Dormitorium Chłopców 1

- Ufam Ci skarbie - powiedziałem, patrząc jej w oczy.
- Ale gdybym Ci to powiedział, to byś to natychmiast zrobiła, a ja nie chciałem Cię zmuszać do niczego - powiedziałem, kładac ją na łóżku.

— Zmuszasz sie kiedy sie ze mna kochasz? — zapytałam kiedy położył mnie na lozku.
— Zmuszales sie kiedy mnie calowales?— dopytalam patrzac na niego. — Powiedz szczerze.

- Rian, ale to inna rzecz - odparłem, kładąc się obok niej.
- Miałem styczności z różnymi kobietami i niektóre albo się wstydziły albo je to obrzydzało - zaśmiałem się lekko.
- Ale odpowiadając na twoje pytanie. Nie nigdy się zmuszałem do całowania Cię, a tym bardziej do kochania się z Tobą, skoro to ja pcham Cię na łóżko - mruknąłem.

— Te twoje... Kobiety... Nie były mna. — powiedziałam patrzac na niego.
— Ja... Moze nie we wszystkim ale jestem troszkę inna.— dodałam.
— Chce cie zadowalać. W kazdy możliwy sposób. I chce wiedziec jesli czegoś potrzebujesz. Nawet nie wiesz jak.. Dziwnie sie teraz czuje ze wcześniej tego nie wiedziałam. Nie sądziłam ze jestem az taka samolubna...

- Nie były Tobą - mruknąłem - nawet się nie równały z Tobą, ani nie były zaraz po Tobie - dodałem.
- Ale nie chcę byś ode mnie uciekła tylko przez to, nie chcę Cię zmuszać do czegoś czego się brzydzisz, nie chcę Cię namawiać do rzeczy których nie chcesz robić, rozumiesz? - spytałem, głaszcząc ją po włosach.
- Skoro ty tak mówisz o sobie to co ja mam powiedzieć, skoro za każdym naszym kochaniem się, nie zaspokajałem twoich potrzeb - odparłem.
- Tak strasznie mi głupio Rian.

— Czym sie brzydzę?— zapytałam marszcząc czoło i w ogole nie rozumiejąc o co mu chodzi.
— Tym ze nie chce ci zrobic dobrze? Jestes chory jakis? Naprawde nie chodziło o to... Gdybym nie chciała to bym nigdy nie zsunęła sie poniżej pępka... Uwoerz mi. To nie jest zmuszanie. Chciałam tego... — powiedziałam ciszej.
— I jak to mnie nie zadowalałeś? Nawet nie zdajesz sobie sprawy z tego jak mi dobrze z toba.

- Naprawdę mam Ci tłumaczyć czym? - spytałem., patrząc na nią.
- Rian - zaśmiałem się - robisz mi dobrze podczas seksu, naprawdę. Może nawet za dobrze - dodałem.
- Ale jesteś sado-maso, więc potrzebujesz większych atrakcji niż sam seks - odparłem.

— Nie jestem sado-maso!— krzyknęłam nadmuchujac policzki.
— Po prostu... Czasami lubie cos wiecej. I jesli to troche zmieni twoje zdanie na ten temat... To nigdy z nikim nie przyszło mi do głowy. Nie chciałam zeby ktokolwiek... Po prostu to zawsze ja rządziła. Rozumiesz? Ja mowilam co ma byc i jak ma byc... Z nami.. Z toba... Jest tak ze... Chciałabym tak jakby byc pod toba. Dosłownie i w przenośni... Rozumiesz?

- Możesz być pode mną jeżeli się kochamy, ale tak to chcę być z Tobą na równi - odparłem.
- Nie chcę Cię traktować jak właśność - mruknąłem.
- Teraz Ci coś powiem - stwierdziłem, nachylając się do jej ucha - Jeżeli będziesz chciała po moim powrocie seksu analnego to będziesz moją pierwszą - odparłem.

— Nie chce byc na rowni. Nie muszę byc na równi. Jestes takim facetem dla ktorego chce byc ta uległa. Zawsze. — powiedziałam.
Skupiłam sie kiedy ten nachylił sie do mojego ucha.
— Chce.— powiedziałam szybko.
— To znaczy...— dodałam odsuwając sie lekko by na niego spojrzeć.
— Naprawde?

- Chcesz być moją uległą? - spytałem, patrząc jej w oczy.
Uśmiechnąłem się, gdy tylko powiedziała, że chciałaby to ze mną zrobić. Ah, uwielbiałem to w niej.
- Ale co naprawdę? - spytałem.

