Łąka niedaleko szkoły

Zrobiło mi się zimno. Co było dosyc dziwne bo jak zasypiałam było cieplutko.
Poruszyłam się lekko, odwracając delikatnie na drugi
bok. Włosy opadły mi na twarz jak zasłona.
— Długo spałam?— zapytałam cicho, zachrypniętym głosem.

Widząc jak się przewraca, przestałem na chwile czytać
- Trochę - odpowiedziałem - Nie tak długo bym zdążył całą książkę przeczytać - zaśmiałem się - Ale na tyle długo że Magnus zdążył wrócić - dodałem, znów wpatrując się w książkę

— Wiem ze wrócił... Brzęczy dzwoneczkiem. — mruknelam otwierając jedno oko i patrzac na chłopaka. Moj głos zmienił troche ton i chrypka stała się w pewien sposób seksowna.
— Dostane buzi?

- Nie - mruknąłem. Jej głos diametralnie się zmienił, ale nie zamierzałem jej ulegać zawsze, gdy tego chciała. Nie bardzo przejmując się jej obecnością czytałem kolejne zaklęcia, które dość szybko wpadały mi do głowy.

— Dlaczego?— zapytałam otwierając drugie oko.
— Cos zrobiłam?— dopytalam chrzakajac by pozbyć się chrypki jednak to nic nie dało.

Odłożyłem na chwilę książkę, zaznaczając stronę na której byłem
- Czy zawsze musi się coś dziać, jeżeli nie chce cie pocałować? - spytałem. Chujowo to zabraniało ale no cóż już zostało to wypowiedziane, nie zmienisz tego.

— Nie. Przepraszam. — powiedziałam nieco chłodniej i zamknęłam znow oczy.
Nie chciał mnie pocałować. No okej. Przeciez to ze się ruchamy nie znaczy ze beda miedzy nami jakies tam czułości. Bezsensowne czułości.

- Źle to zabrzmiało, nie o to mi chodziło - wytłumaczyłem czując chłodniejszy ton brunetki, nie chodziło mi o to, że nie chce jej pocałować. Jednak dziewczyny mocno mieszają w głowie. Wolałem już nic nie mówić, bo znowu by wyszło nie tak jak chciałem, wziąłem książkę do ręki, ucząc się zaklęć.

— Oczywiscie. Rozumiem przeciez. — odparlam. Znow chrząknęłam chcac sie pozbyć cholernej chrypki. O ile jeszcze chwile temu nawet mi się podobała, teraz wolałam się jej pozbyć.

- Jeżeli chcesz coś wykrztusić to lepiej się napij zamiast co sekundę chrząć - mruknąłem z nad tomu - z doświadczenia wiem, że możesz się zamęczyć chrząkaniem

Nie odpowiedziałam. Lekki foszek. O.
Ja tez moge się obrazić bo było mi przykro. Chciałam tylko krótkie buzi po przebudzeniu... Tylko buzi... Ale wyglada na to ze został mi tylko Magnus.
Wzięłam z trawy patyczek na ktorego koncu był przyczepiony sznureczek a na nim piórko z drzwi raczkiem.
Zaczelam bawić się z kociakiem, machając sznureczkiem. Magnus niechcący machnął mi lapka po policzku, zostawiajac ślady pazurków z ktorych chwile pozniej uleciała kropelka krwi. Olałam to i dalej bawiłam się z kocurkiem.

- Czyli nie tylko mnie drapie - mruknąłem i odłożyłem książkę, która już lekko mi się znudziło. Patrzyłem tylko na to jak dziewczyna bawi się z kotem. W sumie żałowałem, że nie zabrałem tu ze sobą chociaż psa, było by śmiesznie gdyby Barney pobiegał trochę za Magnusem.

— Nie.— powiedziałam i odruchowo przejechałam dłonią po zadrapania czujac cos mokrego. Szybko spojrzałam na dlon nie wiedząc ci zrobic. Nienawidzialam widoku swojej krwi.

- Chcesz to przemyć? - zapytałem widząc jak dotyka swojego policzka. Krew mi nie przeszkadzała, gdyż nie raz miałem z nią styczność jak byłem mały.

— Co? Nie...— powiedziałam w koncu z braku laku wycierając wierzch dłoni w spodnia warstwę spódniczki. Westchnęłam cicho starając się uspokoić serce.
Zaczelam dalej bawić się z kotem cicho nucąc.

