Wielka Sala

- A dlaczego nie? - spytałem.
- Skarbie, po to mam dwie dłonie, jedną mogę jeść, a drugą zaspokajać Cię - odparłem.

— Poważnie?— zapytałam gapiąc się na niego.
— Chcesz zrobic mi dobrze na srodku WS? Przy ludziach? Przy nauczycielach?— uniosłam brwi.

- Jeżeli powstrzymasz się od jęków to nawet się nie zorientują - odparłem spokojnie, nakładając sobie ciepłe potrawy.

— Jasne... Na pewno nikt sie nie kapnie. Szczególnie ten krukon ktory pożera cie wzrokiem. — powiedziałam starając sie nie zaśmiać. Nalałam sobie soku i upiłam łyk, rozglądając sie.

- To idealnie, przynajmniej będzie wiedział, że wolę kobiety - odparłem, ponownie sunąc dłonią w górę.
- Byś mi pomogła rozszerzając uda, wiesz? - szepnąłem jej do ucha.
Nabiłem na widelec mięso i wsadziłem go do ust.

— Biedny... Współczuje mu. — powiedziałam.
— Ty..— zaczelam mrużąc lekko oczy.
— Jedzeniem sie zajmij... Co sie wydarzyło przez te dwa.. trzy dni w sumie ze takie pomysły ci przychodzą do głowy?

- Przecież jem - zaśmiałem się cicho, wkładając kolejny kawałek mięsa do ust
- No weź, będziesz się czuła wyśmienicie - wymruczałem.
- To, że miałem chyba za dużo propozycji albo ... coś innego, sam nie wiem - dodałem.

— Za duzo czego?— zapytalam beznamiętnie, gapiąc sie na niego.
— Propozycji? Miałeś za duzo propozycji? Propozycji. — warknelam po chwili juz udawajac ze mi to wisi.
— To trzeba było skorzystać póki mnie nie było. — powiedziałam wiercąc tyłkiem i pochylając sie do przodu by oprzeć łokcie o blat stołu.

- Okej - odparłem i zdjąłem rękę z jej uda.
- Mogłem, ale tego nie zrobiłem - mruknąłem i zająłem się jedzeniem.

— Żałuj. — burknelam.
— No i co sie gapisz?— warknelam do Puchonki ktora chichotala jak kretynka, wraz ze swoim haremem.
— Zajmij sie swoim talerzem słonko albo ci pomoge. — dodałam z fałszywym uśmiechem.

- Nie mam czego kurwa żałować - odparłem, a słysząc jej wymianę zdań z Puchonką lekko się uśmiechając. Gdy skończyła wymianę słów z Puchonką, odwróciłem jej twarz w swoją stronę i wpiłem się w jej usta.

Pyskata szmata. Czekaj No...
Gdy poczułam ze Tyler odwraca mnie w swoja stronę, byłam pewna ze zaraz dostane opieprz, jednak miłe sie zdziwiłam. Oddałam pocałunek namiętnie, wsuwając dlon w jego włosy.
Odsunęłam sie po chwili.
— Jedz kochanie i spadamy bo nam tu koleżanki zaraz spłyną z ławeczek...— powiedziałam tak zeby blond szmata słyszała. Usłyszałam jej komentarz dotyczący tego ilu chłopakom daje...
— I tak cie znajde. — rzuciłam do niej, kulturalnie pokazując jej środkowy palec i układając sie wygodniej na kolanach Tylera.

Gdy oddała mi pocałunek, uśmiechnąłem się. Jednak za szybko się odsunęła, przez co jęknąłem.
- Rian nie ma sensu - szepnąłem, jednak słysząc komentarz Puchonki, zacisnąłem dłoń w pięść.
- Zrozum wreszcie, że Cię nie tknę nawet kijem - warknąłem.

— Oczywiscie ze nie tknie. Bo jak spróbuje to wydrapie jej oczy. — powiedziałam lekko.
— Jedz skarbie bo wiem ze jestes głodny. — odparlam. — Pozniej moze pogrąży w scrabble..— zachichotalam cmokajac go w usta.
— Juz cie nie odpuszczę Tyler. Bede cie bronić za wszelka cenę.

- Uwielbiam grać w scrabble z Tobą - zaśmiałem się i zacząłem jeść, co chwila popijając sokiem.
- Mam cholerną nadzieję, że tak będzie - odparłam, patrząc na nie kątem oka.

