Dormitorium Chłopców 1

- Alaric - powiedziałem cicho, a kot natychmiast usadowił mi się na kolanach.
- Już nikt, ani nic Cię tu nie trzyma ,mruknąłem, patrząc na dziewczynę.
Kociak przewrócił się na plecki, a ja zacząłem go smyrać po brzuszku, co wywołało lekkoe pomrukiwanie.

Mogłam wymyślić cos innego... Brawo geniuszu. Hmm kto mnie przydzielił go Ravu? Hmmmm pomyślmy. Jakas stara czapka... Zajebiscie.
Przygryzlam wargę uprzednio kichając kilka razy pod rząd.

Widząc, że dziewczyna nawet się nie rusza, opadłem na łóżko.
- No wwięc, dlaczego nie idziesz? - spytałem

— Ide. — powiedziałam ale ruszyłam sie z miejsca. Podtrzymując sie dłońmi o materac, lekko przeniosłam ciężar na stopy spoczywające na podłodze. Poczułam jak kolana mi sie trzęsą wiec usiadłam z powrotem. Musiałam sie stad ruszyć. I w koncu ogarnąć... Spac mi sie chciało.

Popatrzyłem jak podnosi się z łóżka i zrozumiałem dlaczego jeszcze nie poszła.
- Właśnie widzę, aż się za Tobą kurzy - mruknąłem.
- Rozumiem, że twoja duma nie pozwoliła Ci powiedzieć, że jesteś za słaba by wstać - westchnąłem zrezygnowany.
- Zostań dopóki będziesz musiała - odparłem, zamykając oczy.

— Wez sie odwal ode mnie co. I wal się. — powiedziałam.
– Nie potrzebuje twojego pozwolenia. – dodałam na moment zamykajac oczy. Otworzyłam je i jęknęłam mimowolnie.

- W takim razie wypad - powiedziałem ostro.
Nie dość, że chcesz pomóc, to jeszcze Ci laska zacznie narzekać.
- Wyjdź stąd, bo już na Ciebie patrzeć nie mogę - odparłem - a stąd masz niedaleko do swojego dormitorium - dodałem.

— Zaraz. — warknelam po tym jak podskoczyłam lekko po jego wypowiedzi.
— Wez uśnij albo Umrzyj od razu bo skupić sie mozna. — powiedziałam.

- To chociaż przenieś się na inne łóżko - odparłem.
Otworzyłem oczy i popatrzyłem na dziewczynę.
- Nie chciałaś mi oddać kota, tylko prawić kazania - westchnąłem zrezygnowany.

— Tak. Oczywiscie. — powiedziałam i podniosłam sie z lozka, podpierając się dłonią. Swietnie. Teraz zapewnię mu darmowa rozrywkę.
Kolana nadal mi drżały ale nie zamierzałam tu siedzieć jesli ktos mnie wyrzuca z pokoju... Druga rękę przeniosłam na słupek lozka i zacisnelam na nim palce prostując sie.
Nie bardzo miałam sie czego złapać w drodze do drzwi.
— Dobranoc. — powiedziałam i chwiejac się nieświadomie, zaczelam isc powoli do drzwi. Boże to żenujące.

- Rozumiesz słowo "przejdź na inne łóżko"? - spytałem, wydając z łóżka.
Podszedłem do niej i złapałem ją za biodra, przyciągając lekko.
- Oboje dobrze wiemy, że bez czyjejś pomocy nie dojdziesz nawet do drzwi, nie wywalając się - odparłem
- Nie lubimy się i może nawet ty nienawidzisz mnie, ale nie pozwolę Ci wyjść stąd dopóki nie będziesz stała o własnych siłach - mruknąłem

— Chciałam ci przypomnieć. Ze jeszcze chwile temu kazałeś mi stad isc. "Wypad". Masz amnezje?— wycedziłam przez zęby.
— Nie mozesz nawet na mnie patrzeć a moje dormitorium jest niedaleko. — powtorzylam jego słowa.
— Poza tym nie sadze zeby obchodziło cie co sie ze mna stanie po wyjściu. Czy znow przytule sie go ściany, czy spadnę ze schodów. Co za różnica?— prychnelam.
— Nie mozesz patrzeć na moja mordkę ale dotykać to juz tak?— zapytałam spoglądając w bok.
— Puść. Dobrze mi szło.