Zaczynała mnie chyba ignorować, tak mi się przynajmniej zdawało, a ja nie zamierzałem ani się narzucać ani prosić. Po prostu siedziałem cicho patrząc na nią i wyjmując przy okazji różdżkę. Skoro i tak siedzieliśmy w ciszy to mogłem chociaż coś pożytecznego porobić

— Dlaczego nie chciałeś dać mi buzi?— zapytałam w koncu.
— Nie czepiam się i nie zmuszam.. Chce tylko wiedziec... Nie chciało ci się czy odechciało? Mowilam cos przez sen...?

Nie zdążyłem wypowiedzieć zaklęcia, a ona już otworzyła te swoje ustka i zadała pytanie akurat mi
- Nie chciałam ci ulegać - mruknąłem. Taka była prawda, więc dlaczego miałem tego nie mówić.
- Nic nie mówiłaś przez sen - dodałem szybko

— Nie chciałeś mi ulegac? Przeciez to nie był rozkaz.. Tylko pytanie... prośba... To ze spełnisz moje zachcianki nie uczyni z ciebie pantoflarza..

- No nie wiem, nie wiem, słońce - powiedziałem patrząc w jej ciemne oczy - Od pocałunku się zaczyna. Poza tym mnie miałem jak cię pocałować - odparłem, wystawiając język.

— To ty sadzisz ze od pocałunku się zaczyna. Bo tobie taka czułość kojarzy się tylko z seksem. A ja chciałam tylko małego buziaka...— mruknelam. Nie miał jak... Gdyby chciał to by miał.

- Kiedyś ci powiedziałem, chcesz to bierz - mruknąłem - ustaw to sobie jako motto w naszej relacji - powiedziałem puszczając jej oczko.

— Czasami chciałabym dostać cos po prostu. — powiedziałam patrzac mu w oczy.
— Zaczekam. Zaczekam az sam bedziesz czegoś chciał albo bedziesz chciał mi dać.

- To poczekasz, bo jak mówiłem, nie mam jak - powtórzyłem ze śmiechem. Ciekawiło mnie dlaczego sama nie bierze tego czego chce.

— Jasne... Następnym razem jak bedziesz chciał się pieprzyć to bede miała okres. — mruknelam. Rzucając Magnusowi patyczka. Pobiegł za nim niczym pies.

- Okej, ale tak normalnie czy przedłużysz go sobie do miesiąca, a następnie powiesz że masz migrenę - zaśmiałem się na jej pomysł. Był absurdalny, ale łatwy dla niej do zrealizowania

— To zalezy od tego jak bardzo bedziesz napalony. — odpowiedziałam lekko.
A niech sobie rucha inne! Co mnie to! Nic do niego nie czuje nawet...

- Okej - mruknąłem - graj w taktykę " żony zdradzającej faceta z listonoszem" - zaśmiałem się - Lepiej zacznij już od teraz - dodałem, uśmiechając się łagodnie w jej stronę

— Prędzej bym skoczyła z wieży niz została Twona żona...— wzdrygnelam się.
— Nawet pocałować mnie nie chce..

- Nie mówiłem, żebyś się nią stała - zaśmiałem się. W sumie może być zabawnie, jak zacznie taką grać - Tylko potem nie płacz, że jestem na ciebie zły - dodałem z lekkim chłodem, którego użyłem specjalnie

— Myślisz ze tylko ty mozesz byc zły?— zapytałam prychajac.
Usiadłam i odsunęłam sie, opierajac o drzewo z boku.
— Ja tez moge.

- Wiem, nie mówię, że nie, czyli co? - spytałem, wstając z ziemii - zaczynasz od dzisiaj? - mruknąłem, w sumie skoro chciała, dla mnie to żaden problem.

— Nie chciałeś mnie nawet pocałować... Malutkiego buziaczka...— powiedziałam wskazując dwoma palcami odrobinkę.
— Malutkiego... A siedzisz nawet w moim śnie. Malutkie buzi...

- Nie możesz sama sobie wziąć tego czego chcesz? - zapytałem nadal stojąc nad nią. Nie rozumiałem jej, raz chce się zachowywać jak dziewczyna w związku, a potem jak zdradzona żona, już wiem dlaczego nie chciałem mieć dziewczyny.

Pokręciłam głowa.
– Ja nie jestem taka jak ty...— powiedziałam podnoszac wzrok na niego. Zrobiłam mine zbitego psa.
— Niedobry dla mnie jestes. Dlatego nie mam chłopaka.

