Pusta klasa na pierwszym piętrze

-Teraz to się nie ruszę. Wygodna ta ławka..

-To spadaj... Zaczekam na Aza...-powiedziałam, dobrze pamiętając ten moment w którym uchwyciłam wzrok którym Carl obdarzył Azazela na wieży.

Momentalnie się spiąłem słysząc imię chłopaka- Jak...Tam sobie chcesz...- mruknąłem. Strasznie go nie lubiłem. To bie zazdrosc...

-Okej... -powiedziałam. -Ciekawe co teraz robi...Wiesz ze jest tak samo niewygodny jak ty?

-Nie interesuje mnie co on teraz robi- powiedziałem poirytowany. Serio mamy gadać o nim?

-Dobra... Nie unos się. .. miałeś być oazą spokoju...-powiedziałam. Wiedziałam! -Mam nadzieje że zostawił Itachiego we wspólnym bo wolę nie wchodzić w nocy do jego dormitorium... Znowu będzie chodził nago tak jak ostatnio...

-Jasne oaza spokoju- prychnąłem- Co widok jego nago jest świetnym tematem do rozmowy z swoim chłopakiem?

-No... W sumie tak... Czemu nie? -zapytałam uśmiechając się w duchu. Słyszałam irytację w jego głosie. Ktoś tu jest zazdrosny. ..-A o czym mamy rozmawiać?

-O pogodzie, o czymkolwiek byle nie o nim.

-Nie lubisz go co? -zapytałam dobrze znając odpowiedz. -Przecież nic ci nie zrobił. .

-A dlaczego miałbym go lubić?

-A dlaczego nie?

Nie odpowiedziałem jej i wpatrywałem się w jeden punkt.

-Carl...? -powiedziałam znów unosząc się na łokciach. -Ty chyba nie jesteś zazdrosny co...?

-Nie bo wcale-powiedziałem poprawiając włosy

-Nie no wcale-powiedziałem poprawiając włosy

-A... No to spoko bo już się bałam ze będziesz mi wypominał... -powiedziałam kładąc się i ciesząc do samej siebie.

-Oczywiście- parsknąłem- Mam nadzieję, że tobie też nie będzie przeszkadzać jak zacznę gadać o innych dziewczynach- mruknąłem

-Jasne ze nie...Możemy sobie nawet żyć w wolnym związku. -powiedziałam patrząc na niego i unosząc brew.-Wystarczy słowo. ..

-Nie Soo- powiedziałem podnosząc się. Przysunąłem się i pochyliłem nad nią tak, że stykaliśmy się czołami- Zrobiłaś to specjalnie nie?

-Co zrobiłam specjalnie? -zapytałam patrząc w dół.

-A jak myślisz?

-No gdybym wiedziała to bym nie pytała. .. Mówisz o Azazelu czy o wolnym związku?

-O obydwu- powiedziałem patrząc na jej twarz.

-Nie wiem... może. ..-powiedziałam nie podnosząc wzroku. -A co?

Nie odpowiedziałem i odsunąłem się od niej. Zaraz potem położyłem głowę na brzuchu dziewczyny leżąc wzdłuż ławki

-Carl. Nie lubię jak unikasz odpowiedzi. -powiedziałam. -Nadal mnie kochasz? -zapytałam nagle.

-A ja nie lubię słuchać o Azazelu- burknąłem patrząc na sufit. -Tak Soo, dalej cię kocham.

-Wiesz ze nie masz o co być zazdrosny? Trochę cie w tym momencie nie rozumiem...

-Jasne...-odparłem i przymknąłem oczy.

-Dobra... Myśl sobie co chcesz. -powiedziałam wysuwając się spod jego głowy, która uderzyła o ławkę, i wstając. Zaczęłam chodzić po klasie, rozglądając się.

-Ał?- stęknąłem łapiąc się za głowę- Co robisz?- spytałem patrząc na nią

-Nic. -powiedziałam krótko przeglądając stare, zakurzone księgi.

-Mh, okej- mruknąłem obracając się na plecy. Ponownie przymknąłem oczy.

Wskoczylam na biurko stojące w drugim końcu sali i zaczęłam przeglądać jakaś księgę. Denerwowało mnie to że Carl jest taki spokojny. Nie potrafiłam się z nim dogadać. Zawsze coś. .

Poczułem się zmęczony i po chwili zasnąłem.

Po jakimś czasie odłożyłam księgę i podeszłam do Carla. Spał.  No nie wierzę. ..Aish. .. Odnalazłam jakiś kawałek pergaminu i pióro po czym napisałam "Jestem... Gdzieś.  Sprawdź w WS." , po czym położyłam kartkę na jego brzuchu i wyszlam.

Next: Korytarz na 4 piętrze

Wbiegłam wręcz do klasy i usiadłam pod ścianą drżąc cała ze strachu, w stanie bliskim paniki. Oglądałam się z każdy kąt, wszędzie, obawiając się, że lada chwilę zobaczę Dianę. Schowałam twarz w dłoniach skulona.

Wbiegłam do sali, kilka sekund po rudowłosej. Kiedy zobaczyłam tą małą kulkę, w pośpiechu podeszłam do niej, padając na kolana.
- Co się dzieje Isobel? - chwyciłam za jej nadgarstki i delikatnie odciągnęłam je od jej twarzy.

Spojrzałam na nią z twarzą pełną strachu. - Ona po mnie przyjdzie - powiedziałam cicho, cała drżąc. Gwałtownie zmieniłam pozycję i mocno się w nią wtuliłam.

- Kto? - przytulałam ją najcieplej jak potrafiłam, chciałam by czuła, że tu jestem - Powiedz mi co się stało, proszę... - spokojnie objęłam jej twarz w dłonie, kierując jej twarz równolegle do mojej.
Cmoknęłam jej drżące usta i kazałam spojrzeć w oczy.

- D-d-diana - wydukałam bojąc się samego imienia. - Azazel z nią był, zdradził ją z Annabelle i teraz się mści. To ona usunęła wspomnienia Twojej siostry, tylko ona miała powód, to dlatego mój brat zniknął, porwała go. A ja będę następna, rykoszetem zemsta pójdzie na mnie - powiedziałam z drżącymi ustami i się rozpłakałam, popadając już w histerię.

Nic więcej nie mówiąc, wtuliłam ją do siebie. Nauczyciele nie powinni tak działać na własnych uczniów, przecież to jest niezgodne z prawem.
Mój oddech stał się głębszy i szybszy. Nie zamierzałam tak tego zostawić, musi być jakieś inne wyjście.
- Czy nie można byłoby udać się do innego nauczyciela? Już nie w sprawie pomocy, ale wiesz... nauczyciel przy nauczycielowi uczennicy krzywdy nie zrobi...

- Żaden nauczyciel nie będzie przy mnie dwadzieścia cztery godziny na dobę - odpowiedziałam przez łzy. - Kiedyś byłam zakochana w Dianie, uwielbiałam ją, teraz jest dla mnie potworem - dodałam drżącym głosem kurczowo się do niej przytulając. - Nelly, wiem co trzeba zrobić, mam plan...

- Mów. - miałam ochotę krzyknąć, ale tylko szepnęłam do niej tę krótką prośbę.