- Powiedziałeś bym się odwalił, a to ty jesteś w moim dormitorium - odparłem
- Skoro twierdzisz, że dobrze Ci szło to proszę bardzo - powiedziałem i odsunąłem się od niej.
Podszedłem do łóżka i się na nim położyłem, wpatrując się w dziewczynę.

— Powiedziałam ci ze masz mnie nie dotykać. A ty ciagle to robisz. — warknelam. Gdy mnie puścił, stałam przez moment w miejscu dopoki jedno kolano nie ugięlo sie, przez co gwałtownie ukleknelam. Poddaje sie. Siadłam na podłodze, tyłem do niego i zamilklam. Jak chce zebym sobie poszła to musi mnie wynieść.

- Chyba zaśniesz na tej podłodze, skoro mam Cię nie dotykać - odparłem i położyłem się na łóżku, przytulając się do Alarica.
Już ten dzień wystarczająco mnie wykończył.

Wzruszyłam ramieniem i oparłam łokieć o udo, podpierając policzek dłonią.
Zamknęłam oczy i korzystałam z ciszy ktora zapanowała. Przytulilabym sie do Księżnej...

Nie słysząc już odpowiedzi zamknąłem oczy i wtuliłem się mocniej w kota.
Czując miękkość futerka Alarica zasnąłem, nie przejmując się dziewczyną na podłodze.

Znużyła mnie ta cisza. Juz nawet nie chciało mi sie podniesc.
Wsłuchując sie w pomrukiwanie kota, przysnęłam na siedzaco.
O dziwo to był jeden z najmilszych snow w ostatnim czasie.

Tym razem nic mnie nie wybudziło.
Była cisza, w której można było usłyszeć pomrukiwanie kota oraz miarowe oddychanie dziewczyny.

W pewnym momencie zsunelam sie z dłoni i wylądowałam na podłodze. Jeknelam przez sen ale nie wybudzilo mnie to ani troche.

Gdy usłyszałem, że coś huknęło o podłogę natychmiast się podniosłem.
Widząc, że to dziewczyna narobiła tyle hałasu, wyciągnąłem różdżkę i przelewitowałem ją na łóżko innego Gryfona.
Widząc, że dziewczyna nadal śpi, ponownie wtuliłem się w śpiącego kota, natychmiast zasypiając.

Obudziłam się jakiś czas później, rozglądając się lekko zdezorientowana. O matko.., Jak na kacu... Zdunelam sie z lozka rozespana i nie do konca świadoma miejsca gdzie sie znajduje. Skierowałam sie do łazienki, lekko chwiejac sie na boku, by wziąć w koncu prysznic.

Gdy dziewczyna brała prysznic, obudziłem się i przyciągnąłem. Zaraz po mnie przebudził się kociak.
Wstałem z łóżka i podszedłem do szafy. W natychmiastowym tempie ściągnąłem z siebie koszulę, wrzucając ją do kosza. Popatrzyłem na zawartość szafy zastanawiając się czy ubrać koszulkę czy pojąć spać.

Po prysznicu, owinelam sie dużym ręcznikiem i nadal pół przytomna wyszłam z łazienki. Wrzuciłam zakrwawione ubrania do kosza i kichnęłam kilkakrotnie, kierując sie do "swojej" szafy. Ktora należałaby do mnie gdybym była u siebie. Dopiero po chwili zorientowałam sie ze na lozku siedzi Ric. Stad to kichanie.
— Hej przystojniaczku..— powiedziałam zachrypniętym głosem.

A myślałem, że dziewczyna może jakimś cudem zniknie. Jednak marzenia się nie spełniają.
Wziąłem jeden z wielu T-Shirtów i wciągnąłem przez głowę, odwracając się.
- Rozumiem, że tak wychodzisz - odparłem wskazując na ręcznik.

Zesztywniałam z dłońmi na klamkach szafy ktorej drzwi otworzyłam szeroko,gdy usłyszałam jego głos.
Powoli zaczęło do mnie docierać. Swiecilam... Tyłkiem... Przed NIM. Nie wiem czemu to zrobiłam. Ale... To był impuls. Weszłam do szafy i zamknęłam sie w niej.

Gdy tylko zamknęła się w szafie zacząłem się śmiać.
Kiedy lekko się uspokoiłem, zapukałem w drzwi szafy.
- Wychodź nie chcę byś pogniotła mi koszule - odparłem.

