Dormitorium Chłopców 1

— No właśnie...— odparlam wzdychając.
— Dlaczego odrzuciłeś uczucia? Chce poznać ciebie z uczuciami. — powiedziałam wpatrując sie w niego. Wyprostowalam sie po czym powili przekrecilam na bok i na brzuch, tym samym kładąc sie na chłopaku.
— Nie odrzucaj uczuć. Nie mowie ze bedziesz ze mna do konca zycia ale warto..

- Rian nie dam rady się przestawić by teraz cokolwiek czuć. Tyle lat się uczyłem odrzucania uczuć od siebie, ze weszło mi to w krew. Myślisz, ze dlaczego nie przeszedłem załamania po pierwszej dziewczynie, albo dlaczego mnie to ani trochę nie tknęło? - mruknąłem, kładąc dłonie na jej pośladkach.
- Nie mogę ich włączać i wyłączać jak światło - dodałem.

— No wiem... Rozumiem. Ale nie chcesz spróbować ich znowu włączyć? Dla mnie?— zapytałam.
— Skoro je wyłączyłeś to i mozesz je włączyć... Spróbujmy chociaz Prosze...

- Ale ja nie potrafię tego zrobić, po prostu taki już jestem - odparłem spokojnie.
- Moje życie opiera się na seksie i luksusach - dodałem.

— No ale na pewno nie chcesz spróbować?— zapytałam z nadzieja.
— Nie chciałbys zeby w twoim zyciu było cos wiecej?

- Nie wiem - odparłem.
- Ale to byś musiała zakładam ze poczekać kilka lat, zanim by do mnie wróciły - mruknąłem.

— Dobrze. Bede czekać. — odpowiedziałam wpatrując sie w niego.
— Ile bedzie trzeba. — dodałam przygryzajac wargę.
— Tylko spróbuj.

- Postaram się skarbie - odparłem, cmokając ją w usta.
- Ale raczej szybko tego nie zrobię i będzie potrzebna magia - dodałem.

— Dobrze. Mam duzo magii. Wykorzystamy ile bedzie trzeba. — odparlam pewnie. Pocałowałam go w kącik ust z uśmiechem.
— Jesli trzeba bedzie to oddam jej czesc. — dodałam.
— Oswoiłeś sie juz z tym?

- Nie Rian, nie będziemy używali twojej magii, tylko mojej - mruknąłem z uśmiechem.
- Czy oswoiłem się z brakiem uczuć? No tak od dawno już nic nie czuję - dodałem, nie wiedząc o co jej chodzi.

— Dlaczego? Moja jest silniejsza. Leszczu. — wyszczerzylam sie.
— Ze masz troche innej magii w sobie.

- Leszczu? - uniosłem brew, a następnie klepnąłem jej pośladek.
- Raczej nie nazwał bym tak siebie - dodałem.
- Wiesz w sumie to nie takie złe. Mogę robiż wiele rzezy, których wcześniej nie mogłem - mruknąłem.

Syknelam gdy dostałam po tyłku.
— Leszczuuuuu!— zaśpiewałam.
— Widzisz... mowilam ze jest fajna..— mruknelam.

- Jest fajna ale i nie bezpieczna - odparłem.
- Zobaczymy czy nadal będziesz mówiła "leszczu" przy tym - mruknąłem. I nim tylko skończyłem zdanie, zacząłem poruszać dwoma palcami, a dzięki magii, dziewczyna odczuwała to w okolicach swojej kobiecości.

Drgnelam lekko, patrzac na chłopaka zszokowana.
— Tyler! Nie wolno ci używać mojej magii przeciwko mnie!— fuknelam zagryzając wargę.
— Tyler ostrzegam cie...

- Teraz to już nie tylko twoja magia - odparłem, zaprzestając ruchów.
- Przed czym ostrzegasz? - spytałem.

— Ze za moment przykuje cie do lozka i zacznę sie naprawde nad toba znęcać ze bedziesz płakał zebym pozwoliła ci dojść. — warknelam i ugryzłam go w szyje, by zostawic na niej malinke.

- Sama będziesz chciała bym doszedł - odparłem po chwili z uśmiechem, ponawiając ruchy.
- Nie wiem dlaczego, ale przez magię to jest do dupy - mruknąłem i przewróciłem nas, tak, że teraz ja byłem na górze.
Usiadłem przed jej udami, a następnie, oblizałem usta i wsadziłem w dziewczynę dwa palce.

— Do dupy? Chyba raczej do c..— zaczelam kiedy zamienił nas miejscami ale wstrzymałam oddech czujac jego palce w sobie.
— O matko...— sapnelam i spojrzałam na chłopaka, przygryzajac wargę.
— Głębiej. Chce głębiej. — powiedziałam zaczynajac sie wiercić by nasuwać sie na jego palce.

- Nie tak prędko skarbie - mruknąłem, wysuwając w połowie długości palce.
- To, że chcesz to ja wiem - zaśmiałem się, patrząc na nią i wysuwając co jakiś czas palce z jej pochwy

– Ty to chyba mi cos obiecałeś po powrocie z Brazyli...— powiedziałam uśmiechając sie tajemniczo.
— Hm? — mruknelam unoszac brew.
Uniosłam sie na łokciach i odchyliłam głowę do tylu gdy powoli poruszał we mnie palcami.

- Chodzi Ci o to, że Cię wypieprzę jak nigdy? - spytałem, wyjmując z niej palce i je oblizując , patrząc dziewczynie w oczy.
- Czy coś innego? - przekręciłem głowę uśmiechając się

— Tez...— odparlam leko unoszac brew.
Rozchylilam usta w ktorych natychmiast zrobiło mi sie sucho gdy zobaczyłam jak oblizuje palce. Moje serce zaczęło szybciej bić. Tętno przyspieszyło a oddech stał sie płytki. Kurwa. On nawet nie musiał używać magii zeby doprowadzić mnie do takiego stanu.