— Bedzie. — powiedziałam i pogłaskałam go po udzie. Gdy Tyler w koncu zajął sie jedzeniem, zaczelam rozglądać sie po sali.
— Nosz kurwa...— sapnelam i zeszłam z kolan Tylera. — Zaraz wracam. — warknelam i wstałam od stołu, po chwili wybiegając z wielkiej sali, przy okazji uważając zeby sie nie wywalić i nie narobić sobie wstydu.

- Co się stało? - spytałem, patrząc na nią. Jednak zdążyła już wybiec z sali.
Nie wiedziałem co się stało, ale skoro chciała gdzieś iść czy wybiec to nie bronię.
Odprowadziłem ją wzrokiem i zabrałem się za jedzenie.

Wróciłam po kilku minutach i podbiegłam do Tylera, lekko zdyszana, trzymajac w reku jeden z jego T-Shirtow. Lekko go przerobiłam.
— Rozbierz sie. — powiedziałam zadowolona.

- Ale tak przy wszystkich? - spytałem, patrząc jej w oczy.
- Myślałem, że nie mogę chodzić bez koszulki - odparłem.

— Tak. Tak przy wszystkich. Przed chwila chciałeś mi robic dobrze a teraz sie zastanawiasz..?— zapytałam.
— A od kiedy sie mnie słuchasz? Zdejmuj.

To było dziwne. Otworzyłem usta, chcąc coś powiedzieć, ale szybko je zamknąłem i zdjąłem koszulkę, kładąc ją na ławce.

Naciągnęłam mu na głowę granatowa koszulke po czym wcisnęłam sie na jego kolana, zostawiajac mu pełne ubranie koszulki na ktorej żółtym, neonowym kolorem wypisane były słowa "MAM DZIEWCZYNĘ", ktory jakby mienił sie, co sprawiłam prostym zaklęciem. Na reszcie koszulki, bo główny napis znajdował sie na klatce piersiowej i brzuchu, wypisane były te same słowa, mniejsza czcionka, w rożnych językach.

Wciągnąłem na siebie koszulkę i przeczytałem napis w głowie.
- Mam dziewczynę? - spytałem, patrząc na nią.
- A kto nią jest? - drażniłem się z nią.

— Wybierz sobie. — warknelam zabierając z talerza słupek marchewki ktora wsunelam do ust do połowy. Podparłam policzek pięścią i odwrocilam lekko głowę w stronę chłopaka, językiem wysuwając i wsuwając marchewkę, trzymajac ja miedzy wargami.

- Przestań Shin - syknąłem i gdy wsunęła ponownie marchewkę złamałem ją w jej ustach, tak że połowa została w jej ustach.

Pogryzłam marchewkę po czym odrzuciłam włosy z twarzy i powtorzylam czynność tym razem z ogórkiem.
— Lubie ogorki. — powiedziałam niewinnie. — No i co? Wybrałeś?

- Tak nagle Ci się zachciało marchewek i ogórków? Może jeszcze banany? - spytałem, patrząc jej w oczy.
- Tak wybrałem - mruknąłem.

— A sa tu banany?— zapytałam rozglądając sie po stole i marszcząc brew.
— No i jak? — spojrzałam na niego gryząc ogórka.
Uniosłam sie lekko i chwyciłam wisienkę za ogonek, powoli wkładając ją do ust i nie puszczając ogonka, zaczelam bawić sie nia językiem.

- Zaraz nie wytrzymam i będziesz mokra, a wtedy nie będzie mnie obchodziło, gdzie jesteśmy i kto się na Ciebie patrzy. A ty będziesz błagała bym w ciebie wszedł, więc przestań - mruknąłem, czując wybrzuszenie w spodniach.

— Wiedziałam ze spodoba ci sie koszulka. — odparlam spokojnie.
Oderwałam ogonek i zjadłam wisienke, wyjmując pestkę z ust i odkladajac ja na serwetkę. Zaczelam bawić sie ogonkiem ktory wsadziłam miedzy wargi w koncu zgarniając go językiem i przez moment sie skupiając, jednocześnie nie przestajac sie uśmiechać.
— Gdzie ta twoja laska?— zapytałam przez chwile jeszcze bawiąc sie ogonkiem by zaraz wysunąć go i pokazać mały supeł na jego srodku. Tadam.

