Pokój Diany Blake

- No okej - położyłem się wygodniej.

Zamyśliłem się na chwilę. Historię? Tylko jaką... - Chcesz wiedzieć, za co mnie wywalono pierwszy raz z Mahoutokoro? Bo ogółem z tej szkoły wywalono mnie dwa razy.

- Więc... Już wtedy Isobel fascynowała się nekromancją. Kiedyś miała o tym książkę, była to przerwa letnia od szkoły i taka grupa chłopaków ze szkoły to zauważyła, gdy czytała to siedząc przed domem. Nie przepadali za nią, mimo że nic im nie zrobiła, wtedy po prostu róźdżką przyciągnęli tę książkę. Jeszcze bardziej jej nie lubili, ogółem uznaje się w Japonii nekromancję za zbrodnię, mimo że nie jest prawnie zakazana, to osoba, która się tym zajmuje i ludzie to wiedzą, przestają uznawać ją za człowieka. Nie za bardzo ludzie chcieli im wierzyć, w końcu, szesnastoletnia dziewczyna miałaby się parać nekromancją? Byli wściekli, gdy nikt im nie wierzył, więc gdy już była szkoła, po lekcjach zaczaili się na nią w zaułku. Gdy tylko tam przyszła, wyskoczyli i ją ogłuszyli. W końcu wylądowała w domu jednego z nich. Przywiązali ją do krzesła i zaczęli wyzywać, upokarzać, policzkować... Nie wiem czemu, co to ma do nas, ale naszyjnik Isobel tak jakby nas łączy, oraz tych, którzy go mają, gdyby nie to, nie wiedziałbym gdzie ją zabrano. W końcu dotarłem na miejsce i zacząłem z nimi walczyć. Gdy czterech z nich, z powodu urazów psychicznych, wylądowało na oddziale intensywnej terapii psychicznej, a dwóch z powodu fizycznych na podobnym oddziale, podjęto decyzję o wyrzuceniu mnie. Nikt mi nie wierzył, tak jak im z oskarżaniem siostry. Może to dlatego, że często były ze mną zamieszania. Często z kimś się pojedynkowałem - westchnąłem.

NP: sala eliksirów.

- Okej - powiedziałem, przeciągnąłem się i wstałem. - No to do zobaczenia.
NP: Wielka Sala

Wszedłem do pokoju i zerknąłem na Dianę. - Hej - podszedłem i ją objąłem. - Jak się czujesz?

- Pogodziłem się z Isobel, poznałem lepiej pewną Ślizgonkę, wydaje się fajniejsza niż myslałem, wyglądała mi na kolejną jakąś szlachciankę, ale jest w porządku. Pojadłem też trochę i tyle. - Carl czyli ten z Gryffindoru? Słabo go znam totalnie.

Poczułem coś dziwnego, ale wiedziałem o co chodzi. Naszyjnik, Isobel czegoś chce. - Wyjdę na chwilę, siostra czegoś chce - powiedziałem i wstałem. - Zaraz będę - pocałowałem ją krótko na odchodne.
NP: Korytarz na parterze.

Wróciłem i usiadłem obok niej. - Mam sprawę do Ciebie.

- Darowałabyś Soo i temu no z Gryffindoru? Ten jeden raz, już nie będą się tam spotykać gdzie nie powinni. Młodzi są, głupi no... - powiedziałem tak, jak wymyśliłem wcześniej. Jak najlepszy dobór słów.

Zaskoczyła mnie jej reakcja, wziąłem oddech. - No okej, przepraszam.

- Rozumiem i nie mam Ci tego za złe, naprawdę - odpowiedziałem i spojrzałem w okno na aktualną pogodę.

Objąłem ją czule i zanurzyłem swoją twarz w jej włosach.

- Więc się cieszę i zostanę z Tobą tak długo jak będzie trzeba - pocałowałem ją czule.

