Dormitorium Dziewcząt 1

-Hmm, magia kominka-stwierdziłem uśmiechając się.

- Miałam na myśli ciebie, ale może kominek faktycznie jest bardziej pociągający.

-No, widzisz to drewno palące się w ogniu?-parsknąłem-Baardzo pociągające-parsknąłem obejmując Chris.

- Jest zdecydowanie ładniejsze niż ty - prychnęłam.

-No oczywiście, że tak-parsknąłem poprawiając włosy-Prawda jest taka, że kominek zbiera całe wianki dziewczyn-zaśmiałem się.

- Musisz się bardziej starać, bo mnie też ci zabierze - zaśmiałam się.

Zmierzyłem wzrokiem kominek-On nie umie grać na ukulele-stwierdziłem śmiejąc się-Jestem lepszy.

- Jest bardziej gorący i napalony niż ty - parsknęłam śmiechem.

-Nie wierzę, że to usłyszałem-parsknąłem patrząc na nią.

- A ja nie wierzę, że to powiedziałam - zaśmiałam się - Nie patrz tak na mnie, błagam.

-Jak mam nie patrzeć?-zaśmiałem się

- No tak, jak przed chwilą. Czuję się przez to okropnie niezręcznie - mruknęłam.

-Doobrze, nie będę-powiedziałem patrząc na nią.

- Wiesz co, chyba faktycznie rzucę cię dla tego kominka - zaśmiałam się uważnie obserwując płomienie.

-Jak możesz-zaśmiałem się obejmując ją-Nie będzie dla ciebie materacem, jak ja.

- Jak to nie - prychnęłam i wstałam, żeby usiąść na kominku. Jednak zrobiłam to za szybko. Po raz kolejny się przywróciłam i zaczęłam gwałtownie łapać powietrze. Miałam wrażenie, że znowu jestem pod wodą.

Podniosłem się z kanapy i spojrzałem na dziewczynę. Może jednak byłoby lepszym pomysłem zabrać ją do pielęgniarki. Podniosłem Chris i położyłem na kanapie.

- Dddzięki - mruknęłam. Czytałam coś kiedyś o suchym topieniu i mogłam mieć tylko nadzieję, że nic mi nie będzie.

-Powiedz mi jak będzie coś nie tak-powiedziałem patrząc na Chris z troską.

- Jakbyś nie zauważył, ja się duszę. Więc tak jakby jest coś nie tak - prychnęłam patrząc na niego z wyrzutem.

-W takim razie, idziemy do pielęgniarki-powiedziałem podnosząc się z kanapy. Wziąłem ją na ręce i zacząłem iść w kierunku wyjścia.

- Szybko zmieniasz zdanie - zaśmiałam się i kaszlnęłam kilka razy.

-Dokładnie-mruknąłem

- No to wio, mój koniu - powiedziałam kaszląc.

NP gabinet pielęgniarki

Stanęłam przed drzwiami dormitorium i popatrzyłam na Charliego.
- No to do zobaczenia później - powiedziałam uśmiechając się.

Byłam w pracy i słuchałam muzyki, gdy nagle zaczęło lecieć "Sugar" Maroon 5. Natychmiast przypomniało mi się, jak Charlie zaśpiewał mi to w pustej sali. Zaczęłam płakać. Łzy lały się strumieniami po moich policzkach. Wtedy zdałam sobie sprawę z tego, że muszę wracać. Nie wytrzymam bez niego. To jest niemożliwe.
Na pociąg już bym nie zdążyła, więc miałam tylko jedną dostępną opcję. Miotła. W mgnieniu oka ją spakowałam i ruszyłam w drogę. Swoje rzeczy porzuciłam w dormitorium i pobiegłam do Wielkiej Sali, gdzie na 100% kończyło się rozpoczęcie roku.
NP wielka sala