- Czekaj, czekaj wróć - mruknąłem, patrząc na nią - jestem dla ciebie nie dobry i dlatego chłopaka nie masz? - zapytałem z niedowierzaniem. Ona żartuje prawda?

— Nie wiem...— mruknelam juz sama nie wiedząc co mowie. Przechyliłam sie na bok i polozylam na trawie tak jak opadłam.
— Smutno mi... Potrzebuje alkoholu...

- Chyba rozumu - skomentowałem - wiesz jak dużo na ziemi, na której leżysz jest robaków? - zapytałem retorycznie

— Tak. Rozumu tez nie mam. Wrzuć mnie do jeziora. — mruknelam.
— Wiem.. Zeżrą mnie..

Usmiechnąłem się na jej propozycje. Odesłałem książkę z powrotem do pokoju, a następnie schyliłem się po dziewczynę i przerzuciłem ją przez bark
- Skoro sama proponujesz to z wielką chęcią - mruknąłem idąc w stronę jeziora.

Next > Jezioro Hogwartu

— Co? O co ci chodzi?— zapytałam gdy podniosl mnie z trawy.
— Tyler!— krzyknęłam wiercąc się.

Next:Jezioro

Pocałunek z Sophie Neveu? Oczywiste, że jest to praktycznie to samo, co trafienie do nieba. Dzięki ci tam u góry za niesamowite przeżycia! Czując tą blkiskość z Soph, ciepło bijące od niej, miękkość jej ust, jej smukła dłoń idealnie wpasowująca się w moją. Ta dziewczyna działała uzależniająco, nie potrafiłam w jej obecności myśleć logicznie. Jedyne co się dla mnie liczyło, to, że ona jest. Czas jak dla mnie się zatrzymał. Przerwałam pocałunek gdy czułam, że brakuje mi powietrza. Otworzyłam oczy i pierwsze co ujrzałam to uśmiechniętego aniołka-Chyba nigdy mi się nie znudzi spoglądanie na twoją twarz-stwierdziłam utrzymując z nią kontakt wzrokowy.

Zatraciłam się kolejny raz w jej ustach, zamknęłam oczy i delikatnie pchnęłam rudowłosą, przez co razem z nią opadłam na trawę. Objęłam ją, oplotłam się swoimi rękami i nogami w okół jej ciała, pozwoliłam jej rudej kurtynie okryć moją twarz, głowę, gdy leżała na górze, nade mną. Aż w końcu pocałunek się zakończył i odwzajemniłam czule jej spojrzenie.
— Jestem filmem Quentina Tarantino? — zapytałam z lekkim rozbawieniem, odpowiadając na komplement.

-Nie, tak się składa, że jesteś Sophie Neveu, ma najcudowniejsze i najpiękniejsze dziewczę, które w przyszłości zamierzam pojąć za swą żonę-powiedziałam przyciszając głos, a z każdym słowem przybliżałam swoją twarz do Gryfonki. Zatrzymałam się, że kilka centymetrów dzieliło mnie od stykaniem się nosami-Ale zanim to musimy przeżyć cały Hogwart, a potem założyć kawiarnie-odparłam poważnie po czym wyprostowałam się przerzucając włosy na jeden bok-Do naszego planu na przyszłość można dorzucić jeszcze posiadanie jakiś zwierzaków, ale ja nie byłabym ich dobrą mamą-zaśmiałam się spoglądając na Sophie.

Odczułam, że dzieje się to co przy Marceline - że staję się pewniejsza siebie, mniej strachliwa i martwiąca się o wszystko. To co ulegało takiej poprawie dwa razy znikało w ogniu, raz przez właśnie wspomnianą już Flavor i raz przez Raven. Teraz jednak znów się odradzało, niczym feniks z popiołów.
Uśmiechnęłam się szeroko słysząc jej odpowiedź. Zresztą, od takich komplementów nie potrafiłam się nie zarumienić, a zwłaszcza przy żonie. Gdy sobie wyobraziłam nas, idące do ołtarza w sukniach ślubnych... O Merlinie, to takie piękne.
— Jeśli to oświadczyny, to mówię tak — zaśmiałam się cicho i spojrzałam jej głęboko w oczy. Kiedy się wyprostowała, westchnęłam, że jej piękna twarz się oddaliła zamiast zbliżyć. — Spokojnie, ja kocham zwierzaki i potrafię się nimi zajmować — wyszczerzyłam się.