Ja już nie wytrzymywałem, zwłaszcza gdy robiła cuda swoim językiem.
Odwróciłem głowę, patrząc przed siebie, by o niczym innym nie myśleć i by wybrzuszenie nie było jeszcze bardziej widoczne.
- Siedzi niedaleko - odparłem.

Zrobiłam podkówkę z ust kiedy nie było braw ani nic na moja bezużyteczna umiejetność. Wyjęłam ogonek z ust i zajęłam sie kolejna wisienka. Tak jak poprzednia.
— Dlaczego na mnie nie patrzysz?— zapytałam.
— Gdzie siedzi bo zamierzam splunąć na nia pestka..

- Bo mnie rozpraszasz - powiedziałem szczerze, dłubiąc widelcem w jedzeniu, na które nie miałem już ochoty.
Spojrzałem na stół Ślizgonek i przeleciałem po nich wzrokiem.
- Piąta od końca, ta z platynowymi włosami - odparłem szybko

Popatrzyłam na niego lekko zdziwiona. Byłam pewna ze sie drażni i powie ze ja... Ale okej.
Zjadłam wisienkę, rzucając ogonek na stol i namierzył dziewczynę mrużąc oczy. Wyplułam pestkę ktora pacnela ja w czoło. Gdy ta na mnie spojrzała, uniosłam łonie w geście "No cóż...". Kolejny wróg na liście. Zsunelam sie z kolan Tylera i usiadłam obok, lekko tyłem do niego, przysuwajac blizej miskę z frytkami które, jak wszystkie potrawy bez względu na to ile tu stoją, były ciepłe i smakowały sto razy lepiej niz te z sieciówek.

Ona mi w to uwierzyła. Czy ona mnie w ogóle kiedykolwiek słuchała?
Przysunąłem się do niej i zacząłem całować po szyi.
- Nie uważam jej za swoją dziewczynę - wymruczałem jej do ucha.
- Nie wiesz, że nie lubię blondynek? Wolę brunetki - odparłem.

– Duzo tu brunetek. — powiedziałam spokojnie, układając domek na talerzu z frytek.
— Przeciez ja ci niczego nie bronię ziomek. Wybieraj se co tam se chcesz. A jak wolisz wiesniackie blondyny to smialo.

- Ziomek? Serio? - spytałem.
- Przecież Ci kurwa mówię, że to nie ona - mruknąłem, odsuwając się od niej.
- Nie obrażaj się - dodałem.

— Nie obrażam. — powiedziałam. — Wykałaczkę mi podaj bo dom nam jebnie. — burknelam zjadając kilka frytek.
— Jak nie ona to inna. A do ślubu i tak cie zmuszę.

- Masz rację jest inna - odparłem, podając jej wykałaczkę.
- Ty mnie do ślubu zmusisz, tak? - spytałem.

— No. Mowie. — odparlam i wzięłam od niego wykałaczkę wbijając ja w odpowiednie miejsce.
— Tak. Ja. A co?— zapytałam patrzac na niego. — Mowilam ci juz kiedys ze to ja jestem alfą w ty związku i ostatecznie to ja rucham ciebie a nie ty mnie. — powiedziałam i pokazałam mu jezyk.

- Wmawiać to ty sobie możesz. Ja jestem alfą i nim pozostanę, i będę Cię pieprzył kiedy tylko będę chciał - odparłem.
- Więc do niczego mnie nie zmusisz - mruknąłem.

– A chcesz sie założyć ze nie?— zapytałam patrzac na niego i unoszac brew. – Z tego co wiem dobiefales sie do mnie przy tym właśnie stole kilka minut temu. I co? Jak ci poszło?— uśmiechnelam sie iście Slizgonsko.
— Owszem. Zmuszę. Zobaczysz.

- Panienka bała się zacząć jęczeć przy wszystkivh, bo by źle na to patrzyli - udałem zrozpaczony głos.
- No nie sądzę. Mnie nie da się zmusić do niczego, jeśli tego nie chcę, nie zrobię tego - odparłem.

— Ojej... Jakaby panienka nie była... Jest alfą. — odparlam.
— Spokojnie. I tak bym tego nie zrobiła. Nie najeżaj sie. — dodałam.
— Jak chcesz to zaraz ty mozesz zacząć jęczeć.

- Ta chyba odwróconą - odparłem.
- Nie wiem jakie są myśli w tej twojej główce - mruknąłem i ściągnąłem z siebie koszulkę.
- Nie podziękuję - stwierdziłem, podając jej koszulkę z neonowym napisem - Trzymaj.