznie je przeżywam jak widzisz. - Wziąłem ręcznik z torby i otarłem czoło. - Jak ci się spało?

Chłopak wyciągnął swoją wodę i podał rudemu."Było dobrze, a co z tobą. Wyglądasz jakby gonil cię morderca." Kurt Odpowiedział i usiadł obok niego."Chcesz być zostawiony sam?"

Wziąłem jeden łyk i mu oddałem. - To nie mnie ścigał morderca. Nieważne. Jest już dobrze. Ty tylko sen nie? - Sprostowałem szybko i się podniosłem. Musiałem się opłukać, ale to na spokojnie. Nie miałem zamiaru iść na śniadanie. - Ja dziś odpuszczę sobie śniadanie, więc nie czekaj.

"Ok, ale powiedz jeżeli zgłodniejesz, to ci przyniosę coś."Kurt wstał i ubrał się gdy rudowłosy się mył. Po zajęciu się potrzebami swojego zwierzątka wziął torbę wyszedł wielkiej sali. Może to przez sen, ale czul się trochę lepiej.

Następny post w Wiekiej Sali.

Wyszedłem z pod prysznica i ubrałem się.
Nie zajęło mi to jakoś długo. Włożyłem, tam gdzie było ich miejsce, kilka niezbędnych rzeczy. Różdżka była przy ręce, lekko sciśnięta opaską. Reszta w kieszeniach. Poszedłem do sali w której miałem mieć lekcje. Wolałem już tak poczekać i po nic nie robić.

Sala od ONMS

Wdreptałem po schodach na samą górę. Podałem hasło puszystej pani z obrazu. Wesoło mnie wpuściła do środka
Jakby klamka nie Wystarczała. I tak zawsze jakieś osoby z różnych roczników się kręcą po pokojach. Rzadko nie ma absolutnie nikogo. Przeszedłem do mojego pokoju i rozbrałem się. Wskoczyłem do łóżka. Miałem nadzieję na brak snów o pościgu i rozszarpywaniu ludzi, ale nie było mi to dane. Wstałem dość wcześnie. Spocony i zwstresowany prawie identycznymi wizjami jak wczoraj. Dziś latanie chyba... Umyć się i ruszyć tam gdzie trzeba.


Następny post na lekcji latania z Panną Fox.

-No to jesteśmy..-powiedziałem otwierając drzwi do dormitorium. Od razu skierowałem się do swojego kufra i wyciagnąłem z niego nieużywany ręcznik jak i jakieś moje mugolskie ubrania. Podałem je dziewczynie.-Tam jest łazienka-wskazałem jej palcem drzwi. Sam usiadłem na swoim łóżku, a zaraz obok mnie pojawił się Garfield. Zacząłem go głaskać.

-Jesteś. .. pewien ze mogę tu być. ...? -zapytałam ściskając rzeczy w dłoniach.

-No tak... Spokojnie, nawet jeśli to po prostu przejdzie na mnie, nic mi nie będzie- powiedziałem i gładziłem futro kocura. Zamruczał. Uśmiechnąłem się i dalej go głaskałem.