Odwzajemniłem go z równym zaangażowaniem i namiętnością, jednocześnie chciałem by jak najlepiej się poczuła. Chciałem ją wspierać zawsze.

- Pewnie, wrócę. To nudne zielarstwo?... Nigdy za nim nie przepadałem... Najwyżej sobie pośpię - westchnąłem i dałem jej buziaka w policzek na pożegnanie i wyszedłem.

Po drodze na błonia stwierdziłem, że dawno się z Dianą nie widziałem. Zawróciłem i przyszedłem, otworzyłem drzwi i rozejrzałem się po pokoju. - Diana?

- Zmęczony trochę byłem, wybacz - uśmiechnąłem się i podszedłem, pocałowałem ją na powitanie i położyłem się obok niej. - Co czytasz?

Tak jak się spodziewałem, objąłem ją jedną ręką i pocałowałem głębiej, namiętniej niż wcześniej.

Uśmiechnąłem się i wciąż odwzajemniałem, ręce położyłem na jej pośladkach

Rina przechodziła korytarzem. Akurat obok pokoju nauczycielki, Diany. Z jej pokoju dochodziły dziwne dźwięki.
-Sensei?! - Zawołała i zapukała z impetem do drzwi.

Nie słyszała odpowiedzi, więc uchyliła powoli drzwi.
-Sensei..-Nie spodziewała się takiego widoku. Była zszokowana, że nauczycielka nie przestrzega regulaminu. Nie zdziwiło jej zachowanie Aza, ale nauczycielki już tak. Nawet bardzo. Zamknęła szybko drzwi i wlazła na miotłę i wystartowała do biblioteki.

NP:biblioteka

Przestałem się z nią całować i usiadłem. - Muszę się przejść, odetchnąć, będę później - pocałowałem ją w policzek i wstałem. - Trzeba jakoś rozruszać kości - przeciągnąłem się i wyszedłem.
NP: Błonia Hogwartu

Nudziło mi się, więc zdecydowałam się na zwiedzanie Hogwartu. Trafiłam na szóste piętro. Lubiłam wysokie piętra w budynkach, zawsze zawierały coś ciekawego. Uchyliłam drzwi do jakiegoś pokoju i zauważyłam nauczycielkę. Tą seksbombę od eliksirów. O cholera... Aż mnie na chwilę zatkało, po czym straciłam równowagę i poleciałam prosto na nią. Podniosłam głowę zdając sobie sprawę z tego, że leżę na niej z dłońmi na jej piersiach. Takie ciepłe... Miękkie.. Jędrne... Nie powstrzymałam się przed delikatnym ściśnięciem ich. Powtórzyłam na głos rozmarzona komplementy. - Wiem, będzie Pani zła, może i nawet za to wylecę, ale są idealne - powiedziałam zamykając oczy. - Dziękuję za posiłek - przygotowałam się na uderzenie od niej, typową reakcję większości osób w takiej sytuacji.

Wstałam energicznie i pokiwałam głową. - Przepraszam, ale... Pani seksapil budzi całkowicie mój masochizm - powiedziałam szybko zanim wybiegłam z pokoju.
NP: Dormitorium Dziewczyn (Ravenclaw)

Wróciłam się jednak z powrotem, nie chcąc odpuścić chwilowo. - Dobrze się Pani czuje? Tak... Całościowo? Będę dyskretna - powiedziałam patrząc na nią zmartwiona.

- A... Ale ja widzę i... - podeszłam i po turecku usiadłam przed nią na podłodze - Nikomu nie powiem. Przysięgam. Jeśli mogę jakoś pomóc, postaram się - powiedziałam patrząc na nią.

Spojrzałam na nią błagalnie, zadrżałam, z oka spłynęła mi łza. Dlaczego z nikim nic mi nie wychodzi? Czemu każdy mnie odrzuca i nikogo nie obchodzę? Wstałam i wyszłam w milczeniu.