Wielka Sala

Objęłam bez zastanowienia Sophie, biedna nie wytrzymywała tego.
- To samo co z Azazelem? - zapytałam się siebie, nie będąc na bieżąco z wydarzeniami w Hogwarcie - To wszystko jest jakieś chore. - spojrzałam na Valentine.

- A co było z Azazelem? - zerknąłem na Melly. Pfu, Nelly. Za dużo tego nektaru... Który i tak w sumie wyciągnąłem z torby i odkręciłem, by się napić.

-O co wam chodzi? To naprawdę przestaje być zabawne. Nigdy z nikim nie krecilam i nie zamierzam. Przyjaciół tez nie mam więc. .

- Jak nie? - zapytałam i sięgnęłam do kieszeni, wyciągnęłam pudełeczko i wyciągnęłam zdjęcie jak Isobel, Chris i Soo się przytulały. Wystawiłam przed siebie, by jej pokazać.

- Pewna profesorka wymazała mu pamięć, zresztą nie tylko mu. Mojej Bogu ducha winnej siostrze też. - przeszły po mnie dreszcze. - Soo, albo tak jak Carl: umarłaś i ktoś Cię wskrzesił i skutkiem ubocznym była amnezja lub zdradziłaś nauczyciela a ten wyprał Ci pamięć. - wzruszyłam ramionami.

- Nie była to przypadkiem Diana? Chris coś mówiła o tym... Ostrzegała mnie przed nią - zmarszczyłem brwi.

- Tak. Ona. - warknęłam na samą myśl o niej.

Wzięłam od dziewczyny zdjęcie i przejrzałam się mu z rozchylonymi ustami. Po chwili dopiero poznałam siebie. Jezu... No ale to niemożliwe. To niedorzeczne.

- Raczej nie umarłaś, co nie? - zerknąłem na Soo i wciągnąłem jej zapach. - Nie śmierdzisz jak trup, więc chyba nie.

Odskoczyłam od Krukona kiedy mnie poniuchał.
-Nie wiem...-znów spojrzałam na zdjęci, analizując każdy szczegół.

Wysunęłam się z objęcia Nelly i podeszłam powoli do Soo, obejrzałam uważnie jej głowę. Musiałam wyglądać komicznie i niewinnie podczas tego. - Nie widać, by się uderzyła albo coś... - przejrzałam zdjęcia i wyciągnęłam kolejne. Siedziała na kolanach tego wyrośniętego gryfona.

Kiedy przed moimi oczami pojawiło się kolejne zdjęcie drgnęłam lekko. Nawet nie zauwazylam kiedy dziewczyna wstała. Te fotografie również obejrzałam.

Zerknąłem na te fotografie. - A widzisz? Zapewne coś Ci się stało z łepetyną, ale ostatnio żadnej Diany nie widziałem...

- Nie mam nawet skończonego kursu medycznego. Nie wiem jak wygląda magiczne zmartwychwstanie. - popatrzyłam na Sophie - Nie wiem nawet jak umarła... jeżeli umarła. - zerknęłam na Valentina.

Obejrzałam się za siebie. W moich oczach nadal stały łzy, a szata była poplamiona sokiem dyniowym. W tym momencie nienawidziłam całego świata.

Odwróciłam się i zauważyłam Chris, szybko podbiegłam do niej i ją objęłam. - Chris! Co jest? - zapytałam przytulając ją mocno.

-Sam masz problem z ŁEPETYNĄ. -powiedziałam walac go lekko nożem w głowę i dalej patrząc na zdjęcie chłopaka.

Od niechcenia zrobiłem unik. - Pamiętasz coś może ze swojego życia z Soo? - zapytałem białogłowę.

- Nie ważne. Zostaw mnie - powiedziałam odsuwając się od Sophie - Daj mi święty spokój.

- Ale... Chris... - patrzyłam na nią z bólem. Widziałam, że coś się jej działo...

- Zostaw. Mnie - wycedziłam przez zaciśnięte zęby - Nic. Mi. Nie. Jest.

Pokiwałam szybko głową i wręcz pobiegłam z powrotem do Nelly. Wbiłam wzrok w ziemię zamyślona.

- Jak zapomniała ubrać szatę na lekcję, a Diana zaczęła się z nią kłócić na lekcji eliksirów... - mówiłam niepewnie - Jak zakumplowałaś się z Azazelem... O! Jak szczury podarły Ci szatę i ten cały przekręt z nim. - zamyśliłam się.

- Że szczury? - zmarszczyłem brwi patrząc znów na białogłowę i napiłem się nektaru znów.