- W takim razie co Ci takiego obiecałem, ze nie może to poczekać? - spytałem, uśmiechając się i pochylając się nad dziewczyną.
- Wiesz nie wiem, czy po takim dniu jak dziś w ogóle będziesz w stanie się jutro ruszać - odparłem z uśmiechem.

— Az taki dobry nie jestes... Leszczu. — odparlam szczerząc sie do niego.
— Bez obaw.

- Skoro ja nie jestem dobry, to nikt nie będzie - mruknąłem z uśmiechem.
- Ja tam się nie obawiam. To nie mnie będzie jutro bolało - odparłem.

— Taki jestes pewien? A co? Sprawdzałeś innych chłopaków?— zapytałam poruszając brwiami.
— Mnie tym bardziej. Fistaszku.

- A ty sprawdzałaś? Skoro twierdzisz, że nie jestem dobry, to musisz mieć jakieś porównanie - mruknąłem.
- Ah tak? Fistaszku? No nie przesadziłaś - odparłem z uśmiechem i klepnąłem ja lekko w kobiecość.

— Oczywiscie ze tak. Jak byłeś w Brazyli to ruchalam sie nawet z pięcioma na raz. Zeby nie tracić czasu. — odparlam trzepocząc rzęsami.
— Ej!— zapiszczałam kiedy mnie klepnął.
— Teraz to ty przesadziłeś Rhodes... Juz nie masz gdzie klepać?!

- Kurde wiedziałem. A mogłem posiedzieć ten tydzień dłużej w Brazylii - mruknąłem, kładąc się obok niej na łóżku.
- Mogłaś mi napisać to bym przedłużył swój wyjazd - dodałem.
- Przecież nic Ci się księżniczko nie stało - odparłem, zadowolony.

Spojrzałam na niego marszcząc brwi. Podniosl a sie na łokciu.
— Ale ty chyba w to nie wierzysz prawda?— zapytałam szybko.
— Ja naprawde z nikim nie byłam. Przysięgam. Nikt mnie nie dotknal nawet za moim pozwoleniem. Naprawde. Nie zdradziłam cie...— zaczelam wyrzucać z siebie szybko.

- Ej, ej, ej Rian - mruknąłem, przyciągając ją do siebie, tak, że nasze ciała się stykały.
- Nie wierzyłem w tamto - odparłem spokojnie, gładząc ją po plecach.
- Przecież wiem, ze według Ciebie jestem najseksowniejszym i najlepszym w łóżku facetem - powiedziałem z szerokim uśmiechem.
- I wiem, że mnie nie zdradziłaś - westchnąłem.

— T-To dobrze. – powiedziałam potrzebując jeszcze chwili na opakowanie. Za szybko panikowałam. Głupia baba.
— Jestes moim facetem...— dodałam całując go w piers.
— Chce któregoś dnia zobaczyc jak ćwiczysz... Moge?

- A ty moją kobietką - odparłem z uśmiechem.
- Jeśli będziesz chciała to jak najbardziej, ale nie wytrzymasz bez zbliżenia, patrząc na to ciało - mruknąłem wskazując dłonią na klatkę piersiową.

— Ja nie wytrzymam?— uniosłam brew.
— Skarbie... Czekałam na ciebie tyle czasu... Ani nikt i by mnie nie dotknal ani ja sama tego nie zrobiła. Czasami warto zaczekać.

- Tak, nie wytrzymasz - odparłem z uśmiechem.
- Ale to będzie już co innego. Wiesz wtedy byłem daleko, a teraz jest kompletnie inaczej niż było - dodałem.

— I tak bym wytrzymała. — prychnelam. — Poza tym. Zamierzam ci toche przeszkadzac w ćwiczeniach. Popatrzyłam sobie na mokrego ciebie w podkoszulku... Powiem ci ze rzadko dostarczasz mi takich widoków... A ja zakładam dla ciebie sukieneczki... Bielizne ktora rozrywasz itd

- Jak to? - spytałem.
- Przecież cały czas Ci dostarczam niezapomnianych widoków - odparłem.
- Poza tym nie ćwiczę w koszulkach - dodałem.

— Nieprawda... Czasami odpowiednie ubrania podniecają bardziej niz nagość...— mruknelam.
— Aha? A gdzie ty ćwiczysz?— zapytałam zaczynajac sie wkurwiac.

- Tu się zgodzę - mruknąłem.
- Na siłowni? No chyba ze jest trochę cieplej to na dworze - odparłem - A dlaczego pytasz? - spytałem, przechylając głowę.

— Dlatego... Ze na siłowni ćwiczą tez baby i to baby które wcale nie przychodzą tam ćwiczyć tylko sie gapić i podrywać. A na zewnatrz widza cie wszyscy. — warknelam.
— Będziemy sobie ćwiczyć razem. To bedzie nasza forma poznawania sie. — powiedziałam stanowczo.

- Kochanie ćwiczyłem bez koszulki zanim Cię poznałem - odparłem.
- Poza tym nie tylko ja nie noszę koszulki - dodałem, chcąc się tym usprawiedliwić.

— No ale teraz mnie znasz. — odparlam.
— Tyler. Ale ja w dupie mam innych. — dodałam.
— Juz postanowione. Nie ćwiczysz beze mnie.

- Dobrze, w takim razie ustalimy wszystko jutro, skarbie - mruknąłem.
- Ale tak wszystkich nie możesz mieć w dupie, aż tak pojemna nie jest - zaśmiałem się.

— Nie zmienię zdania. Juz postanowione. — odparlam po czym uśmiechnęłam sie.
— Hmm... Mówisz? A sprawdzałeś?