Wielka Sala

Spojrzałam na dzbanek.-Nie, nie chce. Mam uczulenie na winogrona. -odpowiedziałam zakładając wierzchnią szatę. -Czym się interesuje? Niczym... Jaki jest mój ulubiony przedmiot? Może zaklęcia... może transmutacja. . Albo eliksiry. . Tylko... w teorii. .. w praktyce wolałabym się nie zbliżać do kociołków. ..

- Moim jest OPCM, mam to po tacie - zaśmiałam się krótko i jakby smutno. - Tylko że po tragicznym wypadku i wskrzeszeniu nie jest już taki jak kiedyś. Westchnęłam ciężko. - Ale nie musi się to kończyć tak samo, mam swój cel, kiedyś go zabiję i wskrzeszę prawidłowo. W końcu chcę być najsilniejszą nekromantką w historii - powiedziałam z zawziętością w oczach. - Będzie taki jak przed śmiercią. - Nie wiedziałam czemu jej wyznałam swój cel życiowy, czułam że chcę się przed nią otworzyć całkowicie, być dla niej otwartą księgą.

Słuchałam tego co mówi dziewczyna. Wskrzesić? A ci jeśli. .. Nie. Mój tata umarł zbyt dawno temu.. Nic by z tego nie wyszło. Słyszałam ton jej głosu i przez moment poczułam że robi mi się przykro z jej powodu. Całe szczęście to uczucie szybko minęło a ja odezwałam się typowo dla mnie. -A mówisz mi to bo....? Nie pamiętam żebym pytała. Nie jestem jakaś twoja przyjaciółką czy nawet kolezanka żebyśmy siedziały sobie przy herbatce i plotkowały.

- Sama nie wiem, może dlatego że od dziesięciu lat z nikim o tym nie rozmawiałam. Nieważne ile czasu minie, może minąć sto lat, ale wciąż mogę wskrzesić ojca - odpowiedziałam i wzięłam dzban z sokiem dyniowym. - A może tego soku sobie życzysz? - spytałam

-Nie. Nic nie chce. Niedobrze mi po tych naleśnikach...-powiedziałam odsuwajac od siebie talerz i kubek.-Dlaczego chcesz go wskrzesić? -zapytałam jednocześnie zastanawiając się czy nie wykorzystać jej do ... Nie. Nie chce wskrzesić taty. Umarł chroniąc mnie i matkę... Boje się że po wskrzeszeniu nie będzie taki jaki był. ..-Nie lepiej zostawić wszystko tak jak jest?

- Wystarczy dowiedzieć się jak najwięcej o zmarłej osobie, albo dobrze znać ją za życia. Nie jest taki jak jest, ale mam gwarancję, że mi się uda żeby był taki jak wcześniej, mi dobrze wychodzi nekromancja, nie będę amatorką. Zresztą, znalazłam księgi znad Morza Martwego, sama Eucliwood Hellscythe odkryła ten sposób, działa tak jak powinien. Tylko ja mam ten sposób i go się nauczę, odzyskam ojca. Był i jest dla mnie ważny, nie poradzę sobie psychicznie bez niego - odpowiedziałam i odłożyłam dzban, zaczęłam jeść tosta. - Tosty są najlepsze.

Popatrzyłam na nią przez dłuższą chwilę po czym wbilam wzrok w swoje dłonie. A gdyby tak... Spróbować? Co mi szkodzi? Nie, Soo... Pamiętasz? Miałaś się tylko nią pobawić. Żadnych jakichkolwiek relacji. ... Jutro lekcja latania... Tego za mnie nie zrobi. ... Bałam się spać w tym cholernym dormitorium. .. Trochę dziwnie tam było. .. Juz w pierwszej klasie to poczułam. .. Zamyslilam się na moment.