Weszłam do dormitorium dziewcząt i miłym głosem powiedziałam czesć

Hey dziewczyny

Wbiegłam do dormitorium oddychając głęboko, po czym uspokoiłam się na tyle, na ile mogłam. Nie chciałam wzbudzać podejrzeń, najlepiej, żeby ludzie nawet mnie nie zauważali. Upewniłam się, że nikt mnie nie podgląda, po czym wczołgałam się pod łóżko i pogrzebałam w swojej walizce... wymacałam tajny n-przestrzenny schowek, stuknęłam w niego różdżką i mruknęłam cicho pod nosem zaklęcie, po czym włożyłam rękę do środka. Wybrałam skromnie, bez udziwniania i fetyszyzmu, po czym ukryłam pakunek pod szatą i zamknęłam schowek innym zaklęciem. Wyczołgałam się i jakby nigdy nic udałam do pokoju spotkań. MUSIAŁAM to zrobić, musiałam, bo inaczej bym zapewne zwariowała. Letycja... co za piękne imię... o ile wolno mi tak o niej myśleć.
NP: pokój spotkań

/Piszę ostatni post, bo dobijam do 2k xD/
Przybiegłam do dormitorium. Spakowałam się jak najszybciej. Ostatni raz spojrzałam na ściany trzymające razem wszystkie najlepsze i najgorsze wspomnienia.
- Jeszcze tu wrócę - mruknęłam.
/The end/

Weszłam do dormitorium, otwierając szeroko drzwi by wpuścić Ślizgona.
— Zapraszam do srodka..— gdy wpuściłam go do srodka zamknęłam powoli drzwi.
— Wąż w norze borsuka... Cos nowego

Wszedłem do środka i do moich nozdrzy dotarł słodki zapach perfum, bez wątpienia byłem niej w pokoju.
- No mówiłem przecież - mruknąłem - nowe doświadczenie. Waż i borsuk to niezłe połączenie - stwierdziłem.
- Które to twoje łóżko? - spytałem, nie bawiąc się w ceregiele, poznawania pokoju dziewczyny od ściany po kąty

Chrząknęłam i odruchowo przejechałam dłonią po włosach.
— Tamto...— wskazałam lozko z czarna narzuta i ciemnozielonymi małymi poduszkami.
Podeszłam do kufra i zaczelam w nim grzebać w poszukiwaniu butelki.

Ruszyłem w stronę wyznaczonego łóżka
- Czuje się jak u siebie, widać, ze naprawdę zależało ci na Slytherinie i nadal zależy - mruknąłem, gdy byłem już przy jej łóżku.
- W sumie, masz najlepsze łóżko ...- powiedziałem i chwilę potem już na nim leżałem - i bardzo wygodne, chyba będę częściej tu przychodził - stwierdziłem z uśmiechem
- Czego tak zawzięcie szukasz w tym kufrze? - zapytałem, gdy widziałem jak dziewczyna już kilka minut czegoś w nim szukała

— No zalezy... Szczerze mowic nie czuje się tu dobrze... Troche obco..— przyznałam cicho.
— Zapraszam... Jesli moje współlokatorki nie maja nic przeciwko...— powiedziałam.
— Ehh No naszej ognistej...

Błąkając się po zamku nareszcie trafiłam do podziemi. Wlokłam się powolnie, jak wtedy z jeziora z chłopakiem. Trudno było mi teraz iść tak samotnie, liczyłam na to, że moje współlokatorki będą conajmniej normalne. Weszłam do dormitorium, od razu kierując się do swojego łóżka. Słyszałam jego głos, lecz szłam ze spuszczoną głową.
- Cześć. - rzuciłam jakby od niechcenia do dziewczyny, kiedy już usiadłam na łożku, było nad wyraz wygodne.