Jeszcze wlazlam do jego szafy... Bosko.
Wcisnęłam sie głębiej, chowajac sie z drugiej strony drążka na którym wisiały ciuchy.
Moze jak sie nir odezwę to sobie pojdzie...
Szczególnie ze to szafa. Z jego rzeczami.... Idiotka.

Poczekałem jeszcze trochę a następnie otworzyłam szafę na całą jej szerokość.
- Wychodź - mruknąłem - raczej tak nie wyjdziesz stąd, więc dam ci koszulę, a wtedy stąd znikniesz - dodałem.

— Nie ma mnie tu...— powiedziałam i w tej samej chwili miałam ochotę powiesic sie na drążku... Kurwa.

- No jasne, wcale nie widzę Krukonki w swojej szafie - odparłem
- Dasom wyjdź dobrowolnie, albo ręcznik który masz ma sobie znajdzie się daleko od Ciebie - mruknąłem, by dać jej do zrozumienia, by wyszła z szafy.

— Szantażujesz mnie?— zapytałam chowajac się głębiej w szafie.
— Nie mozesz zabrac mi reczniczka.... Nie mam ciuchów.

- Chcesz się przekonać? - spytałem i usiadłem ma łóżku, tak że patrzyłem w głąb szafy.
- Dawaj wychodź - mruknąłem - dobrze wiesz, że jestem do tego zdolny - dodałem.

Wychyliłam lekko głowę spomiędzy koszul i spojrzałam na niego.
— Wolałabym tu zostac....— powiedziałam poprawiając ręcznik.

- Wolałbym byś udała się do swojego pokoju - mruknąłem cicho.
Wyciągnąłem różdżkę i obróciłem ją kilka razy, patrząc na dziewczynę.
- Chyba nie zamierzasz przesiedzieć w MOJEJ szafie całego dnia - mruknąłem.

Taaa... Ja tez bym chciała tam byc... Skoro jestem uzbrojona w sam ręcznik....
— A... moge?— zapytałam z nadzieja.

- Nie możesz być w pokoju osoby, której nienawidzisz - zaśmiałem się.
- Wyjdź dam Ci coś i spokojnie wrocisz do siebie - stwierdziłam

— Jak wyjdę... W twoich ciuchach... To ktos pomyśli że...Wiesz...— powiedziałam nadal patrzac na niego spomiędzy ubrań.

- Że się pieprzyliśmy - powiedziałem za nią z uśmiechem na ustach - i martwisz się o to, że będą Cię nazywać szmatą - odparłam.
- A kto powiedział, że wyjdziesz stąd w moich ciuchach? - spytałem

— Jakby juz nie nazywali...— mruknelam.
— Dlaczego sie uśmiechasz?— zapytałam lekko zaniepokojona tym faktem.
— A... w czym?

- Bo mogę - odparłem krótko, nadal się uśmiechając.
- Bez niczego - mruknąłem i zaśmiałem się.
Cały czas na nią patrzyłem i chyba dopiero teraz zaczęła się zachowywać normalnie.
- Wyjdź to się przekonasz - mruknąłem - bo naprawdę zabiorę Ci ten ręcznik - dodałem.

— I tak zamierzasz mi go zabrac...— powiedziałam niezadowolona.
— Nie mozesz mnoe puścić bez niczego. — dodałam. — Nie wolno tak.

- Oczywiście, że mogę - odparłem - Niby dlaczego miałbym się hamować? - spytałem.
Odepchnąłem się od łóżka i podszedłem do szafy. Wyciągnąłem dłoń, chwytając dziewczynę za kostkę i lekko przyciągając.
- To jak wyjdziesz czy mam Cię do tego zmusić, bo więcej razy nie będę powtarzał - wyjaśniłem, cały czas trzymając dłoń na jej kostce.

Wystraszyłam sie gdy złapał mnie za kostkę.
Tak na poważnie.
— Ale nie zabierzesz mi ręcznika prawda?— zapytałam zaciskajac dlon na materiale owiniętym wokół mnie.

- Pomyśle nad tym - odparłem
- Jak będziesz niegrzeczna to zdejmę i już Ci go nie oddam. Przynajmniej miałbym na co popatrzeć - mruknąłem i oddaliłem się od niej.