— Tak. Chce. — powiedziałam pewnie.
— No... Ze.. w sensie ze No ze bede pierwsza...— dodałam mrugając z troche zbyt duża częstotliwością.

- Tak - zaśmiałem się na jej reakcję.
- Akurat w tym jestem totalnym prawiczkiem - odparłem.

— To dobrze... Ale to nie fair ze ty zaliczysz mnie podwójnie...— powiedziałam udawajac rozczarowana.

- Ty w sumie masz rację - odparłem.
- Wiem. Kupisz sobie wibrator i sama zrobisz to za pierwszym razem, a za drugim już ja - mruknąłem - Pasuje? - spytałem.

— To wcale nie jest zabawne. — powiedziałam uderzając go lekko w piers.
— Wole żebyś to był ty niz kawałek gumy...— mruknelam czerwieniac sie bez powodu.
— To musisz byc ty...

- Dla mnie jest - mruknąłem - Nie byłoby gdybyś się zdodziła - odparłem, zniżając się i całując ją w obojczyk.
- Jeju - mruknąłem, podnosząc się lekko - Cudownie wyglądasz, gdy się rumienisz - zaśmiałem się cicho.
- Muszę? - spytałem.

— Ja sie nie rumienie. — fuknelam.
— I tak. Musisz. Nikogo innego nie chce. — dodałam biorac głębszy oddech.
— Powiesz mi o tych fantazjach?

- To dobrze, że to muszę być ja - odparłem.
- Chcę mieć Cię całą, a to oznacza zapoznanie się z twoimi dziurkami - zaśmiałem się.
- A ty nie masz żadnych fantazji? - spytałem.

— Jeju aleś ty romantyczny...— mruknelam.
— Mam. — powiedziałam. — Głownie chodzi o to ze kocham kiedy zaczynasz robic sie taki... Władczy? Taki ze musisz tu i teraz. Tak jak na pomoście na przykład. Ze bierzesz co chcesz..

- Tak romantyczny, że aż wcale - zaśmiałem.
- Lubisz jak staje się narwany? - spytałem - Byłem pewny, że wtedy źle się czujesz - dodałem.

– Nie. — powiedziałam. — Z natury jestes narwany wiec jak moge tego nie lubić. — dodałam.
– Tylko raz sie ciebie bałam kiedy zacząłeś sie wkurzać...

- Co racja to racja, skarbie - zaśmiałem się i przyciągnąłem ją jak najbliżej siebie, tak że między nami nie było żadnej szczeliny.
- Wtedy Rian to sam siebie się boję, ale zapamiętaj jedną rzecz. Każdemu mógłbym coś zrobić, ale nie Tobie - odparłem.

— Wiesz ze bym ci to wybaczyła? Nie miałabym ci tego za zle... — powiedziałam.
— Jestem świadoma tego ze wkurzasz sie przeze mnie. Ze to ja jestem powodem...

- A nie powinnaś mi wybaczać, gdybym Cię pobił, wtedy powinnaś to zakończyć - odparłem szczerze.
- Dobrze wiesz przez kogo się wkurzam i na pewno tą osobą nie jesteś ty - powiedziałem.

— Chyba śnisz. — powiedziałam. — Nie wiem czy to jest możliwe...— dodałam.
— Nieprawda Tyler... Wkurzasz sie na mnie i ja to wiem. Jestem dziecinna i tępa... Łatwo sie na mnie wkurzyć..

- A powinno. Powinno Ci przyjść to do glowy jako pierwsze - mruknąłem.
- Rian czy ty chcesz kolejnej kłótni? - spytałem, patrząc na nią.
- Wiem kto zawinił i wiem na kogo powinienem się wyrażać, ale ty nie pozwalasz mi się z nikim pobić, więc wyładowuje frustrację na Tobie, krzycząc - mruknąłem.

— Nie! Nie chce sie kłócić! Przysięgam!— powiedziałam szybko.
— A co ci to da? Chcesz to idz i mu wlej. No ale co ci to da?

- Rian skarbie - odparłem, przejeżdżając dłonią po jej policzku.
- Może dlatego, że jestem człowiekiem agresywnym. Nauczyłem się, że ze złością walczę i to dosłownie. Jak jestem zły to czuję się najlepiej gdy wpierdole winnemu - mruknąłem.
- Poza tym przy Tobie niekiedy też reaguję agresją gdy jesteśmy sami. Tylko wtedy trochę inaczej się kieruję agresje - odparłem z lekkim uśmiechem.