Zaśmiałem się, już chyba setny raz w tym dniu
- Skoro, czujesz się tu obco zapraszam do mnie - powiedziałem poruszając brwiami
Gdy weszła nowa osoba, nie patrzyłem na nią, tylko czekałem cierpliwie, aż Lexy otworzy tą zasraną butelkę ognistej. Głos przybyłej dziewczyny był dość znajomy, ale stwierdziłem,że to pewnie urojenie jakieś
- Pomóc ci z tą ognista? Bo widzę, że sobie nie radzisz - stwierdziłem i wyciągnąłem dłoń po whisky

Uniosłam głowę slyszac glos dziewczyny. Akurat wtedy znalazłam butelke.
— Czesc!— odpowiedziałam do puchonki.
— Naprawde?! Moge do Slizgonow?— zapytałam rozchylając lekko usta.
— Radzę...— mruknelam pod nosem ale podałam mu butelke podnoszac się.
— To do Slytherinu?

Wziąłem od niej butelkę i zębami odkręciłem kurek, który następnie gdzieś wyrzuciłem
- Ja chcesz to możesz zobaczyć , gdzie byś trafiła, gdyby Tiara nie byłą stara - mruknąłem podając jej już otworzoną butelkę.
Zszedłem się z łóżka i podałem jej dłoń
- To jak idziesz zobaczyć swój wymarzony pokój, ze mną w roli głównej - spytałem i posłałem jej uśmiech

Wstałam z łóżka, przodem do okna. Westchnęłam głośno i spięłam włosy w niedbałą kitkę, wypuszczając kilka włosów na twarz. Milczałam, patrząc na swoje odbicie w szybie, wyglądałam na zmęczoną, chociaż nie do końca tak się czułam.

— Chce.— powiedziałam z entuzjazmem. Wzięłam od niego butelke a następnie podałam dłoń.
— No pewnie ze ide. Taka okazja moze sie juz nie zdarzyć. — dodałam uśmiechając się znow. Dobrze. Troche czasu z chłopakiem i tyle smiechu starczy mi na kilka następnych dni snucia się po zamku.

Pociągnąłem ją za rękę w stronę drzwi.
- Spodoba ci się, mówię ci - szepnąłem jej a ucho. Gdy byliśmy przy drzwiach, przypomniałem sobie, e w pokoju Lexy była też inna dziewczyna, dlatego odwróciłem się
- Pa - rzuciłem do jak się okazało blondynki, którą bardzo dobrze znałem. Gdy się pożegnałem, ta się odwróciła i popatrzyła ze smutkiem w oczach. Mocniej ścisnąłem rękę Lexy i szybko pociągnąłem za klamkę, wychodząc z dormitorium Puchonek

Next> Dormitorium Ślizgonów

— Do zobaczenia. Spij dobrze!— rzuciłam współlokatorce przez ramie.
Wyszłam tuz za chłopakiem.


Zt

Nie odpowiedziałam nic, nie miałam siły by powiedzieć cokolwiek. Nie potrafiłam zatrzymać swoich emocji, chociaż teraz pozostał tylko ból, który przepełniał mój wzrok. Nie chciałam by to zobaczył, nie chciałam by wiedział, że jestem taka słaba. Odwróciłam się do niego, tylko po to by podejść do swojego kufra, by wyciągnąć ubranie, w którym zamierzałam spać. Położyłam się do łóżka, zakrywając się po same uszy kołdrą.

Po dłuższej chwili obracania się w łożku i miotania się pod gorącą kołdrą, jęknęłam niezadowolona. Odrzuciłam narzutę na koniec łóżka, wstając z niego jak oparzona. Otworzyłam szybko okno, oddychałam już zdecydowanie chłodniejszym powietrzem, które przyjemnie okalało moją twarz. Ciekawiło mnie jak dobrze bawi się Noah, który wyruszył z moją współlokatorką do jego pokoju. Siadając na parapecie, skarciłam się w myślach.
- Przecież nie mogę zaprzątać sobie nim głowy, kiedy on nawet nie pomyśli o mnie przez ułamek sekundy. - potrząsnęłam głową, opierając głowę na podkulonych nogach.