Wielka Sala

-Nie umiem pływać ziomek..

-To cię nauczę, ziomek-wyszczerzyłem się.

-Nie wchodzę do jeziora. Weszłam tam tylko raz.

-Sam nie zamierzam iść pływać-parsknąłem patrząc na nią.

-Dlaczego. Popatrzyłabym sobie na ciebie

-Bo samemu jest nudniej?-powiedziałem przechylając głowę na bok-Oh, jestem pewien, że z przyjemnością będziesz patrzeć na dzieła, które zrobiłaś mi na ciele-zaśmiałem się.

Uśmiechnęłam się. -Jasne że tak. Zawsze. Mogę iść z tobą nad to jezioro

-Idziemy i nauczę cię pływać-dodałem uśmiechając się.

-Pójdę z tobą nad jezioro i usiąde na brzegu...

-To cię obleję-odparłem wzruszając ramionami.

-Woda jest zimna.. Będę chora.. będziesz miał mnie na sumienu.. O ile takowe posiadasz...

-A więc ja mogę zachorować, a ty nie?-parsknąłem patrząc na nią z uniesioną brwią.

-Tak bo wtedy będę mogła być z tobą 24 na dobę a moja wymówka będzie to że się tobą zajmuje bo jesteś chory...Chce Cię pocałować. -powiedziałam krótko.

-Mhhhm-mruknąłem przygryzając wargę-To chcesz coś wziąć zanim pójdziemy nad jezioro?

-Ciebie. -powiedziałam. -Serio chcesz tam iść?

(Przed Nathanem ukazała się halucynacja, Sophie Neveu prosząca krzykami o odpis i nagle znikła.)

-Nie-mruknąłem uśmiechając się.

-No to... -przewróciłam oczami i schyliłam się pod stół. Po chwili znalazłam się obok niego. -To co dupe zawracasz mm?

-Nie wiem o czym mówisz-parsknąłem.

-Ale ja wiem. -powiedziałam I bez namysłu, pocałowałam go krótko.

Odwzajemniłem pocałunek. Było za krótko, ehh.-Właśnie złamałaś swoją zasadę-zaśmiałem się

-Jaką zasadę?

-Ćśśśś, nic nie wiesz-mruknąłem przysuwając palec wskazujący do jej ust-Niiiic, tym razem ci to daruję.

-Pojebało cie?

Odsunąłem palec, a potem widząc jej minę wybuchnąłem śmiechem-Twoja mina, jest urocza, chodź, bo za chwilę rzucisz mnie jakimś plackiem-powiedziałem wstając z miejsca i skierowałem się do wyjścia.

-Mówiłeś ze nie chcesz nad jezioro...-powiedziałam wstając I idąc za nim.

-Kto powiedział, że idziemy nad jezioro?-spytałem unosząc brew

NP w sumie idk gdzie

-Aha..-mruknęłam i poszłam za chłopakiem.
Next: Hui wi przecież ⬆

Przyszłam do Wielkiej Sali. Usiadłam przy stole Puchonów i nałożyłam sobie coś do jedzenia. Eeeeh, co za nuda.

Weszłam do Wielkiej Sali, byłam głodna. Nie miałam odwagi rozglądać się, więc patrząc jedyne w podłogę, szłam według zapamiętanej drogi do stołu gryfonów. Usiadłam i nałożyłam sobie jeść.

Zauważyłam Sophie. Zostawiłam moje jedzenie i wstałam z miejsca. Stanęłam za dziewczyną i pochyliłam się aby ją przytulić.

Wzdrygnęłam się i zamarłam, ale rozpoznałam perfumy Raven. Odetchnęłam z ulgą, rozluźniłam się i uśmiechnęłam. - Hej - przywitałam się z nią ciepło.

-No cześć-powiedziałam i usiadłam obok niej.

- Wyspałaś się? - zapytałam z uśmiechem i nalałam sobie kawy.

-W sumie było ciepło-powiedziałam uśmiechając się. Wzięłam rogalika i zaczęłam go jeść-A ty?

- Też, tylko szkoda, że mnie tak zostawiłaś - odpowiedziałam z "wyrzutem", ale zaśmiałam się lekko. - Dziękuję za przykrycie mnie kocem - nalałam kawy do jej kubka.

-No nie mogłam zostawić cię tak bez przykrycia. Jeszcze byś zmarzła-powiedziałam i nalałam sobie do kubka soku i upiłam łyka.

- Nie napijesz się kawy? - zapytałam. - W sumie i tak mi jest teraz zimno. I tak jestem wdzięczna za troskę - uśmiechnęłam się znów.

-Nie dzisiaj-machnęłam ręką

Sytuacja pocałunku totalnie mnie zszokowała.
- Okeej? - uniosłam lewą brew, spoglądając na Azazela

- Inaczej znów mi zaśniesz noooo! - przewróciłam oczami.

- Dziwna jakaś, może chora - zmarszczyłem brwi.

Idąc krokami dziewczyny, usiadłam okrakiem na Azazela. Próbując skupić się na jego oczach, chociaż było to niezmierne trudne. Wplotłam w jego jak zwykle cudownie miękkie włosy swoje palce i lekko pociągnęłam, napinając każdy mięsień brzucha, nieco wspinając się do jego ust.

- Mała coś jesteś, aż musisz się podnosić - zaśmiałem się i ją pocałowałem namiętnie, palce wsuwając w jej włosy.

-Nie zasnę-zaśmiałam się odgarniając włosy z czoła.