- Możliwe. Jakiś gryzoń w każdym razie. A może chomik? - zmarszczyłam czoło.

- I co miał z tym wspólnego Azazel? Wygląda na to, że sporo mnie ominęło - zerknąłem to na Koreankę, to na Nelly.

Wzdrygnelam się na wieść o szczurach. -Ale to nielogiczne

- Nie wiem do końca wszystkiego. - przewróciłam oczami - Stało się to zanim przyjęli mnie do tej szkoły. SooAh zraniła chyba jego siostrę i Azazel zemścił się na niej. - ruchem głowy wskazałam na Azjatkę.

Skuliłam się w objęciach Nelly, wolałam siedzieć cicho i rozmyślałam o Chris. Co było nie tak? Może jest o coś na mnie zła?

Bez słowa podniosłam się z miejsca. Patrząc prosto przed siebie skierowałam się do wyjścia.
NP ni wim gdzi

-Ja juz musze iść. -powiedziałam kładąc zdjęcia na stole i wychodząc z WS wraz z psem.

David wyszedł na korytarz i błądził po całym Hogwarcie. Miał zamiar dojść do wielkiej sali, ale jak zwykle nie zapomniał którędy może tam dojść. Po drodze rozmyślał o tym, że przydałoby się z kimś poznać, a nie żyć w samotności jak dotychczas odstraszając ludzi drugą osobowością, która jest naprawdę wielkim dla niego problemem. Chłopak docierając do wielkiej sali rozejrzał się po niej dokładnie, ale nikogo nie dostrzegał-albo jestem ślepy albo wszyscy gdzieś zniknęli..-zamarudził sam do siebie ocierając zmęczone oczy.

Weszłam do Wielkiej Sali znudzona, miałam już iść do stołu krukonów, gdy nagle się zatrzymałam. Wow, jakaś nowa osoba... Podeszłam do stołu gryfonów i usiadłam obok niego. - Hej, nowy? - zapytałam i nalałam kawy do kubka.

-Mhm..Dokładnie-uśmiechnął się uroczo jak to na dziecko szczęścia przystało-Jestem David-podał rączkę-a ta śliczna pani przede mną to.. ?-Wyszczerzył się pokazując białe i równe ząbki

- To Letycja - uścisnęłam jego rękę z uśmiechem. - Od dawna tu jesteś?

-możee od..... chyba trzech dni-zabrał łapkę i poklepał miejsce obok siebie-ale ciągle się tu gubię
-podrapał się w tył głowy

Przysiadłam się bliżej i upiłam łyk kawy. - Hmm... Ciekawie. Jak pierwsze wrażenia? - założyłam nogę na nogę.

-jest wspaniale, a jeśli będzie tu więcej pięknych koleżanek do przytulania to będzie jak w niebie-zaśmiał się, mały kochający tulić dziewczynkkii gejuch spojrzał na dziewczynę- masz moze jakis sposob na zapamietanie tego wszystkiego ?

- Do przytulania? Co do mnie, nie masz co robić sobie nadziei na coś więcej - uniosłam ręce i uniosłam brwi. - Co do zapamiętywania... Właściwie to nie. Najważniejsze to doświadczenie i orientacja w terenie.

-coś więcej?-zaśmiał się-nie o to chodziło, nie gustyję w dziewczynkach ale lubie je przytulac to tule-wyszczerzył się-okej postaram się!

- Wow, serio? Ja nie gustuję w chłopakach - uniosłam brwi zaskoczona. - A już miałam Ci wymieniać kto jest wolny... Moje życie nie ma teraz sensu, aaa!

Pijąc kawę zobaczyłam pewnego przystojnego chłopaka. Zauważyłam , że siedzi perzy stole z Letycją więc puściłam mu tylko oczko  

- Aaaa... - opuściłam głowę na stół głośno, nudziło mi się i to mocno i nie miałam pojęcia co robić.

zaśmiał się-chyba juz wiem pokazał jej dziewczynę puszczającą mu oczko, do której wcześniej posłał zabójczy uśmiech niesamowitego Davida Howke-możesz mi powiedziec czy macie tu innych chłopców jak ja-wyszczerzyl sie

- Cóż... Jest Azazel, ale gdy Luke go kiedyś pocałował to o mało go nie zabił... Co do Luke'a, sama nie wiem czy to orientacja czy alkohol - zmarszczyłam brwi w zamyśleniu. - Był kiedyś Kurt, widać było i tak, że gej, ale już nie ma go. Valentine też by chyba pobił gdyby chłopak go pocałował... Ogółem jest u nas mało chłopaków. A ta dziewczyna... Nie przepadam za nią - zmarszczyłam nos.