- Tylko przeczytam te księgi, zacznę przechodzić od początku do końca wszystkie praktyki, a później będę miała sto procent szans na takiego ojca jak dawniej, tego którego tak kochałam - dodałam krótko, zbyt się rozgadałam o tym, a przecież mojej... Pani? Czy mogę tak ją w końcu określić? Nie interesowały przecież moja historia i rodzina, byłam dla niej śmieciem który się przykleił i z którego chociaż po części był pożytek. Nie żeby mi się to nie podobało, zaśmiałam się w duchu, mając źródło zabawy z naśmiewania się z siebie. Wyjęłam swoje pudełko i na rękę wyjęłam chomika. - Przykładowo, gdy zagryzł go mój kot, ożywiłam go. Ze zwierzętami jest inaczej, nie mają one duszy, dlatego on się boi światła i woli siedzieć w ciemnościach - dodałam na zakończenie. Pogłaskałam go palcem. - Jaką lekcję mamy jutro? - zapytałam, nie potrafiłam jeszcze zapamiętać planu. Trzeba będzie to zmienić, to ja mam być przydatna i pomagająca.

Isobel chyba coś do mnie mówiła. Odgarnęłam włosy z twarzy i spojrzałam na nią. -Zabierz to ode mnie! -krzyknełam odsuwajac się i spadając z ławki. To chomik! -Zabieraj to! Natychmiast! -słyszałam jak serce mi bije. Mój oddech był lekko przyspieszony. Zamknelam usta i gapilam się na potwora. -No zabierz go!

Odsunęłam go i szybko schowałam do pudełka. Pudełko z kolei schowałam do kieszeni. - Przepraszam, nie wiedziałam... - spuściłam wzrok. - Umówmy się że nic się nie stało i go nie było. Podałam jej rękę by pomóc jej wstać. Wyraz twarzy miałam przepraszający.

Nie przyjęłam jej ręki i sama wstałam otrzepując się. -Chodźmy stąd. .. Teraz...-powiedziałam poprawiając szatę i zabierając różdżkę z ziemi. -Wariatka...

- Przepraszam - powtórzyłam i wstałam. - Dokąd? - zapytałam z ciekawością. Chce ze mną spędzić trochę czasu... Czułam rosnące szczęście i nadzieję.

-Jak to dokąd? Nas jezioro.-powiedziałam ruszając w stronę wyjścia. -Nie ociągaj sie.-Wyszłam z sali.

NP: jezioro

Pokiwałam głową i wystrzeliłam w przód by dorównać Koreance kroku.
NP: Jezioro

Kurt usiadł, wyciągając stworzonko w taki sposób by nie uciekał i dał mu trochę ziaren do zjedzenia."Ciekawe kto jest twoim właścicielem." Powiedział cicho, biorąc grzankę z dżemem. Po jakimś czasie skończył, włożył zwierzątko do kieszeni i biegiem poszedł na lekcje.

Następny post na Błoniach Hogwartu.

Weszłam do Wielkiej Sali. Nie było nikogo poza Kurtem, odetchnęłam z ulgą, jedyną Azjatką na którą byłam w stanie patrzyć była Rina Miyafuji. Innych nie znałam póki co, usiadłam przy stole puchonów i nalałam sobie kawy, by stanąć jeszcze bardziej na nogi. Znów wzięłam się za swój nałóg - tosty.

Wparowalam do sali rozczesujac palcami mokre włosy. Zauważyłam Isobel. Nie wyglądała za ciekawie... Czas na przeprosiny. Podeszłam do stołu Puchonów i usiadłam na przeciwko niej.-Dzień dobry. Przepraszam.

Uniosłam wzrok, zamarłam w bezruchu, zszokowana nie mogłam nic powiedzieć. Czy... Ona właśnie mnie przeprosiła? Ona? Patrzyłam się na nią jakbym dostała czymś ciężkim w głowę. Otworzyłam usta by coś powiedzieć, ale nie mogłam. Zamknęłam i spróbowałam jeszcze raz. - Hej... W porządku - odpowiedziałam, udało mi się coś cokolwiek powiedzieć.

Nie mogłam się powstrzymać i zasmialam sie na głos. Kiedy zorientowałam się co robię zakryłam usta dłonią po czym sięgnęłam po dzbanek z sokiem dyniowym i nalalam do kubka. Napilam się i znów przeczesalam włosy. -Co tam..

