Pokój spotkań

Zamruczałam w jej usta, pierwszą dłoń wsunęłam pod jej ubranie i znów zdjęłam stanik, drugą ręką natomiast przejeżdżałam po jej wewnętrznej stronie uda intensywnie i powoli.

Zaczęłam szybciej oddychać kiedy wsunęła rękę pod moją bluzke. Zacisnęłam uda czując jak wodzi po nich dłonią.

- Powiedz mi, chcesz tego czy nie? - zapytałam patrząc jej w oczy i zatrzymując swoje ruchy.

-Czego? -zapytałam otwierając oczy.

- Mam wrażenie, że bronisz się przed tym co robię - odpowiedziałam z przekąsem.

-Bo tak jest...Przepraszam

- To ja przepraszam - odpowiedziałam odsuwając się.

-Nie masz za co.. Ja.. Ja... Wybacz mi. -powiedziałam siadając i chowając twarz w dłoniach.  Poczułam na swojej twarzy krople łez które wypłynęły z oczu.

- Nie mam czego Ci wybaczać - odpowiedziałam przygryzając wargę. - Po prostu nigdy nie miałam do czynienia z kimś, kto nawet nie był w związku i tak dalej... Nie jest łatwo Cię zrozumieć i no... Ej, ale nie płacz, nic się nie stało przecież! - przysunęłam się do niej i ją wtuliłam mocno w siebie.

-Przepraszam. . -wyszlochałam w jej ramie. -Przepraszam za swoje zachowanie.

- Kath, ale Ty naprawdę nie masz za co przepraszać... - przygryzłam wargę, zaczęłam pocierać jej ramię pokrzepiająco.

-Mam. Za siebie. Przepraszam ale chyba nie jestem odpowiednią osoba do takich rzeczy..

- Nieprawda, masz po prostu pewną barierę, którą potrzebujesz pokonać - odpowiedziałam tuląc ją i głaszcząc po głowie.

-Ja nie wiem czy chce..Ja w ogóle nie wiem czego chce..

- Więc dam Ci czas do przemyślenia tego, dobrze? - zapytałam przytulając ją ciepło.

-Do przemyślenia czego?

- Tego, czy tego chcesz. Uwierz mi, nadajesz się, tylko po prostu musisz się zdecydować.

-Nie.. Nie. Ja chyba tego nie chce.

- Trudno - westchnęłam ciężko i wstałam. - Jak coś to pewnie będę albo w Wielkiej Sali albo w bibliotece. Na razie idę do dormitorium.

-Przepraszam. -powiedziałam nie patrząc na nią.

- Ale Kath - przewróciłam oczami i ukucnęłam przed nią. - Nie przepraszaj, to nie Twoja wina.

-Mhm. -przytaknęłam głową. Ja i tak wiem swoje. -okej

- Ehh... - westchnęłam ciężko i wyszłam.
NP: Dormitorium Dziewczyn (Ravenclaw)

Kiedy Krukonka wyszła, znów ukrylam twarz w dłoniach i zaczęłam płakać.

Weszłam do pokoju, po prostu znudzona brakiem ludzi. Zauważyłam od razu zapłakaną Kath i podeszłam do niej. - Hej, co się dzieje? - spojrzałam w jej zapłakane oczy.

Podskoczyłam słysząc głos Letycji.
-Nic. -odpowiedziałam pochylajac głowę i wycierajac oczy.

- Przecież widzę - odpowiedziałam cicho i utrzymywałam swoje spojrzenie.

-Nic nie widzisz. -powiedziałam podnosząc głowę wysoko.
-No co? Mam alergie. Na kurz. To takie dziwne?

- Mam nadzieję - usiadłam obok i westchnęłam. - Co tam u Ciebie?

-Wszystko okej. A u ciebie? Jak tam.. życie?

- Bez zmian specjalnie. Na szczęście nie mam na tyle złamanej ręki, by uniemożliwiała lub utrudniała mi grę na skrzypcach - odetchnęłam z ulgą. - Znaczy, miałam, ale już jest zdrowa.

-A co ci się w nią stało? To znaczy jak to się stało?

- Na lekcji latania wleciała we mnie Susan Affredge. Musiano mnie składać na Skrzydle Szpitalnym - przewróciłam oczami. - Połowa ciała połamana...

-Au.. Aż mnie zabolało...-powiedziałam marszcząc nos. -Ale już ok?

- Tak, na szczęście lepiej. Ona i ta Francuzka z Huffu nie powinny więcej dostać miotły do ręki - mruknęłam i aż rozmasowałam sobie ręce.

-Chwila... Przecież ja przy tym byłam! -uderzyłam się dłonią w czoło.

- Bosz, Kath - roześmiałam się rozbawiona.

-No co no.... Skleroze tez juz mam...

- Widać - pokręciłam głową z rozbawieniem. - Tobie chyba nie najgorzej szło, prawda?

-No.. Nawet nieźle. - powiedzialam z uśmiechem.

- To dobrze - uśmiechnęłam się do niej szeroko.

-Hehehe.. -wyszczerzyłam sie jak głupia. -Co robimy? Jakieś propozycje?

- Hmmm... Właściwie to nie mam za bardzo pomysłu - przygryzłam wargę w chwilowym zamyśleniu.

-Ja w sumie też. .. -Przechyliłam się na bok i położyłam głowę na jej udach.

- Ogółem mnie zaskoczyłaś - zaczęłam, głaszcząc ją po głowie. Podobały mi się mocno jej włosy.