— Nie jestes agresywny...— mruknelam.
— Mowie poważnie. Jak chcesz to idz mu strzel a potem tu wroc i dokończymy. — odparlam patrzac mu w oczy.
— Mozesz kierować swoja agresje na mnie w jaki tylko chcesz sposób. Zniosę wszystko

- Rian, jestem - odparłem.
- Pamiętasz ostatnią naszą kłótnie? - spytałem, patrząc jej w oczy - Mogłem wziąć rożdżkę i otworzyć te drzwi, a tak nie zrobiłem - mruknąłem.
- Czyli nie będziesz zła jeśli bym go pobił - powiedziałem bardziej do siebie niż do niej.
- Już wiem jak mam kierować swoją agresję na Ciebie i jeżeli ona nie jest zbyt duża to to robię, a jak jest to krzyczę. Choć szczerze powiedziawszy wolę być mniej rozgniewany - zaśmiałem się.

– Jakie drzwi? Nie wiem o czym mówisz. — powiedziałam gładząc go po policzku.
— Nie chce żebyś sie hamował ale... Szczerze mowiac kiedy widze cie takiego... Mam ochotę zapaść sie pod ziemie... Zniknac albo zwiać...

- Nie ważne - odparłem, patrząc jej w oczy, a następnie przenosząc spojrzenie na jej usta.
- Widzisz boisz się mnie skarbie - odparłem, oblizując wargi, a następnie wpijając się w jej usta.
Musiałem się nią nacieszyć i naprawdę nie obchodziło mnie jak skończy się ten pocałunek. Po prostu chciałem ją pocałować, a skoro lubiła gdy przejmuję kontrolę to też tak zrobiłem, wpychając swoj język w jej usta.

Skrzywiłam sie lekko na jego słowa.
— N...– zaczelam ale wtedy Tyler wpil sie w moje usta zachłannie.
Bez zastanowienia oddałam pocałunek, przekładając noge przez jego biodra by byc jeszcze blizej niczego.
Rozchylilam wargi pozwalając mu by wsunął jezyk w moje usta. Zaczelam mruczeć z przyjemności, wodzac dłonią po jego torsie i ramieniu.

Zdecydowanie mogłem nazwać to swoim hobby, całowanie Rian, było nie do porównania. Uwielbiałem jej miękkie wargi, które tak łatwo oddawały mi pocałunek.
Złapałem za jej biodra, przytrzymując ją za nie i zacząłem zwalniać pocałunek.

Gdy zwolnił pocałunek, zaczelam sie bardziej w nim zatracać, kąsając lekko jego wargi.
— Chce byc z toba do konca zycia. — sapnelam cicho.

- Rian - zaśmiałem się w jej usta, gdy usłyszałem jej wypowiedź.
- Masz dopiero 18 lat, jeszcze 5 razy tyle przed Tobą - odparłem, wczuwając się bardziej w pocałunek.

— Powtarzasz sie...— zamruczalam.
— A ja mam to w dupie. Nie zmienię zdania. — powiedziałam cicho, skupiając sie na pocałunku.
— Nie wytrzyma bez ciebie...

- Niedługo coś większego bedziesz miała w tej dupci - mruknąłem, zsuwając dłoń na jej pośladki.
- Wytrzymasz - odparłem, zagryzając jej dolną wargę.

— Mm...— jeknelam gdy położył dlon na mojej pupie. — Nadal piecze...— mruknelam i pokręciłam lekko głowa.
— Nie wytrzymam.. Umre tu bez ciebie

- Jak pocałuje będzie lepiej? - spytałem, odbywając się od niej lekko.
- Ale jak wrócę z Brazylii będziesz żyła? - popatrzyłem jej w oczy.

— Hmm... Moze... — mruknelam.
— Nie wiem. — dodałam na jego kolejne pytanie.
— To nie bedzie łatwe..

- To musisz mi powiedzieć, bo może nie będę wracał z Brazylii - mruknąłem w odpowiedzi.
Usiadłem na łóżku, a następnie przekręciłem się dziewczynę tak, że leżała na brzuchu.
- To sprawdzimy czy pomoże - odparłem.

Zrobiłam dziubek z ust, niezadowolona.
— To nie wracaj!— fuknelam gdy obrócił mnie na brzuch.
— Teraz to sobie mozesz...– warknelam machając nogami, tak ze przy zgięciu dotykałam pietami pośladków.

- Nie mam już do Ciebie siły - jęknąłem, kładąc się ponownie na plecy.
- To jak będziesz żyła to napisz tydzień przed moim powrotem - mruknąłem.