Widziałam jak stara się ze mnie nie naśmiewać, mój szok nie opadał, wręcz przeciwnie. Jeszcze to pytanie... Przełknęłam ślinę. - W sumie to... W końcu sowa mi przyniosła księgę, przyda się, uciekł mi chomik, ale myślę że go w tej sali nie ma, niemniej uważaj. Zdrzemnęłam się też... - otworzyłam usta, w ostatniej chwili się zawahałam, ale zapytałam. - A u Ciebie?

-Ten potwór. .? Fuj. .-wzdrygnęłam się. -U-u mnie? Świetnie. ..-odpowiedziałam pijąc z kubka. -Dzisiaj chyba musze iść do mojej Sowy bo dawno u niej nie byłam... nie mam do kogo wysyłać listów wiec.. mam ja bo mam... Chcesz ją poznać?

- Hmmm... Czemu nie - odpowiedziałam zadowolona, powoli się uspokajałam po tym szoku. Może... Zmieniła zdanie? - Kiedy chcesz iść? Niedługo mamy lekcję jak coś.

-Wiem... I się zastanawiam jak będę sobie popierdalac na tym badylu w kiecy. ..-powiedziałam rozglądając się po sali.-Mam ochotę zwiac z tych zajec tylko ze może mi się oberwac bo pierwszego dnia mnie wcale nie było. . No i.. nie było mnie na eliksirach. .. dziwne ze jeszcze nie odjeli mi punktów heheh

- Dasz radę, chodź - powiedziałam zachęcająco i wstałam. - Nie jest to trudne. Zresztą, co ja mówię geniuszowi? - odpowiedziałam z uśmiechem i czekałam aż wstanie.

-Wiem... niezła jestem.. a nie powinniśmy czekać aż po nas przyjdą? Z choinki spadlas? -zapytałam patrząc na nią. Oszalała? -Poza tym.. nadal zastanawiam się czy iść no...

- Cóż... W sumie to byłam na wszystkich lekcjach, nawet jeśli nie przyjdą... - wzruszyłam ramionami. Intrygowało mnie spędzanie czasu z SooAh. Usiadłam znów naprzeciwko. - Znając naszych nauczycieli, ten przedmiot pewnie będzie tak jak ONMS, niezainteresowani będą tylko siedzieć. - Wzięłam ostatniego tosta. O nie, nie podobało mi się to. Czemu tak mało tostów robią?

Jak pięknie, że moje wakacje się przedłużyły i byłem kilka dni później w Hogwarcie. Zdarza się, a od razu mnie za to nie wywalą. Przeciągnąłem się lekko wchodząc do środka i luzując minimalnie swój krawat, żeby czasem mnie nie uwierał. Kolejny rok, a wszystko było takie samo, mimo, że to magiczna szkoła wszystko było takie do... Przewidzenia. Uczniowie i tak, i tak, sami musieli zapewniać sobie rozrywkę.
Usiadłem przy stole Krukonów ogarniając wzrokiem całą salę, szukałem nowych twarzy albo tych dobrze mi znanych, które się zmieniły. Głodny i tak już nie byłem, więc jeden kij.

-Nigdy nie latalam na miotle szczerze mówiąc. ..-chrzaknelam lekko i spojrzałam w bok. -Wiesz co... Chodź. .-wstałam od stołu jednocześnie różdżka przywołując swoją miotla która kupiłam w tym roku. -Chodź kaczko. ..-ruszyłam w stronę wyjścia. Po drodze przylozylam niechcący witkami miotły ,jakiemuś gościowi który niedawno wszedł do sali. -Sorry! -powiedziałam podnosząc rękę i nie odwracając sie nawet. -Później se odbijesz! -krzyknęłam i wyszlam z WS.

NEXT: Błonia

Wstałam i poszłam za SooAh, w drodze wyjęłam różdżkę. - Accio tosty! - złapałam trzy tosty i wyszłam z Koreanką, zanim dotarłyśmy do mioteł, zjadłam już wszystko i wzięłam swoją, udałam się na błonia. - Pamiętaj, wierzę w Ciebie - powiedziałam, powstrzymując się by koleżeńsko jej nie szturchnąć.
NP: Błonia

Weszłam do sali i usiadłam przy stole Krukonów. Niespecjalnie zwróciłam uwagę na to, czy ktoś jest. Wybrałam jakiś posiłek, nie bardzo wiedząc, co w ni jest. Po prostu spodobał mi się wizualnie. Nalałam wody do kubka i zaczęłam jeść. Było nawet dobre..

Przespalam prawie cały dzień. .. Obudziłam się na kolacje. Nadal czułam się źle ale byłam głodna. .. Weszłam do Wielkiej Sali lekko nieprzytomna. Usiadłam przy jakimś stole i zaczęłam wzrokiem szukać kawy. W końcu znalazłam dzbanek. Nalalam sobie kawy i dosypalam cukru po czym wzięłam lyczek. Mm.... Helou. ..

Weszłam do Wielkiej Sali. Po takim czasie odkrywania czegoś nowego zgłodniałam. Zauważyłam SooAh, podeszłam i usiadłam obok. - Hej! I jak, wyspana? - zapytałam z uśmiechem, szukałam tostów. Nie ma?... Grrr... Naleśnikami też się zadowolę, zaczęłam sobie nakładać.

-Kto? -zapytałam Isobel która się do mnie dosiadła. -Jak tam? -zapytałam nie trafiając kubkiem do ust i polewajac się kawą. -Ojej...

Wyjęłam szybko chusteczkę i zaczęłam wycierać i jej ubranie i stół. Starałam się jej bezpośrednio nie dotykać, tylko chusteczką, by nie było nieprzyjemnych sytuacji. - Dobrze, udało mi się coś odkryć. Więc, powtarzam pytanie, wyspałaś się?

-Ja? Nie. Nie wiem.. .. -powiedziałam wydymajac dolna warge i patrząc na nią. -Źle mi się spało. ..

- Czemu? - zapytałam zaskoczona, uniosłam brew. Wytarłam wszystko do końca. Nalałam sobie kawy. - Dolać Ci? Trochę Ci zniknęło.

- Muszę iść, zobaczymy się niedługo - uśmiechnęłam się przyjacielsko, wstałam i wyszłam z powrotem do dormitorium.
NP: Dormitorium

Weszłam do Wielkiej Sali. Ufff... Wciąż jest. Usiadłam obok. - Wróciłam już! Opowiadaj, co tam ciekawego? - zaczęłam temat.

-Cooo? A nic... Siedzę sobie.. nadal....Źle się czuje u zastanawiam się czy nie sieć spać. .. Gdzie byłaś? -zapytałam grzebać w talerzu.

- W dormitorium swoim. A co się konkretnie dzieje? - zapytałam z troską.

-Ale że co się dzieje? -zapytałam patrząc na nią jak przez mgłę. -Naleśnik

- Mówiłaś, że źle się czujesz... Są ogółem jakieś Ślizgonki poza Tobą? Żadnej innej póki co nie widziałam - wzięłam kolejny kęs.

-Nie wiem... Pp prostu źle się czuje... Ammm.... Wiem ze jest jedna... Poznałam ją. .. -kurde jak ona miała na imię. ... Cholera... -Mmm. ...Czekaj... Sam? Nie.... Sandra! Czekaj... Sarah! Tak , Sarah... Ona jest... Nie lubimy się.

No cóż nic tu po mnie. Wytarłam tchusteczkąNelsa i wzięłam małą garstkę jedzenia dla Nelsa, którą odschowalamrekawaW do rekawa szaty. i skkieroWyszlsiedormitoriump dormitorium,pozno już

- Żebym ja kojarzyła która to jest... Chyba w ogóle na lekcje nie chodzi - odpowiedziałam starając przypomnieć sobie jakąś Sarah. Nie dziwiło mnie to że się nie lubią, ale SooAh dało się bardzo lubić, kiedy tego chciała.